ood scraps range from 10% to 20% of

ood scraps range from 10% to 20% of household waste,[18] and are a problematic component of municipal waste, creating public health, sanitation and environmental problems at each step, beginning with internal storage and followed by truck-based collection. Burned in waste-to-energy facilities, the high water-content of food scraps means that their heating and burning consumes more energy than it generates; buried in landfills, food scraps decompose and generate methane gas, which is a greenhouse gas.[19]

The premise behind the proper use of a disposal is to effectively regard food scraps as liquid (averaging 70% water, like human waste), and use existing infrastructure (underground sewers and wastewater treatment plants) for its management. Modern wastewater plants are effective at processing organic solids into fertilizer products (known as biosolids), with advanced facilities also capturing methane for energy production.[20][21]

Results (Thai) 1:

ood เศษตั้งแต่ 10% ถึง 20% ของขยะในครัวเรือน, [18] และมีส่วนประกอบของขยะเทศบาล สาธารณสุข สุขาภิบาลสร้างปัญหา และปัญหาสิ่งแวดล้อมในแต่ละขั้น ตอน เริ่มต้น ด้วยการเก็บข้อมูลภายใน และตาม ด้วยรถบรรทุกตามชุด เขียนในเสียพลังงาน ปริมาณน้ำสูงอาหารเศษหมายความว่า ของเครื่องทำความร้อน และเผาไหม้ใช้พลังงานมากขึ้นกว่าสร้าง ฝังใน landfills เศษอาหารเปื่อย และสร้างก๊าซมีเทน ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก [19]ภายหลังการใช้ที่ถูกต้องของการขายทิ้ง ได้อย่างมีประสิทธิภาพถือเศษอาหารเหลว (หาค่าเฉลี่ย 70% น้ำ ขยะมนุษย์), ใช้โครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ (ท่อระบายน้ำใต้ดินและโรงบำบัดน้ำเสีย) สำหรับการบริหารของ โรงบำบัดน้ำเสียที่ทันสมัยมีประสิทธิภาพในการประมวลผลของแข็งอินทรีย์เป็นผลิตภัณฑ์ปุ๋ย (เรียกว่า biosolids), มีสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นสูงที่ยัง จับมีเทนสำหรับผลิตพลังงาน [20] [21]

Results (Thai) 2:

เศษอู๊ดมีตั้งแต่ 10% ถึง 20% ของขยะในครัวเรือน, [18] และเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาขยะ, การสร้างสุขอนามัยสุขภาพของประชาชนและปัญหาสิ่งแวดล้อมในแต่ละขั้นตอนเริ่มต้นด้วยการจัดเก็บข้อมูลภายในและตามด้วยคอลเลกชันรถบรรทุกที่ใช้ สิ่งอำนวยความสะดวกในการเผาขยะเป็นพลังงานที่สูงน้ำเนื้อหาของเศษอาหารหมายความว่าการทำความร้อนและการเผาไหม้ของพวกเขาสิ้นเปลืองพลังงานมากกว่าที่จะสร้าง; ฝังอยู่ในหลุมฝังกลบเศษอาหารย่อยสลายและสร้างก๊าซมีเทนซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก. [19] หลักฐานที่อยู่เบื้องหลังการใช้ที่เหมาะสมในการกำจัดคือการมองว่ามีประสิทธิภาพเศษอาหารที่เป็นของเหลว (ค่าเฉลี่ยน้ำ 70% เช่นเดียวกับมนุษย์เสีย) และ ใช้โครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ (ท่อระบายน้ำใต้ดินและโรงบำบัดน้ำเสีย) สำหรับผู้บริหารของ บริษัท โมเดิร์นพืชน้ำเสียที่มีประสิทธิภาพในการประมวลผลของแข็งอินทรีย์เป็นผลิตภัณฑ์ปุ๋ย (ที่รู้จักกันกากชีวภาพ) กับสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัยนอกจากนี้ยังมีการจับก๊าซมีเทนสำหรับการผลิตพลังงาน. [20] [21]

Results (Thai) 3:

อู๊ดเศษช่วงจาก 10% เป็น 20% ของขยะในครัวเรือน [ 18 ] และเป็นส่วนที่มีปัญหาของขยะมูลฝอย การสาธารณสุข การสุขาภิบาล และปัญหาสิ่งแวดล้อม ในแต่ละขั้นตอน เริ่มต้นด้วยการจัดเก็บภายในและตามด้วยรถบรรทุกคอลเลกชันตาม เผาขยะในเครื่องพลังงานมีปริมาณน้ำสูงของเศษอาหารหมายความว่าความร้อนและการเผาไหม้ของพวกเขาใช้พลังงานมากกว่ามันสร้าง ; ฝังอยู่ในหลุมฝังกลบ , เศษอาหารเน่า และก่อให้เกิดก๊าซมีเทน ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก [ 19 ]

หลักฐานหลังการใช้ที่เหมาะสมของการจัดการคือการได้อย่างมีประสิทธิภาพเกี่ยวกับเศษอาหารเป็นของเหลว ( หรือน้ำ 70% เช่น ของเสียของมนุษย์ )และการใช้โครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ ( ท่อระบายน้ำใต้ดินและระบบบำบัดน้ำเสีย ) สำหรับการจัดการของ ที่ทันสมัยมีประสิทธิภาพในการประมวลผลพืชบำบัดน้ำเสียของแข็งอินทรีย์เป็นผลิตภัณฑ์ปุ๋ย ( ที่รู้จักกันเป็น biosolids ) กับขั้นสูงเครื่องยังจับก๊าซมีเทนสำหรับการผลิตพลังงาน [ 20 ] [ 21 ]