Financial Ratios and Discriminant A

Financial Ratios and Discriminant Analysis 593
Just as linear and integer programming have improved upon traditional techniques
in capital budgeting^^ the MDA approach to traditional ratio analysis
has the potential to reformulate the problem correctly. Specifically, combinations
of ratios can be analyzed together in order to remove possible ambiguities
and misclassifications observed in earlier traditional studies.
Given the above descriptive qualities, the MDA technique was selected as
most appropriate for the bankruptcy study. A carefully devised and interpreted
multiple regression analysis methodology conceivably could have been used in
this two group case.
III. DEVELOPMENT OF THE MODEL
Sample Selection. The initial sample is composed of sixty-six corporations
with thirty-three firms in each of the two groups. The bankrupt group (1) are
manufacturers that filed a bankruptcy petition under Chapter X of the National
Bankruptcy Act during the period 1946-1965.^* The mean asset size of these
firms is $6.4 million, with a range of between $0.7 million and $25.9 million.
Recognizing that this group is not completely homogeneous, due to industry
and size differences, a careful selection of non-bankrupt firms was attempted.
Group 2 consisted of a paired sample of manufacturing firms chosen on a stratified
random basis. The firms are stratified by industry and by size, with the
asset size range restricted to between $l-$25 million.^'^ Firms in Group 2 were
still in existence in 1966. Also, the data collected are from the same years as
those compiled for the bankrupt firms. For the initial sample test, the data are
derived from financial statements one reporting period prior to bankruptcy.^*
An important issue is to determine the asset-size group to be sampled. The
decision to eliminate both the small firms (under $1 million in total assets) and
the very large companies from the initial sample essentially is due to the asset
range of the firms in Group 1. In addition, the incidence of bankruptcy in the
large asset-size firm is quite rare today while the absence of comprehensive
data negated the representation of small firms. A frequent argument is that
financial ratios, by their very nature, have the effect of defiating statistics by
size, and therefore a good deal of the size effect is eliminated. To choose Group
1 firms in a restricted size range is not feasible, while selecting firms for Group
2 at random seemed unwise. However, subsequent tests to the original sample
do not use size as a means of stratification.^*

Results (Thai) 1:

อัตราส่วนทางการเงินและการวิเคราะห์ Discriminant 593เพียงเป็นเชิงเส้น และเขียนจำนวนเต็มได้ปรับปรุงเทคนิคแบบดั้งเดิมในการจัดทำงบประมาณเงินทุน ^ ^ วิธี MDA การวิเคราะห์อัตราส่วนแบบดั้งเดิมมีศักยภาพจะ reformulate ปัญหาอย่างถูกต้อง ชุดโดยเฉพาะของอัตราส่วนสามารถนำมาวิเคราะห์ร่วมกันเพื่อลบ ambiguities ได้และ misclassifications ในการศึกษาแบบดั้งเดิมก่อนหน้านี้ให้คุณภาพอธิบายข้างต้น เทคนิค MDA ถูกเลือกเป็นมากที่สุดที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาล้มละลาย A กำหนด และตีความอย่างระมัดระวังวิธีการวิเคราะห์ถดถอยหลายดักรอสามารถถูกนำมาใช้ในกรณี 2 กลุ่มนี้III. การพัฒนารูปแบบการเลือกตัวอย่าง ตัวอย่างแรกประกอบด้วยบริษัทหกหกด้วยบริษัทสามสามสิบในแต่ละกลุ่มสอง มีกลุ่มบุคคลล้มละลาย (1)ผู้ผลิตที่ยื่นคำร้องล้มละลายภายใต้บท X ของชาติพระราชบัญญัติล้มละลายช่วง 1946-1965. ^ * ขนาดหมายความว่าสินทรัพย์เหล่านี้บริษัทเป็น 6.4 ล้าน ดอลลาร์ ช่วงของระหว่าง $0.7 ล้านบาทและ 25.9 ล้านเหรียญรับรองว่า ไม่เหมือนทั้งหมด เนื่องจากอุตสาหกรรมกลุ่มนี้และความแตกต่างของขนาด เลือกระวังของบริษัทไม่ใช่ละลายความพยายามกลุ่มที่ 2 ประกอบด้วยตัวอย่างจัดเป็นคู่ของการผลิตบริษัทที่เลือกในแบบ stratifiedพื้นฐานแบบสุ่ม บริษัทมี stratified โดยอุตสาหกรรม และ ขนาด มีการช่วงขนาดสินทรัพย์จำกัดระหว่าง $l-$25 ล้าน. ^'^ มีบริษัทในกลุ่ม 2ยังคงในอยู่ใน 1966 ยัง ข้อมูลที่รวบรวมได้จากปีเดียวเป็นผู้รวบรวมสำหรับบริษัทล้มละลาย สำหรับการทดสอบตัวอย่างเริ่มต้น มีข้อมูลได้มาจากงบการเงินรอบระยะเวลารายงานหนึ่งก่อนล้มละลาย ^ *ประเด็นสำคัญคือการ กำหนดกลุ่มสินทรัพย์ขนาดไปอย่าง ที่ตัดสินใจที่จะกำจัดทั้งสองขนาดเล็กบริษัท (ภายใต้ $1 ล้านในสินทรัพย์รวม) และบริษัทขนาดใหญ่จากตัวอย่างแรกเป็นหลักเนื่องจากสินทรัพย์ช่วงของบริษัทในกลุ่ม 1 นอกจากนี้ อุบัติการณ์ของการล้มละลายในการบริษัทสินทรัพย์ขนาดใหญ่มีค่อนข้างน้อยวันนี้ในขณะที่การขาดงานของครบวงจรข้อมูล negated ตัวแทนของบริษัทขนาดเล็ก อาร์กิวเมนต์ที่พบบ่อยคืออัตราส่วนทางการเงิน โดยธรรมชาติของพวกเขามาก มีผลสถิติ defiating โดยตัดขนาด และข้อเสนอดีของผลขนาด การเลือกกลุ่ม1 บริษัทมีขนาดจำกัดไม่ ในขณะที่เลือกบริษัทสำหรับกลุ่ม2 สุ่มดูเหมือนฉลาด อย่างไรก็ตาม ทดสอบต่อมาอย่างเดิมใช้ขนาดของสาระ. ^ *

Results (Thai) 2:

อัตราส่วนทางการเงินและการวิเคราะห์จำแนก 593
เช่นเดียวกับการเขียนโปรแกรมเชิงเส้นและจำนวนเต็มได้ดีขึ้นเมื่อเทคนิคแบบดั้งเดิม
ในการจัดสรรงบประมาณทุน ^^ วิธีการภาคตะวันออกเฉียงเหนือในการวิเคราะห์อัตราส่วนแบบดั้งเดิม
มีศักยภาพที่จะกำหนดใหม่ปัญหาได้อย่างถูกต้อง โดยเฉพาะการรวมกัน
ของอัตราส่วนสามารถวิเคราะห์ร่วมกันเพื่อที่จะเอาไปได้งงงวย
และ misclassifications ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาแบบดั้งเดิมก่อนหน้านี้.
ได้รับคุณภาพที่อธิบายข้างต้นเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้รับเลือกเป็น
ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการศึกษาการล้มละลาย วางแผนอย่างรอบคอบและตีความ
วิธีการวิเคราะห์การถดถอยหลายกลัวจะถูกนำมาใช้ใน
กรณีที่ทั้งสองกลุ่มนี้.
III การพัฒนารูปแบบ
การเลือกตัวอย่าง ตัวอย่างเบื้องต้นประกอบด้วย บริษัท หกสิบหก
กับ บริษัท สามสิบสามในแต่ละของทั้งสองกลุ่ม กลุ่มบุคคลล้มละลาย (1) เป็น
ผู้ผลิตที่ได้ยื่นคำร้องล้มละลายภายใต้บทที่ X แห่งชาติ
พระราชบัญญัติล้มละลายในช่วงระยะเวลา 1946-1965. ^ * ขนาดของสินทรัพย์หมายถึงเหล่านี้
บริษัท เป็น $ 6,400,000 มีช่วงระหว่าง $ 0,700,000 และ $ 25.9 ล้าน.
จำได้ว่ากลุ่มนี้ไม่ได้เป็นเนื้อเดียวกันอย่างสมบูรณ์เนื่องจากอุตสาหกรรม
และความแตกต่างขนาดคัดเลือกของ บริษัท ที่ไม่เป็นบุคคลล้มละลายพยายาม.
กลุ่มที่ 2 ประกอบด้วยตัวอย่างการจับคู่ของ บริษัท ที่ได้รับการแต่งตั้งในการผลิตแบ่งชั้น
พื้นฐานแบบสุ่ม บริษัท มีการแบ่งตามอุตสาหกรรมและขนาดที่มี
ขนาดสินทรัพย์ จำกัด ให้ระหว่าง $ l- $ 25,000,000. ^ '^ บริษัท ในกลุ่มที่ 2 เป็น
ยังคงมีอยู่ในปี 1966 นอกจากนี้ข้อมูลที่เก็บรวบรวมมาจากปีที่ผ่านมาเช่นเดียวกับ
ผู้ที่ เรียบเรียงสำหรับ บริษัท ล้มละลาย สำหรับการทดสอบตัวอย่างเบื้องต้นข้อมูลที่ได้รับ
มาจากงบการเงินระยะเวลาหนึ่งก่อนที่จะมีการรายงานการล้มละลาย. ^ *
ปัญหาที่สำคัญคือการกำหนดกลุ่มสินทรัพย์ขนาดที่จะเก็บตัวอย่าง
การตัดสินใจที่จะกำจัดทั้ง บริษัท ขนาดเล็ก (ต่ำกว่า $ 1 ล้านบาทในสินทรัพย์รวม) และ
บริษัท ขนาดใหญ่มากจากตัวอย่างเริ่มต้นเป็นหลักเนื่องจากสินทรัพย์ที่
หลากหลายของ บริษัท ที่อยู่ในกลุ่มที่ 1 นอกจากนี้ยังมีอุบัติการณ์ของการล้มละลายใน
สินทรัพย์ที่มีขนาดใหญ่ บริษัท -size ค่อนข้างหายากในวันนี้ในขณะที่กรณีที่ไม่มีที่ครอบคลุม
ข้อมูลเมื่อตะกี้เป็นตัวแทนของ บริษัท ขนาดเล็ก ข้อโต้แย้งที่พบบ่อยคือการที่
อัตราส่วนทางการเงินโดยธรรมชาติของพวกเขามีผลต่อการ defiating สถิติโดย
ขนาดและดังนั้นการจัดการที่ดีของผลกระทบขนาดจะถูกกำจัดออก ในการเลือกกลุ่ม
1 บริษัท ในช่วงขนาด จำกัด เป็นไปไม่ได้ในขณะที่การเลือก บริษัท กลุ่ม
2 ที่สุ่มดูเหมือนฉลาด อย่างไรก็ตามภายหลังจากการทดสอบตัวอย่างเดิม
ไม่ได้ใช้ขนาดเป็นวิธีของการแบ่งชั้น. ^ *

Results (Thai) 3:

อัตราส่วนทางการเงินและการวิเคราะห์การจำแนกกลุ่ม ( Discriminant Analysis ) 593
เพียงเป็นเชิงเส้นและการโปรแกรมจำนวนเต็มได้ปรับปรุงขึ้น

เทคนิคดั้งเดิมในงบประมาณทุน

การวิเคราะห์อัตราส่วนน้ำตาลแบบดั้งเดิมมีศักยภาพที่จะ reformulate ปัญหาได้อย่างถูกต้อง โดยเฉพาะชุด
อัตราส่วนสามารถวิเคราะห์ร่วมกัน เพื่อที่จะลบเป็นไปได้งงงวย
และ misclassifications สังเกตก่อนหน้านี้แบบดั้งเดิมการศึกษา .
ดังกล่าวข้างต้นคุณภาพบรรยาย เทคนิคที่ 2 ได้รับเลือกเป็น
ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการศึกษาไม่ได้ อย่างคิดและตีความ
ถดถอยวิธีการวิเคราะห์หลายเข้ามาอาจจะถูกใช้ในทั้งสองกรณีนี้กลุ่ม
.

ตัวอย่างรูปแบบการพัฒนา III ของการเลือกตัวอย่างแรก ประกอบด้วย บริษัท กับ บริษัท จำนวน 66
ในแต่ละของทั้งสองกลุ่ม กลุ่มล้มละลาย ( 1 )
ผู้ผลิตที่ยื่น bankruptcy ภายใต้บทที่ x ของการล้มละลายแห่งชาติ
ทำในช่วงระยะเวลา 1946-1965 .
* หมายถึงสินทรัพย์ขนาดของบริษัทเหล่านี้
$ 6.4 ล้านบาท โดยช่วงระหว่าง $ 0.7 ล้านบาทและ $ 25.9 ล้าน .
ด้วยความที่กลุ่มนี้ไม่ได้เป็นเนื้อเดียวกัน เนื่องจากอุตสาหกรรม
และความแตกต่างของขนาด การเลือกอย่างระมัดระวังของบริษัทไม่ล้มละลายจึง .
2 กลุ่มจำนวน 8 ตัวอย่างของบริษัทที่เลือกสังกัด
แบบพื้นฐาน บริษัท จะแบ่งตามอุตสาหกรรมและขนาด ด้วยขนาดสินทรัพย์จำกัด
ช่วงระหว่าง $ l - $ 25 ล้าน บริษัทในกลุ่ม 2
'