Semi-conservative replicationSemi-c

Semi-conservative replication

Semi-conservative replication describes the mechanism by which DNA is replicated in all known cells. This mechanism of replication was one of three models originally proposed for DNA replication:

Semi-conservative replication would produce two copies that each contained one of the original strands and one new strand.
Conservative replication would leave the two original template DNA strands together in a double helix and would produce a copy composed of two new strands containing all of the new DNA base pairs.
Dispersive replication would produce two copies of the DNA, both containing distinct regions of DNA composed of either both original strands or both new strands.

The deciphering of the structure of DNA by Watson and Crick in 1953 suggested that each strand of the double helix would serve as a template for synthesis of a new strand. However, there was no way of knowing how the newly synthesized strands might combine with the template strands to form two double helical DNA molecules. The semi-conservative model seemed most reasonable since it would allow each daughter strand to remain associated with its template strand. The semi-conservative model was supported by the Meselson-Stahl experiment and other even more revealing experiments that allowed for autoradiographic visualization of the distribution of old and new strands within replicated chromosomes.

Experimental evidence confirmed that two lines were observed, therefore offering compelling evidence for the semi-conservative theory.

Results (Thai) 1:

การจำลองแบบกึ่งอนุรักษ์การจำลองแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมอธิบายกลไกที่ซึ่งจำลองดีเอ็นเอในเซลล์ทั้งหมดที่รู้จัก กลไกของการจำลองแบบนี้เป็นสามรุ่นเดิม ที่นำเสนอสำหรับการจำลองดีเอ็นเออย่างใดอย่างหนึ่ง: การจำลองแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมจะทำสำเนาที่สองว่า แต่ละอยู่หนึ่งเส้นเดิมและสาระใหม่หนึ่ง การจำลองแบบอนุรักษ์นิยมจะทิ้งสองเส้นดีเอ็นเอแม่แบบเดิมที่ร่วมกันในเกลียวคู่ และจะผลิตสำเนาประกอบด้วยสองเส้นที่ใหม่ที่ประกอบด้วยทั้งหมดของฐานคู่ของดีเอ็นเอใหม่ การจำลองแบบ dispersive จะผลิตสำเนาดีเอ็นเอ ภูมิภาคแตกต่างกันทั้งที่มีของดีเอ็นเอประกอบด้วยทั้งเส้นเดิมหรือทั้งสองสายใหม่การถอดรหัสโครงสร้างของดีเอ็นเอโดยวัตสันและคริกในปี 1953 แนะนำว่า แต่ละสาระของเกลียวคู่จะทำหน้าที่เป็นแม่แบบสำหรับสังเคราะห์สาระใหม่ อย่างไรก็ตาม ได้ไม่ทราบว่าเส้นสังเคราะห์ใหม่อาจรวมกับเส้นแม่แบบโมเลกุลดีเอ็นเอเกลียวคู่สอง แบบกึ่งอนุรักษ์นิยมเหมือนมากที่สุด เพราะมันจะช่วยให้แต่ละสาระลูกสาวยังคงเกี่ยวข้องกับสาระของแม่ แบบกึ่งอนุรักษ์นิยมได้รับการสนับสนุน โดยการทดลอง Meselson Stahl และทดลองเปิดเผยยิ่งที่อนุญาตสำหรับการแสดง autoradiographic จำหน่ายของเก่าและใหม่เส้นภายในจำลองแบบโครโมโซมหลักฐานการทดลองยืนยันว่า สองบรรทัดถูกตั้งข้อสังเกต พร้อมฐานสำหรับทฤษฎีกึ่งอนุรักษ์

Results (Thai) 2:

การจำลองแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมการจำลองแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมอธิบายกลไกที่ถูกจำลองดีเอ็นเอในเซลล์ที่รู้จักกันทั้งหมด กลไกของการจำลองแบบนี้เป็นหนึ่งในสามรูปแบบเดิมที่เสนอสำหรับการจำลองดีเอ็นเอ. จำลองแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมจะผลิตสองชุดว่าแต่ละที่มีอยู่หนึ่งเส้นเดิมและเส้นหนึ่งใหม่จำลองแบบอนุรักษ์นิยมจะปล่อยให้ทั้งสองเดิมเส้นแม่แบบดีเอ็นเอร่วมกันในคู่ เกลียวและจะผลิตสำเนาประกอบด้วยสองเส้นใหม่ที่มีทั้งหมดของใหม่ฐานคู่ดีเอ็นเอ. จำลองแบบกระจายจะผลิตสำเนาที่สองของดีเอ็นเอทั้งมีภูมิภาคที่แตกต่างของดีเอ็นเอประกอบด้วยทั้งทั้งเส้นเดิมหรือทั้งสองเส้นใหม่. ถอดรหัสของ โครงสร้างของดีเอ็นเอโดยวัตสันและคริกในปี 1953 ชี้ให้เห็นว่าสาระของเกลียวคู่แต่ละคนจะทำหน้าที่เป็นแม่แบบสำหรับการสังเคราะห์เส้นใยใหม่ แต่มีวิธีการรู้วิธีการสังเคราะห์เส้นใหม่อาจรวมกับแม่แบบเส้นในรูปแบบคู่สองโมเลกุลดีเอ็นเอลานไม่มี รูปแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมดูเหมือนที่เหมาะสมที่สุดเพราะมันจะช่วยให้แต่ละกลุ่มสาระลูกสาวยังคงเกี่ยวข้องกับแม่แบบสาระของมัน รูปแบบกึ่งอนุรักษ์นิยมได้รับการสนับสนุนโดยการทดลอง Meselson-Stahl และการทดลองอื่น ๆ แม้กระทั่งเปิดเผยมากขึ้นที่ได้รับอนุญาตสำหรับการแสดง autoradiographic การกระจายตัวของเส้นเก่าและใหม่ที่อยู่ในโครโมโซมจำลองแบบ. หลักฐานการทดลองยืนยันว่าทั้งสองสายถูกตั้งข้อสังเกตจึงนำเสนอหลักฐานที่น่าสนใจสำหรับ ทฤษฎีกึ่งอนุรักษ์นิยม

Results (Thai) 3:

แบบกึ่งอนุรักษ์แบบกึ่งอนุรักษ์ อธิบายกลไกที่ DNA จะรู้จักทั้งหมดจำนวนในเซลล์ นี้กลไกลเป็นหนึ่งในสามรุ่นที่เสนอเดิมสำหรับการถ่ายแบบดีเอ็นเอ :แบบกึ่งอนุรักษ์ จะผลิตสองเล่มแต่ละมีอยู่หนึ่งของเส้นเดิม และกลุ่มใหม่แบบอนุรักษ์นิยมจะออกสองเส้นเข้าด้วยกันในต้นฉบับแม่แบบดีเอ็นเอเกลียวคู่ และจะผลิตสำเนาประกอบด้วยสองเส้นใหม่ที่มีทั้งหมดของ DNA ใหม่ ฐานคู่การจำลองแบบกระจายตัว จะผลิตสองสำเนาของ DNA ทั้งที่มีขอบเขตที่แตกต่างกันของดีเอ็นเอประกอบด้วยทั้งสองเดิมเส้นหรือเส้นใหม่ทั้งคู่การตีความของโครงสร้างของดีเอ็นเอโดย Watson และลำธารใน 2496 แนะนำว่า แต่ละเส้นของเกลียวคู่จะใช้เป็นแม่แบบสำหรับการสังเคราะห์เส้นใหม่ อย่างไรก็ตาม ไม่มีทางรู้เลยว่าสังเคราะห์ขึ้นใหม่เส้นจะรวมกับแม่แบบเส้นในรูปแบบสองโมเลกุลดีเอ็นเอเกลียว . กึ่งอนุรักษ์นิยม แบบดูเหมาะสมที่สุด เพราะจะช่วยให้แต่ละกลุ่มยังคงมีความสัมพันธ์กับลูกสาวของแม่แบบเกลียว กึ่งอนุรักษ์รูปแบบได้รับการสนับสนุนจาก meselson สตาห์ลทดลองและอื่น ๆ ยิ่งเปิดเผยการทดลองที่อนุญาตให้มองเห็น autoradiographic ของการกระจายตัวของเส้นเก่าและใหม่ภายในจำนวนโครโมโซมหลักฐานการทดลองที่ยืนยันว่าทั้งสองสายได้ ดังนั้นการเสนอหลักฐานที่น่าสนใจสำหรับกึ่งอนุรักษ์ ทฤษฎี