The setter first came to Jack Barlo

The setter first came to Jack Barlow's door soon after he moved into the little village. Barlow wondered if the dog would be any good on grouse. ''Who owns the big set-ter?" he asked Gibney, the hotel manager. 2 "Nobody," Gibney said, "and nobody ever will. But if I were you, I'd leave it alone." His answer puzzled Barlow. 3 A few days later the dog was back. Barlow took it for a walk in the woods. It quartered back and forth like an expert. ° The next day the grouse season opened. As Barlow ate his breakfast, he made several trips to the door to see if the dog had come. There was no sign of it. At last Barlow got into his jeep and drove off alone. He hunted all day and didn't see one grouse. 5 But the next morning the setter was sitting on his porch. It followed him to the jeep and they drove off together. 6 In the woods the setter led Barlow across a stream. Then suddenly the dog disap-peared. Barlow stopped to listen for it. A cloud covered the sun. A cold wind sprang up. Thunder rolled. Then all at once the sun came out again and the wind fell. Barlow looked about him. The trees were huge, towering. He seemed to be in an area where the trees had never been cut down. But how could that be? All the timber in that region had been thoroughly cut more than fifty years ago. In hit shock Barlow forgot about the dog. When he looked for it again, the setter was pointing. Barlow moved in. A grouse flew up. Another followed. Barlow shot it. Then twelve more birds flew up. Barlow couldn't believe his eyes. No one had seen fourteen grouse together in that area for years. A queer feeling of unreality took hold of him. The rest of the morning was the same. The setter found grouse everywhere. I. About noon Barlow heard the beating of many wings above him. He looked up to see a great flock of birds passing between him and the sun. Barlow suddenly recognized them as passenger pigeons. He had read about the flocks of passenger pigeons that
had once been so common in North Ameri-ca. But they'd been gone from the earth for years. ' Fear seized Barlow. He was alone in a strange world. Somehow he must have gone back in time — perhaps even to the days before white men settled in North America. He started to run madly, fighting his way through fallen timber. When he stopped at last to catch his breath, he saw the second-growth timber round him once again. There were no more of the great ancient trees and no more pigeons. He sobbed with relief. 2 By evening Barlow was calmer. He cleaned the six grouse he had shot that morning. Then he walked to the hotel to find Gibney. "I guess you did it," Gibney said. 3 "Yes," said Barlow. "Maybe now you can tell me what it was all about." ° "It's quite a story," Gibney said. "You see, that dog once belonged to it grouse hunter named Michaels. One day the dog displeased Michaels in some way. So he killed the beast. Later Michaels himself died. Then the dog began to be seen again. It would wait for grouse hunters. It would show them how good it was. And then it would take them back many years in time for the best hunt of their lives. But after that it would never have anything to do with them again." 5 "Never," Barlow asked. He was thinking of the big flocks of grouse, the great trees. He wanted to go back to that place. ' 6 "No," said Gibney, "you can coax it all you want. But that dog — or whatever it is —will never come near you again."
2 The elders gathered about the rabbi and said,' "What will we do now? You can see how ignorant this man is. In spite of your command, he walks out." 3 "We shall wait half an hour," the rabbi said, "and then we shall see." But in minutes Kalman was back. In his hands he held the scales he used in his shop. Lifting them above his head, he marched straight to the front. s Still holding the scales high, Kalman began to speak: "Lord, as you know, I am ignorant. But all my fife I have been honest, and these scales are the sign of my honesty. I have never robbed a customer in my shop by giving him short weight. NO, Lord, hear me. If my scales have been true, send rain right now so that we all may live." 9 The grocer finished his strange prayer. There was dead silence. Suddenly a wind rattled the windows. The skies grew dark. Then h., drops of rain began to fall. The town was saved! Afterward the rabbi kept wondering at the miracle. Why was it Kalman who had saved the community? True, he had kept honest scales. But there must have been others just as honest. Then one by one the merchants of the town began to come to the rabbi. Each confessed that at times his scales had not been true. The merchants told him they hadn't meant to do wrong. It was just that they hadn't known how important it was to test their s.les and make sure they were always honest. " Now the rabbi knew why God had chosen Kalman to pray for rain. He ordered that Kalman's scales be placed in the syna-gogue, so that every its in town would remember how important honesty is.

Results (Thai) 1:

ตัวเซ็ตที่แรกมาถึงประตูแจ็ค Barlow เร็ว ๆ นี้หลังจากที่เขาย้ายไปยังหมู่บ้านเล็ก ๆ Barlow สงสัยว่า ถ้า สุนัขจะดีใด ๆ บน grouse ซึ่งเป็นเจ้าของใหญ่ชุดเธอ "เขาถาม Gibney ผู้จัดการโรงแรม 2 "nobody," Gibney กล่าวว่า "และไม่มีใครเคยจะ แต่ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไม่ได้อยู่" คำตอบของเขาพิศวง Barlow 3 ไม่กี่วันหลังจากสุนัขได้กลับ Barlow เอามันเดินเล่นในป่า มัน quartered ดิก ๆ เช่นผู้เชี่ยวชาญ องศาเปิดฤดูกาล grouse วันถัดไป ตาม Barlow กินอาหารเช้าของเขา เขาทำหลายเที่ยวไปประตูเพื่อดูถ้าสุนัขมา ไม่มีเครื่องหมายของมันได้ ในที่สุด Barlow ได้เป็นรถจี๊ปของเขา และขับรถออกคนเดียว เขาล่าสัตว์หรือค้าทุกวัน และไม่เห็น grouse หนึ่ง 5 แต่ตอนเช้าถัดไปนั่งอยู่บนระเบียงของเขาที่ตัวเซ็ต จะตามเขาไปรถจี๊ป และพวกเขาขับรถออกจากกัน 6 ในป่า ตัวเซ็ตการนำ Barlow ข้ามลำธาร แล้วจู่ ๆ สุนัข disap peared Barlow หยุดฟังมัน ก้อนเมฆบังดวงอาทิตย์ ลมเย็น sprang ขึ้น ฟ้าร้องที่สะสม แล้ว กันแดดออกมาอีกครั้ง และล้มลม Barlow มองเกี่ยวกับเขา ต้นไม้มีขนาดใหญ่ อินเทอร์เน็ต เขาดูเหมือนจะอยู่ในพื้นที่ที่ต้นไม้ได้ไม่ถูกตัดลง แต่วิธีที่อาจจะ ไม้ทั้งหมดในภูมิภาคที่มีการทำตัดมากกว่าห้าสิบปีที่ผ่านมา ในช็อตที่ตี Barlow ลืมเกี่ยวกับสุนัข เมื่อเขามองมันอีกครั้ง มีการชี้ที่ตัวเซ็ต Barlow ย้ายใน Grouse การบินขึ้น อื่นตาม Barlow ยิงมัน แล้ว นกมากกว่า 12 บินขึ้น Barlow ไม่เชื่อสายตาของเขา ไม่มีใครได้เห็น grouse สิบสี่กันในพื้นที่นั้นในปี ความรู้สึกแปลก ๆ ของ unreality เอาถือของเขา ส่วนเหลือของตอนเช้าได้เหมือนกัน ตัวเซ็ตที่พบ grouse ทุก I. ประมาณเที่ยง Barlow ได้ยินเต้นหลายปีกด้านบนเขา เขามองขึ้นไปดูฝูงนกที่ผ่านระหว่างเขาและแสงแดดมาก Barlow ก็รู้จักพวกเขาเป็นนกพิราบผู้โดยสาร ได้อ่านเกี่ยวกับจำนวนเกือบเท่าเดิมของนกผู้โดยสารที่ เมื่อได้ทั่วไปดังนั้นในเหนือ Ameri ca แต่พวกเขาก็ได้หายไปจากโลกปี ' กลัวยึด Barlow เขาเป็นคนเดียวในโลกที่แปลก อย่างใด เขาต้องได้ไปกลับในเวลาซึ่งบางทีก็วันก่อนจ่ายคนขาวในอเมริกาเหนือ เขาเริ่มทำ นักต่อสู้ทางของเขาผ่านไม้ลดลง เมื่อเขาหยุดในที่สุดการจับลมหายใจของเขา เขาเห็นไม้เจริญเติบโตสองรอบเขาอีกครั้ง มีไม่มีต้นไม้โบราณดีและนกไม่เพิ่มเติม เขา sobbed กับบรรเทา 2 โดยเย็น Barlow ถูกจอม เขาล้าง grouse หกเขามีถ่ายเช้าวัน จากนั้น เขาเดินโรงแรมหา Gibney Gibney กล่าวว่า "ผมคิดว่า คุณทำได้ 3 "yes กล่าวว่า Barlow "บางทีตอนนี้คุณสามารถบอกสิ่งที่มันเป็นทั้งหมดเกี่ยวกับการ" ° "มันเป็นเรื่องค่อนข้าง" Gibney กล่าว "คุณดู สุนัขที่เมื่ออยู่กับฮันเตอร์ grouse ชื่อไมเคิลส์ วันหนึ่งสุนัข displeased ไมเคิลส์ในบางวิธี เพื่อให้เขาฆ่าสัตว์ร้าย ไมเคิลส์หลังตัวเองตาย จาก นั้นสุนัขเริ่มเห็นได้อีกครั้ง มันจะรอนายพราน grouse มันจะแสดงวิธีที่ดีก็ แล้ว มันจะนำพวกเขากลับหลายปีในเวลาล่าสุดของชีวิต แต่หลังจากนั้น มันจะไม่มีอะไรที่จะทำกับพวกเขาอีกครั้ง" 5 "ไม่ ถาม Barlow เขาคิดของจำนวนเกือบเท่าเดิมใหญ่ของ grouse ต้นไม้ใหญ่ เขาอยากกลับไปสถานที่ ' 6 Gibney ที่กล่าวว่า "ไม่ "คุณสามารถ coax นั้นทั้งหมดที่คุณต้องการ แต่สุนัขที่ — หรือสิ่งซึ่งจะไม่มาใกล้ตัวคุณอีกด้วย " 2 ผู้ใหญ่รวบรวมเกี่ยวกับ rabbi และกล่าว ว่า "จะเราทำอะไรขณะนี้ คุณสามารถดูไม่รู้ว่าชายคนนี้อยู่ แม้ว่าคำสั่งของคุณ เดินออก" 3 "เราจะรอครึ่งชั่วโมง rabbi กล่าวว่า "แล้ว เราจะได้เห็น" แต่ในนาที Kalman ได้กลับ ในมือของ เขาขึ้นเครื่องชั่งน้ำหนักที่เขาใช้ในร้านของเขา ยกไว้เหนือหัวของเขา เขาเดินตรงไปด้านหน้า s ที่ยังคงค้างไว้ระดับสูง Kalman เริ่มพูด: "พระองค์เจ้าข้า ว่า ฉันไม่รู้ แต่ลอนดอนของฉันฉันได้รับซื่อสัตย์ และปรับขนาดเหล่านี้เป็นเครื่องหมายของความซื่อสัตย์ของฉัน ฉันไม่ได้ปล้นลูกค้าในร้านของฉันให้เขาสั้นน้ำหนัก ไม่ พระองค์เจ้าข้า ได้ยินฉัน เครื่องชั่งน้ำหนักของฉันได้รับจริง ส่งฝนขณะนี้เพื่อให้เราทั้งหมดอาจอยู่" 9 ชำเสร็จละหมาดของเขาแปลก มีความเงียบ ทันใดนั้นมีลม rattled หน้าต่าง ฟากฟ้าเติบโตเข้ม แล้ว h. หยดฝนเริ่มตก เมืองได้รับการบันทึก หลัง rabbi ที่ยังคงสงสัยในความ ทำไมเป็น Kalman ที่บันทึกไว้ในชุมชนหรือไม่ จริง เขาได้เก็บเกล็ดซื่อสัตย์ แต่ต้องมีผู้อื่นซื่อสัตย์เป็นเพียง แล้วทีพ่อค้าเมืองเริ่มมา rabbi แต่ละสารภาพว่า บางครั้งเกล็ดของเขาไม่ได้จริง ร้านค้าที่บอกเขาก็ไม่ได้หมายถึง การที่ไม่ถูกต้อง มันเป็นเพียงว่า พวกเขาไม่ได้รู้จักกันความสำคัญมันเป็นการทดสอบ s.les ของพวกเขา และให้แน่ใจว่าพวกเขาจะซื่อสัตย์ "ตอนนี้ rabbi รู้ว่าทำไมพระเจ้าได้เลือก Kalman อธิษฐานฝน เขาสั่งว่า เครื่องชั่งของ Kalman วางใน syna-gogue เพื่อให้ทุกในเมืองจำความซื่อสัตย์ความสำคัญคือการ

Results (Thai) 2:

หมาแรกที่เข้ามาไปที่ประตูแจ็คบาร์โลว์เร็ว ๆ นี้หลังจากที่เขาย้ายเข้าไปอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บาร์โลว์สงสัยว่าสุนัขจะดีใด ๆ เกี่ยวกับการบ่น '' ใครเป็นเจ้าของชุดใหญ่เธอ? "เขาถาม Gibney, ผู้จัดการโรงแรม. 2" ไม่มีใคร "Gibney กล่าวว่า" และไม่มีใครเคยจะ แต่ถ้าฉันเป็นคุณฉันไว้คนเดียว. "คำตอบของเขางงงวยบาร์โลว์. 3 ไม่กี่วันต่อมาสุนัขได้กลับมา. บาร์โลว์เอามันไปเดินเล่นในป่า. quartered มันกลับมาเหมือนผู้เชี่ยวชาญ. ° วันถัดไปฤดูกาลบ่นเปิด. เป็นบาร์โลว์กินอาหารเช้าของเขาเขาทำหลายคนเดินทางไปที่ประตูเพื่อดูว่าสุนัขที่ได้มา. มีสัญญาณของมันไม่ได้. ที่ผ่านมาบาร์โลว์ได้เข้าไปในรถจี๊ปของเขาและขับรถออกไปเพียงอย่างเดียว. เขาตามล่าทั้งหมด วันและไม่เห็นหนึ่งบ่น. 5 แต่เช้าวันรุ่งขึ้นหมากำลังนั่งอยู่บนระเบียงของเขา. จะตามเขาไปรถจี๊ปและพวกเขาขับรถออกไปด้วยกัน. 6 ในป่าหมานำบาร์โลว์ข้ามลำธาร. แล้วก็สุนัข disap-peared. บาร์โลว์หยุดที่จะฟังมัน. เมฆปกคลุมดวงอาทิตย์. ลมหนาวผุดขึ้น. ทันเดอร์รีด. แล้วทั้งหมดในครั้งเดียวดวงอาทิตย์ออกมาอีกครั้งและลมลดลง. บาร์โลว์มองเกี่ยวกับเขา. มีต้นไม้ขนาดใหญ่ สูงตระหง่าน. เขาดูเหมือนจะอยู่ในพื้นที่ที่มีต้นไม้ไม่เคยถูกตัดลง. แต่วิธีการที่อาจจะ? ทั้งหมดไม้ในภูมิภาคที่ได้รับการตัดอย่างทั่วถึงกว่าห้าสิบปีที่ผ่านมา ในช็อตตีบาร์โลว์ลืมเกี่ยวกับสุนัข เมื่อเขามองหามันอีกครั้งหมาชี้ บาร์โลว์ย้ายไปอยู่. บ่นบินขึ้น อีกตาม บาร์โลว์ยิงมัน จากนั้นสิบสองนกบินขึ้น บาร์โลว์ไม่อยากจะเชื่อสายตาของเขา ไม่มีใครเคยเห็นบ่นสิบสี่ร่วมกันในพื้นที่ที่ปีที่ผ่านมา ความรู้สึกแปลกของจริงจับเขา ส่วนที่เหลือของตอนเช้าได้เหมือนกัน พบหมาบ่นทุกที่ I. เกี่ยวกับบาร์โลว์เที่ยงได้ยินการเต้นของปีกหลายด้านบนเขา เขามองขึ้นไปเห็นฝูงนกที่ดีของการส่งผ่านระหว่างเขาและดวงอาทิตย์ บาร์โลว์ก็ได้รับการยอมรับพวกเขาเป็นนกพิราบผู้โดยสาร เขาได้อ่านเกี่ยวกับฝูงนกพิราบผู้โดยสารที่
ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพื่อร่วมกันในนอร์ท Ameri-CA แต่พวกเขาต้องการได้รับหายไปจากโลกมานานหลายปี 'กลัวคว้าบาร์โลว์ เขาเป็นคนเดียวในโลกที่แปลกประหลาด อย่างใดเขาจะต้องได้ไปกลับในเวลา - บางทีแม้กระทั่งวันก่อนคนขาวตั้งรกรากอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือ เขาเริ่มที่จะเรียกนักต่อสู้ทางของเขาผ่านป่าไม้ลดลง เมื่อเขาหยุดที่ผ่านมาในการจับลมหายใจของเขาที่เขาได้เห็นการเจริญเติบโตของไม้สองรอบเขาอีกครั้ง ไม่มีมากขึ้นของต้นไม้โบราณที่ยิ่งใหญ่และไม่มีนกพิราบมากขึ้นได้ เขาร้องไห้ด้วยความโล่งอก 2 โดยช่วงเย็นบาร์โลว์เป็นที่เงียบสงบ เขาทำความสะอาดบ่นหกเขาได้ยิงในเช้าวันนั้น จากนั้นเขาก็เดินไปที่โรงแรมเพื่อหา Gibney "ผมคิดว่าคุณไม่ได้" Gibney กล่าวว่า 3 "ใช่" บาร์โลว์กล่าวว่า "บางทีตอนนี้คุณสามารถบอกฉันว่ามันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ." ° "มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้าง" Gibney กล่าวว่า "คุณเห็นสุนัขที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นมันบ่นล่าชื่อไมเคิล. วันหนึ่งสุนัขไม่พอใจไมเคิลในทางใดทางหนึ่ง. ดังนั้นเขาฆ่าสัตว์. ต่อมาไมเคิลเสียชีวิตตัวเอง. แล้วสุนัขเริ่มที่จะมองเห็นได้อีกครั้ง. มันจะรอบ่น นักล่า. มันจะแสดงให้พวกเขาวิธีการที่ดีมันเป็น. แล้วมันจะพาพวกเขากลับมานานหลายปีในเวลาสำหรับการล่าสัตว์ที่ดีที่สุดในชีวิตของพวกเขา. แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยจะมีอะไรที่จะทำกับพวกเขาอีกครั้ง ". 5 "ไม่เคย" บาร์โลว์ถาม เขาได้รับความคิดของฝูงใหญ่ของบ่นต้นที่ดี เขาต้องการที่จะกลับไปยังสถานที่ที่ - '6 "ไม่มี" Gibney ".. หรืออะไรก็ตามที่มันเป็น -will ไม่เคยเข้ามาใกล้คุณอีกครั้งคุณสามารถเกลี้ยกล่อมมันทั้งหมดที่คุณต้องการ แต่ที่สุนัข" กล่าวว่า
"เราจะมีอะไร 2 ผู้สูงอายุที่รวบรวมเกี่ยวกับอาจารย์และกล่าวว่า ทำตอนนี้หรือไม่คุณสามารถดูวิธีการที่โง่เขลาคนนี้คือ. ทั้งๆที่มีคำสั่งของคุณเขาเดินออกไป. " 3 "เราจะรอครึ่งชั่วโมง" อาจารย์กล่าวว่า "แล้วเราจะได้เห็น." แต่ในนาทีที่คาลมานก็กลับมา ในมือของเขาที่เขาจัดขึ้นเครื่องชั่งน้ำหนักที่เขาใช้ในร้านของเขา พวกเขายกขึ้นเหนือศีรษะของเขาเขาเดินตรงไปข้างหน้า ยังถือเครื่องชั่งน้ำหนักสูงคาลมานเริ่มที่จะพูด.. "พระเจ้าที่คุณรู้ว่าผมไม่รู้ แต่ขลุ่ยของฉันฉันได้รับความซื่อสัตย์และเครื่องชั่งน้ำหนักเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของความซื่อสัตย์ของฉันฉันไม่เคยปล้นลูกค้าในของฉัน ร้านค้าโดยให้เขาน้ำหนักสั้น. ไม่มีพระเจ้าได้ยินฉัน. หากเครื่องชั่งน้ำหนักของฉันได้รับจริงส่งฝนในขณะนี้เพื่อให้เราทุกคนอาจมีชีวิตอยู่. " 9 ชำเสร็จสิ้นการสวดมนต์ที่แปลกประหลาดของเขา มีความเงียบก็ตาย ทันใดนั้นลม rattled หน้าต่าง ท้องฟ้ามืดเติบโต จากนั้นชม., หยดฝนเริ่มตก เมืองที่ได้รับการบันทึกไว้! หลังจากนั้นอาจารย์เก็บไว้สงสัยที่มหัศจรรย์ ทำไมมันคาลมานที่ได้บันทึกไว้ในชุมชน? ทรูเขาได้เก็บไว้ชั่งซื่อสัตย์ แต่ต้องมีคนอื่น ๆ เช่นเดียวกับความซื่อสัตย์ จากนั้นหนึ่งโดยหนึ่งในร้านค้าของเมืองที่จะเริ่มต้นที่จะมาถึงอาจารย์ แต่ละสารภาพว่าในช่วงเวลาที่เครื่องชั่งน้ำหนักของเขาไม่ได้รับความจริง พ่อค้าบอกเขาว่าพวกเขาไม่ได้หมายถึงการทำผิด มันเป็นเพียงแค่ว่าพวกเขาไม่เป็นที่รู้จักวิธีการที่สำคัญก็คือการทดสอบ s.les ของพวกเขาและให้แน่ใจว่าพวกเขามีความซื่อสัตย์เสมอ "ตอนนี้อาจารย์รู้ว่าทำไมพระเจ้าได้เลือกคาลมานภาวนาให้ฝน. เขาสั่งให้เครื่องชั่งน้ำหนักของคาลมานจะอยู่ใน syna-Gogue เพื่อที่ทุกที่ในเมืองจะจำวิธีการที่สำคัญคือความซื่อสัตย์สุจริต

Results (Thai) 3:

การตั้งค่าก่อน มาเป็น แจ็ค บาร์โลว์ ประตู ไม่นานหลังจากที่เขาย้ายเข้ามาอยู่ที่หมู่บ้านเล็ก ๆน้อย ๆ บาร์โลว์สงสัยว่าสุนัขจะดีใด ๆที่บ่นว่า ' ' ใครเป็นเจ้าของเธอชุดใหญ่ ? เขาถาม Gibney ผู้จัดการโรงแรม 2 " ไม่มีใคร " จิ๊บนีย์กล่าวว่า " และไม่มีใครเลย แต่ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะทิ้งมันไว้คนเดียว " คำตอบของเขางงบาร์ 3 วันต่อมาสุนัขกลับมาบาร์โลว์พามันเดินเล่นในป่า มันเสี้ยวไปมาเหมือนผู้เชี่ยวชาญ โดยในวันถัดไปการบ่นว่าฤดูกาลเปิด ตามบาร์โลว์กินอาหารเช้าของเขา เขาทำหลายทริปไปที่ประตูเพื่อดูว่าสุนัขมา ไม่มีสัญญาณเลย ในที่สุด บาร์โลว์ เข้าไปในรถจี๊ปของเขาและขับรถไปคนเดียว เขาล่าทั้งวัน ไม่เห็นคนบ่น .5 แต่เช้าวันรุ่งขึ้นผู้นั่งอยู่ที่หน้าบ้านของเขา ตามเขาไปรถจี๊ปและพวกเขาขับรถออกไปด้วยกัน 6 ในป่าผู้นำ บาร์โลว์ ข้ามลำธาร ทันใดนั้นสุนัข disap peared . บาร์โลว์หยุดที่จะฟังมัน มีเมฆปกคลุม ดวงอาทิตย์ สายลมหนาวผุดขึ้น ฟ้าร้องรีด จากนั้นทั้งหมดในครั้งเดียวอาทิตย์ออกมาอีกครั้งและลมลง บาร์โลว์มองเขาต้นไม้ใหญ่สูงตระหง่าน เขาดูเหมือนจะเป็นในพื้นที่ที่ต้นไม้ที่เคยตัด แต่จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง ? ไม้ทั้งหมดในภูมิภาคได้รับสะอาดตัดกว่าห้าสิบปีที่ผ่านมา ใน Barlow ช็อตตีลืมหมา เมื่อเขาได้มองมันอีกครั้ง ผู้ถูกชี้ บาร์โลว์ ย้ายเข้ามา เป็นนกตระกูล Tetraonidae บินขึ้นไป อื่นตามมา บาร์โลว์ ยิงมันจากนั้นอีก 12 นกบินขึ้นไป บาร์โลว์ไม่อยากเชื่อสายตาของเขา ไม่มีใครเคยเห็นบ่นกันในพื้นที่ 14 ปีแล้ว ความรู้สึกประหลาดของไม่จริงก็จับมือเขา ส่วนที่เหลือของช่วงเช้าเหมือนเดิม มีผู้พบตำหนิทุกที่ ผมประมาณเที่ยง บาร์โลว์ ได้ยินเสียงหลายปีกเหนือเขา เขา มองไปเห็นฝูงใหญ่นกที่ผ่านมาระหว่างเขาและดวงอาทิตย์บาร์โลว์ก็รู้จักพวกเขาเป็นนกพิราบผู้โดยสาร เขาได้อ่านเกี่ยวกับฝูงผู้โดยสารนกพิราบที่
ครั้งหนึ่งเคยร่วมกันในภาคเหนือ ameri-ca. แต่พวกเขาก็หายไปจากโลกปี . กลัวจับบาร์ เขาเป็นคนเดียวในโลกแปลก . เขาต้องกลับไปในเวลา - บางทีแม้แต่ชายสีขาวก่อนวันตัดสินในทวีปอเมริกาเหนือ เขาเริ่มวิ่งบ้าการต่อสู้ทางของเขาผ่านการล้มไม้ เมื่อเขาหยุดที่จะจับลมหายใจสุดท้ายของเขา เขาเห็นสองรอบไม้ของเขาอีกครั้ง ไม่มีของที่ดีโบราณต้นไม้และไม่มีนกพิราบ เขาสะอื้นด้วยความโล่งอก 2 โดย บาร์โลว์ ตอนเย็นก็สงบขึ้น เขาล้างหกบ่นว่าเขามียิงตอนเช้า แล้วเขาก็เดินไปโรงแรมที่จะพบ Gibney ” ฉันเดาว่าคุณทำได้ " จิ๊บนีย์กล่าว3 " ใช่ " กล่าวว่า " บาร์ บางทีตอนนี้คุณสามารถบอกฉันว่ามันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ " / " มันค่อนข้างเป็นเรื่อง " จิ๊บนีย์กล่าว คุณเห็น สุนัขที่เคยเป็นของมันบ่นว่า ฮันเตอร์ชื่อ ไมเคิล วันหนึ่งสุนัขไม่พอใจ ไมเคิล ในบางวิธี ให้เขาฆ่าสัตว์ ต่อมา ไมเคิล เองตาย แล้วหมาก็เริ่มเห็นอีกครั้ง จะคอยบ่นว่านักล่า มันจะแสดงอย่างไรดีค่ะแล้วมันก็พาพวกเขามาหลายปีแล้ว ในเวลาสำหรับการล่าสัตว์ที่ดีที่สุดของชีวิตของพวกเขา แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้อะไรกับเขาอีก " 5 " อย่า " บาร์โลว์ถาม เขาคิดว่าฝูงใหญ่ของไก่ป่า ต้นไม้ใหญ่ เขาอยากกลับไปที่นั่น . . . 6 " , " กล่าวว่า Gibney " คุณสามารถหว่านล้อมทุกอย่างที่คุณต้องการ แต่หมา - หรืออะไรก็ตามจะไม่เข้าใกล้เธออีก"
2 ผู้ใหญ่รวบรวมเกี่ยวกับหลวงพ่อและกล่าวว่า " เราจะทำยังไงตอนนี้ ? คุณเห็นชายคนนี้ยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่เธอสั่งเขาเดินออกไป " 3 " เราจะรอครึ่งชั่วโมง " หลวงพ่อกล่าวว่า " และเราก็จะได้เห็น แต่ในนาทีที่ คาลมานกลับมา ในมือเขาถือตาชั่งที่เขาใช้ในร้านของเขา ยกขาขึ้นเหนือศีรษะ เขาเดินตรงมาด้านหน้ายังคงถือระดับสูง คาลมานเริ่มพูด : " พระเจ้า , คุณก็รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลย แต่ทั้งหมดชีวิตฉันได้รับเที่ยงตรง และเครื่องชั่งเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของความซื่อสัตย์ของฉัน ผมไม่เคยปล้นลูกค้าในร้าน โดยให้เขาน้ำหนักในระยะสั้น ไม่ พระเจ้าได้ยินฉัน ถ้าระดับของฉันได้รับจริงส่งฝนตอนนี้เพื่อที่เราทุกคนจะมีชีวิตอยู่ " 9 คนขายของชำเสร็จอธิษฐานแปลกๆของเขามันเงียบเป็นป่าช้าเลย จู่ๆ ลม rattled หน้าต่าง ท้องฟ้าเริ่มมืด แล้ว H . , หยดของฝนเริ่มตก เมืองนี้ถูกบันทึกไว้ ! หลังจากนั้นหลวงพ่อเก็บไว้สงสัยที่มหัศจรรย์ ทำไมมันถึงคาลมาน ที่ได้รับการบันทึกในชุมชน ? จริง เขามีเก็บเที่ยงตรงตาชั่ง แต่มันต้องมีผู้อื่นอย่างซื่อสัตย์ จากนั้นหนึ่งโดยหนึ่งในร้านค้าของเมืองเริ่มมาไม่ได้ .สารภาพว่า ที่เครื่องแต่ละครั้งของเขาก็ไม่ได้จริง พ่อค้าบอกว่า พวกเขาไม่ได้หมายถึงการกระทำผิด มันเป็นเพียงว่าพวกเขาไม่รู้ว่ามันสำคัญที่จะทดสอบ s.les ของพวกเขาและให้แน่ใจว่าพวกเขามีความซื่อสัตย์เสมอ " ตอนนี้ไม่ได้ว่าทำไมพระเจ้าเลือกคาลมาน ภาวนาให้ฝน เขาสั่งให้คาลมานเป็นเกล็ดอยู่ใน gogue เรา ,เพื่อให้ทุกคนในเมืองจะจดจำวิธีการที่สำคัญความซื่อสัตย์คือ