In international relations, a froze

In international relations, a frozen conflict is a situation in which active armed conflict has been brought to an end, but no peace treaty or other political framework resolves the conflict to the satisfaction of the combatants. Therefore, legally the conflict can start again at any moment, creating an environment of insecurity and instability.

The term has been commonly used for post-Soviet conflicts, but it has also often been applied to other perennial territorial disputes.[1][2][3] The de facto situation that emerges may match the de jure position asserted by one party to the conflict; for example, Russia claims and effectively controls Crimea following the 2014 Crimean crisis despite Ukraine's continuing claim to the region. Alternatively, the de facto situation may not match either side's official claim. The division of Korea is an example of the latter situation: both the Republic of Korea and the Democratic People's Republic of Korea officially assert claims to the entire peninsula; however, there exists a well-defined border between the two countries' areas of control.

Frozen conflicts sometimes result in partially recognized states. For example, the Republic of South Ossetia, a product of the frozen Georgian–Ossetian conflict, is recognized by only seven states,[citation needed] three of which are partially recognized states themselves.

Results (Thai) 1:

ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ความขัดแย้งที่แช่แข็งเป็นสถานการณ์ที่ขัดแย้งด้วยอาวุธที่ใช้งานอยู่ได้ถูกนำไปจุดจบ แต่มี หรือกรอบทางการเมืองอื่น ๆ ขัดพอคู่ใจ ดังนั้น กฎหมายความขัดแย้งสามารถเริ่มอีกครั้งในช่วงเวลาใด การสร้างสภาพแวดล้อมของความไม่มั่นคงและความไม่แน่นอนมีการใช้ทั่วไปสำหรับการโพสต์โซเวียตแย้ง แต่มันมักถูกใช้กับข้อพิพาทดินแดนอื่นยืนต้น [1] [2] [3] กลายเป็นสถานการณ์ที่โผล่ออกมาอาจตรงกับ de jure ตำแหน่งยืนยันฝ่ายหนึ่งความขัดแย้ง เช่น เรียกร้องรัสเซียและควบคุม Crimea ต่อวิกฤตไครเมีย 2014 แม้จะดำเนินการต่อไปของยูเครนอ้างเป็นเขต อีกวิธีหนึ่งคือ สถานการณ์พฤตินัยอาจไม่ตรงกับข้อเรียกร้องทางด้านใดด้าน ส่วนของเกาหลีเป็นตัวอย่างของสถานการณ์หลัง: สาธารณรัฐเกาหลีและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลีทางอ้างเรียกร้องไปยังคาบสมุทรทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีขอบชัดเจนระหว่างประเทศพื้นที่ของตัวควบคุมความขัดแย้งของแช่แข็งก็ทำให้เกิดในอเมริกายอมรับบางส่วน เช่น การสาธารณรัฐของเซาท์ออสซีเชีย ผลิตภัณฑ์แช่แข็งจอร์เจีย – Ossetian ความขัดแย้ง รู้จัก โดยเจ็ดเท่าอเมริกา, [อ้างจำเป็น] สามซึ่งมีอเมริกาบางส่วนรู้จักตัวเอง

Results (Thai) 2:

ในความสัมพันธ์ระหว่างความขัดแย้งแช่แข็งเป็นสถานการณ์ที่ความขัดแย้งที่ใช้งานได้รับมาถึงจุดสิ้นสุด แต่ไม่มีสนธิสัญญาสันติภาพหรือกรอบการทำงานทางการเมืองอื่น ๆ จะช่วยแก้ปัญหาความขัดแย้งเพื่อความพึงพอใจของพลเรือนที่ ดังนั้นการถูกต้องตามกฎหมายความขัดแย้งสามารถเริ่มต้นอีกครั้งในช่วงเวลาใด, การสร้างสภาพแวดล้อมของความไม่มั่นคงและความไม่แน่นอน. คำที่ถูกใช้กันทั่วไปสำหรับความขัดแย้งหลังโซเวียต แต่ก็ยังได้รับมักจะนำไปใช้กับข้อพิพาทดินแดนอื่น ๆ ยืนต้น. [1] [2 ] [3] สถานการณ์พฤตินัยที่โผล่ออกมาอาจตรงกับตำแหน่งทางนิตินัยถูกกล่าวหาจากฝ่ายหนึ่งไปสู่ความขัดแย้ง; ตัวอย่างเช่นรัสเซียเรียกร้องและการได้อย่างมีประสิทธิภาพต่อไปแหลมไครเมียควบคุมวิกฤตไครเมีย 2014 แม้จะมีการเรียกร้องอย่างต่อเนื่องของยูเครนไปยังภูมิภาค อีกวิธีหนึ่งคือสถานการณ์พฤตินัยอาจไม่ตรงกับการเรียกร้องอย่างเป็นทางการของทั้งสองด้าน ส่วนที่เกาหลีเป็นตัวอย่างของสถานการณ์หลังนี้: ทั้งสาธารณรัฐเกาหลีและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลีอย่างเป็นทางการยืนยันการเรียกร้องไปยังคาบสมุทรทั้งหมด; แต่มีอยู่ชายแดนที่ดีที่กำหนดระหว่างพื้นที่ของทั้งสองประเทศในการควบคุม. ความขัดแย้งแช่แข็งบางครั้งส่งผลให้ได้รับการยอมรับในรัฐบางส่วน ยกตัวอย่างเช่นสาธารณรัฐเซาท์ออสซีเชียผลิตภัณฑ์แช่แข็งของความขัดแย้งจอร์เจีย Ossetian ที่เป็นที่ยอมรับโดยเพียงเจ็ดรัฐ [ต้องการอ้างอิง] สามซึ่งได้รับการยอมรับบางส่วนระบุตัวเอง

Results (Thai) 3:

ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศความขัดแย้งแช่แข็งอยู่ในสถานการณ์ที่ความขัดแย้งปราดเปรียวได้จบเรื่อง แต่ไม่มีสนธิสัญญาหรือกรอบแก้ปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองอื่น ๆเพื่อความพึงพอใจของการรบ . ดังนั้น กฎหมายความขัดแย้งสามารถเริ่มต้นอีกครั้งในขณะใด ๆ สร้างบรรยากาศของความไม่มั่นคงและความไม่มั่นคงคำที่ถูกใช้โดยทั่วไปสำหรับความขัดแย้งของสหภาพโซเวียตโพสต์ แต่มันก็มักจะถูกใช้กับดินแดนพิพาทอื่นตลอดกาล [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] โดยพฤตินัย สถานการณ์ที่ปรากฏอาจจะตรงกับตำแหน่งที่ถูกกล่าวหาโดยทางนิตินัย ฝ่ายหนึ่ง กับความขัดแย้ง เช่น รัสเซีย เรียกร้องและมีประสิทธิภาพการควบคุม แหลมไครเมีย ดังต่อไปนี้ ไครเมียยูเครนต่อ 2014 วิกฤตแม้จะเรียกร้องไปยังภูมิภาค อีกวิธีหนึ่งคือ พฤตินัย สถานการณ์อาจไม่ตรงกับของทั้งสองด้านเจ้าหน้าที่เรียกร้อง ส่วนที่เกาหลีคือตัวอย่างของสถานการณ์หลัง : สาธารณรัฐเกาหลีและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลีอย่างเป็นทางการยืนยันอ้างว่าคาบสมุทรทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีอยู่เขตแดนที่ชัดเจนระหว่างสองประเทศ ' พื้นที่การควบคุมแช่แข็งความขัดแย้งในบางครั้งผลรัฐบางส่วนได้รับการยอมรับ ตัวอย่างเช่นสาธารณรัฐเซาท์ออสเซเตีย ผลิตภัณฑ์ของแช่แข็งจอร์เจีย–ภาษาออสเซเตียนความขัดแย้ง , ได้รับการยอมรับ โดยเฉพาะ เจ็ดรัฐ [ อ้างอิงที่จำเป็น ] สามซึ่งมีบางส่วนได้รับการยอมรับสภาพตนเอง