Commercial farming of giant freshwa

Commercial farming of giant freshwater prawns in Thailand has been expanding
rapidly (New et al., 1982; Lin, 1988) since its introduction in the late
1960s (Ling, 1969). The production area in 1983 was recorded to be 3000 ha
with an annual production of 3000 tonnes (Royal Thai Dept. Fisheries, 1985);
current production is estimated to be 5000-6000 tonnes. Such rapid expansion
of freshwater prawn farming in Thailand is attributed to the bio-geographical
fitness of the prawn and to anthropological factors. As Mucrobruchium rosenbergii
is indigenous to many parts of Thailand its biological adaptation and
broodstock supply for pond farming have not been a major concern. Relatively
abundant surface water and the favorable climate prevailing in most parts of
central Thailand make prawn culture possible throughout the year. In contrast,
the climatic conditions in temperate regions limit prawn culture to a
single grow-out season during the warm months, making prawn farming less
productive and requiring more managerial manipulation to maximize the yield
(Brody et al., 1980; Smith et al., 1981; R’anan and Cohen, 1983; Karplus et al.,
1986a,b). Since the prawn is a traditional item in the diet of Thai people, the
domestic market has been the major outlet for pond-cultured prawns, and the
seemingly insatiable consumer demand has been the driving force for prawn
farm expansion.

Results (Thai) 1:

ทำการเกษตรเชิงพาณิชย์ของกุ้งน้ำจืดยักษ์ในประเทศไทยได้รับการขยายอย่างรวดเร็ว (ใหม่และ al., 1982 หลิน 1988) ตั้งแต่การแนะนำในการล่าช้า1960s (ลิง 1969) พื้นที่การผลิตในปี 1983 ถูกบันทึกให้เป็น 3000 ฮาด้วยการผลิต 3000 ตัน (รอยัลไทยกรมประมง 1985);ประเมินการผลิตปัจจุบันจะ 5000-6000 ตัน ขยายตัวอย่างรวดเร็วเช่นของกุ้งก้ามกรามที่เลี้ยงในประเทศไทยคือบันทึกทางชีวภาพภูมิศาสตร์ออกกำลังกายในกุ้ง และปัจจัยพัณฑ์ เป็นก้ามกราม Mucrobruchiumเป็นชนพื้นเมืองหลายส่วนของประเทศไทยการปรับตัวทางชีวภาพ และจัดหาสูตรสำหรับเลี้ยงบ่อได้รับความกังวลที่สำคัญ ค่อนข้างน้ำผิวดินที่อุดมสมบูรณ์และสภาพภูมิอากาศดีขึ้นในส่วนใหญ่ของภาคกลางให้วัฒนธรรมกุ้งได้ตลอดทั้งปี ในทางตรงกันข้ามเงื่อนไข climatic ในภูมิภาคซึ่งจำกัดกุ้งวัฒนธรรมเพื่อการฤดูกาลออกขยายเดียวในช่วงเดือนอบอุ่น ทำให้กุ้งที่เลี้ยงน้อยผลิต และจำเป็นต้องเพิ่มเติมบริหารจัดการเพื่อเพิ่มผลตอบแทน(โบรดี et al., 1980 Smith et al., 1981 R'anan และโคเฮน 1983 Karplus et al.,1986a, b) เนื่องจากกุ้งเป็นสินค้าดั้งเดิมในอาหารของคนไทย การตลาดภายในประเทศได้รับจำหน่ายหลักสำหรับกุ้งบ่ออ่าง และดูเหมือนว่าความต้องการผู้บริโภคในประเทศไม่เพียงพอได้รับแรงผลักดันสำหรับกุ้งขยายฟาร์ม

Results (Thai) 2:

การเลี้ยงในเชิงพาณิชย์ของกุ้งก้ามกรามในประเทศไทยได้รับการขยาย
อย่างรวดเร็ว (ใหม่ et al, 1982;. หลิน, 1988) นับตั้งแต่เปิดตัวในช่วงปลาย
ทศวรรษที่ 1960 (หลิง, 1969) พื้นที่การผลิตในปี 1983 ได้รับการบันทึกให้เป็น 3,000 เฮกเตอร์
ที่มีการผลิตปีละ 3,000 ตัน (Royal Thai ฝ่ายประมง 1985)
การผลิตในปัจจุบันคาดว่าจะ 5,000-6,000 ตัน การขยายตัวอย่างรวดเร็วเช่น
การเลี้ยงน้ำจืดกุ้งในประเทศไทยประกอบกับทางชีวภาพ
การออกกำลังกายของกุ้งและปัจจัยทางมานุษยวิทยา ในฐานะที่เป็น Mucrobruchium rosenbergii
เป็นชนพื้นเมืองไปหลายส่วนของประเทศไทยปรับตัวทางชีวภาพและ
การจัดหาพ่อแม่พันธุ์เพื่อการเพาะเลี้ยงในบ่อยังไม่ได้รับความกังวลหลัก ค่อนข้าง
น้ำผิวดินที่อุดมสมบูรณ์และสภาพภูมิอากาศที่ดีที่เกิดขึ้นในพื้นที่ส่วนใหญ่ของ
ภาคกลางของประเทศไทยทำให้วัฒนธรรมกุ้งที่เป็นไปได้ตลอดทั้งปี ในทางตรงกันข้าม
กับสภาพภูมิอากาศในเขตอบอุ่น จำกัด วัฒนธรรมกุ้งจะ
เติบโตฤดูกาลออกเดี่ยวในช่วงเดือนที่อบอุ่นทำให้การเลี้ยงกุ้งน้อย
การผลิตและการบริหารจัดการที่ต้องใช้มากขึ้นเพื่อเพิ่มผลผลิต
(โบรดี้, et al, 1980;. สมิ ธ , et al 1981; R'anan และโคเฮน, 1983. Karplus, et al,
1986a b) เนื่องจากกุ้งเป็นรายการแบบดั้งเดิมในการรับประทานอาหารของคนไทยที่
ตลาดภายในประเทศได้รับทางออกที่สำคัญสำหรับกุ้งบ่อเลี้ยงและ
ต้องการของผู้บริโภคที่ไม่รู้จักพอที่ดูเหมือนจะได้รับแรงผลักดันให้กุ้ง
ขยายตัวในฟาร์ม

Results (Thai) 3:

การเกษตรเชิงพาณิชย์ของกุ้งก้ามกรามในประเทศไทยมีการขยายตัว
อย่างรวดเร็วใหม่ ( et al . , 1982 ; หลิน , 1988 ) ตั้งแต่เปิดตัวในปลายทศวรรษที่ 1960
( ลิง , 1969 ) พื้นที่การผลิตในปี 1983 ได้รับการบันทึกเป็น 3000 ฮ่า
ที่มีการผลิตปีละ 3 , 000 ตัน ( ประมงไทย ฝ่าย 1985 ) ;
การผลิตในปัจจุบัน คาดว่าจะ 5000-6000 ) เช่นการขยายตัวอย่างรวดเร็ว
ของกุ้งก้ามกรามการเลี้ยงในประเทศไทย ประกอบกับทางภูมิศาสตร์
ฟิตเนสของกุ้ง และปัจจัยทางด้านมานุษยวิทยา เป็น mucrobruchium rosenbergii
เป็นชนพื้นเมืองไปยังหลายส่วนของประเทศ และการปรับตัวของชีวภาพ เลี้ยงบ่อฟาร์ม
จัดหาได้รับความกังวลหลัก ค่อนข้าง
มากมายน้ำและบรรยากาศอันแพร่หลายในส่วนมากของ
วัฒนธรรมภาคกลางให้กุ้งได้ตลอดทั้งปี ในทางตรงกันข้าม
สภาพภูมิอากาศในเขตอบอุ่น จำกัด กุ้ง วัฒนธรรมกับ
เดียวปลูกฤดูกาลระหว่างเดือนที่อบอุ่น ทำให้ฟาร์มเลี้ยงกุ้งน้อย
มีประสิทธิภาพ และต้องบริหารจัดการมากขึ้น เพื่อเพิ่มผลผลิต
( โบรดี้ et al . , 1980 ; Smith et al . , 1981 ; r'anan และโคเฮน , 1983 ; คาร์พลัสและ al . ,
1986a , B )เนื่องจากกุ้งเป็นสินค้าที่แบบดั้งเดิมในอาหารของคนไทย
ตลาดภายในประเทศได้รับร้านสาขาบ่อเลี้ยงกุ้ง และดูเหมือนจะไม่เคยพอ
ความต้องการผู้บริโภคที่ได้รับแรงผลักดันสำหรับการขยายฟาร์มกุ้ง