Weber and conflict theoryMax Weber

Weber and conflict theory

Max Weber refined Marx's conflict theory. Weber stated that more than one conflict over property existed at any given moment in any given society, which is more nuanced than Marx's theory that the only struggle of importance was that between owners and workers. Weber included an emotional aspect of conflict as well:
It is these that underlie the power of religion and make it an important ally of the state; that transform classes into status groups, and do the same to territorial communities under particular circumstances (ethnicity); and that make "legitimacy" a crucial focus for efforts at domination.
Weber's conclusions on conflict theory are similar to those reached by thinkers such as Emile Durkheim, Sigmund Freud, and Nietzsche, namely that beyond emotionality, some particular forms of social interaction create strongly held beliefs and solidarity among members of groups.

Results (Thai) 1:

ทฤษฎีแบ่งแยกและขัดแย้งเวเบอร์ Max กลั่นทฤษฎีความขัดแย้งของ Marx เวเบอร์กล่าวว่า ความขัดแย้งมากกว่าหนึ่งผ่านคุณสมบัติอยู่ตลอดเวลาให้สังคมกำหนดใด ที่อยู่ขึ้นฉับกว่าทฤษฎีของ Marx ที่ว่า ต่อสู้เดียวสำคัญคือระหว่างเจ้าของและผู้ปฏิบัติงาน แบ่งแยกรวมข้อมูลด้านอารมณ์เช่นความขัดแย้ง:เป็นเหล่านี้ที่อยู่ภายใต้อำนาจของศาสนา และทำให้พันธมิตรสำคัญของรัฐ เปลี่ยนชั้นเรียนเป็นกลุ่มสถานะ และทำให้ชุมชนดินแดนภายใต้สถานการณ์เฉพาะ (เชื้อชาติ); และที่ทำให้ "ชอบธรรม" โฟกัสสำคัญสำหรับความพยายามในการครอบงำทางบทสรุปของเวเบอร์เกี่ยวกับทฤษฎีความขัดแย้งจะคล้ายกับตาม thinkers เช่นเอไมล์ Durkheim, Sigmund Freud, Nietzsche คือที่นอกเหนือจาก emotionality บางแบบฟอร์มเฉพาะของสังคมสร้างความเชื่อขอจัดขึ้นและสมานฉันท์ระหว่างสมาชิกของกลุ่ม

Results (Thai) 3:

เวเบอร์และความขัดแย้งทฤษฎี

แมกซ์เวเบอร์กลั่นมาร์กซ์ความขัดแย้งในทฤษฎี เวเบอร์กล่าวว่ามากกว่าหนึ่งความขัดแย้งเหนือทรัพย์สินมีอยู่ในขณะใดก็ตามในสังคมใดก็ตาม ซึ่งเป็นมากกว่าที่เหมาะสมยิ่งกว่า มาร์กซ์ทฤษฎีว่าการต่อสู้ของความสำคัญที่ระหว่างเจ้าของและคนงาน เวเบอร์รวมอารมณ์ด้านความขัดแย้งเช่นกัน :
เหล่านี้มันเป็นที่รองรับพลังของศาสนาและทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของรัฐ เรียนเป็นกลุ่มที่เปลี่ยนสถานภาพ และทำแบบเดียวกันกับน่านชุมชนภายใต้สถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง ( ชาติพันธุ์ ) ; และนั่นทำให้ " ความชอบธรรม " ที่สำคัญมุ่งเน้นความพยายามในการปกครอง
เวเบอร์ข้อสรุปทฤษฎีความขัดแย้ง คล้ายกับ ผู้ที่เดินทางโดยนักคิดเช่น เอมิลเดิร์กไฮม์ ,ซิกมันด์ ฟรอยด์ และนิท คือเกิน emotionality , รูปแบบเฉพาะบางส่วนของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่จัดขึ้นอย่างยิ่งความเชื่อและสร้างความสามัคคีระหว่างสมาชิกของกลุ่ม