9. Health benefitsMany plant glycos

9. Health benefits

Many plant glycosides have shown activity in cancer prevention, as well as antidiabetic, anti-obesity, antibacterial or antineoplastic effect (Bernal et al., 2011). S. rebaudiana leaves contain non-cariogenic and non-caloric sweeteners (steviol glycosides) whose consumption could exert beneficial effects on human health ( Gardana et al., 2010). Stevia glycosides possess valuable biological properties. Regular consumption of these compounds decreases the content of sugar, radionuclides, and cholesterol in the blood ( Atteh et al., 2008), improves cell regeneration and blood coagulation, suppresses neoplastic growth and strengthens blood vessels ( Barriocanal et al., 2008, Jeppesen et al., 2003, Maki et al., 2008 and Wingard et al., 1980). They also exhibit choleretic ( Kochikyan et al., 2006), anti-inflammatory ( Jayaraman et al., 2008 and Sehar et al., 2008) and diuretic properties; they prevent ulceration in the gastrointestinal tract ( Kochikyan et al., 2006), including antihypertensive ( Chan et al., 2000, Jeppesen et al., 2002 and Lee et al., 2001), antihyperglycaemic ( Chen et al., 2006, Jeppesen et al., 2000, Jeppesen et al., 2002 and Suanarunsawat and Chaiyabutr, 1997); anti human rota-virus activities ( Suanarunsawat and Chaiyabutr, 1997 and Takahashi et al., 2001), glucose metabolism ( Suanarunsawat and Chaiyabutr, 1997 and Toskulkao et al., 1995) and renal function ( Jutabha, Toskulkao, & Chatsudthipong, 2000). They present potential applications as antidiarrhoeal therapeutics ( Chatsudthipong & Muanprasat, 2009). In addition, the Stevia plant and stevioside have been used in the treatment of cancer and as substitutes for saccharose in the treatment of diabetes ( Chen et al., 2006 and Jeppesen et al., 2000; Pól, Hohnová, et al., 2007), obesity and hypertension ( Chan et al., 2000, Goyal et al., 2010, Hsieh et al., 2003, Lee et al., 2001 and Pól et al., 2007). They can also act as an anti-cariogenic product ( Blauth de Slavutzky, 2010, Das et al., 1992 and Suanarunsawat and Chaiyabutr, 1997), and as antigingivitis ( Blauth de Slavutzky, 2010).

The toxicology of stevioside has been extensively studied, and related data, reassessed lately, indicated it to be non-toxic, non-mutagenic, and non-carcinogenic. It was also clearly demonstrated that high concentrations of the sweetener rebaudioside A, administered in the diet of rats over 90 days, were not associated with any signs of toxicity (Gardana et al., 2010) and no allergic reaction have been observed when it is used as a sweetener (Abou-Arab et al., 2010). A number of studies have demonstrated that oral intake of stevioside has no effect on fertility, neither in mice (Akashi & Yokoyama, 1975), nor in rats (Mori et al., 1981 and Xili et al., 1992), nor in hamsters (Yodyingyuad & Bunyawong, 1991). Adverse effects of stevia have not really been observed. Its commercialisation, in France for example, as a food or a food ingredient has been prohibited based mainly on economical arguments and not on proven adverse health effects (Serio, 2010). However, it is thought that stevia could provoke allergic reactions in people sensitive to plants of the Asteraceae family and it is also recommended that pregnant women should avoid consuming stevia (Serio, 2010).

Results (Thai) 1:

9. สุขภาพGlycosides พืชจำนวนมากได้แสดงกิจกรรมในการป้องกันโรคมะเร็ง เป็นผล antidiabetic ป้องกันโรคอ้วน ต้านเชื้อแบคทีเรีย หรือ antineoplastic (Bernal et al., 2011) ใบไม้ rebaudiana S. ประกอบด้วย cariogenic ไม่ใช่และไม่ใช่แคลอริกสารให้ความหวาน (steviol glycosides) มีปริมาณการใช้สามารถสำแดงผลประโยชน์สุขภาพ (Gardana et al., 2010) Stevia glycosides มีคุณสมบัติทางชีวภาพที่มีคุณค่า การบริโภคปกติของสารประกอบเหล่านี้ลดลงเนื้อหาของน้ำตาล กัมมันตภาพรังสี และไขมันในเลือด (Atteh et al., 2008), เซลล์ฟื้นฟูและเลือดแข็งตัวของเลือด ไม่ใส่ neoplastic การเจริญเติบโต และการเสริมสร้างเลือด (Barriocanal et al., 2008, Jeppesen และ al., 2003 ร็อคเฟลเลอร์ et al., 2008 และ Wingard et al., 1980) พวกเขายังแสดง choleretic (Kochikyan และ al., 2006), ต้านการอักเสบ (Jayaraman et al., 2008 และ Sehar et al., 2008) และ คุณสมบัติ diuretic พวกเขาป้องกัน ulceration ในระบบทางเดิน (Kochikyan และ al., 2006), รวมทั้งลดความดัน (จันทร์ร้อยเอ็ด al., 2000, Jeppesen และ al., 2002 และลีและ al., 2001), antihyperglycaemic (เฉินและ al., 2006, Jeppesen และ al., 2000, Jeppesen และ al., 2002 และ Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997); ป้องกันไวรัสโรตามนุษย์กิจกรรม (Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997 และทะกะฮะชิและ al., 2001), กระชับสัดส่วน (Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997 และ Toskulkao และ al., 1995) และฟังก์ชันไต (Jutabha, Toskulkao, & Chatsudthipong, 2000) พวกเขามีโปรแกรมประยุกต์ที่มีศักยภาพเป็นยาแก้ท้องร่วง therapeutics (Chatsudthipong & Muanprasat, 2009) นอกจากนี้ Stevia พืชและ stevioside ถูกนำมาใช้ในการรักษาโรคมะเร็ง และแทนที่ saccharose ในการรักษาโรคเบาหวาน (Chen et al., 2006 และ Jeppesen และ al., 2000 Pól, Hohnová และ al., 2007), โรคอ้วนและความดันโลหิตสูง (จันทร์ร้อยเอ็ด al., 2000, al. ร้อยเอ็ดเขต 2010, al. Hsieh ร้อยเอ็ด 2003 ลี et al., 2001 และ Pól et al., 2007) พวกเขายังสามารถทำหน้าที่เป็นเป็นผลิตภัณฑ์ต่อต้าน-cariogenic (Blauth de Slavutzky, 2010, Das et al., 1992 และ Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997), และ antigingivitis (Blauth de Slavutzky, 2010)พิษวิทยาของ stevioside มีการศึกษาอย่างกว้างขวาง และข้อมูลที่เกี่ยวข้อง reassessed เมื่อเร็ว ๆ นี้ ระบุให้พิษ mutagenic ไม่ และไม่ใช่ carcinogenic มันยังชัดเจนที่แสดงว่า ความเข้มข้นสูงของ rebaudioside สารให้ความหวาน A บริหารงานในอาหารของหนูมากกว่า 90 วัน ไม่สัมพันธ์กับสัญญาณใด ๆ ของความเป็นพิษ (Gardana et al., 2010) และมีการสังเกตไม่แพ้เมื่อใช้เป็นสารให้ความหวาน (Abou อาหรับ et al., 2010) มีแสดงจำนวนการศึกษาบริโภคที่ปากของ stevioside ไม่มีผลต่อความอุดมสมบูรณ์ ทั้ง ในหนู (Akashi และโยะโกะยะมะ 1975), หรือ ในหนู (โมริ et al., 1981 และ Xili et al., 1992), หรือ ในแฮมสเตอร์ (Yodyingyuad & Bunyawong, 1991) กระทบของ stevia ไม่จริง ๆ ได้พบ ของ commercialisation ฝรั่งเศสเช่น เป็นอาหารหรือส่วนผสมอาหารที่ถูกห้ามโดยส่วนใหญ่ ในอาร์กิวเมนต์ที่ประหยัด และไม่ผลกระทบสุขภาพร้ายพิสูจน์ (Serio, 2010) อย่างไรก็ตาม มันเป็นความคิดว่า stevia สามารถกระตุ้นการแพ้ในคนที่สำคัญกับพืชตระกูล Asteraceae และยังแนะนำให้ หญิงตั้งครรภ์ควรหลีกเลี่ยงการบริโภค stevia (Serio, 2010)

Results (Thai) 2:

9. ผลประโยชน์สุขภาพglycosides พืชจำนวนมากได้แสดงกิจกรรมในการป้องกันโรคมะเร็งเช่นเดียวกับเบาหวานป้องกันโรคอ้วน, แบคทีเรียหรือ antineoplastic ผล (Bernal et al., 2011) ใบเอส rebaudiana มีสารให้ความหวานที่ไม่ cariogenic และไม่ใช่แคลอรี่ (สตีวิออไกลโคไซด์) ที่มีการบริโภคสามารถออกแรงผลประโยชน์ต่อสุขภาพของมนุษย์ (Gardana et al., 2010) หญ้าหวานไกลโคไซด์มีคุณสมบัติทางชีวภาพที่มีคุณค่า การบริโภคปกติของสารเหล่านี้จะลดลงเนื้อหาของน้ำตาล, radionuclides และคอเลสเตอรอลในเลือด (Atteh et al., 2008) ช่วยเพิ่มการฟื้นฟูเซลล์และการแข็งตัวของเลือด, ยับยั้งการเจริญเติบโตของเนื้องอกและเสริมสร้างหลอดเลือด (Barriocanal et al., 2008, Jeppesen et al., 2003 Maki et al., 2008 และ Wingard et al., 1980) พวกเขายังแสดง choleretic, ต้านการอักเสบ (Jayaraman, et al, 2008 และ Sehar et al, 2008..) และคุณสมบัติขับปัสสาวะ (Kochikyan et al, 2006.); พวกเขาป้องกันไม่ให้แผลในระบบทางเดินอาหาร (Kochikyan et al., 2006) รวมทั้งลดความดันโลหิต (จัน et al., 2000 Jeppesen et al., 2002 และลี et al., 2001) antihyperglycaemic (Chen et al., 2006 Jeppesen et al, 2000, Jeppesen, et al, 2002 และ Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997).. ต่อต้านกิจกรรมโรตาไวรัสมนุษย์ (Suanarunsawat และ Chaiyabutr, ปี 1997 และทากาฮาชิ et al., 2001) การเผาผลาญกลูโคส (Suanarunsawat และ Chaiyabutr, ปี 1997 และ Toskulkao et al., 1995) และการทำงานของไต (Jutabha, Toskulkao และ Chatsudthipong, 2000) . พวกเขานำเสนอการใช้งานที่มีศักยภาพการรักษา antidiarrhoeal (Chatsudthipong และ Muanprasat 2009) นอกจากนี้พืชหญ้าหวานและสตีวิโอไซมีการใช้ในการรักษาโรคมะเร็งและเป็นสารทดแทนสำหรับ saccharose ในการรักษาโรคเบาหวาน (Chen et al, 2006 และ Jeppesen et al, 2000;... Pol, Hohnová, et al, 2007 ) ความดันโลหิตสูงโรคอ้วนและ (จัน et al., 2000 Goyal et al., 2010 Hsieh et al., 2003 Lee et al., 2001 และ Pol et al., 2007) พวกเขายังสามารถทำหน้าที่เป็นผลิตภัณฑ์ป้องกัน cariogenic (Blauth เด Slavutzky 2010 ดา et al., 1992 และ Suanarunsawat และ Chaiyabutr, 1997) และเป็น antigingivitis (Blauth เด Slavutzky 2010). พิษวิทยาของสตีวิโอไซที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง และข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการประเมินเมื่อเร็ว ๆ นี้ชี้ให้เห็นว่ามันจะไม่เป็นพิษไม่ก่อกลายพันธุ์และสารก่อมะเร็งที่ไม่ได้ มันก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ามีความเข้มข้นสูงของสารให้ความหวาน Rebaudioside A, ยาในอาหารของหนูในช่วง 90 วันที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสัญญาณใด ๆ ของความเป็นพิษ (Gardana et al., 2010) และไม่เกิดอาการแพ้ได้รับการปฏิบัติเมื่อมีการ ใช้เป็นสารให้ความหวาน (Abou อาหรับ et al., 2010) จากการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคในช่องปากของสตีวิโอไซไม่มีผลต่อความอุดมสมบูรณ์ทั้งในหนู (Akashi และ Yokoyama, 1975) หรือในหนู (โมริ et al., 1981 และ Xili et al., 1992) หรือในแฮมสเตอร์ (Yodyingyuad และบุ, 1991) ผลกระทบของหญ้าหวานไม่ได้จริงๆสังเกต การค้าในประเทศฝรั่งเศสเช่นเป็นอาหารหรือส่วนประกอบของอาหารที่ได้รับการต้องห้ามตามหลักในการขัดแย้งที่ประหยัดและไม่ได้อยู่ในสุขภาพไม่เอื้ออำนวยผลการพิสูจน์ของมัน (Serio 2010) แต่ก็คิดว่าหญ้าหวานสามารถกระตุ้นให้เกิดอาการแพ้ในผู้ที่มีความไวต่อพืชของครอบครัวแอสเทอและขอแนะนำว่าหญิงตั้งครรภ์ควรหลีกเลี่ยงการบริโภคหญ้าหวาน (Serio 2010)

Results (Thai) 3:

9 . ประโยชน์ต่อสุขภาพ

หลายพืช ไกลโคไซด์ ได้แสดงกิจกรรมในการป้องกันมะเร็ง ตลอดจนกว่าต่อต้านโรคอ้วน ต้านแบคทีเรีย ต้านมะเร็ง หรือผล ( นาล et al . , 2011 ) เอสว่าใบไม่ cariogenic และไม่ใช่สารให้ความหวานแคลอรี่ ( สตีวิโอไซด์ ) มีปริมาณที่สามารถออกแรงผลประโยชน์ต่อสุขภาพของมนุษย์ ( gardana et al . , 2010 )หญ้าหวานไซด์มีคุณสมบัติทางชีวภาพที่มีคุณค่า การบริโภคปกติของสารประกอบเหล่านี้จะลดปริมาณน้ำตาล สารกัมมันตรังสี และคอเลสเตอรอลในเลือดสูง ( atteh et al . , 2008 ) , เพิ่มการสร้างเซลล์ผิวใหม่ และการแข็งตัวของเลือดยับยั้งเนื้องอก , การเจริญเติบโตและเสริมสร้างหลอดเลือด ( barriocanal et al . , 2008 , เจปพีเซิ่น et al . , 2003 , มากิ et al . , 2008 และ wingard et al . ,1980 ) พวกเขายังแสดง choleretic ( kochikyan et al . , 2006 ) , ต้านการอักเสบ ( jayaraman et al . , 2008 และ sehar et al . , 2008 ) และขับปัสสาวะ คุณสมบัติ พวกเขาป้องกันแผลเปื่อยในทางเดินอาหาร ( kochikyan et al . , 2006 ) ได้แก่ ความดันโลหิตสูง ( ชาน et al . , 2000 , เจปพีเซิ่น et al . , 2002 และลี et al . , 2001 ) , antihyperglycaemic ( Chen et al . , 2006 , เจปพีเซิ่น et al . , 2000เจปพีเซิ่น et al . , 2002 และ suanarunsawat และ chaiyabutr , 1997 ) ; ต่อต้านมนุษย์โรตาไวรัสต่างๆ ( suanarunsawat และ chaiyabutr , 1997 และทาคาฮาชิ et al . , 2001 ) , การเผาผลาญกลูโคส ( suanarunsawat และ chaiyabutr , 1997 และ toskulkao et al . , 1995 ) และไต ( jutabha toskulkao & , , chatsudthipong , 2000 )พวกเขาแสดงศักยภาพเป็นยาแก้ท้องร่วง THERAPEUTICS ( chatsudthipong & muanprasat , 2009 ) นอกจากนี้ หญ้าหวาน หญ้าหวานพืชและมีการใช้ในการรักษามะเร็ง และเป็นวัสดุทดแทนสำหรับแซคคาโรสในการรักษาโรคเบาหวาน ( Chen et al . , 2006 และเจปพีเซิ่น et al . , 2000 ; P ó L . kgm hohnov et al . , 2007 ) , โรคอ้วนและความดันโลหิตสูง ( ชาน et al . , 2000 Goyal et al . , 2010 ,Hsieh et al . , 2003 , ลี et al . , 2001 และ P ó l et al . , 2007 ) พวกเขายังสามารถทำหน้าที่เป็นตัวป้องกัน cariogenic ผลิตภัณฑ์ ( blauth de slavutzky 2010 , the et al . , 1992 และ suanarunsawat และ chaiyabutr , 1997 ) และเป็น antigingivitis ( blauth de slavutzky , 2010 ) .

พิษวิทยาของสตีวิโอไซด์ที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง และข้อมูลที่เกี่ยวข้อง reassessed เมื่อเร็ว ๆ นี้ ระบุจะไม่มีพิษ อาหาร , ไม่ ,และไม่มีสารก่อมะเร็ง . มันก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ความเข้มข้นสูงของสารให้ความหวานรีบาวดิโ ซด์ , ใช้ในอาหารของหนูมากกว่า 90 วัน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสัญญาณของความเป็นพิษ ( gardana et al . , 2010 ) และไม่เกิดปฏิกิริยาการแพ้ได้พบเมื่อมันถูกใช้เป็นสารให้ความหวาน ( Abou อาหรับ et al . , 2010 )