The objective of this paper is to t

The objective of this paper is to test whether corporate risk management strategies are
interdependent across firms as Adam, Dasgupta and Titman (2007) and Mello and Ruckes (2006)
have recently suggested. A necessary condition for such interdependence would be that
aggregate hedging decisions affect product prices. Indeed, we find that output prices are less
sensitive to FX shocks if more firms hedge their FX risks. Furthermore, we find that the FX
exposure of derivatives users is negatively correlated with the level of hedging in an industry,
while the FX exposure of derivatives non-users is positively correlated with the level of hedging.
The correlations between exposures and levels of hedging further support the hypothesis of
interdependence of derivatives strategies. Finally, we find that industry structure matters for the
level of hedging in an industry: the fraction of derivatives users is negatively correlated with the
degree of competition. When competition is strong firms may refrain from hedging their FX
risks in order to gain a strategic advantage when prices move in their favour. These results
indicate that firms consider both internal (firm-specific) factors as well as external (industryspecific)
factors when deciding upon their risk management strategies.

Results (Thai) 1:

วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ทดสอบว่าเป็นกลยุทธ์การจัดการความเสี่ยงขององค์กรจัดข้ามบริษัทอาดัม Dasgupta และ Titman (2007) และ Mello และ Ruckes (2006)มีล่าแนะนำ เงื่อนไขจำเป็นสำหรับอิสระเสรีดังกล่าวจะเป็นที่ตัดสินใจการบริหารความเสี่ยงรวมมีผลต่อราคาสินค้า แน่นอน เราพบว่า ราคาผลผลิตน้อยความไวต่อแรงกระแทก FX ถ้าบริษัทเพิ่มเติมกั้นความเสี่ยง FX นอกจากนี้ เราพบว่า FXความเสี่ยงของผู้ใช้อนุพันธ์จะส่ง correlated มีระดับของ hedging ในอุตสาหกรรมในขณะที่ความเสี่ยง FX ไม่ใช่อนุพันธ์ผู้ใช้จะบวก correlated กับระดับของ hedgingความสัมพันธ์ระหว่างภาพและระดับของ hedging เพิ่มเติมสนับสนุนสมมติฐานของอิสระเสรีของกลยุทธ์อนุพันธ์ สุดท้าย เราพบว่า เรื่องโครงสร้างอุตสาหกรรมในการระดับของ hedging ในอุตสาหกรรม: สัดส่วนของผู้ใช้อนุพันธ์จะส่ง correlated กับการระดับของการแข่งขัน เมื่อการแข่งขันแข็งแกร่ง บริษัทอาจละเว้นการ hedging FX ของความเสี่ยงเพื่อให้ได้เปรียบเชิงกลยุทธ์เมื่อราคาเคลื่อนในโปรดปรานของพวกเขา ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า บริษัทพิจารณาทั้งปัจจัยภายใน (เฉพาะบริษัท) เช่นเดียวกับภายนอก (industryspecific)ปัจจัยในการตัดสินใจตามกลยุทธ์การจัดการความเสี่ยงของ

Results (Thai) 2:

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการทดสอบว่ากลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงขององค์กรที่มี
การพึ่งพาซึ่งกันและกันข้าม บริษัท อดัม, Dasgupta และ Titman (2007) และเมลโลและ Ruckes (2006)
ได้ชี้ให้เห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้ เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการพึ่งพาอาศัยกันดังกล่าวจะเป็นไปได้ว่า
การตัดสินใจที่ส่งผลกระทบต่อการบริหารความเสี่ยงรวมราคาสินค้า อันที่จริงเราพบว่าราคาผลผลิตมีน้อย
ไวต่อแรงกระแทก FX ถ้า บริษัท มากขึ้นป้องกันความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนของพวกเขา นอกจากนี้เราพบว่า FX
การสัมผัสของผู้ใช้สัญญาซื้อขายล่วงหน้ามีความสัมพันธ์เชิงลบกับระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรม,
ในขณะที่การเปิดรับ FX ของธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าสำหรับผู้ใช้ที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับของการป้องกันความเสี่ยง.
ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงและระดับของการป้องกันความเสี่ยงเพิ่มเติม สนับสนุนสมมติฐานของ
การพึ่งพาอาศัยกันของกลยุทธ์การซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า สุดท้ายเราพบว่าเรื่องโครงสร้างของอุตสาหกรรมสำหรับ
ระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรม: ส่วนของผู้ใช้สัญญาซื้อขายล่วงหน้ามีความสัมพันธ์เชิงลบกับ
ระดับการแข่งขัน เมื่อการแข่งขันเป็น บริษัท ที่แข็งแกร่งอาจจะละเว้นจากการป้องกันความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนของพวกเขา
มีความเสี่ยงเพื่อให้ได้เปรียบเชิงกลยุทธ์เมื่อราคาเคลื่อนย้ายในความโปรดปรานของพวกเขา ผลการศึกษานี้
แสดงให้เห็นว่า บริษัท พิจารณาทั้งภายใน (เฉพาะ บริษัท ) ปัจจัยเช่นเดียวกับภายนอก (industryspecific)
ปัจจัยในการตัดสินใจเมื่อกลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงของพวกเขา

Results (Thai) 3:

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบว่ากลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงเป็นกันทั่วบริษัท
เป็นอดัม dasgupta และ titman ( 2007 ) และเมลโล และ ruckes ( 2006 )
เพิ่งแนะนำ เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับความสมดุลดังกล่าวจะมีผลต่อราคาผลิตภัณฑ์รวม
ตัดสินใจเสี่ยง . แน่นอน เราพบว่าราคาผลผลิตจะน้อยลง
อ่อนไหวกับ FX กระแทกหาก บริษัท มากขึ้นป้องกันความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนของ นอกจากนี้เราพบว่าอนุพันธ์ FX
การสัมผัสของผู้ใช้ มีความสัมพันธ์เชิงลบกับระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรม
ในขณะที่ FX การอนุพันธ์ไม่ใช้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับของการป้องกันความเสี่ยง ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับ
และระดับของความสนับสนุนสมมุติฐานของ
เพิ่มเติมการพึ่งพาอาศัยกันของกลยุทธ์ตราสารอนุพันธ์ . ในที่สุด เราก็พบว่า โครงสร้างอุตสาหกรรมที่สำคัญสำหรับระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรม
: เศษส่วนสำหรับผู้ใช้ มีความสัมพันธ์เชิงลบกับ
ระดับของการแข่งขัน เมื่อการแข่งขันเป็น บริษัท ที่แข็งแกร่งอาจจะละเว้นจากการป้องกันความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยน
ของพวกเขาเพื่อที่จะได้รับประโยชน์เชิงกลยุทธ์เมื่อราคาย้ายในความโปรดปรานของพวกเขา ผลลัพธ์เหล่านี้
ระบุว่า บริษัท พิจารณาทั้งภายใน ( บริษัท ที่เฉพาะเจาะจง ) ปัจจัยรวมทั้งภายนอก ( industryspecific )
ปัจจัยการตัดสินใจเลือกเมื่อกลยุทธ์บริหารความเสี่ยงของตน