The term "multilingualism" can refe

The term "multilingualism" can refer to either the language use or the com-
petence of an individual or to the language situation in an entire nation or
society. However, at the individual level it is generally subsumed under
"bilingualism." This may be because, while there are probably more biling-
uals in the world than monolinguals, there are not perceived to be so many
people who use more than two languages habitually. There are, of course,
many rich multilingual situations in the world (see, e.g., Khubchandani, 1988,
on India and S0ndergaard, 1991, on the Dano-German border, to cite only two
researched areas). For individuals, "normative" definitions (Van Overbeke,
1972) requiring those termed bi- or multilinguals to have equal competence in
the languages, to have acquired them simultaneously, or to use them in the
same contexts have proved unrealistic (cf. Haugen, 1973). Thus definitions
now tend to be general ("methodological" in Van Overbeke's sense). A com-
mon definition of "multilingualism" would then be - "the use of more than
one language" or "competence in more than one language." This allows for
further refinement in the actual description to cover different levels of com-
mand or use of the various languages.
At the societal or national level, we have to distinguish between "official"
and "de facto" multilingualism. For instance, Switzerland is an officially
multilingual nation in that it has been declared such, but there, multilingual-
ism is based on a territorial principle. While public documents for the entire
nation are in French, German, and Italian, most people grow up monolin-
gually in a canton which typically has one official language. Canada is offi-
cially a bilingual nation because English and French are enshrined in the
Canadian Constitution as the official languages, but most Canadians still have
regular (nonschool) contact with only one of these. Moreover, there are many
other languages used in Canada today - over a hundred heritage languages
brought to Canada by immigrant groups, some of them maintained for several

Results (Malay) 1:

Istilah "ialah kedwibahasaan" boleh merujuk kepada penggunaan bahasa atau com-petence individu atau situasi bahasa di sebuah negara yang keseluruhan ataumasyarakat. Walau bagaimanapun, di peringkat individu itu adalah pada amnya subsumed di bawah"Bilingualisme." Ini mungkin kerana, walaupun terdapat biling mungkin lebih -uals di dunia daripada monolinguals, tiada tidak dianggap menjadi begitu banyakorang yang menggunakan lebih daripada dua bahasa pada lazimnya. Ada, sudah tentu,pelbagai situasi bertutur yang kaya di dunia (lihat, misalnya, Khubchandani, 1988,India dan S0ndergaard, 1991, di sempadan Dano-Jerman, untuk memetik hanya duaditeliti kawasan). Bagi individu, definisi "normatif" (Van Overbeke,1972) memerlukan mereka digelar bi - atau multilinguals mempunyai kecekapan yang samaBahasa, yang telah diambil mereka secara serentak, atau untuk menggunakan mereka di dalamkonteks yang sama telah membuktikan tidak realistik (cf. Haugen, 1973). Dengan demikian definisikini cenderung lebih am ("kesilapan" dalam erti kata Van Overbeke). Com-Mon definisi "ialah kedwibahasaan" kemudian akan - "penggunaan lebihsatu Bahasa"atau"kecekapan berbahasa lebih daripada satu." Ini membolehkanpembaikan dalam keterangan sebenar kepada pelbagai peringkat com-mand atau penggunaan bahasa yang pelbagai.Di peringkat kebangsaan atau masyarakat, kita perlu membezakan antara "rasmi"dan ialah kedwibahasaan "de facto". Sebagai contoh, Switzerland adalah untuk secara rasminegara berbilang bahasa di bahawa ia telah diisytiharkan itu, tetapi di sana, pelbagai bahasa-ISM adalah berdasarkan prinsip yang Wilayah. Manakala dokumen awam bagi keseluruhannegara di Perancis, Jerman, dan Itali, kebanyakan orang membesar monolin-gually di canton yang biasanya mempunyai satu bahasa rasmi. Kanada merupakan offi-secara dwibahasa negara kerana Bahasa Inggeris adalah termaktub di dalamPerlembagaan Kanada sebagai bahasa rasmi, tetapi kebanyakan Kanada masih mempunyaibiasa terkena (nonschool) yang hanya satu ini. Selain itu, Terdapat banyakBahasa-bahasa lain digunakan di Kanada-lebih daripada seratus warisan Bahasadibawa ke Kanada oleh kumpulan imigran, sesetengah daripada mereka mengekalkan beberapa

Results (Malay) 2:

Istilah "bahubahasa" boleh merujuk kepada sama ada penggunaan bahasa atau com-
petence individu atau keadaan bahasa dalam sebuah negara keseluruhan atau
masyarakat. Walau bagaimanapun, pada peringkat individu ia biasanya digolongkan di bawah
"bilingualisme." Ini mungkin kerana, manakala terdapat mungkin lebih biling-
uals di dunia daripada monolinguals, terdapat tidak dilihat sebagai begitu banyak
orang-orang yang menggunakan lebih daripada dua bahasa lazimnya. Terdapat, sudah tentu,
banyak keadaan berbilang bahasa kaya di dunia (lihat, misalnya, Khubchandani, 1988,
di India dan S0ndergaard, 1991, di sempadan Dano-Jerman, untuk nyatakan dua
kawasan kajian). Bagi individu, "normatif" definisi (Van Overbeke,
1972) yang memerlukan mereka yang dikenali sebagai bi- atau multilinguals untuk mempunyai kecekapan yang sama dalam
bahasa-bahasa, telah diperolehi mereka pada masa yang sama, atau untuk menggunakannya dalam
konteks yang sama telah terbukti tidak realistik (rujuk Haugen, 1973). Oleh itu definisi
kini cenderung untuk menjadi umum ("metodologi" dalam erti Van Overbeke ini). A com-
definisi mon dari "bahubahasa" maka akan - "penggunaan lebih daripada
satu bahasa" atau "kecekapan dalam lebih daripada satu bahasa." Ini membolehkan
perbaikan lagi dalam keterangan yang sebenar untuk menampung tahap yang berbeza com-
permintaan atau penggunaan pelbagai bahasa.
Di peringkat masyarakat atau negara, kita perlu membezakan antara "rasmi"
dan "de facto" bahubahasa. Sebagai contoh, Switzerland adalah rasmi
negara berbilang bahasa kerana ia telah diisytiharkan itu, tetapi di sana, multilingual-
ism adalah berdasarkan prinsip wilayah. Walaupun dokumen awam untuk seluruh
negara adalah dalam bahasa Perancis, Jerman, dan Itali, kebanyakan orang membesar monolin-
gually dalam kanton yang biasanya mempunyai satu bahasa rasmi. Kanada adalah offi-
cially sebuah negara dwibahasa kerana bahasa Inggeris dan Perancis yang termaktub dalam
Perlembagaan Kanada sebagai bahasa rasmi, tetapi kebanyakan Kanada masih
tetap (nonschool) hubungan dengan hanya salah satu daripada. Selain itu, terdapat banyak
bahasa lain yang digunakan di Kanada hari ini - lebih seratus bahasa warisan
dibawa ke Kanada oleh kumpulan pendatang, sebahagian daripada mereka dikekalkan untuk beberapa