The aim of the study was to investi

The aim of the study was to investigate the effects of bamboo vinegar as an antibiotic alternative
in the diet of weaned piglets on their growth performance and fecal bacterial communities. The
compound composition of bamboo vinegar was analyzed by gas chromatography–mass spectrometry
(GC–MS). One hundred and twenty weaned piglets (Duroc×Landrace×Yorkshire),
with an average weight of 8.4 kg, were randomly assigned to five treatments, with three pens
per treatment. The diets included bamboo vinegar at levels of 0, 0.2, 0.4 or 0.8%, or antibiotics,
and designated as control, BV2, BV4, BV8 and antibiotic, respectively. Feed intake and weight
gain of pigs were recorded at the start and at the end of the feeding trial. At the end of the experiment,
fecal samples of four pigs from each treatment were taken to analyze the fecal bacterial
communities analyzed by using 16S rDNA-based techniques. Amplicons of the V6–V8 variable regions
of bacterial 16S rDNAwere analyzed by denaturing gradient gel electrophoresis. Thirty four
peaks (compounds)were identified or characterized in acetic ether extract frombamboo vinegar.
Themain group frombamboo vinegarwas phenolic compounds, ketone and furfural. Dailyweight
gain of the pigs in BV4 and antibiotic was significantly higher than pigs in the control group. No
significant difference was observed in daily weight gain among pigs fed diet containing bamboo
vinegar and antibiotics. There was no significant difference in feed intake and feed to gain ratio
among different treatment. The serum glutathione peroxidase activity of pigs in BV2 or BV4
was significantly higher than that of pigs in antibiotics treatment (Pb0.05). The pigs in BV2 had
significantly higher serum glutamic–oxaloacetic transaminase activity than those in control
(Pb0.05). No significant differences were found in serumsuperoxide dismutase, hydrogen peroxide,
hydrogen peroxidase, oxidation resistance, malondialdehyde and glutamicpyruvic transaminase
activitiesamong different treatments (P>0.05). The richness and Shannon index of diversity
were significantly lower for the pigs on the diet containing antibiotics than that of control or diets
containing 0.2 or 0.4% bamboo vinegar, and tended to decrease with the increase of bamboo vinegar
inclusion in the diets. The results demonstrate that bamboo vinegar in feed exerts an impact
on the fecal bacterial community of piglets. The reasonable inclusion of bamboo vinegar, like antibiotics
in piglet diet benefited for a better performance of piglets in this experiment. The result
suggested that bamboo vinegar could be used as a potential additive in animal production as antibiotic
alternative.

Results (Thai) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ ศึกษาผลของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่เป็นทางเลือกด้วยยาปฏิชีวนะในอาหารของหย่าทรูดเจริญเติบโตและชุมชนอุจจาระแบคทีเรีย การ โดย spectrometry chromatography ก๊าซ – มวลสารองค์ประกอบของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่(GC – MS) หนึ่งร้อย และยี่สิบหย่าทรูด (Duroc ××พันธุ์พื้นเมือง Yorkshire),มีการเฉลี่ยน้ำหนัก 8.4 กก. สุ่มโดยมอบหมายให้ห้ารักษา พร้อมปากกาสามต่อการรักษา อาหารรวมน้ำส้มไม้ไผ่ที่ระดับ 0, 0.2, 0.4 0.8% หรือยา ปฏิชีวนะและกำหนดให้เป็นตัวควบคุม BV2, BV4, BV8 และยา ปฏิชีวนะ ตามลำดับ กินอาหารและน้ำหนักมีบันทึกกำไรจากสุกร ที่เริ่มต้น และ เวลาสิ้นสุดของการทดลองให้อาหาร เมื่อสิ้นสุดการทดลองตัวอย่างอุจจาระของสุกรที่สี่จากการรักษาแต่ละที่ถ่ายเพื่อวิเคราะห์แบคทีเรียในอุจจาระชุมชนวิเคราะห์ โดยใช้เทคนิค 16S rDNA คะแนน Amplicons ภูมิภาคแปร V6 – V8ของแบคทีเรีย 16S rDNAwere วิเคราะห์ โดย denaturing ไล่เจอิ สามสิบสี่ยอด (สาร) ได้ระบุ หรือลักษณะในน้ำส้มสายชู frombamboo สารสกัดอีเทอร์อะซิติกThemain กลุ่ม frombamboo vinegarwas ม่อฮ่อม คีโตนและ furfural Dailyweightกำไรของสุกรใน BV4 และยาปฏิชีวนะถูกสูงกว่าสุกรในกลุ่มควบคุม ไม่ใช่พบว่า ความแตกต่างในทุกวันน้ำหนักขึ้นในสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ประกอบด้วยไม้ไผ่น้ำส้มสายชูและยาปฏิชีวนะ ก็ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในการกินและอาหารจะได้รับอัตราในการรักษาแตกต่างกัน กิจกรรมฮอสกลูตาไธโอนเซรั่มของสุกรใน BV2 หรือ BV4ได้สูงกว่าของสุกรในการรักษายาปฏิชีวนะ (Pb0.05) มีหมูใน BV2อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าซีรั่มกลูตา – oxaloacetic transaminase กิจกรรมมากกว่าผู้ควบคุม(Pb0.05) พบความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญใน serumsuperoxide dismutase ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์transaminase malondialdehyde และ glutamicpyruvic ต้านทาน ฮอสไฮโดรเจนactivitiesamong รักษาแตกต่างกัน (P > 0.05) ความเข้มข้นและแชนนอนดัชนีความหลากหลายของมีนัยสำคัญต่ำสำหรับสุกรในอาหารที่ประกอบด้วยยาปฏิชีวนะที่ควบคุมหรืออาหารประกอบด้วยน้ำส้มสายชูไผ่ 0.2 หรือ 0.4% และแนวโน้มที่จะ ลดลงตามการเพิ่มขึ้นของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่รวมในอาหาร ผลลัพธ์แสดงให้เห็นถึงว่า ไผ่น้ำส้มสายชูในฟีดออกแรงผลกระทบชุมชนแบคทีเรียอุจจาระของทรูด สมเหตุสมผลรวมของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ เช่นยาปฏิชีวนะในอาหารลูกสุกรที่ได้รับประโยชน์ประสิทธิภาพของทรูดในการทดลองนี้ ผลแนะนำว่า น้ำส้มไม้ไผ่สามารถนำมาใช้เป็นสารเติมแต่งในการผลิตสัตว์เป็นยาปฏิชีวนะศักยภาพทางเลือก

Results (Thai) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อศึกษาผลของน้ำส้มไม้ไผ่เป็นทางเลือกยาปฏิชีวนะในอาหารต่อสมรรถนะการเจริญเติบโตของลูกสุกรหลังหย่านมและชุมชนแบคทีเรียในอุจจาระ . ที่องค์ประกอบผสมน้ำส้มไม้ไผ่โดยใช้แก๊สโครมาโทกราฟี - แมสสเปกโทรเมทรี( GC ) นางสาว ) หนึ่งร้อยยี่สิบลูกสุกรหลังหย่านม ( ดูร็อค××ยอร์คเชอร์เรซ )มีน้ำหนักเฉลี่ย 8.4 กิโลกรัม สุ่มเป็นกลุ่มห้ากับสามปากกา , การรักษาต่อ การรักษา อาหาร ได้แก่ ไม้ไผ่ น้ำส้มสายชูที่ระดับ 0 , 0.2 , 0.4 และ 0.8 เปอร์เซ็นต์ หรือยาปฏิชีวนะและที่เขตควบคุม bv2 bv4 bv8 , ยาปฏิชีวนะ , และ ตามลำดับ ปริมาณอาหารที่กินและน้ำหนักได้รับของสุกรที่ถูกบันทึกไว้ในช่วงเริ่มต้น และในตอนท้ายของการให้ทดลองใช้ เมื่อสิ้นสุดการทดลองจำนวน 4 จากอุจจาระสุกรแต่ละวิธี นำมาวิเคราะห์อุจจาระ แบคทีเรียชุมชนวิเคราะห์โดยใช้ 16S rDNA ที่ใช้เทคนิค amplicons ของ V6 และ V8 ตัวแปรภูมิภาคเมื่อวิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ rdnawere ี่เจล สามสิบสี่ยอด ( สารประกอบ ) ถูกระบุหรือลักษณะในการใช้สารสกัดจาก frombamboo น้ำส้มสายชูโดยกลุ่ม frombamboo vinegarwas สารประกอบฟีนอลและคีโตน , เฟอร์ฟูรัล . dailyweightได้รับของสุกรใน bv4 ยาปฏิชีวนะและสูงกว่าสุกรในกลุ่มควบคุม ไม่ความแตกต่างพบว่าน้ำหนักเพิ่มระหว่างสุกรที่ได้รับอาหารที่ประกอบด้วยไม้ไผ่น้ำส้มสายชู และยาปฏิชีวนะ มีความแตกต่างในการกินและอาหารเพื่อเพิ่มอัตราส่วนท่ามกลางการรักษาที่แตกต่างกัน . เซรั่มกลูต้าไธโอนเปอร์ออกซิเดสกิจกรรมของสุกรใน bv2 หรือ bv4สูงกว่าของสุกรในการรักษายาปฏิชีวนะ ( pb0.05 ) หมูใน bv2 มีสูงกว่าเซรั่มมิก– 4 กิจกรรมมากกว่ากลุ่มควบคุมอ ซาโล ซิติค( pb0.05 ) ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญใน serumsuperoxide Dismutase , ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ไฮโดรเจนเพอรอกซิเดส , ต้านทานการเกิดออกซิเดชันและ 4 glutamicpyruvic มาลอนไดอัลดีไฮด์activitiesamong การรักษาที่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) ความมั่งคั่งและแชนนอนดัชนีความหลากหลายถูกลดลงในสุกรในอาหารที่มียาปฏิชีวนะที่ควบคุม หรือ อาหารที่มี 0.2 หรือ 0.4% น้ำส้มควันไม้ไผ่ และมีแนวโน้มที่จะลดลงด้วยการเพิ่มของน้ำส้มควันไม้ไผ่รวมไว้ในอาหาร ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าไม้ไผ่น้ำส้มสายชูในอาหารที่จะมีผลกระทบในชุมชนแบคทีเรียอุจจาระสุกร . รวมที่เหมาะสมของน้ำส้มควันไม้ไผ่ เช่น ยาปฏิชีวนะในลูกหมูอาหารประโยชน์สำหรับประสิทธิภาพที่ดีขึ้นของลูกสุกรในการทดลองนี้ ผลแนะนำว่าน้ำส้มควันไม้ไผ่สามารถใช้เป็นสารเติมแต่งที่มีศักยภาพในการผลิตสัตว์ เช่น ยาปฏิชีวนะทางเลือก