Initially, the poet poses a questio

Initially, the poet poses a question — "Shall I compare thee to a summer's day?" — and then reflects on it, remarking that the youth's beauty far surpasses summer's delights. The imagery is the very essence of simplicity: "wind" and "buds." In the fourth line, legal terminology — "summer's lease" — is introduced in contrast to the commonplace images in the first three lines. Note also the poet's use of extremes in the phrases "more lovely," "all too short," and "too hot"; these phrases emphasize the young man's beauty.

Although lines 9 through 12 are marked by a more expansive tone and deeper feeling, the poet returns to the simplicity of the opening images. As one expects in Shakespeare's sonnets, the proposition that the poet sets up in the first eight lines — that all nature is subject to imperfection — is now contrasted in these next four lines beginning with "But." Although beauty naturally declines at some point — "And every fair from fair sometime declines" — the youth's beauty will not; his unchanging appearance is atypical of nature's steady progression. Even death is impotent against the youth's beauty. Note the ambiguity in the phrase "eternal lines": Are these "lines" the poet's verses or the youth's hoped-for children? Or are they simply wrinkles meant to represent the process of aging? Whatever the answer, the poet is jubilant in this sonnet because nothing threatens the young man's beautiful appearance.

Then follows the concluding couplet: "So long as men can breathe, or eyes can see, / So long lives this, and this gives life to thee." The poet is describing not what the youth is but what he will be ages hence, as captured in the poet's eternal verse — or again, in a hoped-for child. Whatever one may feel about the sentiment expressed in the sonnet and especially in these last two lines, one cannot help but notice an abrupt change in the poet's own estimate of his poetic writing. Following the poet's disparaging reference to his "pupil pen" and "barren rhyme" in Sonnet 16, it comes as a surprise in Sonnet 18 to find him boasting that his poetry will be eternal.

Results (Thai) 1:

เริ่มแรก กวีซึ่งทำให้เกิดคำถาม — "จะฉันเปรียบเทียบทั้งหลายวันของฤดูร้อน" — แล้ว สะท้อนให้เห็นถึงการ remarking ว่า ความงามของเยาวชนไกลสำหรับความสุขของฤดูร้อน ภาพที่เป็นสาระสำคัญของความเรียบง่ายมาก: "ลม" และ "อาหาร" ในบรรทัด 4 คำศัพท์ทางกฎหมายคือ "เช่าของฤดูร้อน" — แนะนำตรงข้ามภาพเป็นธรรมดาในสามบรรทัดแรก หมายเหตุนอกจากนี้ยังใช้ของกวีที่สุดในวลี "อย่างดี "ทั้งหมดสั้นเกินไป และ "ร้อนเกินไป" วลีเหล่านี้เน้นความสวยงามของชายหนุ่มแม้ว่า 9 12 บรรทัดที่มีเครื่องหมายเสียงที่กว้างมากขึ้นและรู้สึกลึก กวีกลับไปที่ความเรียบง่ายของรูปเปิด เป็นหนึ่งคาดว่าในโคลงของเชกสเปียร์ ข้อเสนอที่กวีตั้งค่าไว้ในบรรทัดแรกแปด ตัวที่เป็นธรรมชาติทั้งหมด imperfection — ตอนนี้การเปรียบเทียบในบรรทัดถัดไปสี่เหล่านี้เริ่มต้นด้วย "แต่" แม้ว่าความงามตามธรรมชาติลดลงในบางจุด — " และทุกจากลดอัตรา sometime แฟร์แฟร์" ซึ่งความงามของเยาวชนจะไม่ ไม่เปลี่ยนแปลงลักษณะพิเศษของธรรมชาติก้าวหน้ามั่นคงได้ ตายจะปราศจากความงามของเยาวชน บันทึกย่อในวลี "นิรันดร์บรรทัด": จะ "บรรทัด" เหล่านี้ข้อของกวีหรือเยาวชนที่หวังสำหรับเด็ก หรือเป็นเพียงแค่ริ้วรอยหมายถึงกระบวนการของริ้วรอย สิ่งตอบ กวีได้ jubilant ในณที่นี้ เพราะอะไรข่มขู่ลักษณะที่สวยงามของชายหนุ่มแล้ว ตาม couplet สรุป: "เป็นเวลานานเป็นผู้ชายสามารถหายใจ หรือตาสามารถดู / ยาวดังนั้นชีวิตนี้ และนี้ให้ชีวิตทั้งหลาย" อธิบายกวีไม่เยาวชนคืออะไร แต่สิ่งที่เขาจะอายุดังนั้น ตามจับในข้อนิรันดร์ของกวี – หรืออีก หวังสำหรับเด็ก สิ่งหนึ่งอาจรู้สึกเกี่ยวกับความเชื่อมั่นที่แสดงณ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใน บรรทัดเหล่านี้สองล่าสุด หนึ่งช่วยไม่ ได้สังเกตการเปลี่ยนแปลงอย่างทันทีทันใดในการประเมินของกวีเขียนบทกวีของเขา ต่อไปนี้ของกวี disparaging อ้างอิงของเขา "นักเรียนปากกา" และ "สัมผัสเป็นหมัน" ในณ 16 มันมากับความประหลาดใจใน 18 ณหาเขาห้องที่บทกวีของเขาเป็นนิตย์

Results (Thai) 2:

ในขั้นต้นกวีโพสคำถาม - "ฉันจะเปรียบเทียบเจ้าไปในวันฤดูร้อนหรือไม่" - แล้วมันสะท้อนให้เห็นถึงข้อสังเกตว่าความงามของเยาวชนที่ไกลเกินกว่าความสุขในช่วงฤดูร้อน ภาพที่เป็นสาระสำคัญมากของความเรียบง่าย ". ตา" "ลม" และ ในบรรทัดที่สี่ศัพท์ทางกฎหมาย - "สัญญาเช่าในช่วงฤดูร้อน" - เป็นที่รู้จักในทางตรงกันข้ามกับภาพธรรมดาในสามบรรทัดแรก ยังทราบการใช้งานของกวีของสุดขั้วในวลีที่ว่า "น่ารักมากขึ้น" "ทุกสั้นเกินไป" และ "ร้อนเกินไป"; วลีเหล่านี้เน้นความงามของชายหนุ่ม. แม้ว่าสาย 9 ถึง 12 ปีจะทำเครื่องหมายด้วยน้ำเสียงที่ขยายตัวมากขึ้นและความรู้สึกลึกกวีกลับไปที่ความเรียบง่ายของภาพที่เปิด ในฐานะที่เป็นหนึ่งคาดว่าในบทกวีของเช็คสเปียร์, เรื่องที่กวีกำหนดขึ้นในครั้งแรกที่แปดสาย - ว่าธรรมชาติเป็นเรื่องที่ไม่สมบูรณ์ - เทียบเหล่านี้ในขณะนี้ในอีกสี่เส้นเริ่มต้นด้วย "แต่." แม้ว่าความงามตามธรรมชาติลดลงในบางจุด - "และเป็นธรรมจากการลดลงทุกช่วงยุติธรรม" - ความงามของเยาวชนจะไม่; การปรากฏตัวของเขาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติของความก้าวหน้ามั่นคงของธรรมชาติ แม้กระทั่งความตายเป็นหมันต่อสู้กับความงามของเยาวชน หมายเหตุคลุมเครือในวลี "สายนิรันดร์" เหล่านี้เป็น "เส้น" โองการของกวีหรือเยาวชนหวังสำหรับเด็กหรือไม่ หรือว่าพวกเขาเพียงแค่การเกิดริ้วรอยหมายถึงการเป็นตัวแทนของกระบวนการของริ้วรอยหรือไม่ . สิ่งที่คำตอบกวีเป็นปีติยินดีในโคลงนี้เพราะไม่มีอะไรที่คุกคามลักษณะสวยงามของชายหนุ่มแล้วดังต่อไปนี้จบคู่"ตราบใดที่ผู้ชายสามารถหายใจหรือตาสามารถมองเห็น / ดังนั้นชีวิตนานนี้และนี้จะช่วยให้ชีวิต เจ้า. " กวีจะอธิบายไม่ได้สิ่งที่เยาวชน แต่สิ่งที่เขาจะได้รับทุกเพศทุกวัยจึงเป็นบันทึกในบทกวีของกวีนิรันดร์ - หรืออีกครั้งในเด็กหวังสำหรับ สิ่งที่หนึ่งอาจจะรู้สึกเกี่ยวกับความเชื่อมั่นที่แสดงออกในโคลงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทั้งสองบรรทัดสุดท้ายหนึ่งไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันในการประมาณการของตัวเองในการเขียนบทกวีบทกวีของเขา ต่อไปนี้การอ้างอิงดูถูกของกวีของเขา "ปากกานักเรียน" และ "สัมผัสหมัน" ในโคลง 16 มันจะมาเป็นแปลกใจที่ในโคลง 18 ไปหาเขาคุยโวว่าบทกวีของเขาจะเป็นนิรันดร์

Results (Thai) 3:

ตอนแรกกวี poses คำถาม " ฉันจะเปรียบเทียบท่านกับวันฤดูร้อน ? - จากนั้นให้มันนับ ความงามของเยาวชนห่างไกลเกินกว่าความสุขของฤดูร้อน ภาพเป็นแก่นแท้ของความเรียบง่าย : " ลม " และ " ตา " ในบรรทัดที่สี่ กฎหมาย ศัพท์ " ฤดูร้อนเช่า " - เป็นที่รู้จักในทางตรงกันข้ามกับธรรมดาภาพในครั้งแรกสามบรรทัดหมายเหตุของกวีใช้ extremes ในวลี " น่ารัก " " สั้นเกินไป " และ " ร้อน " ; วลีเหล่านี้เน้นความงามของชายหนุ่ม

ถึงแม้ว่าสาย 9 ถึง 12 มีการทำเครื่องหมายโดยเสียงที่ขยายตัวมากขึ้น และลึกความรู้สึก กวีกลับสู่ความเรียบง่ายของภาพ เปิด เป็นหนึ่งใน sonnets คาดว่าเช็คสเปียร์ ,ข้อเสนอที่กวีชุดแรกขึ้นในแปดเส้น - ธรรมชาติทั้งหมดอยู่ภายใต้ความไม่สมบูรณ์ - ตอนนี้เทียบในอีกสี่บรรทัดที่เริ่มต้นด้วย " แต่ " แม้ว่าความงามตามธรรมชาติลดลงในบางจุด " และทุกงานจากงานบ้าง ปฏิเสธ " - เยาวชน ความสวยงามจะไม่ ; ลักษณะที่ไม่เปลี่ยนแปลงของเขาคือ ผิดปกติของธรรมชาติของความก้าวหน้ามั่นคงแม้แต่ความตายก็เบื่อหน่ายกับความงามของเยาวชน หมายเหตุความคลุมเครือในวลี " นิรันดร์เส้น " : " เส้น " ของกวี โคลง หรือ ของเยาวชน หวังให้เด็ก หรือพวกเขาเป็นเพียงริ้วรอยหมายถึงการเป็นตัวแทนของกระบวนการของริ้วรอย ? ไม่ว่าคำตอบ กวีนี่ครึกครื้นในโคลงนี้ เพราะไม่มีอะไรที่คุกคามลักษณะสวยงามของชายหนุ่ม

แล้วติดตามการสรุปโคลง : " ตราบใดที่มนุษย์สามารถหายใจ หรือตาเห็น / นาน ชีวิตนี้ ให้ชีวิตกับพระองค์ . " กวีว่าไม่ใช่เยาวชน แต่สิ่งที่เขาจะได้อายุ ดังนั้น เมื่อถูกจับในกลอน - กวี นิรันดร์ หรือ อีกครั้ง ใน หวังสำหรับเด็ก สิ่งหนึ่งที่อาจจะรู้สึกเกี่ยวกับความเชื่อมั่นที่แสดงออกในโคลงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเหล่านี้ล่าสุดสองเส้นหนึ่งไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในการประมาณการของกวีเองเขียนบทกวีของเขา ต่อไปนี้เป็นกวีที่ดูถูกอ้างอิงของเขา " ปากกา " ลูกศิษย์ " เป็นหมันและสัมผัส " ในโคลง 16 มันมาเป็นประหลาดใจในโคลง 18 หาเขาโม้ว่าบทกวีของเขาจะเป็นนิรันดร์