I. PRINCIPLES OF JUSTICEThe terms m

I. PRINCIPLES OF JUSTICE
The terms most frequently used by lawyers in the praise or
condemnation of law or its administration are the words 'just'
and 'unjust' and very often they write as if the ideas of justice
and morality were coextensive. There are indeed very good
reasons why justice should have a most prominent place in
the criticism of legal arrangements; yet it is important to see
that it is a distinct segment of morality, and that laws and the
administration of laws may have or lack excellences of different
kinds. Very little reflection on some common types of
moral judgment is enough to show this special character of
justice. A man guilty of gross cruelty to his child would often
be judged to have done something morally wrong, bad, or even
wicked or to have disregarded his moral obligation or duty to his child. But it would be strange to criticize his conduct
as unjust. This is not because the word 'unjust' is too weak in
condemnatory force, but because the point of moral criticism
in terms of justice or injustice is usually different from, and
more specific than, the other types of general moral criticism
which are appropriate in this particular case and are expressed
by words like 'wrong', 'bad', or 'wicked'. 'Unjust' would become
appropriate if the man had arbitrarily selected one of
his children for severer punishment than those given to others
guilty of the same fault, or if he had punished the child for
some offence without taking steps to see that he really was the
wrongdoer. Similarly, when we turn from the criticism of
individual conduct to the criticism of law, we might express
our approval of a law requiring parents to send their children
to school, by saying that it was a good law and our disapproval
of a law forbidding the criticism of the Government,
as by calling it a bad law. Such criticisms would not normally
be couched in terms of 'justice' and 'injustice'. just', on the
other hand, would be the appropriate expression of approval
of a law distributing the burden of taxation according to
wealth; so 'unjust' would be appropriate for the expression of
disapproval of a law which forbade coloured people to use the
public means of transport or the parks. That just and unjust
are more specific forms of moral criticism than good and bad
or right and wrong, is plain from the fact that we might
intelligibly claim that a law was good because it was just, or
that it was bad because it was unjust, but not that it was just
because good, or unjust because bad.

Results (Thai) 1:

I. หลักความยุติธรรมศัพท์ที่ใช้บ่อยที่สุด โดยทนายความในการสรรเสริญ หรือลงโทษของกฎหมายหรือบริหารความมีคำว่า 'เพียง'และ 'ทำลาย' และมากมักจะเขียนเป็นความคิดของความยุติธรรมและศีลธรรมได้ coextensive มีแน่นอนดีมากเหตุผลที่ทำไมความยุติธรรมควรมีโดดเด่นที่สุดในวิจารณ์กฎหมายจัด ยัง จะต้องดูที่มีส่วนแตกต่างของจริยธรรม และที่กฎหมาย และกฎหมายอาจมี หรือขาด excellences ของแตกต่างกันชนิด สะท้อนน้อยมากบางชนิดทั่วไปคำพิพากษาทางศีลธรรมเป็นเพียงพอที่จะแสดงอักขระพิเศษนี้ของความยุติธรรม ความโหดร้ายรวมถึงลูกชายมักจะตัดสินได้ทำอะไรอย่างมีศีลธรรมผิด ไม่ดี หรือแม้กระทั่งคนชั่ว หรือละเว้นมีคุณธรรมหรือทำหน้าที่ลูกของเขา แต่มันจะแปลกวิพากษ์ความประพฤติของเขาเป็นฝ่ายอธรรม ไม่เนื่องจากคำว่า 'ทำลาย' เป็นอ่อนแอเกินไปในแรง condemnatory แต่เนื่องจากจุดของการวิจารณ์ทางศีลธรรมความยุติธรรมหรือความอยุติธรรมเป็นปกติแตกต่างจาก และเฉพาะเจาะจงมากขึ้นกว่า ชนิดของวิจารณ์จริยธรรมทั่วไปที่เหมาะสมในกรณีนี้ และจะแสดงหรือไม่โดยคำเช่น 'ผิด' 'ไม่ดี' หรือ 'คนชั่ว' 'ทำลาย' จะกลายเป็นเหมาะสมหากมนุษย์ได้โดยเลือกหนึ่งลูกสำหรับลงโทษ severer กว่าให้คนอื่นความผิดความบกพร่องเดียวกัน หรือ ถ้าเขามีโทษสำหรับเด็กคดีความผิดบางอย่าง โดยทำตามขั้นตอนเพื่อดูว่า จริง ๆ เป็นไม่ระวัง ในทำนองเดียวกัน เมื่อเราเปิดจากการวิจารณ์ของจรรยาบรรณแต่ละการวิจารณ์กฎหมาย เราอาจแสดงอนุมัติกฎหมายต้องการให้บุตรหลานของเราโรงเรียน โดยกล่าวว่า มันเป็นกฎหมายที่ดีและตะวันตกกฎหมายห้ามปรามทำวิจารณ์รัฐบาลเป็น โดยเรียกมันว่ากฎหมายไม่ถูกต้อง วิจารณ์ดังกล่าวจะไม่ปกติมี couched 'ความยุติธรรม' และ 'ความอยุติธรรม' เพียง ', ในการอีก จะเป็นค่าที่เหมาะสมของการอนุมัติการกระจายภาระภาษีตามกฎหมายให้เลือกมากมาย ดังนั้น 'ทำลาย' น่าจะเหมาะสมสำหรับการตะวันตกกฎหมายซึ่งข้อคนสีที่ใช้ในหมายถึงที่สาธารณะขนส่งหรือสวนสาธารณะ ที่พัก และการทำลายมีรูปแบบเฉพาะของวิจารณ์แรงดี และไม่ดีหรือ ผิด และขวาเป็นธรรมดาจากความจริงที่ว่า เราอาจintelligibly อ้างว่า กฎหมายไม่ดีเนื่องจากมันเป็นเพียง หรือก็ไม่ดีเพราะมันทำลาย แต่มันเป็นเพียงเพราะดี หรือการทำลายเนื่องจากไม่

Results (Thai) 2:

I.
หลักการความยุติธรรมคำที่ใช้บ่อยที่สุดโดยทนายความในสรรเสริญหรือการลงโทษของกฎหมายหรือการบริหารที่มีคำว่า
'เพียง'
และ
'ไม่เป็นธรรมและบ่อยครั้งมากที่พวกเขาเขียนว่าถ้าความคิดของความยุติธรรมและศีลธรรมเป็นcoextensive มีแน่นอนที่ดีมากมีเหตุผลความยุติธรรมควรจะมีสถานที่ที่โดดเด่นที่สุดในการวิจารณ์ของการเตรียมการทางกฎหมาย; แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเห็นว่ามันเป็นส่วนที่แตกต่างกันของศีลธรรมและกฎหมายและการบริหารงานของกฎหมายอาจจะมีหรือไม่มีexcellences ที่แตกต่างกันชนิด สะท้อนให้เห็นน้อยมากในบางชนิดที่พบบ่อยของการตัดสินทางศีลธรรมก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นตัวละครพิเศษของความยุติธรรม ชายคนหนึ่งมีความผิดในความโหดร้ายขั้นต้นลูกของเขามักจะได้รับการตัดสินว่าจะได้ทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม, ไม่ดี, หรือแม้กระทั่งคนชั่วร้ายหรือจะมีการปัดทิ้งภาระผูกพันทางจริยธรรมของเขาหรือหน้าที่ที่จะต้องลูกของเขา แต่มันอาจจะแปลกที่จะวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของเขาเป็นผู้อธรรม นี้ไม่ได้เพราะคำว่า 'ไม่เป็นธรรม' อ่อนแอเกินไปในการบังคับตำหนิติเตียนแต่เนื่องจากจุดของการวิจารณ์ทางศีลธรรมในแง่ของความยุติธรรมหรือความอยุติธรรมมักจะมีความแตกต่างจากและเฉพาะเจาะจงมากขึ้นกว่าประเภทอื่น ๆ ของการวิจารณ์ทางศีลธรรมทั่วไปที่มีความเหมาะสมในกรณีนี้โดยเฉพาะและจะแสดงด้วยคำพูดเช่น 'ผิด', 'ไม่ดี' หรือ 'ชั่ว' 'ธรรม' จะกลายเป็นที่เหมาะสมถ้าผู้ได้รับการแต่งตั้งโดยพลการอย่างใดอย่างหนึ่งของลูกๆ ของเขาสำหรับการลงโทษ severer กว่าผู้ที่มอบให้กับคนอื่น ๆ ที่มีความผิดในความผิดเดียวกันหรือถ้าเขาได้รับการลงโทษเด็กสำหรับความผิดบางอย่างโดยไม่ต้องทำตามขั้นตอนที่จะเห็นว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นผู้ปฏิบัติความชั่ว ในทำนองเดียวกันเมื่อเราเปลี่ยนจากคำวิจารณ์ของการปฏิบัติของแต่ละบุคคลการวิจารณ์ของกฎหมายเราอาจแสดงความเห็นชอบของกฎหมายต้องมีผู้ปกครองที่จะส่งบุตรหลานไปโรงเรียนโดยบอกว่ามันเป็นกฎหมายที่ดีและความไม่พอใจของเราของกฎหมายห้ามการวิจารณ์ของรัฐบาล, โดยเรียกมันว่าเป็นกฎหมายที่ไม่ดี การวิพากษ์วิจารณ์ดังกล่าวจะไม่ปกติจะถนัดในแง่ของ 'ความยุติธรรม' และ 'ความอยุติธรรม' เพียง 'บนมืออื่นๆ จะมีการแสดงออกที่เหมาะสมของการอนุมัติกฎหมายการกระจายภาระของการเก็บภาษีตามความมั่งคั่ง; ว่า 'ไม่เป็นธรรม' จะเป็นที่เหมาะสมสำหรับการแสดงออกของความไม่พอใจของกฎหมายที่ห้ามไม่ให้คนมีสีที่จะใช้วิธีการขนส่งสาธารณะหรือสวนสาธารณะ ที่เพิ่งและไม่ยุติธรรมเป็นรูปแบบเฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการวิจารณ์ทางศีลธรรมมากกว่าดีและไม่ดีหรือถูกต้องและผิดเป็นธรรมดาจากความจริงที่ว่าเราอาจจะintelligibly อ้างว่ากฎหมายเป็นสิ่งที่ดีเพราะมันเป็นเพียงแค่หรือว่ามันไม่เป็นผลดีเพราะมันเป็นธรรมแต่ไม่ว่ามันเป็นเพียงเพราะดีหรือไม่ดีเพราะไม่เป็นธรรม

Results (Thai) 3:

. . หลักการของความยุติธรรม
เงื่อนไขที่ใช้บ่อยที่สุดโดยทนายความในการสรรเสริญ หรือการลงโทษของกฎหมายหรือการบริหาร
ของคำ ' แค่ '
' ธรรม ' และมากมักจะเขียนเป็นถ้าความคิดของความยุติธรรมและคุณธรรมเป็น coextensive
. มีแน่นอนเหตุผลดีมาก
ทำไมความยุติธรรมควรมีสถานที่ที่โดดเด่นมากที่สุดในการวิจารณ์ของกฎหมาย
; แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเห็น
มันเป็นส่วนที่แตกต่างของศีลธรรม และ กฎหมาย และการบริหารงานของกฎหมายอาจ
หรือขาด Excellences แตกต่างกัน

สะท้อนน้อยมาก บางประเภททั่วไปของ
การตัดสินจริยธรรมพอที่จะแสดงอักขระพิเศษ
ความยุติธรรม คนผิด รวม ทารุณเด็กของเขา มักจะ
ถูกตัดสินได้ทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม ไม่ดี หรือแม้แต่
ร้าย หรือมีภาระหน้าที่ของเขาต่อศีลธรรมหรือหน้าที่ให้ลูกของเขา แต่มันคงจะแปลกไปวิจารณ์ของเขาดำเนินการ
อย่างไม่ยุติธรรม นี้ไม่ได้เป็นเพราะคำว่า ' ' ธรรม ' อ่อนแอเกินไปใน
condemnatory บังคับ แต่ประเด็นทางจริยธรรมในแง่ของการวิจารณ์
ยุติธรรมหรืออยุติธรรมมักจะแตกต่างจากและ
ที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ ของ
วิจารณ์เชิงจริยธรรมทั่วไปซึ่งมีความเหมาะสมในกรณีนี้โดยเฉพาะ และจะแสดงออกโดยคำพูด
' ผิด ' , ' ดี ' หรือ ' ' ร้าย ' ไม่ยุติธรรม ' จะกลายเป็น
เหมาะสมถ้าผู้ชายได้โดยพลการเลือกหนึ่งของ
เด็กของเขา severer โทษมากกว่าให้ผู้อื่น
มีความผิดความผิดเดียวกันหรือถ้าเขาทำโทษเด็ก
บางความผิดโดยไม่ก้าว เพื่อดูว่าเขาเป็น
คนทำผิดจริงๆ ในทํานองเดียวกันเมื่อเราเปลี่ยนจากการวิจารณ์ของแต่ละคน
ความประพฤติการวิจารณ์ของกฎหมายที่เราอาจจะด่วน
การอนุมัติของกฎหมายที่ต้องการให้ผู้ปกครองส่งบุตรหลาน
โรงเรียน โดยบอกว่ามันเป็นกฎหมายที่ดีและเราไม่เห็นด้วย
ของกฎหมายห้ามวิจารณ์รัฐบาล โดยเรียกมันว่า กฎหมาย
เป็น เลวร้าย เช่นตำหนิติเตียนจะไม่ปกติ
เป็นสำนวนในแง่ของ ' ยุติธรรม ' และ ' ธรรม ' แค่ 'บน
มืออื่น ๆที่อาจจะเป็นการแสดงออกที่เหมาะสมของการอนุมัติ
ของกฎหมายการกระจายภาระภาษีอากรตาม
ความมั่งคั่ง ดังนั้น ' ธรรม ' จะเหมาะสมสำหรับการแสดงออกของความไม่พอใจของกฎหมายซึ่งห้าม

สีคนที่ใช้วิธีการขนส่งสาธารณะหรือที่สวนสาธารณะ ที่เพียงและไม่ยุติธรรม
มีรูปแบบเฉพาะของการวิจารณ์เชิงจริยธรรม กว่า ดี และ เลว ถูก หรือ ผิด
,ธรรมดาจากความจริงที่ว่าเราอาจ
intelligibly อ้างว่า กฎหมายที่ดี เพราะมันเป็นแค่ หรือ
ว่ามันจะไม่ดี เพราะมันไม่ยุติธรรม แต่มันก็แค่
เพราะดี หรืออธรรม เพราะไม่ดี