To test this hypothesis, 12 patient

To test this hypothesis, 12 patients with type 2 diabetes were examined twice, once during a euglycemic (5.0 mmol/l) clamp experiment and another time during a hyperglycemic (10.5 mmol/l) clamp. The experiments were performed in a single-blind fashion with the order of conditions balanced across patients. On both clamp conditions, insulin was infused at a constant rate of 2.5 mU/kg per min for 125 min. Simultaneously, a glucose solution was infused at a variable rate to achieve target glycemic levels. Twelve patients with type 2 diabetes were studied (5 men and 7 women). Patients' characteristics were as follows (means ± SE [range]): age 55.3 ± 2.9 years (39-69), BMI 30.1 ± 1.8kg/m^sup 2^ (21.5-40.7), known diabetes duration 11 ± 2 years (3-25), HbA^sub 1c^ 9.0 ± 0.5% (7.0-14.2, upper limit of the reference range 6.7). For treatment of diabetes, 10 patients received insulin at a dose of 52 ± 14 units/day (16-168), with 6 of these patients following a multiple injection regimen. Metformin was taken by eight and sulfonylureas by two of the patients. The subjects were instructed not to take these oral hypoglycemic agents in the morning before the experiments. Each patient gave written informed consent, and the study was approved by the local ethics committee.

Each patient was tested twice, once during a euglycemic clamp and another time during a hyperglycemic clamp. The study was performed in a single-blind cross-over design with the order of conditions balanced across patients. The time interval between the experimental sessions was at least 1 week. The patients were not informed that the main outcome variable of the study was the amount of ingested food, since this information could have influenced eating behavior. Instead, they were told that the study aimed to assess the influence of blood glucose concentration on several metabolic and endocrine parameters. For the same reason, we refrained from assessing feelings of hunger and satiety by ratings to avoid subjects paying undue attention to their eating behavior.

On the days of the experiments, subjects reported to the medical research unit at 6:30 A.M. Eating as well as the ingestion of caloric drinks was allowed until 10:00 A.M. on the preceding day but not thereafter. The patients who were on insulin therapy received their regular dose of long-acting but not short-acting insulin subcutaneously immediately after reporting to the laboratory. The experiments took place in a sound-attenuated room with the patients sitting with his/her trunk in an almost upright position (~60°) and his/her legs in a horizontal position on a bed. A cannula was inserted into a vein on the back of the hand, which was placed in a heated box (50-55°C) to obtain arterialized venous blood. A second cannula was inserted into an antecubital vein of the contralateral arm. Both cannulae were connected to long thin tubes, which enabled blood sampling and adjustment of the rate of glucose infusion from an adjacent room without awareness of the patient. With this experimental setting we were able to keep the patients completely unaware of their respective blood glucose levels throughout the clamps.

After a 30-min baseline period starting at 7:30 A.M., subjects received a bolus injection of regular human insulin (Avenus, Bad Soden, Germany) at a dose of 0.02 units/kg body wt followed by a constant rate infusion of insulin (2.5 mU . kg body wt^sup -1^ . min^sup -1^) during the next 125 min. Arterialized blood was drawn at 5-min intervals to measure glucose concentration (Glucose Analyser; Beckman Coulter, Munich, Germany). A 20% glucose solution was simultaneously infused at a variable rate to control plasma glucose levels. The target glycemic level was 5.0 mmol/l during the euglycemic clamp and 10.5 mmol/l during the hyperglycemic clamp. Blood samples for determination of serum or plasma levels of insulin, C-peptide, leptin, and ghrelin were collected every 30 min throughout the experiments.

Ninety minutes after the beginning of the clamp (9:30 A.M.), a typical German breakfast buffet of a total of 1,633.6 kcal was offered (Table 1). The patients were instructed to eat as much as they wanted during the next 30 min (i.e., until the end of the clamp) and told they did not have to worry about their blood glucose level since it would be controlled by insulin infusion for the next 3 h. After the clamp, blood glucose was monitored for at least 2.5 h until stable levels between 4.5 and 11.0 mg/dl were achieved.

Assays

Serum insulin, C-peptide, amylin, and leptin concentrations were assessed using enzyme-linked immunosorbent assays (insulin: Dako Cytomation, Cambridgeshire, U.K.; interassay coefficient of variation [CV] 7.5%, intra-assay CV 6.7%; C-peptide: Dako Cytomation; interassay CV 5.2%, intra-assay CV 4.7%; amylin: Linco Research, St. Charles, MO; interassay CV 15.4%, intra-assay CV 8.2%; leptin: Diagnostic Systems Laboratories, Sinsheim, Germany; interassay CV 4.4%, intra-assay CV 3.8%). For determination of total plasma GLP-1 as well as total plasma ghrelin levels, blood was collected in prefilled tubes containing EDTA (1 mg/ml) and aprotinin (500 units/ml) and than assessed using commercial radioimmunoassay (Linco Research; GLP-1: interassay CV 22%, intra-assay CV 23%; ghrelin: interassay CV 14.7%, intra-assay CV 10%).

View Image - Figure 1-Mean ± SE blood glucose concentrations during the baseline period (-30 to 0 min) and the euglycemic ([black circle]) and hyperglycemic ([white circle]) clamp (0-125 min) performed in 12 patients with . Gray area indicates the time period when the patients were allowed to eat.
Statistical analysis

Data are reported as means ± SE. Statistical analyses were generally based on repeated-measures ANOVA including factors for the condition (hyperglycemia versus euglycemia) and the multiple measurements during the clamps. For subsequent pairwise comparisons, Student's t test was used. To determine whether differences in food intake between the euglycemic and hyperglycemic condition were correlated with other patient variables, Pearson's correlation coefficients were calculated. A P value

Each patient was tested twice, once during a euglycemic clamp and another time during a hyperglycemic clamp. The study was performed in a single-blind cross-over design with the order of conditions balanced across patients. The time interval between the experimental sessions was at least 1 week. The patients were not informed that the main outcome variable of the study was the amount of ingested food, since this information could have influenced eating behavior. Instead, they were told that the study aimed to assess the influence of blood glucose concentration on several metabolic and endocrine parameters. For the same reason, we refrained from assessing feelings of hunger and satiety by ratings to avoid subjects paying undue attention to their eating behavior.

On the days of the experiments, subjects reported to the medical research unit at 6:30 A.M. Eating as well as the ingestion of caloric drinks was allowed until 10:00 A.M. on the preceding day but not thereafter. The patients who were on insulin therapy received their regular dose of long-acting but not short-acting insulin subcutaneously immediately after reporting to the laboratory. The experiments took place in a sound-attenuated room with the patients sitting with his/her trunk in an almost upright position (~60°) and his/her legs in a horizontal position on a bed. A cannula was inserted into a vein on the back of the hand, which was placed in a heated box (50-55°C) to obtain arterialized venous blood. A second cannula was inserted into an antecubital vein of the contralateral arm. Both cannulae were connected to long thin tubes, which enabled blood sampling and adjustment of the rate of glucose infusion from an adjacent room without awareness of the patient. With this experimental setting we were able to keep the patients completely unaware of their respective blood glucose levels throughout the clamps.

After a 30-min baseline period starting at 7:30 A.M., subjects received a bolus injection of regular human insulin (Avenus, Bad Soden, Germany) at a dose of 0.02 units/kg body wt followed by a constant rate infusion of insulin (2.5 mU . kg body wt^sup -1^ . min^sup -1^) during the next 125 min. Arterialized blood was drawn at 5-min intervals to measure glucose concentration (Glucose Analyser; Beckman Coulter, Munich, Germany). A 20% glucose solution was simultaneously infused at a variable rate to control plasma glucose levels. The target glycemic level was 5.0 mmol/l during the euglycemic clamp and 10.5 mmol/l during the hyperglycemic clamp. Blood samples for determination of serum or plasma levels of insulin, C-peptide, leptin, and ghrelin were collected every 30 min throughout the experiments.

Ninety minutes after the beginning of the clamp (9:30 A.M.), a typical German breakfast buffet of a total of 1,633.6 kcal was offered (Table 1). The patients were instructed to eat as much as they wanted during the next 30 min (i.e., until the end of the clamp) and told they did not have to worry about their blood glucose level since it would be controlled by insulin infusion for the next 3 h. After the clamp, blood glucose was monitored for at least 2.5 h until stable levels between 4.5 and 11.0 mg/dl were achieved.

Assays

Serum insulin, C-peptide, amylin, and leptin concentrations were assessed using enzyme-linked immunosorbent assays (insulin: Dako Cytomation, Cambridgeshire, U.K.; interassay coefficient of variation [CV] 7.5%, intra-assay CV 6.7%; C-peptide: Dako Cytomation; interassay CV 5.2%, intra-assay CV 4.7%; amylin: Linco Research, St. Charles, MO; interassay CV 15.4%, intra-assay CV 8.2%; leptin: Diagnostic Systems Laboratories, Sinsheim, Germany; interassay CV 4.4%, intra-assay CV 3.8%). For determination of total plasma GLP-1 as well as total plasma ghrelin levels, blood was collected in prefilled tubes containing EDTA (1 mg/ml) and aprotinin (500 units/ml) and than assessed using commercial radioimmunoassay (Linco Research; GLP-1: interassay CV 22%, intra-assay CV 23%; ghrelin: interassay CV 14.7%, intra-assay CV 10%).

View Image - Figure 1-Mean ± SE blood glucose concentrations during the baseline period (-30 to 0 min) and the euglycemic ([black circle]) and hyperglycemic ([white circle]) clamp (0-125 min) performed in 12 patients with . Gray area indicates the time period when the patients were allowed to eat. 
Statistical analysis

Data are reported as means ± SE. Statistical analyses were generally based on repeated-measures ANOVA including factors for the condition (hyperglycemia versus euglycemia) and the multiple measurements during the clamps. For subsequent pairwise comparisons, Student's t test was used. To determine whether differences in food intake between the euglycemic and hyperglycemic condition were correlated with other patient variables, Pearson's correlation coefficients were calculated. A P value

0/5000

From: -

To: -

Results (Thai) 1: [Copy]

Copied!

เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ 12 ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ตรวจสอบสอง ครั้งเดียวในระหว่างการทดลองแคลมป์ euglycemic (5.0 mmol/l) และเวลาอื่นระหว่างคีมหนีบ hyperglycemic (10.5 mmol/l) ดำเนินการทดลองในบอดเดียวกับลำดับของเงื่อนไขสมดุลผู้ป่วย สภาพทั้งแคลมป์ อินซูลินที่ผสมผสานในอัตราคง 2หมู่ 5 กิโลกรัมต่อนาทีสำหรับ 125 นาทีพร้อม โซลูชันกลูโคสถูกผสมผสานอัตราผันแปรเพื่อให้บรรลุเป้าหมายระดับ glycemic สิบสองผู้ป่วย มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ศึกษา (ชาย 5 และหญิง 7) ลักษณะของผู้ป่วยมีดังนี้ (หมายถึง± SE [ช่วง]): อายุ 55.3 ± 2.9 ปี (39-69), BMI 30.1 ± 1.8 kg/m
ทรัพย์ 2
(21.5-ระหว่าง 40.7), รู้จัก±โรคเบาหวานระยะเวลา 11 ปี 2 (3-25), HbA
ย่อย 1 c
9.0 ± 05% (7.0-14.2 ขีดจำกัดบนของช่วงอ้างอิง 6.7) สำหรับรักษาโรคเบาหวาน 10 ผู้ป่วยได้รับอินซูลินในปริมาณ 52 ± 14 หน่วย/วัน (16-168), มีผู้ป่วยเหล่านี้ต่อระบบการปกครองการฉีดแบบหลาย เมตฟอร์มินถูกนำโดยแปด sulfonylureas ด้วยสองของผู้ป่วย หัวข้อถูกสั่งไม่ให้มีตัวแทน②ฤทธิ์ลดน้ำตาลเหล่านี้ปากในตอนเช้าก่อนการทดลอง ผู้ป่วยแต่ละให้แจ้งความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษร และการศึกษาได้รับการอนุมัติ โดยคณะกรรมการจริยธรรมในท้องถิ่น

ผู้ป่วยแต่ละทดสอบสอง ระหว่าง euglycemic คีมหนีบและเวลาอื่นระหว่างแคลมป์ hyperglycemic ครั้ง การศึกษาที่ดำเนินการในการออกแบบมากกว่าขนคนตาบอดเดียวกับลำดับของเงื่อนไขสมดุลผู้ป่วย ช่วงเวลาระหว่างรอบเวลาการทดลอง 1 สัปดาห์ได้ ผู้ป่วยได้ทราบว่า ตัวแปรผลลัพธ์หลักของการศึกษาคือ จำนวนอาหารติดเครื่องแล้ว เนื่องจากข้อมูลนี้สามารถมีอิทธิพลพฤติกรรมการรับประทานอาหาร แทน พวกเขาได้บอกว่า การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินอิทธิพลของความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดในพารามิเตอร์การเผาผลาญ และต่อมไร้ท่อต่าง ๆ เหตุผลเดียวกัน เรา refrained จากการประเมินความรู้สึกหิว และสามารถ โดยหลีกเลี่ยงการจัดอันดับหัวข้อชำระเงินไม่ครบกำหนดชำระความสนใจการรับประทานอาหารทำงาน

ในวันที่ทดลอง เรื่องรายงานการวิจัยทางการแพทย์ที่ 6:30 น. Eating เป็นกินดื่มแคลอริกได้รับอนุญาตจนถึง 10:00 น. ในวันก่อนหน้านี้ แต่หลังจากนั้นไม่ ผู้ป่วยที่มารักษาด้วยอินซูลินที่ได้รับยาความปกติของยาวรักษาการแต่อินซูลินไม่สั้นทำหน้าที่ subcutaneously ทันทีหลังจากที่รายงานไปยังห้องปฏิบัติการ การทดลองเอาสถานที่ในห้องไฟฟ้าเคร...เสียงกับผู้ป่วยที่นั่งอยู่กับลำตัวเขา/เธอในตำแหน่งที่เกือบตรง (~ 60°) และขาเขา/เธอในตำแหน่งแนวนอนบนเตียง Cannula ถูกใส่เข้าไปในหลอดเลือดดำบนหลังมือ ซึ่งถูกวางในกล่องอุ่น (50-55° C) รับเลือดดำ arterialized Cannula สองถูกใส่เข้าไปในหลอดเลือดดำการ antecubital ของแขน contralateral Cannulae ทั้งสองถูกเชื่อมต่อกับท่อบางยาว ซึ่งใช้การสุ่มตัวอย่างเลือดและการปรับปรุงอัตราน้ำตาลในคอนกรีตจากห้องติดกันโดยไม่มีการรับรู้ของผู้ป่วย การตั้งค่าการทดลองนี้เราไม่สามารถรักษาผู้ป่วยทั้งหมดต่ำระดับน้ำตาลเลือดที่เกี่ยวข้องของพวกเขาตลอด clamps

หลังจากช่วง 30 นาทีพื้นฐานราคาเริ่มต้นที่ 7:30 น. เรื่องได้รับการฉีด bolus ปกติมนุษย์อินซูลิน (Avenus ดีโซเดน เยอรมนี) ที่ปริมาณของ wt ร่างกายหน่วยกิโลกรัม 0.02 ตาม ด้วยคอนกรีตอัตราคงที่ของอินซูลิน (หมู่ 2.5. wt กิโลกรัมร่างกาย
ทรัพย์ -1
. นาที
ทรัพย์ -1
) ระหว่างต่ำสุด 125 ถัดไป Arterialized ออกเลือดในช่วงเวลา 5 นาทีเพื่อวัดความเข้มข้นกลูโคส (กลูโคส Analyser Beckman Coulter มิวนิค เยอรมัน) โซลูชันกลูโคส 20% ถูกผสมผสานกันในอัตราตัวแปรควบคุมพลาสมากลูโคสระดับ ระดับเป้าหมาย glycemic ถูก mmol 5.0 l ระหว่างแคลมป์ euglycemic และ 10.5 mmol/l ระหว่างแคลมป์ hyperglycemic ตัวอย่างเลือดสำหรับความมุ่งมั่นของซีรั่มหรือพลาสม่า และระดับ ของอินซูลิน เพ ปไทด์ C, leptin, ghrelin ถูกเก็บรวบรวมทุก 30 นาทีตลอดการทดลอง

เก้าสิบนาทีหลังจากจุดเริ่มต้นของแคลมป์ (9:30 น. เยอรมันโดยทั่วไปอาหารเช้าแบบบุฟเฟ่ต์ของจำนวน 1,633.6 กิโลแคลอรีแนะนำ (ตารางที่ 1) ผู้ป่วยถูกสั่งให้กินเท่าที่พวกเขาต้องระหว่าง 30 นาทีถัดไป (เช่น จนถึงจุดสิ้นสุดของแคลมป์) และบอกพวกเขาไม่ได้ไม่ต้องกังวลว่าระดับน้ำตาลในเลือดเนื่องจากจะถูกควบคุม โดยคอนกรีตอินซูลินสำหรับ h 3 ถัดไป หลังจากแคลมป์ น้ำตาลในเลือดถูกตรวจสอบสำหรับน้อย 2.5 h จนสำเร็จระดับเสถียรภาพระหว่าง 4.5 และ 11.0 mg/dl.

Assays

อินซูลิน เพ ปไทด์ C และ amylin หน่วง leptin ความเข้มข้นซีรั่มถูกประเมินโดยใช้เอนไซม์ลิงค์ immunosorbent assays (อินซูลิน: Dako Cytomation เคมบริดจ์เชอร์ อังกฤษ สัมประสิทธิ์ interassay เปลี่ยนแปลง [CV] 7.5% วิเคราะห์ภายใน CV 6.7% C-เพปไทด์: Dako Cytomation interassay CV 5.2% วิเคราะห์ภายใน CV 4.7% amylin หน่วง: วิจัย Linco เซนต์ชาร์ลส์ MO interassay CV 15.4% วิเคราะห์ภายใน CV 8.2% leptin: ระบบห้องปฏิบัติการการวินิจฉัย Sinsheim เยอรมนี interassay CV 4.4% วิเคราะห์ภายใน CV 3.8%) สำหรับการกำหนดของพลาสมารวม GLP-1 เช่นเดียวกับพลาสมารวม ghrelin ระดับ เลือดที่เก็บในหลอดที่ประกอบด้วย EDTA (1 mg/ml) และ aprotinin (500 หน่วย/มล) กรอก และประเมินใช้ radioimmunoassay พาณิชย์ (Linco วิจัย GLP-1: interassay CV 22%, CV อินทราวิเคราะห์ 23% ghrelin: interassay CV 14.7% วิเคราะห์ภายใน CV 10%) .

ดูรูปภาพ - รูปความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดที่ 1 ค่าเฉลี่ย± SE ในระหว่างระยะเวลาพื้นฐาน (-30 0 min) และ euglycemic ([สีดำวงกลม]) และแคลมป์ hyperglycemic ([ขาวกลม]) (0-125 นาที) ในผู้ป่วย 12 พื้นที่สีเทาบ่งชี้ว่า รอบระยะเวลาเมื่อผู้ป่วยได้รับอนุญาตให้กิน
สถิติวิเคราะห์

ข้อมูลรายงานตามหมายถึง ± SE โดยทั่วไปวิเคราะห์ทางสถิติก็ตามให้วัดซ้ำการวิเคราะห์ความแปรปรวนรวมทั้งปัจจัยเงื่อนไข (hyperglycemia และ euglycemia) และการประเมินหลายช่วง clamps ในภายหลังเปรียบเทียบแพร์ไวส์ มีใช้การทดสอบ t ของนักเรียน การตรวจสอบว่า ความแตกต่างในการรับประทานอาหารระหว่าง euglycemic hyperglycemic เงื่อนไขถูก correlated กับตัวแปรอื่น ๆ ผู้ป่วย มีคำนวณค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ค่า P < 0.05 ถือเป็นสำคัญในระหว่างสุดท้าย 30 นาทีของการ clamps ผู้ป่วยได้รับอนุญาตให้กินเท่าที่พวกเขาชอบจากเช้ามาตรฐาน

Being translated, please wait..

Results (Thai) 2:[Copy]

Copied!

Being translated, please wait..

Results (Thai) 3:[Copy]

Copied!

เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ 12 ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มีการตรวจสอบสองครั้ง ครั้งหนึ่งในช่วง euglycemic ( 5.0 มิลลิโมล / ลิตร ) ยึดเวลาอื่นในระหว่างการทดลองและกิจกรรม ( 10.5 มิลลิโมล / ลิตร ) ที่หนีบ ผลการทดลองในแฟชั่นเดียวตาบอดกับคำสั่งของภาวะสมดุล ผู้ป่วย ทั้งยึดเงื่อนไข อินซูลินเป็น infused ในอัตราคงที่ 25 หมู่ / กิโลกรัมต่อนาที 125 นาที พร้อมกัน สารละลายกลูโคสผสมในอัตราตัวแปรเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการผลิตระดับ สิบสองผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ศึกษา ( 5 ผู้ชายและผู้หญิง 7 คน ) ลักษณะของผู้ป่วยมีดังนี้ ( หมายถึงช่วง±เซ [ ] ) : อายุ 55.3 ± 2.9 ปี ( 39-69 ) BMI 30.1 ± 1.8kg / m
2
( 21.5-40.7 sup ) รู้จักโรคเบาหวาน 11 ±ระยะเวลา 2 ปี ( 3-25 ) , HBA

9.0 ย่อยใน± 05% ( 7.0-14.2 จำกัด บนของการอ้างอิงช่วง 6.7 ) สำหรับการรักษาผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ได้รับอินซูลินที่ 10 ขนาด 52 ± 14 ยูนิต / วัน ( 16-168 ) กับ 6 ของผู้ป่วยเหล่านี้ต่อไปนี้การฉีดหลายกฎเกณฑ์ แรดอินเดีย ถ่ายโดยแปดแต่โดยสองของผู้ป่วย จำนวนสั่งไม่ใช้เหล่านี้ในช่องปากทางตัวแทนในตอนเช้าก่อนการทดลองคนไข้แต่ละรายให้เขียนแจ้งยินยอม และการศึกษาที่ได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการท้องถิ่น .

แต่ละผู้ป่วยได้รับการทดสอบสองครั้ง ครั้งหนึ่งในระหว่างที่หนีบ euglycemic และอีกครั้งในระหว่างที่หนีบเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด . ได้ทำการศึกษาในบอดเดียวข้ามการออกแบบกับคำสั่งของภาวะสมดุล ผู้ป่วยช่วงเวลาระหว่าง กลุ่มทดลอง อย่างน้อย 1 สัปดาห์ ผู้ป่วยไม่ทราบว่าผลหลักตัวแปรที่ใช้ศึกษาคือปริมาณของการบริโภคอาหาร เนื่องจากข้อมูลนี้อาจจะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการ แต่พวกเขาบอกว่า การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดในพารามิเตอร์ metabolic และต่อมไร้ท่อต่างๆด้วยเหตุผลเดียวกันเราไม่ทำการประเมินความรู้สึกของความหิวและความอิ่ม โดยบริษัทจ่ายความสนใจเกินควรหลีกเลี่ยงเรื่องของพฤติกรรมการกิน

ในวันของการทดลอง เพื่อรายงานไปยังหน่วยวิจัยทางการแพทย์ 6.30 น. กิน รวมทั้งการบริโภคของแคลอรี่เครื่องดื่มที่ได้รับอนุญาต จนกระทั่ง 10 : 00 น. ในวันก่อนหน้านี้แต่หลังจากนั้นผู้ป่วยที่กำลังได้รับยาอินซูลิน การรักษาปกติของพวกเขาในบางส่วน แต่ไม่สั้นว่าอินซูลิน subcutaneously ทันทีหลังจากรายงานห้องปฏิบัติการ การทดลองที่เอาสถานที่ในเสียงบางห้องผู้ป่วยของเขานั่งท้ายรถของเธอในตำแหน่งที่เกือบจะตรง ( ~ 60 องศา ) และขาของเขา / เธอในแนวนอนบนเตียงcannula แทรกเข้าไปในเส้นเลือดบนหลังมือซึ่งวางอยู่ในกล่องอุ่น ( 50-55 องศา C ) เพื่อให้ได้ arterialized เลือดดำ cannula ที่สองถูกแทรกลงใน antecubital เส้นเลือดดำของแขนรูปขนาดย่อ . ทั้งสองตัว เชื่อมต่อกับหลอดผอมยาวซึ่งใช้ตัวอย่างเลือดและปรับอัตราการฉีดกลูโคส จากห้องที่อยู่ติดกัน โดยไม่มีการรับรู้ของผู้ป่วย ด้วยการตั้งค่าการทดลองนี้เราสามารถที่จะรักษาผู้ป่วยของตนสมบูรณ์ไม่รู้ของระดับกลูโคสในเลือดตลอด Clamps

หลังจาก 30 นาที ก่อนรอบระยะเวลาเริ่มต้นที่ 7 : 30 น.คนได้รับการฉีดอินซูลินยาลูกกลอนของมนุษย์ปกติ ( avenus เลว โสเดน , เยอรมนี ) ที่ขนาด 0.02 หน่วย / กิโลกรัมน้ำหนักตามแบบอัตราคงที่ของอินซูลิน ( 2.5 มู่ กิโลกรัมน้ำหนัก
sup - 1

มิน
sup - 1
) ในช่วงถัดไป 125 นาที arterialized เลือดถูกวาดในช่วงเวลา 5 นาที เพื่อวัดความเข้มข้นของกลูโคส ( glucose Analyser ; Beckman Coulter มิวนิค , เยอรมัน )สารละลายน้ำตาลกลูโคส 20% พร้อมกัน infused ในอัตราตัวแปรควบคุมระดับกลูโคสในพลาสมา เป้าหมายการผลิตที่ระดับ 5.0 มิลลิโมล / ลิตร ในช่วงที่หนีบ euglycemic และ 10.5 มิลลิโมล / ลิตร ในช่วงยึดเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด . ตัวอย่างเลือดเพื่อหาค่าระดับซีรั่มหรือพลาสมาของอินซูลิน , ซี เปปไทด , leptin และกรีลินได้รวบรวมทุก 30 นาที

ตลอดการทดลอง90 นาทีหลังจากการเริ่มต้นของ Clamp ( 9.30 น. ) , เยอรมันทั่วไปอาหารเช้าบุฟเฟ่ต์รวม 1633.6 kcal เสนอ ( ตารางที่ 1 ) ผู้ป่วยที่ถูกสั่งให้กินเท่าที่พวกเขาต้องการในอีก 30 นาที ( เช่น จนกว่าจะสิ้นสุดของ Clamp ) และบอกพวกเขาไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องระดับน้ำตาลในเลือด เพราะจะถูกควบคุมโดยฮอร์โมนอินซูลินฉีดเป็นเวลา 3 ชั่วโมงหลังจากยึดเลือดกลูโคสตรวจสอบอย่างน้อย 2.5 H จนถึงระดับมีเสถียรภาพระหว่าง 4.5 และ 11.0 mg / dl ก็ได้

)

เซรั่มอินซูลิน ซี เปปไทด amylin , และ leptin โดยมีการประเมินโดยใช้วิธี enzyme-linked immunosorbent ( อินซูลิน : ทางหนึ่ง cytomation เคมบริดจ์ , สหราชอาณาจักร ; interassay สัมประสิทธิ์ของการแปรผัน [ คือ ] 7.5% อัฟกานิสถาน CV 6.7 % ; ซี เปปไทด : ทางหนึ่ง cytomation ;interassay CV 5.2 % , อัฟกานิสถานและ 4.7% ; amylin : linco การวิจัย เซนต์ชาร์ลส์ โม ; interassay CV 15.4 เปอร์เซ็นต์ อินทรา ( CV : 8.2 ; ผลวินิจฉัยระบบห้องปฏิบัติการ ซินไซม์ ประเทศเยอรมนี interassay CV 4.4% อัฟกานิสถาน CV 3.8% ) หา glp-1 รวมในเลือด ตลอดจนระดับกรีลินรวมพลาสมาเลือดที่ถูกเก็บใน prefilled หลอดที่มี EDTA ( 1 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) และโพรทินิน ( 500 หน่วยต่อมิลลิลิตร ) และกว่าการประเมินโดยใช้ radioimmunoassay พาณิชย์ ( linco วิจัย glp-1 : interassay CV 22% , อัฟกานิสถานและ 23% ; กรีลิน : interassay CV 14.7 % , อัฟกานิสถาน CV 10%

)ดูภาพ - รูป 1-mean ±เซเลือดกลูโคสความเข้มข้นในช่วง baseline ( 0 - 30 นาที ) และ euglycemic ( [ วงกลม ] สีดำ ) และกิจกรรม ( [ วงกลม ] ขาว ) Clamp ( 0-125 มิน ) ( 12 ) . พื้นที่สีเทาบ่งบอกถึงระยะเวลาที่ผู้ป่วยได้รับอนุญาตให้กิน

ข้อมูลการวิเคราะห์รายงานเป็นวิธีการ±เซสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือโดยทั่วไปบนพื้นฐานของการวัดซ้ำ ( รวมทั้งปัจจัยสภาพผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ euglycemia ) และหลายวัดในการหนีบ ๆคู่เปรียบเทียบ ทดสอบทีของนักเรียนที่ใช้ เพื่อตรวจสอบว่า ความแตกต่างในการบริโภคอาหารระหว่าง euglycemic เพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดมีความสัมพันธ์กับตัวแปรเงื่อนไขและผู้ป่วยอื่น ๆสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันได้ เป็นค่า P < 0.05 ถือว่าสำคัญ ในช่วง 30 นาทีสุดท้ายของ Clamps , ผู้ป่วยได้รับอนุญาตให้กินเท่าที่พวกเขาชอบจากบุฟเฟ่ต์อาหารเช้าแบบมาตรฐาน

Being translated, please wait..

Other languages

The translation tool support: Afrikaans, Albanian, Amharic, Arabic, Armenian, Azerbaijani, Basque, Belarusian, Bengali, Bosnian, Bulgarian, Catalan, Cebuano, Chichewa, Chinese, Chinese Traditional, Corsican, Croatian, Czech, Danish, Detect language, Dutch, English, Esperanto, Estonian, Filipino, Finnish, French, Frisian, Galician, Georgian, German, Greek, Gujarati, Haitian Creole, Hausa, Hawaiian, Hebrew, Hindi, Hmong, Hungarian, Icelandic, Igbo, Indonesian, Irish, Italian, Japanese, Javanese, Kannada, Kazakh, Khmer, Kinyarwanda, Klingon, Korean, Kurdish (Kurmanji), Kyrgyz, Lao, Latin, Latvian, Lithuanian, Luxembourgish, Macedonian, Malagasy, Malay, Malayalam, Maltese, Maori, Marathi, Mongolian, Myanmar (Burmese), Nepali, Norwegian, Odia (Oriya), Pashto, Persian, Polish, Portuguese, Punjabi, Romanian, Russian, Samoan, Scots Gaelic, Serbian, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovak, Slovenian, Somali, Spanish, Sundanese, Swahili, Swedish, Tajik, Tamil, Tatar, Telugu, Thai, Turkish, Turkmen, Ukrainian, Urdu, Uyghur, Uzbek, Vietnamese, Welsh, Xhosa, Yiddish, Yoruba, Zulu, Language translation.