Major Developments of Labor-Managem

Major Developments of Labor-Management Relations in Baseball
Major League Baseball (MLB) has a long history of negotiations between players and owners dating back to 1968 with the first successful bargaining agreement to increase the minimum salary for players. The Major League Baseball Players Association (MLBPA) was created in 1953 by the players to advocate for a better pension fund and by 1968 owners formed the Major League Player Relations Committee (PRC) to counter the growing strength of the MLBPA. Many player unions have formed and failed over the preceding years, but it was apparent that the MLBPA was a serious threat to the owners. The 2nd Basic Agreement emerged two years later in 1970, which established the right for binding impartial arbitration. This laid the foundation for today’s player compensations system (Rosner and Shropshire, 2004). In 1972, the first players strike occurred for only 13 days due to disagreements over pension contributions while negotiation the 3rd Basic Agreement. It was obvious that Major League Baseball was going to have many battles ahead. With owners instilling a “reserve clause” early in baseball history to prevent players from becoming free agents, the 4th Basic Agreement was a monumental win for the MLBPA who successfully abolished this century old passage. The ability of free agency rights for players brought in the 5th and 6th Basic Agreements to negotiate issues around compensations for teams that lost players due to free agencies and pension contributions. Regrettably, both Basic Agreements were not reached until after player strikes occurred. This represents a pivotal point in the ongoing disputes between ownership and players in that fans are growing weary of the regular stoppages—a potential demotion of power for both MLBPA and PRC.
The early 90’s brought the lowest point in baseball history with a 232 day strike and the cancelation of the World Series because of failed negotiations in the 7th Basic Agreement. The PRC was intensely lobbying for revenue sharing among owners and salary caps. ESPN.com later reported that players lost million and management lost over $1 Billion due to the lengthy strike (2004). In 1996, the 8th Basic Agreement would grant owners the revenue sharing program but deny the salary cap; while the 9th Basic Agreement implemented a luxury tax in 2002 on teams exceeding a certain amount of total payroll. Other issues like competitive balance draft and drug test expansion were delayed for an expected climatic battle under the 10th Basic Agreement which was expected to begin in 2006 after the 9th Basic Agreement expiration.
With the infamous 1994 strike that lasted nearly a year still fresh on the minds of Congress, the Curt Flood Act was passed in 1998. The Act, sponsored by Senator Orrin Hatch, was an amendment to the Clayton Act to declare that the antitrust laws concerning conduct, practices, and agreements were now applicable to the labor relations of Major League Baseball (Library of Congress, 1998). The true intention of the Act was to “reduce the chance of future strikes by allowing players to bring an antitrust suit against the owners if labor negotiations stall (Bumgardner, 2000).” With five strikes (1972, 1980, 1981, 1985 and 1994-1995) and three lockouts (1973, 1976 and 1990) since 1972, it was apparent that some form of legislation was needed (Forbes, 2011). This Act is arguably the largest major development from labor-management relations in major league baseball’s history.

Results (Thai) 1:

พัฒนาหลักการจัดการแรงงานสัมพันธ์ในเบสบอลเมเจอร์ลีกเบสบอล (คู่ MLB) มีประวัติศาสตร์ยาวนานของการเจรจาระหว่างผู้เล่นและเจ้าของที่ไป 1968 กับแรกประสบความสำเร็จต่อรองข้อตกลงเพื่อเพิ่มเงินเดือนขั้นต่ำสำหรับผู้เล่น ในเมเจอร์ลีกเบสบอลเล่นสมาคม (MLBPA) ถูกสร้างขึ้นในปีค.ศ. 1953 โดยเล่นเพื่อสนับสนุนกองทุนบำนาญที่ดี และ โดย 1968 เจ้าเกิดขึ้นเมเจอร์ลีเล่นความสัมพันธ์กรรมการ (PRC) เพื่อความแข็งแรงเจริญเติบโตของ MLBPA สหภาพผู้เล่นจำนวนมากเกิดขึ้น และล้มเหลวในปีก่อนหน้านี้ แต่มันเป็นที่แน่ชัดว่า MLBPA จะไม่เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อเจ้า ข้อตกลงพื้นฐาน 2 เกิดสองปีต่อมาในปี 1970 ซึ่งก่อตั้งขึ้นที่ด้านขวาสำหรับผูกกลางอนุญาโตตุลาการ นี้วางรากฐานสำหรับวันนี้เล่นค่าตอบแทนระบบ (Rosner และชร็อพเชอร์ 2004) ในปี 1972 ผู้เล่นแรกตีเกิดขึ้นเพียง 13 วันเนื่องจากความขัดแย้งเหนือเงินสมทบเงินบำนาญในขณะที่การเจรจาข้อตกลงเบื้องต้น 3 ก็ชัดเจนว่า เบสบอลเมเจอร์ลีกำลังจะมีสงครามมากมายล่วงหน้า กับเจ้าของอย่างที่ "สำรองส่วน" ต้นในประวัติเบสบอลเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เล่นกลายเป็น ตัวแทนฟรี ข้อตกลงพื้นฐาน 4 ถูกชนะอนุสาวรีย์สำหรับ MLBPA ที่สำเร็จยุติพระธรรมตอนนี้ศตวรรษที่เก่า ความสามารถของหน่วยงานอิสระสิทธิสำหรับผู้เล่นใน 5 และ 6 พื้นฐานตกลงเจรจาปัญหารอบทีมที่แพ้ผู้เล่นอิสระหน่วยงานและจัดสรรเงินบำนาญ ค่าตอบแทน องค์ ข้อตกลงพื้นฐานทั้งสองถูกไม่ถึงจนหลังจากเล่นนัดเกิดขึ้น นี้แสดงถึงจุดแปรในข้อพิพาทอย่างต่อเนื่องระหว่างความเป็นเจ้าของและผู้เล่นที่แฟน ๆ กำลังเติบโตหน่าย stoppages ปกติ — การลดตำแหน่งเป็นไปได้ของพลังงานสำหรับ MLBPA และสาธารณรัฐประชาชนจีนมณฑลก่อนนำมาจุดต่ำสุดในประวัติเบสบอลตี 232 วันและยกเลิกชุดโลกเนื่องจากล้มเหลวในการเจรจาในข้อตกลงพื้นฐาน 7 สาธารณรัฐประชาชนจีนถูกความบรรดาสำหรับรายได้ร่วมกันระหว่างเจ้าของและหมวกเงินเดือน ESPN.com ได้รายงานว่า ผู้เล่นหายไปภายหลังล้านและจัดการหายไปกว่า 1 พันล้านเหรียญเนื่องจากหยุดงานยาว (2004) ในปี 1996 ข้อตกลงพื้นฐาน 8 จะให้เจ้าของโปรแกรมร่วมรายได้ แต่ปฏิเสธฝาเงินเดือน ในขณะที่ข้อตกลงพื้นฐาน 9 ดำเนินการภาษีหรูหราใน 2002 ในทีมเกินจำนวนค่าจ้างรวม ปัญหาอื่น ๆ เช่นดุลแข่งขันร่างและยาทดสอบขยายได้ล่าช้าสำหรับการต่อสู้ climatic คาดไว้ภายใต้ข้อตกลงพื้นฐาน 10 ซึ่งคาดว่าจะเริ่มในปี 2006 หลังจากหมดอายุข้อตกลงพื้นฐาน 9 มีอับอาย 1994 การหยุดงานที่กินเวลาเกือบปีติดในความคิดของสภา พระราชบัญญัติน้ำท่วมเคิร์ทถูกส่งผ่านในปี 1998 พระราชบัญญัติ สนับสนุน โดยสวี Orrin แฮทช์ มีการแก้ไขพ.ร.บ.เคลย์ตันประกาศกฎหมายผูกขาดที่เกี่ยวกับการปฏิบัติ ปฏิบัติ และข้อตกลงขณะนี้ใช้กับความสัมพันธ์ระหว่างแรงงานของเมเจอร์ลีกเบสบอล (ไลบรารีของสภา 1998) ความตั้งใจจริงของการกระทำคือการ "ลดโอกาสของการนัดหยุดงานในอนาคต โดยให้ผู้เล่นนำชุดผูกขาดกับเจ้าของถ้าแรงงานเจรจาคอก (Bumgardner, 2000) " ห้านัดหยุดงาน (1972, 1980, 1981, 1985 และปี 1994-1995) และสามล็อกเอาต์จาก (1973, 1976 และปี 1990) ตั้งแต่ 1972 ก็ชัดเจนว่า รูปแบบของกฎหมายจำเป็น (Forbes, 2011) พระราชบัญญัตินี้เป็นพัฒนาการที่สำคัญมากที่สุดจากการจัดการแรงงานสัมพันธ์ในเมเจอร์ลีกเบสบอลประวัติ

Results (Thai) 2:

การพัฒนาที่สำคัญของแรงงานสัมพันธ์จัดการเบสบอล
เมเจอร์ลีกเบสบอล (MLB) มีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการเจรจาระหว่างผู้เล่นและเจ้าของย้อนหลังไปถึง 1968 มีการเจรจาต่อรองข้อตกลงที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกที่จะเพิ่มเงินเดือนขั้นต่ำสำหรับผู้เล่น เมเจอร์ลีกเบสบอลเล่นสมาคม (MLBPA) ถูกสร้างขึ้นในปี 1953 โดยผู้เล่นที่จะสนับสนุนให้กองทุนบำเหน็จบำนาญที่ดีขึ้นและ 1968 เจ้าของที่เกิดขึ้นผู้เล่นเมเจอร์ลีกคณะกรรมการความสัมพันธ์ (PRC) เพื่อตอบโต้ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของ MLBPA สหภาพผู้เล่นหลายคนได้เกิดขึ้นและล้มเหลวในช่วงหลายปีก่อนหน้านี้ แต่มันก็เห็นได้ชัดว่า MLBPA เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อเจ้าของ 2 ข้อตกลงพื้นฐานโผล่ออกมาสองปีต่อมาในปี 1970 ซึ่งเป็นที่ยอมรับที่เหมาะสมสำหรับการตัดสินที่เป็นกลางมีผลผูกพัน นี้วางรากฐานสำหรับระบบของวันนี้เงินชดเชยผู้เล่น (Rosner และ Shropshire, 2004) ในปี 1972 ผู้เล่นคนแรกที่นัดหยุดงานที่เกิดขึ้นเพียง 13 วันเนื่องจากความขัดแย้งมากกว่าสมทบเงินบำนาญในขณะที่การเจรจาต่อรองข้อตกลงพื้นฐาน 3 มันเป็นที่ชัดเจนว่าเมเจอร์ลีกเบสบอลกำลังจะมีสงครามหลายครั้งก่อน กับเจ้าของปลูกฝัง "สำรองข้อ" ในช่วงต้นประวัติศาสตร์เบสบอลเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เล่นจากการเป็นตัวแทนฟรี 4 ข้อตกลงพื้นฐานเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่สำหรับ MLBPA ที่ประสบความสำเร็จยกเลิกศตวรรษนี้ทางเก่า ความสามารถของหน่วยงานอิสระสิทธิสำหรับผู้เล่นที่นำเข้ามาในข้อตกลงขั้นพื้นฐานที่ 5 และ 6 ในการเจรจาปัญหารอบชดเชยสำหรับทีมที่หายไปเนื่องจากผู้เล่นไปยังหน่วยงานอิสระและสมทบเงินบำนาญ แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองข้อตกลงพื้นฐานถูกไม่ถึงจนกระทั่งหลังจากการนัดหยุดงานของผู้เล่นที่เกิดขึ้น นี้เป็นจุดสำคัญในข้อพิพาทระหว่างเจ้าของและผู้เล่นในแฟน ๆ ที่มีการเจริญเติบโตเบื่อปกติร้ายแรง-ถอดถอนศักยภาพของพลังงานสำหรับทั้ง MLBPA และประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน.
ต้นปี 90 นำจุดต่ำสุดในประวัติศาสตร์เบสบอลที่มีวันหยุดงาน 232 และยกเลิกเวิลด์ซีรีส์เพราะการเจรจาล้มเหลวในการ 7 ข้อตกลงพื้นฐาน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนได้รับการอย่างเข้มข้นวิ่งเต้นเพื่อแบ่งรายได้ระหว่างเจ้าของและหมวกเงินเดือน ESPN.com ต่อมามีรายงานว่าผู้เล่นหายไปล้านบาทและการจัดการที่หายไปกว่า $ 1 พันล้านบาทเนื่องจากการนัดหยุดงานยาว (2004) ในปี 1996 ที่ 8 ข้อตกลงพื้นฐานจะให้เจ้าของโครงการส่วนแบ่งรายได้ แต่ปฏิเสธเงินเดือน; ในขณะที่ข้อตกลงพื้นฐาน 9 ดำเนินการภาษีที่หรูหราในปี 2002 ในทีมเกินจำนวนหนึ่งของเงินเดือนทั้งหมด ปัญหาอื่น ๆ เช่นร่างความสมดุลในการแข่งขันและการขยายตัวของการทดสอบยาเสพติดมีความล่าช้าในการต่อสู้ภูมิอากาศที่คาดว่าภายใต้ข้อตกลงพื้นฐาน 10 ซึ่งคาดว่าจะเริ่มในปี 2006 หลังจากที่หมดอายุข้อตกลงพื้นฐาน 9.
ด้วยที่น่าอับอาย 1994 นัดหยุดงานที่กินเวลาเกือบปียังคงสดใน จิตใจของรัฐสภาน้ำท่วมห้วนพระราชบัญญัติก็ผ่านไปได้ในปี 1998 พระราชบัญญัติการสนับสนุนจากวุฒิสมาชิกออร์กกเป็นแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเคลย์ตันที่จะประกาศว่ากฎหมายต่อต้านการผูกขาดเกี่ยวกับการประพฤติปฏิบัติและข้อตกลงตอนนี้ที่ใช้บังคับกับความสัมพันธ์ของแรงงาน เมเจอร์ลีกเบสบอล (ห้องสมุดสภาคองเกรส, 1998) ความตั้งใจที่แท้จริงของพระราชบัญญัติคือการ "ลดโอกาสของการนัดหยุดงานในอนาคตโดยการอนุญาตให้ผู้เล่นที่จะนำชุดต่อต้านการผูกขาดกับเจ้าของถ้าการเจรจาแรงงานแผงลอย (Bumgardner, 2000)." กับห้านัด (1972, 1980, 1981, 1985 และ 1994 -1995) และสาม lockouts (1973, 1976 และ 1990) ตั้งแต่ปี 1972 มันเป็นที่ชัดเจนว่ารูปแบบของการออกกฎหมายบางอย่างเป็นสิ่งที่จำเป็น (ฟอร์บ 2011) พระราชบัญญัตินี้คือเนื้อหาการพัฒนาที่สำคัญที่ใหญ่ที่สุดจากความสัมพันธ์การจัดการแรงงานในประวัติศาสตร์เมเจอร์ลีกเบสบอลของ

Results (Thai) 3:

I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.I was coming back from the hospital, today I feel very tired.