15. H. M. Weingartner, Mathematical

15. H. M. Weingartner, Mathematical Programming and the Analysis of Capital Budgeting,
Budgeting Problems, (Englewood CUfis, New Jersey: Prentice-Hall, 1963).
16. The choice of a twenty year period is not the best procedure since average ratios do shift
over time. Ideally we would prefer to examine a list of ratios in time period t in order to make
predictions about other firms in the following period (t -f- 1). Unfortunately it was not possible
to do this because of data limitations. However, the number of bankruptcies were approximately
evenly distributed over the twenty year period in both the original and the secondary samples.
17. The mean asset size of the firms in Group 2 ($9.6 million) was slightly greater than that
of Group 1, but matching exact asset size of the two groups seemed unnecessary.
18. The data was derived from Moody's Industrial Manuals and selected Annual Reports. The
average lead time of the financial statements was approximately seven and one-half months prior
to bankruptcy.
19. One of these tests included only firms that experienced operating losses (secondary sample
of non-bankrupt firms).

Results (Thai) 1:

15. H. M. Weingartner เขียนโปรแกรมทางคณิตศาสตร์ และการวิเคราะห์งบประมาณเงินทุนปัญหาการจัดงบประมาณ, (Englewood CUfis นิวเจอร์ซีย์: Prentice-ฮอลล์ 1963)16. ทางเลือกระยะเวลายี่สิบปีไม่ใช่ขั้นตอนสุดเนื่องจากเปลี่ยนอัตราส่วนเฉลี่ยช่วงเวลานั้น เชิญเราจะต้องตรวจสอบรายการของอัตราส่วนในเวลา t รอบระยะเวลาเพื่อให้คาดคะเนเกี่ยวกับบริษัทอื่น ๆ ในระยะเวลาต่อไปนี้ (t - f-1) แต่ไม่สามารถการทำเช่นนี้เนื่องจากข้อจำกัดของข้อมูล อย่างไรก็ตาม จำนวนล้มละลายได้ประมาณกระจายอย่างสม่ำเสมอในช่วงยี่สิบปีในต้นฉบับและตัวอย่างรอง17. สินทรัพย์หมายถึงขนาดของบริษัทในกลุ่ม 2 (9.6 ล้านเหรียญ) ถูกเล็กน้อยมากกว่ากลุ่ม 1 แต่ตรงขนาดสินทรัพย์ที่แท้จริงของกลุ่มสองที่ดูเหมือนไม่จำเป็น18. ข้อมูลได้มาจากคู่มืออุตสาหกรรมดี้ส์ และเลือกรายงานประจำปี ที่ระยะเวลารอคอยเฉลี่ยของงบการเงินได้ประมาณเจ็ด ถึงครึ่งเดือนก่อนการล้มละลาย19. หนึ่งทดสอบเหล่านี้รวมเฉพาะบริษัทที่มีประสบการณ์ดำเนินงานขาดทุน (รองตัวอย่างของไม่ละลายบริษัท)

Results (Thai) 2:

15. HM Weingartner, การเขียนโปรแกรมทางคณิตศาสตร์และการวิเคราะห์งบประมาณเงินทุน,
ปัญหางบประมาณ (CUfis เกิล, นิวเจอร์ซีย์: ศิษย์ฮอลล์, 1963).
16 ทางเลือกของระยะเวลายี่สิบปีไม่ได้เป็นขั้นตอนที่ดีที่สุดตั้งแต่อัตราส่วนเฉลี่ยจะเปลี่ยน
ไปตามกาลเวลา จะเป็นการดีที่เราต้องการที่จะตรวจสอบรายชื่อของอัตราส่วนในช่วงเวลาทีเพื่อที่จะทำให้
การคาดการณ์เกี่ยวกับ บริษัท อื่น ๆ ในช่วงเวลาดังต่อไปนี้ (t -F- 1) แต่น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้
ที่จะทำเช่นนี้เพราะข้อ จำกัด ของข้อมูล อย่างไรก็ตามจำนวนของการล้มละลายประมาณถูก
กระจายอย่างสม่ำเสมอในช่วงยี่สิบปีทั้งในต้นฉบับและตัวอย่างรอง.
17 ขนาดของสินทรัพย์เฉลี่ยของ บริษัท ในกลุ่มที่ 2 ($ 9,600,000) เล็กน้อยสูงกว่า
กลุ่มที่ 1 แต่ที่ตรงกับขนาดของสินทรัพย์ที่แน่นอนของทั้งสองกลุ่มที่ดูเหมือนไม่จำเป็น.
18 ข้อมูลที่ได้มาจากคู่มือการใช้งานอุตสาหกรรมของมูดี้ส์และเลือกรายงานประจำปี
เวลานำค่าเฉลี่ยของงบการเงินประมาณเจ็ดเดือนครึ่งหนึ่งก่อน
ที่จะล้มละลาย.
19 หนึ่งในการทดสอบเหล่านี้รวมเฉพาะ บริษัท ที่มีประสบการณ์การสูญเสียจากการดำเนินงาน (ตัวอย่างที่สอง
ของ บริษัท ที่ไม่เป็นบุคคลล้มละลาย)

Results (Thai) 3:

15 . เอชเอ็ม ไวน์การ์ทเนอร์ การเขียนโปรแกรมทางคณิตศาสตร์และการวิเคราะห์งบประมาณทุน
ปัญหางบประมาณ ( cufis Englewood , New Jersey : Prentice Hall , 1963 ) .
16 ทางเลือกของระยะเวลายี่สิบปีที่ดีที่สุดไม่ได้เป็นขั้นตอนตั้งแต่อัตราส่วนเฉลี่ยกะ
ตลอดเวลา ซึ่งเราต้องการที่จะตรวจสอบรายชื่อต่อ ในช่วงเวลาเพื่อให้
การคาดการณ์เกี่ยวกับอื่น ๆบริษัทในช่วงต่อไป ( T - F - ( 1 ) แต่มันเป็นไปไม่ได้
ทำแบบนี้เนื่องจากข้อจำกัดของข้อมูล อย่างไรก็ตาม หมายเลขของ bankruptcies ประมาณ
กระจายตัวมากกว่า 20 ปีทั้งในต้นฉบับและตัวอย่างที่สอง
17 หมายถึงขนาดของสินทรัพย์ของ บริษัท ในกลุ่มที่ 2 ( $ 9.6 ล้านบาท ) เพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มที่ 1
,แต่การจับคู่ที่แน่นอนขนาดสินทรัพย์ของทั้งสองกลุ่มก็ไม่จำเป็น
18 ข้อมูลที่ได้มาจาก Moody ' s อุตสาหกรรมคู่มือและเลือกรายงานประจําปี
เวลารอคอยเฉลี่ยของงบการเงินประมาณเจ็ดและครึ่งเดือนก่อน
การล้มละลาย
19 หนึ่งของการทดสอบเหล่านี้รวมเฉพาะบริษัทที่มีประสบการณ์ดำเนินงานขาดทุน (
ตัวอย่างรองไม่ล้มละลาย บริษัท )