Major rail transit systems require

Major rail transit systems require substantial amount of investment, and hence it is important toattract as many users of the systems as possible. To encourage rail transit travel, there must existeffective feeder services to transit stations. The obfectives of this research are to examinetransit users' satisfaction of station access modes, to investigate factors affecting transitstation accessibility, and to determine factors influencing mode choice of travel, particularlywalking, for users living within two kilometers of transit station. The data collection tool in this project is primarily questionnaire. Passenger interviews wereconducted at 13 BTS stations, yielding 1,013 observations. The data were analyzed using STATA, andthe statistical results show that the most popular access mode is bus (21 % of the sample), followedby walking (17%). The average access times by bus and walking are 42.64 and 8.24 minutes,respectively. The level of satisfaction of each mode of travel is moderate, except for those ofwalking, BTS shuttle, car, and kiss-and-ride, which are high. The linear regression results showthat factors affecting transit station accessibility are trip characteristics and land use variable,including number of transfers, travel time, departure time, and residential density. Additionally,logit models for binary mode choice between walking and motorized modes were estimated. The resultsreveal that factors influencing mode choice include level of comfort, distance to transit station,marital status, car ownership, and station specific dummy variables, which might reflect theconditions of walking facility and infrastructure within two kilometers of transit stations.

Results (Thai) 1:

ระบบขนส่งทางรถไฟที่สำคัญต้องลงทุนจำนวนมาก และดังนั้น เป็น toattract สำคัญมากผู้ใช้ระบบเป็นไปได้ ส่งเสริมการท่องเที่ยวการขนส่งทางรถไฟ ต้อง existeffective ป้อนแก่สถานีขนส่ง Obfectives ของงานวิจัยนี้ผู้ examinetransit ความพึงพอใจของสถานีเข้าโหมด การตรวจสอบปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าถึง transitstation และ การกำหนดปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกโหมดการเดินทาง particularlywalking สำหรับผู้ใช้ที่อยู่ภายในสถานีขนส่ง 2 กิโลเมตรได้ เครื่องมือการเก็บรวบรวมข้อมูลในโครงการนี้คือ แบบสอบถามเป็นหลัก Wereconducted สัมภาษณ์ผู้โดยสารที่สถานีรถไฟฟ้า 13 ผลผลิตสังเกต 1,013 ข้อมูลได้วิเคราะห์โดยใช้ STATA และผลลัพธ์ทางสถิติแสดงว่า โหมดการเข้าถึงนิยมรถเดิน (17%) followedby (21% ของตัวอย่าง), เวลาเข้าเฉลี่ย โดยรถโดยสารและการเดินจะ 42.64 และ 8.24 นาที ตามลำดับ ระดับความพึงพอใจของแต่ละโหมดของสหรัฐอยู่ในระดับปานกลาง ยกเว้นผู้ ofwalking รถรับส่ง BTS รถยนต์ และจูบ และนั่ง ซึ่งมีความสูง ปัจจัยผลการถดถอยเชิงเส้น showthat มีผลต่อการเข้าถึงสถานีขนส่งจะเดินลักษณะและตัวแปรใช้ที่ดิน การรวมหมายเลขของการโอนย้าย เดินทาง เวลาเดินทาง และเวลาความหนาแน่นอยู่อาศัย นอกจากนี้ logit รุ่นสำหรับเลือกโหมดไบนารีระหว่างเดิน และเครื่องยนต์มีประเมินวิธีการ Resultsreveal ที่ว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกโหมดรวมถึงระดับของความสะดวกสบาย ห่างจากสถานีขนส่ง สถานภาพ ความเป็นเจ้าของรถ และสถานีเฉพาะกระพริบตัว แปร ซึ่งอาจสะท้อนให้เห็นถึง theconditions ของห้องสิ่งอำนวยความสะดวกและโครงสร้างพื้นฐานภายในสองกิโลเมตรสถานีขนส่ง

Results (Thai) 2:

ระบบการขนส่งทางรถไฟที่สำคัญต้องใช้เงินจำนวนมากในการลงทุนและด้วยเหตุนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญ toattract ผู้ใช้เป็นจำนวนมากของระบบที่เป็นไปได้ เพื่อส่งเสริมการเดินทางในระบบรางจะต้อง existeffective บริการป้อนไปยังสถานีขนส่ง obfectives การวิจัยครั้งนี้เพื่อความพึงพอใจของผู้ใช้ examinetransit ของโหมดการเข้าถึงสถานีเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าถึง transitstation และเพื่อตรวจสอบปัจจัยที่มีอิทธิพลทางเลือกโหมดของการเดินทาง, particularlywalking สำหรับผู้ใช้ที่อาศัยอยู่ภายในสองกิโลเมตรจากสถานีขนส่ง เครื่องมือการเก็บรวบรวมข้อมูลในโครงการนี​​้เป็นแบบสอบถามส่วนใหญ่ สัมภาษณ์ผู้โดยสาร wereconducted ที่ 13 สถานีบีทีเอสจำนวน 1,013 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ Stata, andthe ผลทางสถิติแสดงให้เห็นว่าโหมดการเข้าถึงที่เป็นที่นิยมมากที่สุดคือรถบัส (21% ของกลุ่มตัวอย่าง) followedby เดิน (17%) เวลาในการเข้าถึงเฉลี่ยโดยรถบัสและเดินเป็น 42.64 และ 8.24 นาทีตามลำดับ ระดับความพึงพอใจของโหมดของการเดินทางแต่ละระดับปานกลางยกเว้นสำหรับผู้ ofwalking, รถรับส่งสถานีรถไฟฟ้า, รถและจูบและนั่งซึ่งอยู่ในระดับสูง ผลการถดถอยเชิงเส้น showthat ปัจจัยที่มีผลการเข้าถึงสถานีขนส่งเป็นลักษณะการเดินทางและตัวแปรการใช้ที่ดินรวมทั้งจำนวนของการถ่ายโอน, เวลาในการเดินทางเวลาเดินทางและความหนาแน่นของที่อยู่อาศัย นอกจากนี้แบบจำลองโลจิตในการเลือกโหมดไบนารีระหว่างการเดินและโหมดมอเตอร์ไฟฟ้าได้ประมาณ resultsreveal ว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกโหมดรวมถึงระดับของความสะดวกสบาย, ระยะทางไปยังสถานีขนส่งสถานภาพสมรสเ​​ป็นเจ้าของรถและสถานีเฉพาะตัวแปรดัมมี่ซึ่งอาจสะท้อนให้เห็นถึง theconditions ของสิ่งอำนวยความสะดวกการเดินและโครงสร้างพื้นฐานภายในสองกิโลเมตรจากสถานีขนส่ง

Results (Thai) 3:

ระบบการขนส่งรถไฟหลักต้องมีจํานวนมากของการลงทุน ดังนั้นมันเป็นสิ่งสำคัญ toattract เป็นผู้ใช้หลายระบบที่เป็นไปได้ เพื่อส่งเสริมการขนส่งรถไฟเดินทาง ก็ต้อง existeffective บริการป้อนให้สถานี ขนส่ง โดยในงานวิจัยนี้จะ examinetransit ความพึงพอใจของโหมดการเข้าถึงสถานีเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าถึง transitstation และเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกรูปแบบการเดินทาง particularlywalking สำหรับผู้ใช้ที่อยู่ภายใน 2 กิโลเมตรจากสถานีรถไฟฟ้า เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลในโครงการนี้ เป็นแบบสอบถาม โดยการสัมภาษณ์ผู้เดินทางที่ 13 BTS สถานี , 1013 สังเกตการให้ผลผลิต วิเคราะห์ข้อมูลใช้ Language ,และจากผลการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่า โหมดการเข้าถึงที่ได้รับความนิยมมากที่สุด คือ รถโดยสาร ( 21 % ของตัวอย่าง ) รองลงมาได้แก่ การเดิน ( 17% ) โดยการเข้าถึงครั้งโดยรถบัสและเดิน 42.64 และ 8.24 นาที ตามลำดับ ระดับความพึงพอใจในแต่ละโหมดของการเดินทางคือปานกลาง ยกเว้นการเดิน รถไฟฟ้า รถรับส่ง , รถและจูบและขี่ ซึ่งสูงการถดถอยเชิงเส้น พบว่าปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าถึงสถานีขนส่ง ลักษณะการเดินทาง และตัวแปรการใช้ที่ดินรวมทั้งจำนวนการโอน , เวลาในการเดินทาง และความหนาแน่นของที่อยู่อาศัย นอกจากนี้ โดยใช้รูปแบบการเลือกโหมดไบนารีระหว่างเดิน และรถแบบประมาณพบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกรูปแบบ รวมถึงระดับของความสะดวกสบาย ห่างจากสถานีรถไฟฟ้า สถานภาพสมรส เจ้าของรถ และสถานีเฉพาะ ตัวแปรดัมมี่ ซึ่งอาจสะท้อนถึงความเหมาะสมของโครงสร้างภายในสองกิโลเมตรจากสถานีรถไฟฟ้า