I. Five Precepts as the Foundation

I. Five Precepts as the Foundation of Ethical Economics
The Buddhist “Five Precepts”, are: not killing, not stealing, no sexual
misconduct, not lying, no consuming of intoxicants – as standards for being human, and
as standards for developing modern enterprises and economic-markets. In society,
currently, where materialism excels over anything else, people use all kinds of
approaches to make money, even refuse to have anything to do with, or at the expense
of kin and friends - bent solely towards profit - severely affecting people’s ethical
views. If our social system, with different societies, families, enterprises, units and
government-departments, etc., lose minimum “credit” - our societies and families
would lose their ethics on their own accord/account. Being rich materially and
extremely poor spirituality leads to the disorder of society and breakdown of family;
and accordingly, our living circumstances become worse and worse, the consciousness
of “credit” becomes weaker and weaker, people worship and become addicted to
money, like animals, and our societies become corrupt and degenerated

Results (Thai) 1:

I. เบญจศีลเป็นรากฐานของจริยธรรมเศรษฐศาสตร์มีพระพุทธศาสนา "เบญจศีล" : ไม่ฆ่า ไม่ ขโมย เพศไม่ประพฤติ ไม่โกหก ไม่ใช้ ของเหล้าต่าง ๆ – เป็นมาตรฐานสำหรับการเป็นมนุษย์ และเป็นมาตรฐานสำหรับการพัฒนาองค์กรสมัยใหม่และตลาดเศรษฐกิจ ในสังคมในปัจจุบัน นิยมวิภาษแก่งเหนือสิ่งอื่น คนใช้ทุกชนิดของวิธีทำเงิน แม้จะไม่มีอะไรที่จะทำกับ หรือค่าใช้จ่ายญาติและเพื่อน - เงี้ยวแต่เพียงผู้เดียวต่อกำไร - ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อคนของจริยธรรมมุมมอง ถ้าระบบของสังคม สังคมแตกต่างกัน ครอบครัว องค์กร หน่วย และหน่วยงานรัฐบาล ฯลฯ สูญเสียน้อยที่สุด "เครดิต" - สังคมและครอบครัวของเราจะสูญเสียจรรยาบรรณของตนเองที่แอคคอร์ดบัญชี มีหลากหลายโครงการ และจิตวิญญาณมากจนนำไปสู่โรคของสังคมและแบ่งครอบครัวและตาม สถานการณ์ชีวิตของเรากลายเป็น แย่ลง และแย่ลง สำนึก"เครดิต" กลายเป็นคนแข็งแกร่ง และแข็ง แกร่ง นมัสการ และกลายเป็นติดเงิน เช่นสัตว์ และสังคมของเรากลายเป็นเสียหาย และ degenerated

Results (Thai) 2:

I.
ศีลห้าเป็นมูลนิธิเศรษฐศาสตร์จริยธรรมชาวพุทธ"ศีลห้า"
คือไม่ฆ่าไม่ขโมยไม่มีทางเพศการกระทำผิดไม่ได้โกหกบริโภคไม่มีของมึนเมา-
เป็นมาตรฐานสำหรับการเป็นมนุษย์และเป็นมาตรฐานสำหรับการพัฒนาองค์กรที่ทันสมัยและตลาดเศรษฐกิจ ในสังคมปัจจุบันที่วัตถุนิยมเก่งกว่าสิ่งอื่นใดที่ผู้คนใช้ทุกชนิดของวิธีการที่จะทำให้เงินแม้จะปฏิเสธที่จะมีอะไรที่จะทำอย่างไรกับหรือที่ค่าใช้จ่ายของญาติและเพื่อนๆ - งอ แต่เพียงผู้เดียวที่มีต่อผลกำไร - อย่างรุนแรงส่งผลกระทบต่อจริยธรรมของผู้คนมองเห็นวิว. หากระบบสังคมของเรามีสังคมที่แตกต่างกันครอบครัวองค์กรหน่วยงานและรัฐบาลหน่วยงานอื่น ๆ ที่สูญเสีย "เครดิต" ขั้นต่ำ - สังคมและครอบครัวของเราจะสูญเสียของพวกเขาในจริยธรรมสอดคล้องของตัวเอง/ บัญชี เป็นที่อุดมไปด้วยสาระสำคัญและจิตวิญญาณที่น่าสงสารมากนำไปสู่ความผิดปกติของสังคมและรายละเอียดของครอบครัว; และตามสถานการณ์ที่อยู่อาศัยของเรากลายเป็นแย่ลงและแย่กว่านั้นคือจิตสำนึกของ "เครดิต" กลายเป็นปรับตัวลดลงและอ่อนแอคนบูชาและกลายเป็นติดยาเสพติดเงินเหมือนสัตว์และสังคมของเราเสียหายและเสื่อมสภาพ

Results (Thai) 3:

I . ศีลเป็นรากฐานของจริยธรรม
พุทธเศรษฐศาสตร์ " ศีล " คือ ไม่ฆ่า ไม่ลักขโมย ไม่ประพฤติผิดทางเพศ
ไม่โกหก ไม่ใช้ intoxicants ) เป็นมาตรฐานสำหรับมนุษย์ และเป็นมาตรฐานของการพัฒนารัฐวิสาหกิจ
ทันสมัยและเศรษฐกิจตลาด ในสังคมวัตถุนิยม
ในปัจจุบัน ที่ excels กว่าสิ่งอื่น ทุกคนใช้ทุกชนิดของ
วิธีที่จะทำให้เงิน แต่ไม่ยอมมีอะไรด้วย หรือค่าใช้จ่าย
ของญาติและเพื่อน - งอ แต่เพียงผู้เดียวต่อกำไร - อย่างรุนแรงส่งผลกระทบต่อมุมมองจริยธรรม
คน ถ้าระบบสังคมของเรากับสังคม ต่างครอบครัว องค์กร หน่วยงานและ
ฝ่ายรัฐบาล ฯลฯ สูญเสียน้อยที่สุด " เครดิต " ของเรา สังคมและครอบครัว
จะสูญเสียของจริยธรรมในตนเองแอคคอร์ด / บัญชีคนรวยและคนจนมาก (
จิตวิญญาณที่นำไปสู่ความผิดปกติของสังคมและการแบ่งครอบครัว ;
และตามสถานการณ์ชีวิตของเรากลายเป็นแย่ลงและแย่ลง สติ
" เครดิต " กลายเป็นอ่อนแอและอ่อนแอ คนบูชา และติดใจ
เงิน ชอบสัตว์ และสังคมของเราได้กลายเป็นความเสียหายและตกต่ำลง