The stated objective of most intell

The stated objective of most intellectual property law (with the exception of trademarks) is to "Promote progress."[20] By exchanging limited exclusive rights for disclosure of inventions and creative works, society and the patentee/copyright owner mutually benefit, and an incentive is created for inventors and authors to create and disclose their work. Some commentators have noted that the objective of intellectual property legislators and those who support its implementation appears to be "absolute protection". "If some intellectual property is desirable because it encourages innovation, they reason, more is better. The thinking is that creators will not have sufficient incentive to invent unless they are legally entitled to capture the full social value of their inventions".[21] This absolute protection or full value view treats intellectual property as another type of "real" property, typically adopting its law and rhetoric. Other recent developments in intellectual property law, such as the America Invents Act, stress international harmonization.

Results (Thai) 1:

ระบุวัตถุประสงค์ของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด (ยกเว้นเครื่องหมายการค้า) เป็นความ "ก้าวหน้าเลื่อน"[20] โดยการแลกเปลี่ยนการจำกัดสิทธิในการเปิดเผยของสิ่งประดิษฐ์และงานสร้างสรรค์ สังคมและเจ้า patentee/ลิขสิทธิ์ กันประโยชน์ และมีสร้างสิ่งจูงใจสำหรับนักประดิษฐ์และผู้สร้างจะสร้าง และเปิดเผยการทำงาน แสดงบางได้กล่าวว่า วัตถุประสงค์ของกรอบนโยบายด้านทรัพย์สินทางปัญญาและผู้ที่สนับสนุนการดำเนินงานปรากฏเป็น "แอบโซลูทป้องกัน" "ถ้าทรัพย์สินทางปัญญาบางอย่างต้องเนื่องจากจะกระตุ้นนวัตกรรม พวกเขาเหตุผล อื่น ๆ ได้ดี คิดได้ว่า ผู้สร้างจะมีงานเพียงพอสินค้าคงคลังยกเว้นว่าพวกเขามีสิทธิ์ตามกฎหมายจะจับค่าสังคมเต็มรูปแบบของสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา"[21] ป้องกันที่แน่นอนหรือดูค่าทั้งหมดนี้ปฏิบัติต่อทรัพย์สินทางปัญญาเป็นคุณสมบัติ "จริง" โดยทั่วไปจะใช้กฎหมายความสำนวนชนิดอื่น อื่น ๆ พัฒนาล่าสุดในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา เช่นอเมริกาหนึ่งบัญญัติ ความเครียดระหว่างประเทศปรองดอง

Results (Thai) 2:

วัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด (ยกเว้นเครื่องหมายการค้า) คือ "การส่งเสริมความคืบหน้า". [20] โดยการแลกเปลี่ยนสิทธิพิเศษที่ จำกัด สำหรับการเปิดเผยข้อมูลของสิ่งประดิษฐ์และผลงานสร้างสรรค์สังคมและเป็นเจ้าของสิทธิบัตร / ลิขสิทธิ์ร่วมกันได้รับประโยชน์และ แรงจูงใจถูกสร้างขึ้นสำหรับนักประดิษฐ์และนักเขียนในการสร้างและเปิดเผยการทำงานของพวกเขา บางคนตั้งข้อสังเกตว่าวัตถุประสงค์ของการออกกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและผู้ที่สนับสนุนการดำเนินงานของตนที่ดูเหมือนจะเป็น "การป้องกันแน่นอน" "ถ้าทรัพย์สินทางปัญญาบางอย่างเป็นที่น่าพอใจเพราะมันส่งเสริมนวัตกรรมเหตุผลที่พวกเขามากขึ้นจะดีกว่า. ความคิดคือการที่ผู้สร้างจะไม่ได้มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะคิดค้นจนกว่าพวกเขาจะได้รับสิทธิตามกฎหมายที่จะจับค่านิยมทางสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา." [21] นี้ป้องกันแน่นอนหรือมุมมองเต็มมูลค่าปฏิบัติต่อทรัพย์สินทางปัญญาที่ประเภทของทรัพย์สิน "ของจริง" อื่นมักใช้กฎหมายและสำนวนของ ความคืบหน้าล่​​าสุดในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาเช่นอเมริกาประดิษฐ์พระราชบัญญัติเน้นการประสานระหว่างประเทศ

Results (Thai) 3:

การระบุวัตถุประสงค์ของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด ( ยกเว้นเครื่องหมายการค้า ) คือ " ส่งเสริมความก้าวหน้า " [ 20 ] โดยการจำกัดสิทธิพิเศษสำหรับการเปิดเผยการประดิษฐ์และสร้างสรรค์งาน สังคม และเจ้าของผู้ได้รับสิทธิบัตร / ลิขสิทธิ์ ผลประโยชน์ร่วมกัน และแรงจูงใจจะถูกสร้างขึ้นสำหรับนักประดิษฐ์และผู้ที่จะสร้างและแสดงผลงานของพวกเขาแสดงความเห็นบางคนได้กล่าวว่า วัตถุประสงค์ของผู้บัญญัติกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและผู้ที่สนับสนุนการใช้งานจะปรากฏเป็น " ป้องกัน " สัมบูรณ์ " ถ้าเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่พึงปรารถนา เพราะมันกระตุ้นนวัตกรรม พวกเขามีเหตุผลเพิ่มเติมจะดีกว่าคิดอยู่ว่าผู้สร้างจะไม่ได้มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะคิดค้น เว้นแต่พวกเขามีสิทธิตามกฎหมายที่จะยึดค่านิยมของสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา " [ 21 ] นี้แน่นอน หรือการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาอย่างเต็มคุณค่า ถือว่าดูประเภทของ " จริง " คุณสมบัติอื่น มักจะใช้ของกฎหมายและวาทศิลป์ อื่น ๆการพัฒนากฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาเช่นอเมริกาประดิษฐ์พระราชบัญญัติปรองดองระหว่างประเทศ , ความเครียด