Citizen Attitudes Toward the Police

Citizen Attitudes Toward the Police
Research on citizen attitudes toward the police was initiated during the 1960s (Bayley & Mendohlson, 1969; Boggs & Galliher, 1975; Campbell & Schuman, 1969; Piliavin & Briar, 1964; President’s Commission on Law Enforcement and Administration of Justice, 1967; Zeitz, 1965). Much of this research was initiated by the President’s Commission on Law Enforcement and Administration of Justice (1967) because of the social unrest occurring throughout the country. It has been argued that the social unrest during this time period was due to police practices (Goldstein, 1977) that contributed to racial riots in Los Angeles, Miami, and Detroit (Hahn, 1971). These events and the research initiated by the President’s Commission on Law Enforcement and Administration of Justice have resulted in three decades of research focusing on citizen attitudes toward the police. This research has examined the relationship between citizen characteristics such as gender, race, age, and attitudes toward the police. Some researchers have suggested that individual characteristics are not the best predictors of citizen attitudes toward the police. Jesilow, Meyer, and Namazzi (1995) claimed that perceptions of the police are not closely related to factors such as race, gender, or even length of residence, but rather the neighborhood or community within which one resides is an important predictor of attitudes toward the police. In their update of Decker’s (1981) review of research on citizen attitudes toward the police, Brown and Benedict (2002) however found that race and age are important, and contact with the police and neighborhood are the most consistent predictors of citizen attitudes toward the police. More recent research has found that the relationship between neighborhood context and socioeconomic status are important to an understanding of attitudes toward the police. Examination of citizen attitudes toward the police in relation to problemsolving is important. Some research has indicated that citizen attitudes toward the police will influence their willingness to work with police to solve community problems and bring order to the community (Frank et al., 1996; Grinc, 1994; Hahn, 1971; Stipak, 1979). Further, Schneider, Rowell, and Bezdikian (2003) found that perceptions of community policing influenced attitudes toward the police. In contrast, other research has indicated that negative attitudes toward the police do not influence perceptions of community policing or willingness to engage in community policing activities (Reisig & Giacomazzi, 1998). Community policing and police problemsolving orientations can actually improve citizen attitudes toward the police over time (Peak et al., 1992). As police and citizen priorities align, citizen attitudes toward the police might improve.

Results (Thai) 1:

ทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจเริ่มวิจัยทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจในช่วงปี 1960 (Bayley & Mendohlson, 1969 Boggs และ Galliher, 1975 Campbell & Schuman, 1969 Piliavin และ Briar, 1964 ประธานของคณะกรรมการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานยุติธรรม 1967 Zeitz, 1965) มากในงานวิจัยนี้เป็นจุดเริ่มต้น โดยประธานของคณะกรรมการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารความยุติธรรม (1967) เนื่องจากสังคมที่เกิดขึ้นทั่วประเทศ มันมีการโต้เถียงว่า สังคมในระหว่างช่วงเวลานี้เกิดจากตำรวจปฏิบัติ (Goldstein, 1977) ซึ่งส่วนการจลาจลเชื้อชาติในลอสแอนเจลิส ไมอามี และดีทรอยต์ (ฮาห์น 1971) เหตุการณ์เหล่านี้และการวิจัยที่เริ่มต้น โดยประธานของคณะกรรมการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารความยุติธรรมทำให้วิจัยเน้นเจตคติประชาชนตำรวจ 3 ทศวรรษ งานวิจัยนี้ได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะพลเมืองเช่นเพศ เชื้อชาติ อายุ และทัศนคติต่อตำรวจ นักวิจัยบางได้แนะนำว่า แต่ละลักษณะไม่ predictors สุดของทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจ Jesilow, Meyer และ Namazzi (1995) อ้างว่า ภาพลักษณ์ของตำรวจไม่สัมพันธ์กับปัจจัยต่าง ๆ เช่นเชื้อชาติ เพศ หรือแม้กระทั่งความยาวของ แต่ค่อนข้างใกล้เคียง หรือชุมชนที่หนึ่งอยู่คือ จำนวนประตูที่สำคัญของทัศนคติต่อตำรวจ ในการปรับปรุงทบทวนวิจัยทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจที่ของเหล็กสองชั้น (1981) สีน้ำตาลและเบเนดิกต์ (2002) อย่างไรก็ตามพบว่า เชื้อชาติและอายุเป็นสำคัญ และติดต่อตำรวจ และย่าน predictors สอดคล้องมากที่สุดของทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจ งานวิจัยล่าสุดพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างบริบทพื้นที่ใกล้เคียงและสถานะของประชากรมีความสำคัญความเข้าใจทัศนคติต่อตำรวจ ตรวจสอบเจตคติประชาชนตำรวจเกี่ยวกับ problemsolving เป็นสำคัญ บางงานวิจัยระบุว่า ทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจจะมีผลกระทบนั้นยินดีที่จะทำงานกับตำรวจในการแก้ปัญหาชุมชน และสั่งให้ชุมชน (Frank et al., 1996 Grinc, 1994 แฟงเฟิร์ทฮัน 1971 Stipak, 1979) เพิ่มเติม ชไนเดอร์ Rowell และ Bezdikian (2003) พบว่า ภาพลักษณ์ของชุมชนมากกว่าการรักษาที่มีผลต่อทัศนคติต่อตำรวจ ในทางตรงกันข้าม วิจัยอื่น ๆ ได้ระบุว่า ทัศนคติเชิงลบต่อตำรวจมีผลต่อภาพลักษณ์ของชุมชนมากกว่าการรักษาหรือความตั้งใจในชุมชนมากกว่าการรักษากิจกรรม (Reisig & Giacomazzi, 1998) ชุมชนมากกว่าการรักษาและแนว problemsolving ตำรวจสามารถจริงปรับปรุงทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจช่วงเวลา (Peak et al., 1992) ได้ เป็นตำแหน่งสำคัญที่ตำรวจและพลเมือง ประชาชนเจตคติตำรวจอาจปรับปรุง

Results (Thai) 2:

ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจวิจัยเกี่ยวกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจได้ริเริ่มขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1960 (เบย์ลีย์และ Mendohlson 1969; บ็อกส์และ Galliher 1975; แคมป์เบลและ Schuman 1969; Piliavin และหนาม, 1964; ประธานคณะกรรมการเกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานของ ผู้พิพากษา 1967; Zeitz, 1965)
มากของงานวิจัยนี้ได้รับการริเริ่มโดยประธานาธิบดีคณะกรรมการเกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานยุติธรรม (1967) เพราะความไม่สงบทางสังคมที่เกิดขึ้นทั่วประเทศ จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่าไม่สงบทางสังคมในช่วงเวลานี้เป็นผลมาจากการปฏิบัติตำรวจ (Goldstein, 1977) ที่สนับสนุนการจลาจลทางเชื้อชาติใน Los Angeles, ไมอามี่, ดีทรอยต์ (ฮาห์น, 1971) เหตุการณ์เหล่านี้และการวิจัยที่ริเริ่มโดยประธานาธิบดีคณะกรรมการเกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานของผู้พิพากษาที่มีผลในสามทศวรรษที่ผ่านมาของการวิจัยมุ่งเน้นไปที่ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจ การวิจัยครั้งนี้มีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะพลเมืองเช่นเพศเชื้อชาติอายุและทัศนคติที่มีต่อตำรวจ นักวิจัยบางคนบอกว่าลักษณะของแต่ละบุคคลที่ไม่ได้เป็นตัวทำนายที่ดีที่สุดของทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจ Jesilow เมเยอร์และ Namazzi (1995) อ้างว่าการรับรู้ของตำรวจที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับปัจจัยต่างๆเช่นเชื้อชาติเพศหรือแม้กระทั่งความยาวของที่อยู่อาศัย แต่ย่านหรือชุมชนที่อยู่ในที่หนึ่งที่อาศัยอยู่เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของทัศนคติ ตำรวจ. ในการปรับปรุงของพวกเขาฉูดฉาดของ (1981) การทบทวนงานวิจัยเกี่ยวกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจบราวน์และเบเนดิกต์ (2002) แต่พบการแข่งขันและอายุที่มีความสำคัญและการติดต่อกับตำรวจและพื้นที่ใกล้เคียงที่มีการพยากรณ์สอดคล้องกันมากที่สุดของทัศนคติของประชาชนที่มีต่อ ตำรวจ การวิจัยล่าสุดพบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างบริบทพื้นที่ใกล้เคียงและสถานะทางเศรษฐกิจสังคมมีความสำคัญต่อความเข้าใจในทัศนคติที่มีต่อตำรวจ การตรวจสอบของทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจในความสัมพันธ์กับญเป็นสิ่งสำคัญ งานวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่าทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจจะมีผลต่อความตั้งใจที่จะทำงานร่วมกับตำรวจในการแก้ปัญหาในชุมชนและนำมาเพื่อให้ชุมชน (แฟรงก์ et al, 1996;. Grinc 1994; Hahn, 1971; Stipak, 1979) นอกจากนี้ชไนเดอ Rowell และ Bezdikian (2003) พบว่าการรับรู้ของชุมชนที่ได้รับอิทธิพลการรักษาทัศนคติที่มีต่อตำรวจ ในทางตรงกันข้ามการวิจัยอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่าทัศนคติเชิงลบที่มีต่อตำรวจไม่ได้มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของชุมชนหรือการรักษาความเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมของชุมชนการรักษา (Reisig และ Giacomazzi, 1998) ตำรวจและตำรวจชุมชนแนวญจริงสามารถปรับปรุงทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจเมื่อเวลาผ่านไป (ยอด et al., 1992) ในฐานะที่เป็นตำรวจและลำดับความสำคัญของพลเมืองจัดทัศนคติที่มีต่อตำรวจอาจปรับปรุงพลเมือง

Results (Thai) 3:

ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจ
งานวิจัยเกี่ยวกับทัศนคติประชาชนที่มีต่อตำรวจได้ริเริ่มขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1960 ( Bayley & mendohlson 1969 ; บ็อกส์& galliher 1975 ; Campbell &ชูมาน , 1969 ; piliavin & Briar , 1964 ; เป็นประธานคณะกรรมการการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานยุติธรรม 1967 ; Zeitz , 1965 )มากของการวิจัยนี้ริเริ่มโดยคณะกรรมการประธานาธิบดีในการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานยุติธรรม ( 1967 ) เพราะความไม่สงบทางสังคมที่เกิดขึ้นทั่วประเทศ จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่า สังคมเกิดความไม่สงบในช่วงเวลานี้ คือ เนื่องจากตำรวจปฏิบัติ ( Goldstein , 1977 ) ที่สนับสนุนให้เหยียดผิวการจลาจลในลอสแองเจลิส ไมอามี และดีทรอยต์ ( ฮาน , 1971 )เหตุการณ์เหล่านี้ และงานวิจัยที่ริเริ่มโดยคณะกรรมการประธานาธิบดีในการบังคับใช้กฎหมายและการบริหารงานยุติธรรมมีผลในสามทศวรรษของการวิจัยเน้นทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจ งานวิจัยนี้ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของพลเมือง เช่น เพศ เชื้อชาติ อายุ และทัศนคติที่มีต่อตำรวจนักวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่าลักษณะส่วนบุคคลจะไม่ส่งผลต่อทัศนคติที่ดีที่สุดของประชาชนต่อตำรวจ jesilow เมเยอร์ , และ namazzi ( 1995 ) กล่าวว่า การรับรู้ของตำรวจไม่ได้เกี่ยวข้องกับปัจจัยต่างๆ เช่น เชื้อชาติ เพศ หรือแม้แต่ระยะเวลาที่อยู่แต่ในพื้นที่หรือชุมชนหนึ่งซึ่งอยู่ภายในเป็นตัวสำคัญของทัศนคติที่มีต่อตำรวจ ในการปรับปรุงของพวกเขา ของ เด็คเกอร์ ( 1981 ) ทบทวนงานวิจัยเกี่ยวกับทัศนคติประชาชนที่มีต่อตำรวจ น้ำตาล และ เบเนดิกท์ ( 2002 ) อย่างไรก็ตามพบว่าเชื้อชาติและอายุเป็นสำคัญและติดต่อกับตำรวจและเพื่อนบ้านเป็นสอดคล้องกันมากที่สุดของทัศนคติของประชาชนที่มีต่ออำนาจตำรวจ งานวิจัยล่าสุดพบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างบริบทชุมชนและสถานภาพเศรษฐกิจและสังคม เป็นสำคัญเพื่อความเข้าใจ เจตคติที่มีต่อตำรวจ การตรวจสอบทัศนคติของประชาชนต่อตำรวจในความสัมพันธ์กับการแก้ปัญหาเป็นสำคัญงานวิจัยได้พบว่า ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจจะมีอิทธิพลต่อความเต็มใจที่จะทำงานกับตำรวจ เพื่อแก้ไขปัญหาของชุมชน และนำ เพื่อชุมชน ( Frank et al . , 1996 ; grinc , 1994 ; ฮาน , 1971 ; stipak , 1979 ) ต่อไป , ชไนเดอร์ , โรเวล และ bezdikian ( 2546 ) พบว่า การรับรู้ของชุมชนการรักษามีผลต่อทัศนคติของตำรวจ ในทางตรงกันข้ามงานวิจัยอื่น ๆพบว่าทัศนคติเชิงลบต่อตำรวจไม่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของตำรวจผู้รับใช้ชุมชน หรือความเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมตำรวจผู้รับใช้ชุมชน ( ไรซิก& giacomazzi , 1998 ) การตำรวจชุมชน ตำรวจและทิศทางการแก้ปัญหาจริงสามารถปรับปรุงทัศนคติประชาชนที่มีต่อตำรวจตลอดเวลา ( ยอด et al . , 1992 ) ตำรวจและลำดับความสำคัญของพลเมือง จัดทัศนคติของประชาชนที่มีต่อตำรวจอาจจะปรับปรุง .