- Text
- History
The need for a friendly environment
The need for a friendly environment emerged in the findings of the
current study. Participants stated that they felt people were friendly
when others accepted them. Further, they expressed that they had
attempted suicide because they thought they had ‘failed in life’, ‘that
life was meaningless’ and they could not ‘accept’ themselves at this
period of time. Consequently, when they felt accepted by others, this
helped them to accept themselves. These findings corroborate those
of Wiklander et al. (2003), who reported that the suicide patients in
their study who experienced hospital personnel as being kind,
nonjudgmental, and respectful seemed more able to transform their
feelings of shame and were more able to accept themselves. However,
some earlier studies noted that some health professionals adopt
judgmental attitudes towards people who repeat suicide attempts or
who used non-lethal methods to attempt suicide, such as drug
overdosing or wrist cutting (Bailey, 1994; Ramon, 1980; Suokas &
Lonnqvist, 1989). Health professionals play an important role in
caring for people who are at risk of suicide. Therefore, it is
fundamental for all health professionals to espouse caring and
empathic attitudes towards individuals who attempt and re-attempt
regardless of method chosen. More education is needed on suicide,
suicide prevention and care (Brunero, Smith, Bates, & Fairbrother,
2008; Chan, Chien, & Tso, 2008; Sun, Long, Huang, & Chiang, 2011).
The participants in this study stated that their recovery was a long
and difficult journey and that, at times, they wanted to give up when
they suffered painful life experiences, or when their mental disorder
became unstable. Therefore, people who attempted suicide need
support networks from a range of people who can help them
overcome, or cope with their situation and reduce their stress. The
evidence in the current study demonstrated that healthy support
systems facilitate the healing process. Most of participants in this
study received support from their family and friends and from mental
health professionals. However, people who want to recover from their
suicide attempts should also seek support from social groups because
increased social support has been found to reduce suicide attempts
(McLean et al., 2008; You, Van Orden, & Conner, 2010). Moreover, in
the current study, participants explained that they received support
from their religion because their religious beliefs generally discouraged
suicide and because they received support from the congregation.
These findings support those of McLean et al. (2008); Molock,
Puri, Matlin, and Barksdale (2006) and Robins and Fiske (2009).
Conversely, some participants complained that they experienced
some painful experiences that impeded the healing process. Examples
were inner psyche-problems, family problems and environmental
problems such as financial problems. Another major problem that
impeded the healing process was that some of the participants
reduced, or stopped taking their medication especially when their
condition improved. They wanted to prove to themselves that they
had completely recovered from their depression and their suicide
attempt. However, their conditions deteriorated when they took these
actions with their medications. These findings corroborate those of
Simon and Savarino (2007), who explored the time patterns of suicide
attempts among outpatients starting depression treatment with
medication or psychotherapy. Findings demonstrated that the
incidence of suicide attempts was highest in the month before
starting treatment and next highest in the month after starting
treatment. Thereafter, the incidence levels declined. The importance
of patients being educated about their medication ramifications is
paramount. Further, following discharge from hospital patient should
be followed-up in the community to ensure that they are taking their
medications as prescribed.
current study. Participants stated that they felt people were friendly
when others accepted them. Further, they expressed that they had
attempted suicide because they thought they had ‘failed in life’, ‘that
life was meaningless’ and they could not ‘accept’ themselves at this
period of time. Consequently, when they felt accepted by others, this
helped them to accept themselves. These findings corroborate those
of Wiklander et al. (2003), who reported that the suicide patients in
their study who experienced hospital personnel as being kind,
nonjudgmental, and respectful seemed more able to transform their
feelings of shame and were more able to accept themselves. However,
some earlier studies noted that some health professionals adopt
judgmental attitudes towards people who repeat suicide attempts or
who used non-lethal methods to attempt suicide, such as drug
overdosing or wrist cutting (Bailey, 1994; Ramon, 1980; Suokas &
Lonnqvist, 1989). Health professionals play an important role in
caring for people who are at risk of suicide. Therefore, it is
fundamental for all health professionals to espouse caring and
empathic attitudes towards individuals who attempt and re-attempt
regardless of method chosen. More education is needed on suicide,
suicide prevention and care (Brunero, Smith, Bates, & Fairbrother,
2008; Chan, Chien, & Tso, 2008; Sun, Long, Huang, & Chiang, 2011).
The participants in this study stated that their recovery was a long
and difficult journey and that, at times, they wanted to give up when
they suffered painful life experiences, or when their mental disorder
became unstable. Therefore, people who attempted suicide need
support networks from a range of people who can help them
overcome, or cope with their situation and reduce their stress. The
evidence in the current study demonstrated that healthy support
systems facilitate the healing process. Most of participants in this
study received support from their family and friends and from mental
health professionals. However, people who want to recover from their
suicide attempts should also seek support from social groups because
increased social support has been found to reduce suicide attempts
(McLean et al., 2008; You, Van Orden, & Conner, 2010). Moreover, in
the current study, participants explained that they received support
from their religion because their religious beliefs generally discouraged
suicide and because they received support from the congregation.
These findings support those of McLean et al. (2008); Molock,
Puri, Matlin, and Barksdale (2006) and Robins and Fiske (2009).
Conversely, some participants complained that they experienced
some painful experiences that impeded the healing process. Examples
were inner psyche-problems, family problems and environmental
problems such as financial problems. Another major problem that
impeded the healing process was that some of the participants
reduced, or stopped taking their medication especially when their
condition improved. They wanted to prove to themselves that they
had completely recovered from their depression and their suicide
attempt. However, their conditions deteriorated when they took these
actions with their medications. These findings corroborate those of
Simon and Savarino (2007), who explored the time patterns of suicide
attempts among outpatients starting depression treatment with
medication or psychotherapy. Findings demonstrated that the
incidence of suicide attempts was highest in the month before
starting treatment and next highest in the month after starting
treatment. Thereafter, the incidence levels declined. The importance
of patients being educated about their medication ramifications is
paramount. Further, following discharge from hospital patient should
be followed-up in the community to ensure that they are taking their
medications as prescribed.
0/5000
The need for a friendly environment emerged in the findings of thecurrent study. Participants stated that they felt people were friendlywhen others accepted them. Further, they expressed that they hadattempted suicide because they thought they had ‘failed in life’, ‘thatlife was meaningless’ and they could not ‘accept’ themselves at thisperiod of time. Consequently, when they felt accepted by others, thishelped them to accept themselves. These findings corroborate thoseof Wiklander et al. (2003), who reported that the suicide patients intheir study who experienced hospital personnel as being kind,nonjudgmental, and respectful seemed more able to transform theirfeelings of shame and were more able to accept themselves. However,some earlier studies noted that some health professionals adoptjudgmental attitudes towards people who repeat suicide attempts orwho used non-lethal methods to attempt suicide, such as drugoverdosing or wrist cutting (Bailey, 1994; Ramon, 1980; Suokas &Lonnqvist, 1989). Health professionals play an important role incaring for people who are at risk of suicide. Therefore, it isfundamental for all health professionals to espouse caring andempathic attitudes towards individuals who attempt and re-attemptregardless of method chosen. More education is needed on suicide,suicide prevention and care (Brunero, Smith, Bates, & Fairbrother,2008; Chan, Chien, & Tso, 2008; Sun, Long, Huang, & Chiang, 2011).The participants in this study stated that their recovery was a longand difficult journey and that, at times, they wanted to give up whenthey suffered painful life experiences, or when their mental disorderbecame unstable. Therefore, people who attempted suicide needsupport networks from a range of people who can help themovercome, or cope with their situation and reduce their stress. Theevidence in the current study demonstrated that healthy supportsystems facilitate the healing process. Most of participants in thisstudy received support from their family and friends and from mentalhealth professionals. However, people who want to recover from theirsuicide attempts should also seek support from social groups becauseincreased social support has been found to reduce suicide attempts(McLean et al., 2008; You, Van Orden, & Conner, 2010). Moreover, inthe current study, participants explained that they received supportfrom their religion because their religious beliefs generally discouragedsuicide and because they received support from the congregation.These findings support those of McLean et al. (2008); Molock,Puri, Matlin, and Barksdale (2006) and Robins and Fiske (2009).Conversely, some participants complained that they experiencedsome painful experiences that impeded the healing process. Exampleswere inner psyche-problems, family problems and environmentalproblems such as financial problems. Another major problem thatimpeded the healing process was that some of the participantsreduced, or stopped taking their medication especially when theircondition improved. They wanted to prove to themselves that theyhad completely recovered from their depression and their suicideattempt. However, their conditions deteriorated when they took theseactions with their medications. These findings corroborate those ofSimon and Savarino (2007), who explored the time patterns of suicideattempts among outpatients starting depression treatment withmedication or psychotherapy. Findings demonstrated that theincidence of suicide attempts was highest in the month beforestarting treatment and next highest in the month after startingtreatment. Thereafter, the incidence levels declined. The importanceof patients being educated about their medication ramifications isparamount. Further, following discharge from hospital patient shouldbe followed-up in the community to ensure that they are taking theirmedications as prescribed.
Being translated, please wait..
The need for a friendly environment emerged in the findings of the
current study. Participants stated that they felt people were friendly
when others accepted them. Further, they expressed that they had
attempted suicide because they thought they had ‘failed in life’, ‘that
life was meaningless’ and they could not ‘accept’ themselves at this
period of time. Consequently, when they felt accepted by others, this
helped them to accept themselves. These findings corroborate those
of Wiklander et al. (2003), who reported that the suicide patients in
their study who experienced hospital personnel as being kind,
nonjudgmental, and respectful seemed more able to transform their
feelings of shame and were more able to accept themselves. However,
some earlier studies noted that some health professionals adopt
judgmental attitudes towards people who repeat suicide attempts or
who used non-lethal methods to attempt suicide, such as drug
overdosing or wrist cutting (Bailey, 1994; Ramon, 1980; Suokas &
Lonnqvist, 1989). Health professionals play an important role in
caring for people who are at risk of suicide. Therefore, it is
fundamental for all health professionals to espouse caring and
empathic attitudes towards individuals who attempt and re-attempt
regardless of method chosen. More education is needed on suicide,
suicide prevention and care (Brunero, Smith, Bates, & Fairbrother,
2008; Chan, Chien, & Tso, 2008; Sun, Long, Huang, & Chiang, 2011).
The participants in this study stated that their recovery was a long
and difficult journey and that, at times, they wanted to give up when
they suffered painful life experiences, or when their mental disorder
became unstable. Therefore, people who attempted suicide need
support networks from a range of people who can help them
overcome, or cope with their situation and reduce their stress. The
evidence in the current study demonstrated that healthy support
systems facilitate the healing process. Most of participants in this
study received support from their family and friends and from mental
health professionals. However, people who want to recover from their
suicide attempts should also seek support from social groups because
increased social support has been found to reduce suicide attempts
(McLean et al., 2008; You, Van Orden, & Conner, 2010). Moreover, in
the current study, participants explained that they received support
from their religion because their religious beliefs generally discouraged
suicide and because they received support from the congregation.
These findings support those of McLean et al. (2008); Molock,
Puri, Matlin, and Barksdale (2006) and Robins and Fiske (2009).
Conversely, some participants complained that they experienced
some painful experiences that impeded the healing process. Examples
were inner psyche-problems, family problems and environmental
problems such as financial problems. Another major problem that
impeded the healing process was that some of the participants
reduced, or stopped taking their medication especially when their
condition improved. They wanted to prove to themselves that they
had completely recovered from their depression and their suicide
attempt. However, their conditions deteriorated when they took these
actions with their medications. These findings corroborate those of
Simon and Savarino (2007), who explored the time patterns of suicide
attempts among outpatients starting depression treatment with
medication or psychotherapy. Findings demonstrated that the
incidence of suicide attempts was highest in the month before
starting treatment and next highest in the month after starting
treatment. Thereafter, the incidence levels declined. The importance
of patients being educated about their medication ramifications is
paramount. Further, following discharge from hospital patient should
be followed-up in the community to ensure that they are taking their
medications as prescribed.
current study. Participants stated that they felt people were friendly
when others accepted them. Further, they expressed that they had
attempted suicide because they thought they had ‘failed in life’, ‘that
life was meaningless’ and they could not ‘accept’ themselves at this
period of time. Consequently, when they felt accepted by others, this
helped them to accept themselves. These findings corroborate those
of Wiklander et al. (2003), who reported that the suicide patients in
their study who experienced hospital personnel as being kind,
nonjudgmental, and respectful seemed more able to transform their
feelings of shame and were more able to accept themselves. However,
some earlier studies noted that some health professionals adopt
judgmental attitudes towards people who repeat suicide attempts or
who used non-lethal methods to attempt suicide, such as drug
overdosing or wrist cutting (Bailey, 1994; Ramon, 1980; Suokas &
Lonnqvist, 1989). Health professionals play an important role in
caring for people who are at risk of suicide. Therefore, it is
fundamental for all health professionals to espouse caring and
empathic attitudes towards individuals who attempt and re-attempt
regardless of method chosen. More education is needed on suicide,
suicide prevention and care (Brunero, Smith, Bates, & Fairbrother,
2008; Chan, Chien, & Tso, 2008; Sun, Long, Huang, & Chiang, 2011).
The participants in this study stated that their recovery was a long
and difficult journey and that, at times, they wanted to give up when
they suffered painful life experiences, or when their mental disorder
became unstable. Therefore, people who attempted suicide need
support networks from a range of people who can help them
overcome, or cope with their situation and reduce their stress. The
evidence in the current study demonstrated that healthy support
systems facilitate the healing process. Most of participants in this
study received support from their family and friends and from mental
health professionals. However, people who want to recover from their
suicide attempts should also seek support from social groups because
increased social support has been found to reduce suicide attempts
(McLean et al., 2008; You, Van Orden, & Conner, 2010). Moreover, in
the current study, participants explained that they received support
from their religion because their religious beliefs generally discouraged
suicide and because they received support from the congregation.
These findings support those of McLean et al. (2008); Molock,
Puri, Matlin, and Barksdale (2006) and Robins and Fiske (2009).
Conversely, some participants complained that they experienced
some painful experiences that impeded the healing process. Examples
were inner psyche-problems, family problems and environmental
problems such as financial problems. Another major problem that
impeded the healing process was that some of the participants
reduced, or stopped taking their medication especially when their
condition improved. They wanted to prove to themselves that they
had completely recovered from their depression and their suicide
attempt. However, their conditions deteriorated when they took these
actions with their medications. These findings corroborate those of
Simon and Savarino (2007), who explored the time patterns of suicide
attempts among outpatients starting depression treatment with
medication or psychotherapy. Findings demonstrated that the
incidence of suicide attempts was highest in the month before
starting treatment and next highest in the month after starting
treatment. Thereafter, the incidence levels declined. The importance
of patients being educated about their medication ramifications is
paramount. Further, following discharge from hospital patient should
be followed-up in the community to ensure that they are taking their
medications as prescribed.
Being translated, please wait..
ความต้องการสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรขึ้น ผลการวิจัยของ
การศึกษาในปัจจุบัน ผู้ที่กล่าวว่าพวกเขารู้สึกว่าผู้คนเป็นกันเอง
เมื่อคนอื่นได้รับการยอมรับพวกเขา ต่อไป , พวกเขากล่าวว่าพวกเขามี
พยายามฆ่าตัวตายเพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขามี ' ล้มเหลวในชีวิต ' '
ชีวิตก็ไร้ค่า ' และก็ ' ยอมรับ ' ตัวเองนี่สิ
ระยะเวลา จากนั้นเมื่อพวกเขารู้สึกว่าได้รับการยอมรับจากผู้อื่น นี้
ช่วยให้พวกเขายอมรับตัวเอง การค้นพบนี้ยืนยันผู้
ของ wiklander et al . ( 2003 ) ที่รายงานว่า การฆ่าตัวตายในผู้ป่วย
การศึกษาของพวกเขาที่มีประสบการณ์บุคลากรโรงพยาบาลเป็นชนิด
nonjudgmental และเคารพก็สามารถที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของพวกเขา
น่าอายสามารถเพิ่มเติมที่จะยอมรับตัวเอง อย่างไรก็ตาม
บางการศึกษาก่อนหน้านี้ระบุว่า บางผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ adopt ทัศนคติอย่างไรต่อผู้ที่ขอย้ำ
ที่เคยพยายามฆ่าตัวตายหรือไม่ร้ายแรง วิธีการฆ่าตัวตาย เช่น ยา
กินยาเกินขนาด หรือข้อมือตัด ( Bailey , 1994 ; ราโมน , 1980 ; suokas &
lonnqvist , 1989 ) ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมีบทบาทสำคัญใน
การดูแลสำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย ดังนั้น มันคือ
พื้นฐานสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพทั้งหมด เพื่อนำมาใช้ดูแล และเอาใจใส่ต่อบุคคลที่พยายาม
ทัศนคติและความพยายาม
ไม่ว่าวิธีการเลือก การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการฆ่าตัวตาย
การป้องกันการฆ่าตัวตายและการดูแล ( brunero , สมิธ , Bates , & fairbrother
, 2008 ; ชาน เจียน& Tso , 2008 ; Sun , ยาว , หวง , &เชียงใหม่
, 2011 )ผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้ ระบุว่า การฟื้นตัวของพวกเขาเป็นเวลานาน
และเดินทางไปยาก และเวลาที่พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้นเมื่อพวกเขาได้รับประสบการณ์ชีวิต
เจ็บปวดหรือเมื่อพวกเขาโรคจิต
กลายเป็นไม่เสถียร ดังนั้น ผู้ที่พยายามสนับสนุนเครือข่ายต้องการ
ฆ่าตัวตายจากช่วงของคนที่สามารถช่วยให้พวกเขา
เอาชนะ หรือรับมือกับสถานการณ์ของพวกเขาและลดความเครียดของพวกเขา
หลักฐานในการศึกษาในปัจจุบันพบว่าระบบสนับสนุน
สุขภาพช่วยในกระบวนการบำบัด ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้
ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวและเพื่อนของพวกเขาจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต
อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ต้องการกู้คืนจากการพยายามฆ่าตัวตายของ
ควรแสวงหาการสนับสนุนจากกลุ่มสังคมเพราะ
การสนับสนุนทางสังคมที่เพิ่มขึ้นได้รับการพบเพื่อลดการพยายามฆ่าตัวตาย
( McLean et al . , 2008 ; คุณ แวน ออร์เดน& , คอนเนอร์ , 2010 ) นอกจากนี้ใน
การศึกษาปัจจุบัน ผู้เข้าร่วมอธิบายว่าพวกเขาได้รับการสนับสนุนจากศาสนาของพวกเขา เพราะพวกเขาเชื่อ
และศาสนาโดยทั่วไปท้อฆ่าตัวตายเพราะพวกเขาได้รับการสนับสนุนจากชุมนุม ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนบรรดา
McLean et al . ( 2008 )molock
Puri , แมทลิน และเครื่อง ( 2006 ) และ โรบิน และ ฟิกซ์ ( 2552 ) .
ในทางกลับกัน ผู้เข้าร่วมบางคนบ่นว่าพวกเขามีประสบการณ์ความเจ็บปวดที่ขัดขวาง
บางกระบวนการในการรักษา ตัวอย่าง
มีปัญหาภายในจิตใจ ปัญหาครอบครัว และปัญหาสิ่งแวดล้อม
เช่นปัญหาทางการเงิน อีกปัญหาที่ขัดขวางกระบวนการรักษานั้น
บางส่วนของผู้เข้าร่วมกิจกรรมลดหรือหยุดยาของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสภาพของพวกเขา
ปรับปรุง พวกเขาต้องการที่จะพิสูจน์ตัวเองว่าพวกเขาได้หายจากอาการป่วยของตนเอง
พยายามฆ่าตัวตายและภาวะซึมเศร้าของพวกเขา . อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้เกิดการกระทำเหล่านี้
กับโรคของพวกเขา การค้นพบนี้ยืนยันว่าบรรดา
ไซม่อนและ savarino ( 2007 )ใครหาเวลารูปแบบของการฆ่าตัวตาย
ความพยายามของผู้ป่วยนอก เริ่มการรักษาอาการซึมเศร้าด้วย
ยาหรือจิตบำบัด ผลการวิจัยพบว่า อุบัติการณ์ของการพยายามฆ่าตัวตาย
มีค่าสูงสุดในเดือนก่อนเริ่มการรักษา และสูงสุดถัดไป
ในเดือนหลังเริ่มการรักษา หลังจากนั้น ระดับการปฏิเสธ ความสำคัญ
ของผู้ป่วยที่ได้รับการศึกษาเกี่ยวกับปัญหายาของพวกเขา
มหา เพิ่มเติม ต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาล ควร
จะติดตามในชุมชน เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีการใช้ยาของพวกเขา
ตามแพทย์สั่ง
การศึกษาในปัจจุบัน ผู้ที่กล่าวว่าพวกเขารู้สึกว่าผู้คนเป็นกันเอง
เมื่อคนอื่นได้รับการยอมรับพวกเขา ต่อไป , พวกเขากล่าวว่าพวกเขามี
พยายามฆ่าตัวตายเพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขามี ' ล้มเหลวในชีวิต ' '
ชีวิตก็ไร้ค่า ' และก็ ' ยอมรับ ' ตัวเองนี่สิ
ระยะเวลา จากนั้นเมื่อพวกเขารู้สึกว่าได้รับการยอมรับจากผู้อื่น นี้
ช่วยให้พวกเขายอมรับตัวเอง การค้นพบนี้ยืนยันผู้
ของ wiklander et al . ( 2003 ) ที่รายงานว่า การฆ่าตัวตายในผู้ป่วย
การศึกษาของพวกเขาที่มีประสบการณ์บุคลากรโรงพยาบาลเป็นชนิด
nonjudgmental และเคารพก็สามารถที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของพวกเขา
น่าอายสามารถเพิ่มเติมที่จะยอมรับตัวเอง อย่างไรก็ตาม
บางการศึกษาก่อนหน้านี้ระบุว่า บางผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ adopt ทัศนคติอย่างไรต่อผู้ที่ขอย้ำ
ที่เคยพยายามฆ่าตัวตายหรือไม่ร้ายแรง วิธีการฆ่าตัวตาย เช่น ยา
กินยาเกินขนาด หรือข้อมือตัด ( Bailey , 1994 ; ราโมน , 1980 ; suokas &
lonnqvist , 1989 ) ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมีบทบาทสำคัญใน
การดูแลสำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย ดังนั้น มันคือ
พื้นฐานสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพทั้งหมด เพื่อนำมาใช้ดูแล และเอาใจใส่ต่อบุคคลที่พยายาม
ทัศนคติและความพยายาม
ไม่ว่าวิธีการเลือก การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการฆ่าตัวตาย
การป้องกันการฆ่าตัวตายและการดูแล ( brunero , สมิธ , Bates , & fairbrother
, 2008 ; ชาน เจียน& Tso , 2008 ; Sun , ยาว , หวง , &เชียงใหม่
, 2011 )ผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้ ระบุว่า การฟื้นตัวของพวกเขาเป็นเวลานาน
และเดินทางไปยาก และเวลาที่พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้นเมื่อพวกเขาได้รับประสบการณ์ชีวิต
เจ็บปวดหรือเมื่อพวกเขาโรคจิต
กลายเป็นไม่เสถียร ดังนั้น ผู้ที่พยายามสนับสนุนเครือข่ายต้องการ
ฆ่าตัวตายจากช่วงของคนที่สามารถช่วยให้พวกเขา
เอาชนะ หรือรับมือกับสถานการณ์ของพวกเขาและลดความเครียดของพวกเขา
หลักฐานในการศึกษาในปัจจุบันพบว่าระบบสนับสนุน
สุขภาพช่วยในกระบวนการบำบัด ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้
ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวและเพื่อนของพวกเขาจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต
อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ต้องการกู้คืนจากการพยายามฆ่าตัวตายของ
ควรแสวงหาการสนับสนุนจากกลุ่มสังคมเพราะ
การสนับสนุนทางสังคมที่เพิ่มขึ้นได้รับการพบเพื่อลดการพยายามฆ่าตัวตาย
( McLean et al . , 2008 ; คุณ แวน ออร์เดน& , คอนเนอร์ , 2010 ) นอกจากนี้ใน
การศึกษาปัจจุบัน ผู้เข้าร่วมอธิบายว่าพวกเขาได้รับการสนับสนุนจากศาสนาของพวกเขา เพราะพวกเขาเชื่อ
และศาสนาโดยทั่วไปท้อฆ่าตัวตายเพราะพวกเขาได้รับการสนับสนุนจากชุมนุม ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนบรรดา
McLean et al . ( 2008 )molock
Puri , แมทลิน และเครื่อง ( 2006 ) และ โรบิน และ ฟิกซ์ ( 2552 ) .
ในทางกลับกัน ผู้เข้าร่วมบางคนบ่นว่าพวกเขามีประสบการณ์ความเจ็บปวดที่ขัดขวาง
บางกระบวนการในการรักษา ตัวอย่าง
มีปัญหาภายในจิตใจ ปัญหาครอบครัว และปัญหาสิ่งแวดล้อม
เช่นปัญหาทางการเงิน อีกปัญหาที่ขัดขวางกระบวนการรักษานั้น
บางส่วนของผู้เข้าร่วมกิจกรรมลดหรือหยุดยาของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสภาพของพวกเขา
ปรับปรุง พวกเขาต้องการที่จะพิสูจน์ตัวเองว่าพวกเขาได้หายจากอาการป่วยของตนเอง
พยายามฆ่าตัวตายและภาวะซึมเศร้าของพวกเขา . อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้เกิดการกระทำเหล่านี้
กับโรคของพวกเขา การค้นพบนี้ยืนยันว่าบรรดา
ไซม่อนและ savarino ( 2007 )ใครหาเวลารูปแบบของการฆ่าตัวตาย
ความพยายามของผู้ป่วยนอก เริ่มการรักษาอาการซึมเศร้าด้วย
ยาหรือจิตบำบัด ผลการวิจัยพบว่า อุบัติการณ์ของการพยายามฆ่าตัวตาย
มีค่าสูงสุดในเดือนก่อนเริ่มการรักษา และสูงสุดถัดไป
ในเดือนหลังเริ่มการรักษา หลังจากนั้น ระดับการปฏิเสธ ความสำคัญ
ของผู้ป่วยที่ได้รับการศึกษาเกี่ยวกับปัญหายาของพวกเขา
มหา เพิ่มเติม ต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาล ควร
จะติดตามในชุมชน เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีการใช้ยาของพวกเขา
ตามแพทย์สั่ง
Being translated, please wait..
Other languages
The translation tool support: Afrikaans, Albanian, Amharic, Arabic, Armenian, Azerbaijani, Basque, Belarusian, Bengali, Bosnian, Bulgarian, Catalan, Cebuano, Chichewa, Chinese, Chinese Traditional, Corsican, Croatian, Czech, Danish, Detect language, Dutch, English, Esperanto, Estonian, Filipino, Finnish, French, Frisian, Galician, Georgian, German, Greek, Gujarati, Haitian Creole, Hausa, Hawaiian, Hebrew, Hindi, Hmong, Hungarian, Icelandic, Igbo, Indonesian, Irish, Italian, Japanese, Javanese, Kannada, Kazakh, Khmer, Kinyarwanda, Klingon, Korean, Kurdish (Kurmanji), Kyrgyz, Lao, Latin, Latvian, Lithuanian, Luxembourgish, Macedonian, Malagasy, Malay, Malayalam, Maltese, Maori, Marathi, Mongolian, Myanmar (Burmese), Nepali, Norwegian, Odia (Oriya), Pashto, Persian, Polish, Portuguese, Punjabi, Romanian, Russian, Samoan, Scots Gaelic, Serbian, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovak, Slovenian, Somali, Spanish, Sundanese, Swahili, Swedish, Tajik, Tamil, Tatar, Telugu, Thai, Turkish, Turkmen, Ukrainian, Urdu, Uyghur, Uzbek, Vietnamese, Welsh, Xhosa, Yiddish, Yoruba, Zulu, Language translation.
- tôi cảm thấy rất vui khi bạn gọi tôi là
- HolaMuchas gracias por su mensaje.El ped
- 3. Support from members of society: some
- Cost volume profit relationships
- give you a lift
- แหะๆ
- 3. Support from members of society: some
- R u on diet?
- could i give you a lift
- tôi cảm thấy rất vui khi bạn gọi tôi là
- 3. Support from members of society: some
- The light for come to new yearAt bts chi
- làm thủ tục chuyển máy bay
- ฉันเมาที่รักฉันคิดถึงคุณฉันไปไหนไม่ได้
- then the main chains are cleavage and de
- ok. i did told u a bad thing .i can tell
- การท่องเที่ยว จะเห็นว่า นักท่องเที่ยวจาก
- ฉันจะนอน
- cleavage
- GLOBALISATION PROPELS A ‘RACE TO THE BOT
- หวัดดีแต้ว
- Results (English) 1:Envy
- tôi cảm thấy rất vui khi bạn gọi tôi là
- คุยกับคุณ
