Fruit development was investigated

Fruit development was investigated in the field in over-winter off-season (bloomed in late November) and on-season (bloomed in mid April) longans (Dimocarpus longan Lour. cv. Chuliang) in 2004–2005 and 2007–2008 crops, and in potted trees grown in phytotrons set at cold (15/10 °C, day/night, simulating winter) or warm temperatures (28/23 °C, day/night) in 2008. Development of fruit in both on-season and off-season longans could be divided into two stages based on the pattern of fresh weight increase. Stage I was characterized by the slow fruit growth, and Stage II by rapid fruit growth with aril expansion. Off-season longan had a longer period of fruit development than on-season longan, chiefly due to a longer Stage I. The development of off-season fruit, especially in Stage I, was exposed to low and abruptly fluctuating temperatures. In contrast, the temperatures during on-season fruit growth were warmer and less fluctuating. Off-season fruit were smaller with a significantly higher fruit drop. Intensive fruit drop did not occur during cold period until temperature had risen. Fruit cracking in off-season longan was severe (27.6%) in 2004–2005 with a dry and cold winter, but negligible in 2007–2008 with a wet and cold winter. In phytotron experiment, trees exposed to the cold temperature regime during early fruit development produced significantly smaller fruit compared to those exposed to the warm temperature regime (6.2 g vs 7.3 g), while there was no significant difference in fruit drop rate and cracking incidence. The results suggested temperatures lower than 15 °C were stressful for the growth of young fruit and reduced the growth potential and thus fruit size. Severe fruit drop in over-winter off-season longan might be associated with stressful cold plus abrupt temperature fluctuations, while severe fruit cracking in over-winter off-season longan might be related to cold and dry weather in the winter.

Results (Thai) 1:

การพัฒนาผลไม้ถูกสอบสวนในฟิลด์ในฤดูหนาวมากกว่าฤดู (เฟื่องฟูในปลายเดือนพฤศจิกายน) และในฤดูกาล (เฟื่องฟูในกลางเดือนเมษายน) เครื่อง (Dimocarpus ลำไยร้าน. พันธุ์ Chuliang) ในพืช 2004 – 2005 และ 2007-2008 และ ในกระถางต้นไม้ที่ปลูกในเย็น (15/10 ° C ครีม เลียนแบบฤดูหนาว) phytotrons หรืออุ่นอุณหภูมิ (28/23 ° C ครีม) ใน 2008 พัฒนาของผลไม้ในเครื่องทั้งในฤดู และนอกฤดูอาจแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนตามรูปแบบของน้ำหนักสดเพิ่มขึ้น ขั้นตอนที่ผมมีลักษณะพิเศษ โดยการเติบโตช้าผลไม้ และ Stage II โดยเติบโตอย่างรวดเร็วผลไม้ขยายยวง ลำไยนอกฤดูกาลได้เป็นระยะเวลานานของการพัฒนาผลไม้มากกว่าในฤดูลำไย ส่วนใหญ่เนื่องจากระยะยาวฉัน การพัฒนาของผลไม้นอกฤดู โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวที ษทมัคอุณหภูมิต่ำ และคงทันที ตรงกันข้าม อุณหภูมิในระหว่างการเจริญเติบโตในฤดูกาลผลไม้ได้อบอุ่น และไม่ผันผวน ผลไม้นอกฤดูกาลได้น้อยกว่าพร้อมหยดน้ำผลไม้สูง วางผลไม้เข้มข้นจึงไม่เกิดขึ้นในช่วงเวลาเย็นจนอุณหภูมิที่เพิ่ม ผลแตกในลำไยนอกฤดูเป็นอย่างรุนแรง (27.6%) ในปี 2004 – 2005 แห้ง และเย็นฤดูหนาว แต่เล็กน้อยในปี 2007 – 2008 มีฤดูหนาวที่เย็น และเปียก ในการทดลอง phytotron ต้นไม้สัมผัสกับระบอบการปกครองเย็นอุณหภูมิระหว่างต้นผลไม้พัฒนาผลิตผลไม้ขนาดเล็กเมื่อเทียบกับสัมผัสกับระบอบการปกครองของอุณหภูมิ (vs 6.2 กรัม 7.3 g), ในขณะที่มีไม่มีความแตกต่างในอัตราผลไม้และอุบัติการณ์ดิ้นแตก ผลลัพธ์แนะนำอุณหภูมิต่ำกว่า 15 ° C สำหรับการเติบโตของผลไม้หนุ่มเครียด และลดการเติบโตต่อไป และดังนั้น ผลไม้ขนาด วางผลไม้อย่างรุนแรงในฤดูหนาวมากกว่าลำไยนอกฤดูอาจเชื่อมโยงกับเครียดเย็น บวกทันทีทันใดความผันผวนของอุณหภูมิ ในขณะที่รุนแรงผลแตกในลำไยนอกฤดูหนาวมากกว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศที่เย็น และแห้งในฤดูหนาว

Results (Thai) 2:

การพัฒนาของผลการตรวจสอบในสนามในกว่าฤดูหนาวปิดฤดูกาล (ดอกในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน) และในช่วงเวลา (ดอกในช่วงกลางเดือนเมษายน) ลำไย (Dimocarpus ลำไย Lour. CV. Chuliang) ในปี 2004-2005 และ 2007-2008 พืช และกระถางต้นไม้ที่ปลูกใน phytotrons ตั้งไว้ที่เย็น (15/10 องศาเซลเซียสวัน / คืนฤดูหนาวจำลอง) หรืออุณหภูมิที่อบอุ่น (28/23 องศาเซลเซียส Day / Night) ในปี 2008 การพัฒนาของผลไม้ทั้งในและฤดูกาล ลำไยนอกฤดูสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนขึ้นอยู่กับรูปแบบของการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักสด เวทีผมก็มีลักษณะการเจริญเติบโตของผลไม้ช้าและขั้นที่สองจากการเติบโตของผลไม้อย่างรวดเร็วกับการขยายตัวยวง ปิดฤดูกาลลำไยมีระยะเวลานานกว่าการพัฒนาของผลลำไยในฤดูกาลส่วนใหญ่เกิดจากการที่มีความยาวเวที I. การพัฒนาของผลไม้นอกฤดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขั้นตอนที่ผมได้สัมผัสกับอุณหภูมิที่มีความผันผวนต่ำและทันที ในทางตรงกันข้ามอุณหภูมิในช่วงการเจริญเติบโตของผลไม้ในฤดูกาลอุ่นและมีความผันผวนน้อย ปิดฤดูกาลผลไม้ที่มีขนาดเล็กที่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญผลไม้ที่สูงขึ้น การลดลงของผลไม้เข้มข้นไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงอากาศเย็นจนกระทั่งอุณหภูมิได้เพิ่มขึ้น ผลไม้แตกในลำไยนอกฤดูรุนแรง (27.6%) ในปี 2004-2005 ที่มีฤดูหนาวที่แห้งและเย็น แต่เล็กน้อยใน 2007-2008 กับฤดูหนาวที่เปียกและเย็น ในการทดลอง phytotron ต้นไม้สัมผัสกับระบอบการปกครองของอุณหภูมิที่หนาวเย็นในระหว่างการพัฒนาผลไม้ผลไม้ต้นขนาดเล็กที่ผลิตอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับผู้ที่สัมผัสกับระบอบการปกครองของอุณหภูมิที่อบอุ่น (6.2 กรัม VS 7.3 กรัม) ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราลดลงผลไม้และแตกอุบัติการณ์ อุณหภูมิผลการศึกษาต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียสเป็นเครียดสำหรับการเจริญเติบโตของผลไม้หนุ่มและลดศักยภาพในการเติบโตและขนาดของผลไม้จึง การลดลงของผลไม้อย่างรุนแรงในกว่าฤดูหนาวปิดฤดูกาลลำไยอาจจะเกี่ยวข้องกับความผันผวนของอุณหภูมิเย็นบวกอย่างกระทันหันเครียดในขณะที่ผลไม้อย่างรุนแรงแตกในกว่าฤดูหนาวปิดฤดูกาลลำไยอาจจะเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศหนาวเย็นและแห้งในช่วงฤดูหนาว

Results (Thai) 3:

ผลการพัฒนาพบว่าในเขตในช่วงนอกฤดูหนาว ( บานในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน ) และในฤดูกาล ( บานในช่วงกลางเดือนเมษายน ) ลำไย ( ลำไย ) พันธุ์ chuliang ) ในปี 2004 และ 2005 และ 2007 – 2008 พืชและต้นไม้ในกระถางที่ปลูกในชุด phytotrons ที่เย็น ( 15 / 10 ° C , วัน / คืน , จำลองในฤดูหนาว ) หรืออุณหภูมิที่อบอุ่น ( 28 / 23 ° C , วัน / คืน ) ในปี 2008 การพัฒนาของผลไม้ในฤดูและนอกฤดู ทั้งลำไย สามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนตามรูปแบบของการเพิ่มน้ำหนักสด เวทีมีลักษณะผลช้า และระยะที่ 2 โดยผลอย่างรวดเร็วด้วยการขยายเนื้อ . ปิดฤดูกาลลำไยมีระยะเวลาการพัฒนาผลไม้กว่าลำไยฤดูกาลส่วนใหญ่เนื่องจากยาวขั้น 1 การพัฒนาผลไม้นอกฤดูกาล โดยเฉพาะในขั้นตอนที่ผมได้สัมผัสและความผันผวนของอุณหภูมิต่ำทันที . ในทางตรงกันข้ามอุณหภูมิในระหว่างการเจริญเติบโตผลไม้ฤดูกาลอุ่นและไม่คงที่ ปิดฤดูกาลผลไม้เล็กกับวางผลไม้อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น วางผลไม้เข้มข้นไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงอากาศเย็นจนอุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น ผลไม้แตกในลำไยนอกฤดูรุนแรง ( 27.6% ) ในปี 2004 และ 2005 ที่แห้งและหนาวเย็น แต่เล็กน้อยในปี 2550 – 2551 กับฤดูหนาวที่เปียกและเย็น ในการทดลอง phytotron ต้นไม้ สัมผัสกับอุณหภูมิที่เย็นระบบการปกครองระหว่างการพัฒนาของผลต้นผลไม้ที่ผลิตมีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ที่สัมผัสกับอุณหภูมิที่อบอุ่น ( 3.9 G VS 7.3 กรัม ) ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างในอัตราการปล่อยผลไม้ และอัตราการเกิด พบอุณหภูมิต่ำกว่า 15 องศา C มีความเครียดเพื่อการเจริญเติบโตของผลไม้เล็กและลดศักยภาพในการเติบโตและทำให้ผลไม้ขนาด ผลไม้ลดลงรุนแรงกว่าลำไยนอกฤดูหนาวอาจจะเกี่ยวข้องกับเคร่งเครียดเย็นชาบวกกับความผันผวนของอุณหภูมิอย่างฉับพลัน ในขณะที่ผลไม้แตกรุนแรงกว่าลำไยนอกฤดูหนาวอาจจะเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศเย็นและแห้งในฤดูหนาว