The performance of fish as indicato

The performance of fish as indicators of habitat conditionmaybe
improved by accounting for natural spatial and temporal variability
when designing and analyzing tests of anthropogenic impacts.
Our experimental protocol and sampling scheme were designed to
compensate for the anticipated large scale (km) spatial variability in
fish abundance by confining comparison of trimming to untrimmed
plots to “within proximal pairs”. The underlying assumption of this
design was that the abundance of fish would be more similar in
plots in close proximity to one another and, accordingly, the difference
in fish abundance within pairs would be similar for all
pairs prior to trimming. This assumption proved to be incorrect
as, like Laegdsgaard and Johnson (1995), we found that mangrove
fish community assemblages can vary considerably, even over short
distances. The difference in fish abundance between paired sites
each month varied greatly from pair to pair (mean monthly CV of
differences = 114.2%). Moreover, the differences were not consistent
in magnitude or direction from month to month. The detection
of impacts is particularly challenging when pre-disturbance spatial
and temporal variability interact in this way (Underwood and
Chapman, 2003).

Results (Thai) 1:

ประสิทธิภาพการทำงานของปลาที่เป็นตัวชี้วัดที่อยู่อาศัย conditionmaybe
ปรับปรุงโดยการบัญชีเกี่ยวกับความแปรปรวนของพื้นที่และเวลาธรรมชาติ
เมื่อออกแบบและวิเคราะห์การทดสอบผลกระทบของมนุษย์.
โปรโตคอลการทดลองและรูปแบบการสุ่มตัวอย่างของเราถูกออกแบบมาให้
ชดเชยขนาดใหญ่ที่คาดการณ์ไว้ (กิโลเมตร) อวกาศ ความแปรปรวนในความอุดมสมบูรณ์ปลา
โดยเปรียบเทียบ confining จากการตัดแต่งเพื่อรก
วางแผนที่จะ "ภายในคู่ใกล้ชิด" สมมติฐานพื้นฐานของการออกแบบ
นี้คือการที่ความอุดมสมบูรณ์ของปลาจะมีมากขึ้นคล้ายกันในแปลง
ในบริเวณใกล้เคียงกับอีกคนหนึ่งและดังนั้น
ความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ปลาภายในคู่จะคล้ายกันสำหรับทุกคู่
ก่อนที่จะมีการตัดแต่ง สมมติฐานนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ถูกต้อง
เป็นเช่น laegdsgaard และจอห์นสัน (1995) เราพบว่าป่าชายเลน
assemblages ปลาชุมชนสามารถแตกต่างกันมากแม้ในระยะทางสั้น ๆ
ความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ปลาระหว่างเว็บไซต์จับคู่
แต่ละเดือนแตกต่างกันอย่างมากจากคู่จับคู่ (ค่าเฉลี่ยรายเดือนของพันธุ์ที่แตกต่างกัน
= 114.2%) นอกจากนี้ความแตกต่างที่ไม่ได้
สอดคล้องในขนาดหรือทิศทางจากเดือนที่เดือน
การตรวจสอบผลกระทบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นความท้าทายที่เมื่อก่อนไม่สงบที่ว่าง
และความแปรปรวนขมับโต้ตอบในลักษณะนี้ (อันเดอร์วู้ดและ
Chapman, 2003)

Results (Thai) 2:

ประสิทธิภาพของปลาเป็นตัวบ่งชี้ของการอยู่อาศัย conditionmaybe
ปรับปรุง โดยการลงบัญชีสำหรับสำหรับความผันผวนชั่วคราว และพื้นที่ธรรมชาติ
เมื่อออกแบบ และวิเคราะห์ทดสอบของมาของมนุษย์ผลกระทบ
โพรโทคอลการทดลองและแบบแผนการสุ่มตัวอย่างของเราถูกออกแบบมาเพื่อ
ชดเชยสำหรับความผันผวนของปริภูมิขนาดใหญ่คาดการณ์ไว้ (km) ใน
ปลาอุดมสมบูรณ์ โดย confining เปรียบเทียบของการตัดแต่งเพื่อ untrimmed
ผืนเพื่อ "ภายใน proximal คู่" สมมติฐานแบบนี้
ออกว่า ความอุดมสมบูรณ์ของปลาจะขึ้นเหมือน
ผืนในอีกแบบหนึ่งและ ตาม ความแตกต่าง
ในปลา อุดมสมบูรณ์ภายในคู่จะเหมือนกันทั้งหมด
คู่ก่อนตัดแต่ง อัสสัมชัญนี้พิสูจน์ไม่ถูก
เป็น เช่น Laegdsgaard และจอห์นสัน (1995), พบป่าชายเลนที่
ปลา assemblages ชุมชนอาจแตกต่างกันมาก แม้จะผ่านระยะสั้น
ระยะทางได้ ความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ปลาระหว่างไซต์จัดเป็นคู่
แต่ละเดือนแตกต่างกันอย่างมากคู่กับคู่ (หมายถึง CV ต่อเดือนของ
ความแตกต่าง = 114.2%) ยิ่งไปกว่านั้น ความแตกต่างที่ไม่สอดคล้องกัน
ขนาดหรือทิศทางจากเดือนเดือน การตรวจพบ
ของผลกระทบได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งท้าทายเมื่อปริภูมิ pre-disturbance
และสำหรับความผันผวนชั่วคราวทำงานในลักษณะนี้ (Underwood และ
แชปแมน 2003)

Results (Thai) 3:

ให้ ประสิทธิภาพ การทำงานของปลาเป็นสัญลักษณ์แสดงของที่อยู่อาศัย conditionmaybe
ซึ่งจะช่วยปรับปรุงให้ดีขึ้นโดยคิดเป็นสัดส่วนตามธรรมชาติและ Temporal Key Integrity Protocol ได้
ซึ่งจะช่วยในการออกแบบและการวิเคราะห์การทดสอบของ anthropogenic ผลกระทบ.
ของเราทดลองและโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างโครงการการออกแบบเพื่อ
ซึ่งจะช่วยชดเชยที่คาดว่าขนาดใหญ่(กม.)บางส่วนได้ใน
ซึ่งจะช่วยปลาจำนวนมากโดยอัตราส่วนการเปรียบเทียบการกันขนเพื่อ untrimmed
แปลงทดลองเพื่อ" ภายใน คู่ proximal ". ตั้งสมมุติฐานของ
ซึ่งจะช่วยการออกแบบนี้อยู่ที่ความหลากหลายของปลาจะเป็นความเหมือนใน
ซึ่งจะช่วยแปลงปลูกในบริเวณใกล้เคียงอยู่ใกล้กับหนึ่งอีกคนหนึ่งและมีความสอดคล้องที่
ซึ่งจะช่วยในเรื่องความอุดมสมบูรณ์ปลา ภายใน คู่จะใกล้เคียงกันสำหรับ
ซึ่งจะช่วยเป็นคู่ทั้งหมดก่อนที่จะหวีสำหรับเล็ม สมมติฐานนี้ได้ถูกพิสูจน์แล้วว่าไม่เป็น
เช่น laegdsgaard และจอห์นสัน( 1995 )พบว่าป่าชายเลนที่
assemblages ชุมชนปลาจะแตกต่างกันไปอย่างมากแม้แต่ในระยะสั้น
ระยะไกล ความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ปลาระหว่างสถานที่ที่จับคู่
แต่ละเดือนที่หลากหลายอย่างมากจากคู่กับคู่( CV รายเดือนของ
ความแตกต่าง= 114.2% ) ยิ่งไปกว่านั้นความแตกต่างที่ไม่สอดคล้องกัน
ในทิศทางหรือความสุกใสจากเดือนเดือน การตรวจจับ
ซึ่งจะช่วยให้การส่งผลกระทบต่อความท้าทายเป็นอย่างมากเมื่อช่อง Pre - การก่อความไม่สงบ
Temporal Key Integrity Protocol ได้และมีปฏิสัมพันธ์ในลักษณะนี้(รากไม้และ
Chapman ' s Peak 2003 )