The question here is related to the

The question here is related to the level of intervention at the time given by the regulator to mediate specific conflicts arising from infrastructure sharing. The more detailed the regulations on infrastructure sharing, the more waivers will be granted to promote sharing arrangements.
Based on question 12 of the Questionnaire on tariff policies, the answers given by countries show that most of the regulators intervene somehow in sharing arrangements only when agreements cannot be reached by the companies (ex post regulation), supported by the regulation framework established.
The most interventionist countries are Switzerland and Trinidad and Tobago, which present a more detailed regulatory framework on infrastructure sharing. At the intermediate level of intervention we can include Hong Kong (China), Brazil and Malaysia, which have less detailed regulation on infrastructure sharing. Costa Rica and Zimbabwe state that there are no specific regulations governing infrastructure sharing and/or that they only follow (in case of mediation being necessary) sharing agreements freely negotiated by companies.

Results (Thai) 1:

คำถามที่นี่มีความสัมพันธ์กับระดับของการแทรกแซงในเวลาที่กำหนดโดยหน่วยงานกำกับดูแลที่จะไกล่เกลี่ยความขัดแย้งที่เฉพาะเจาะจงที่เกิดขึ้นจากโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้งานร่วมกัน รายละเอียดเพิ่มเติมระเบียบเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานร่วมกันสละมากขึ้นจะได้รับการส่งเสริมการจัดงานร่วมกัน.
ขึ้นอยู่กับคำถามที่ 12 จากแบบสอบถามเกี่ยวกับนโยบายภาษีที่คำตอบที่ได้รับจากประเทศที่แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของการควบคุมการแทรกแซงอย่างใดในการจัดร่วมกันก็ต่อเมื่อข้อตกลงที่ไม่สามารถเข้าถึงได้โดย บริษัท (การควบคุมการโพสต์อดีต), ได้รับการสนับสนุนโดยกรอบกฎระเบียบที่จัดตั้งขึ้น
ประเทศแทรกแซงมากที่สุดคือวิตเซอร์แลนด์และตรินิแดดและโตเบโกซึ่งนำเสนอกรอบการกำกับดูแลที่มีรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้งานร่วมกันที่ระดับกลางของการแทรกแซงที่เราสามารถรวมฮ่องกง (จีน), บราซิลและมาเลเซียซึ่งมีกฎระเบียบที่มีรายละเอียดน้อยลงในโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้งานร่วมกัน คอสตาริกาและรัฐซิมบับเวว่าไม่มีกฎระเบียบที่เฉพาะเจาะจงว่าโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันและ / หรือว่าพวกเขาจะปฏิบัติตาม (ในกรณีที่การไกล่เกลี่ยเป็นสิ่งที่จำเป็น) การเจรจาต่อรองข้อตกลงร่วมกันได้อย่างอิสระโดย บริษัท
.

Results (Thai) 2:

คำถามที่นี่เกี่ยวข้องกับระดับของการแทรกแซงในเวลาที่กำหนด โดยควบคุมบรรเทาความขัดแย้งเฉพาะที่เกิดจากโครงสร้างพื้นฐานร่วมกัน เพิ่มเติมรายละเอียดกฎระเบียบโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้ร่วมกัน waivers เพิ่มเติมจะได้รับการส่งเสริมการร่วมกันจัดงาน
ตามคำถามที่ 12 ของแบบสอบถามเกี่ยวกับภาษีนโยบาย แทรกคำตอบโดยดูประเทศนั้นส่วนใหญ่เคร่งครัดแซงอย่างใดในการร่วมกันจัดเฉพาะเมื่อไม่สามารถเข้าถึงข้อตกลง โดยบริษัท (อดีตลงระเบียบ), ได้รับการสนับสนุนตามกรอบระเบียบที่ก่อตั้งขึ้น
ที่สุด interventionist ประเทศคือ สวิตเซอร์แลนด์และประเทศตรินิแดดและโตเบโก ซึ่งมีกรอบการกำกับดูแลรายละเอียดเพิ่มเติมบนโครงสร้างพื้นฐานร่วมกัน ระดับกลางของการแทรกแซง เราสามารถรวมฮ่องกง (จีน), บราซิล และ มาเลเซีย ซึ่งมีน้อยรายละเอียดระเบียบโครงสร้างพื้นฐานร่วมกัน คอสตาริกาและซิมบับเวระบุว่า มีไม่เฉพาะบังคับโครงสร้างพื้นฐานร่วมกัน หรือเฉพาะตาม (ในกรณีของกาชาดที่จำเป็น) ร่วมกันตกลงที่จะเจรจาได้อย่างอิสระ โดยบริษัท

Results (Thai) 3:

คำถามที่อยู่ที่นี่คือที่เกี่ยวข้องกับระดับของการเข้ามาแทรกแซงในเวลาที่กำหนดโดยองค์กรกำกับดูแลจะเป็นสื่อกลางความขัดแย้งทางผลประโยชน์เกิดขึ้นจากการใช้งานร่วมกันเฉพาะโครงสร้างพื้นฐาน การใช้งานร่วมกันโดยละเอียดยิ่งขึ้นตามข้อบังคับที่อยู่บนพื้นฐานที่ให้มากกว่ายกเว้นจะได้รับสิทธิ์ในการส่งเสริมการจัดการการใช้งานร่วมกัน.
ตามคำถาม 12 ในแบบสอบถามเกี่ยวกับนโยบาย ภาษีคำตอบที่ได้รับโดยประเทศแสดงให้เห็นว่าหน่วยงานที่เข้าไปแทรกแซงมากที่สุดทางใดทางหนึ่งในการใช้งานร่วมกันการจัดเฉพาะเมื่อข้อตกลงไม่สามารถเข้าถึงได้โดยบริษัท(เช่นระเบียบ POST )ที่สนับสนุนโดยวางกรอบระเบียบที่กำหนด
ประเทศแทรกแซงมากที่สุดที่มีประเทศสวิสเซอร์แลนด์ตรินิแดดและโตบาโกและที่นำเสนอกรอบกฎระเบียบโดยละเอียดยิ่งขึ้นเกี่ยวกับการใช้งานร่วมกันระบบโครงสร้างพื้นฐานที่ระดับกลางในการแทรกแซงเราสามารถรวมถึงฮ่องกง(จีน),บราซิลและประเทศมาเลเซียซึ่งมีระเบียบไม่น้อยโดยละเอียดเกี่ยวกับการใช้งานร่วมกันระบบโครงสร้างพื้นฐาน คอสตาริกาและซิมบับเวรัฐนั้นไม่มีกฎระเบียบควบคุมการใช้งานร่วมกันเฉพาะด้านโครงสร้างพื้นฐานและ/หรือว่าพวกเขาเพียงทำตามข้อตกลง(ในกรณีของการไกล่เกลี่ยจำเป็น)การใช้งานร่วมกันได้อย่างอิสระเจรจาโดยบริษัท.