In the past 20 years, the idea of a

In the past 20 years, the idea of a job for life has become taboo. It is assumed that workers will move regularly, deploying their skills in different contexts and, in doing so, allow companies the ‘flexibility’ to ‘manage their human resources’ more efficiently. What is lost is long term loyalty and the now old-fashioned view of companies founded on a social compact. But patience and long term dedication sometimes bring greater rewards. One example is the Penning gauge.
Frans Michel Penning was born in the farming town of Gorinchem on the banks of the Rhine in Holland. He studied in Leiden, where he did his PhD research with the most famous Dutch scientist of the day, Heike Kamerlingh Onnes, the discoverer of superconductivity. His thesis was on the thermodynamics of gases at very low temperatures – he made careful measurements of the isotherms and isochores of hydrogen, helium and several other gases at temperatures approaching absolute zero, work requiring great care and precision.

Graduating from Leiden in 1924, Penning got a job at the central research laboratories of the Philips Company, then a magnet for top graduates. It must have been an extraordinary place to work, if the contents of the Philips Technical Review are taken as a guide. The house journal contains articles on a fascinating variety of topics: science and engineering but occasionally science policy as well.

Penning set to work on the issue of electrical discharges in low pressure gases, an area that was attracting increasing attention as physicists and engineers struggled to work out how to turn the phenomenon into useful applications. His earliest work was on discharges in the noble gases and he was soon faced by the difficulty of reproducing literature results as well as his own.

It became clear to him that the breakdown potential of gases – the point at which they change from insulating to conducting, often accompanied by a glowing light – was highly dependent on purity. Traces of other gases could effectively catalyse the breakdown process through collisions with metastable atoms of the major constituent, leading to a cascade of ionisation.

The biggest question, however, was how to measure ever lower pressures reliably. McLeod gauges represented the gold standard for measuring pressures down to 10–4mmHg. But pumping technology was advancing rapidly in the wake of Wolfgang Gaede’s rotary and diffusion pumps and of Irving Langmuir and Martin Knudsen’s improvements. Measuring the ever more ephemeral, quickly and reliably, became a growing preoccupation for vacuum physicists. Marcello Pirani’s robust and continuously reading thermal conductivity gauge was a big step forward. But to go to lower pressures required something more subtle.

Many solutions were proposed. Langmuir suggested that the viscosity of gas between two disks, one spinning, the other suspended from a quartz fibre, would induce a gentle torsion proportional to the pressure of the gas. Though absolute, it was very delicate and required careful calibration.

Knudsen designed a gauge based on two rectangular wire frames: one hot but fixed, one cold but suspended on a torsion wire. When exposed to the vacuum, momentum transfer from the molecules leaving the hot frame and striking the cold would cause the suspended frame to twist in a manner independent of the nature of the gas. It was brilliant, but extremely fragile.

Penning took a different approach. It was well known that the gas in a vacuum system would glow when approached by a Tesla coil. Below about 10–3mmHg, the discharge would vanish leaving behind only a telltale, but otherwise uninformative fluorescence in the glass. But the discharge itself might be harnessed – surely the current would be proportional to the pressure of the gas? With triode ion gauges the current was more or less proportional to the pressure in the tube. But as the pressure was lowered the current became ever harder to measure, and the filaments were subject to fouling and breakage.

Results (Thai) 1:

ใน 20 ปีที่ผ่านมา ความคิดของงานในชีวิตได้กลายเป็น คำต้องห้าม มีสมมติว่า คนงานจะย้ายเป็นประจำ ใช้ทักษะของพวกเขา ในบริบทที่แตกต่างกัน และ ทำให้ อนุญาตให้บริษัท 'ความยืดหยุ่น' เพื่อ 'จัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขา' ได้อย่างมีประสิทธิภาพ อะไรจะหายไปเป็นสมาชิกในระยะยาวและมองไมเดี๋ยวนี้บริษัทก่อตั้งขึ้นในคอมแพคสังคม แต่ความอดทนและนานคำอุทิศบางครั้งนำผลตอบแทนมากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือ มาตรวัด Penningฟรันส์ Michel Penning เกิดในเมือง Gorinchem ของนาริมฝั่งแม่น้ำไรน์ในฮอลแลนด์ เขาศึกษาในไลเดน ที่เขาทำวิจัยระดับปริญญาเอกของเขากับนักวิทยาศาสตร์ดัตช์มีชื่อเสียงที่สุดของวัน Heike Kamerlingh Onnes, discoverer ของสภาพตัวนำยิ่งยวด วิทยานิพนธ์ของเขาได้ในอุณหพลศาสตร์ของก๊าซที่อุณหภูมิต่ำมาก – เขาทำวัดระวังของ isotherms และ isochores ของไฮโดรเจน ฮีเลียม และก๊าซอื่น ๆ หลายที่อุณหภูมิใกล้ศูนย์สัมบูรณ์ งานที่ต้องการดูแลที่ดีและความแม่นยำจบการศึกษาจากไลเดนใน 1924, Penning ได้งานที่ห้องปฏิบัติการวิจัยกลางของ บริษัทฟิลิปส์ แล้วแม่เหล็กสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาชั้น มันต้องได้เป็นสถานที่พิเศษในการทำงาน ถ้าเนื้อหาทบทวนเทคนิคฟิลิปส์จะนำมาเป็นแนว บ้านประกอบด้วยบทความในหัวข้อที่น่าสนใจหลากหลาย: วิทยาศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์ แต่ในบางครั้งนโยบายวิทยาศาสตร์เช่นกันPenning ชุดการทำงานเกี่ยวกับเรื่องของการปล่อยไฟฟ้าในก๊าซความดันต่ำ ถูกดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้นเป็น physicists และวิศวกรต่อสู้ทำงานหาวิธีพลิกปรากฏการณ์ไปยังโปรแกรมประยุกต์ที่มีประโยชน์ งานเก่าของเขาอยู่ปล่อยก๊าซโนเบิล และเขาได้เร็ว ๆ นี้กับความยากของการทำผลประกอบการเป็นของเขาเองเป็นที่ชัดเจนกับเขาว่า ศักยภาพแบ่งของก๊าซ – จุดที่จะเปลี่ยนจากฉนวนศูนย์ มักจะมาพร้อมไฟเร่าร้อน – มีสูงขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ ร่องรอยของก๊าซอื่น ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ catalyse กระบวนการแบ่ง โดยไม่เกิดการชนกับอะตอมของวิภาคหลัก นำไปเรียงซ้อนของ ionisation metastableคำถามที่ใหญ่ที่สุด อย่างไรก็ตาม มีวิธีการวัดความดันต่ำกว่าที่เคยได้ McLeod มาตรวัดแสดงมาตรฐานทองคำสำหรับวัดความดันลงไป 10-4mmHg แต่สูบเทคโนโลยีก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการปลุกของ Wolfgang Gaede โรตารีปั๊มแพร่ และเออร์วิง Langmuir และมาร์ติน Knudsen ปรับปรุง วัดเคยเพิ่มเติมข้อมูลแบบชั่วคราว ได้ และอย่างรวดเร็วกลายเป็น preoccupation เติบโตสำหรับ physicists สูญญากาศ เครื่องวัดการนำความร้อนที่มีประสิทธิภาพ และอย่างต่อเนื่องอ่าน Marcello Pirani ขั้นตอนใหญ่ไปข้างหน้าได้ แต่ไป แรงดันต่ำต้องบางสิ่งบางอย่างที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นโซลูชั่นหลายได้เสนอ Langmuir แนะนำว่า ความหนืดของก๊าซระหว่างดิสก์สอง หนึ่งปั่น อื่น ๆ ถูกระงับจากไฟเบอร์เป็นควอตซ์ จะก่อให้เกิดแรงบิดที่อ่อนโยนเป็นสัดส่วนกับความดันของก๊าซ แต่แน่นอน มันละเอียดอ่อนมาก และต้องระวังการปรับเทียบKnudsen ออกแบบการวัดตามกรอบลวดสี่เหลี่ยมสอง: หนึ่งร้อน ถาวร เย็นหนึ่ง แต่หยุดชั่วคราวบนลวดแรงบิด เมื่อสัมผัสสุญญากาศ ถ่ายโอนโมเมนตัมจากโมเลกุลออกจากกรอบร้อน และเย็นโดดเด่นจะทำให้เฟรมระงับให้บิดในลักษณะที่เป็นอิสระของธรรมชาติของก๊าซ มันยอดเยี่ยม แต่เปราะบางมากPenning เอาวิธีที่แตกต่างกัน ก็รู้จักกันดีว่า ก๊าซในระบบสุญญากาศจะเรืองแสงเมื่อทาบทาม โดยขด Tesla ด้านล่างเกี่ยวกับ 10 – 3mmHg จำหน่ายจะกลีบออกหลังเท่าปากโป้ง แต่ fluorescence หรือ uninformative ในแก้ว แต่อาจควบคุมปล่อยตัวเอง – ปัจจุบันจะเป็นสัดส่วนกับความดันของก๊าซ มีมาตรวัดไตรโอดไอออน ปัจจุบันได้มากหรือน้อยเป็นสัดส่วนกับความดันในหลอด แต่เป็นความดันลดลง ปัจจุบันก็เคยหนักวัด และ filaments ถูก fouling และเคมีฯ

Results (Thai) 2:

ในอดีตที่ผ่านมา 20 ปีความคิดของงานสำหรับชีวิตได้กลายเป็นเรื่องต้องห้าม สันนิษฐานว่าเป็นคนงานที่จะย้ายไปประจำการปรับใช้ทักษะของพวกเขาในบริบทที่แตกต่างกันและในการทำเช่นนั้นอนุญาตให้ บริษัท ที่มีความยืดหยุ่น 'ถึง' การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น อะไรคือสิ่งที่หายไปคือความจงรักภักดีในระยะยาวและมุมมองในขณะนี้สมัยเก่าของ บริษัท ตั้งอยู่บนพื้นฐานทางสังคมที่มีขนาดกะทัดรัด แต่ความอดทนและการอุทิศตนในระยะยาวบางครั้งนำผลตอบแทนที่มากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือวัดคอก.
ฟรานส์มิเชลคอกเกิดในเมืองการเกษตรของ Gorinchem บนฝั่งของแม่น้ำไรน์ในฮอลแลนด์ เขาศึกษาในชอบที่เขาทำวิจัยปริญญาเอกของเขากับนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของชาวดัตช์ของวัน Heike Kamerlingh Onnes, ค้นพบของ superconductivity วิทยานิพนธ์ของพระองค์อยู่ในอุณหพลศาสตร์ของก๊าซที่อุณหภูมิต่ำมาก - เขาทำวัดระวัง isotherms และ isochores ไฮโดรเจนฮีเลียมและก๊าซอื่น ๆ อีกหลายที่อุณหภูมิใกล้ศูนย์แน่นอนการทำงานที่ต้องการการดูแลที่ดีและความแม่นยำ. จบการศึกษาจาก Leiden ในปี 1924, คอก ได้งานที่ห้องปฏิบัติการวิจัยกลางของ บริษัท ฟิลิปส์แล้วแม่เหล็กสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาชั้นนำ มันต้องเป็นสถานที่พิเศษในการทำงานถ้าเนื้อหาของฟิลิปส์ทบทวนเทคนิคที่ถูกนำมาเป็นแนวทาง วารสารบ้านมีบทความเกี่ยวกับความหลากหลายที่น่าสนใจหัวข้อ:. วิทยาศาสตร์และวิศวกรรม แต่บางครั้งนโยบายวิทยาศาสตร์เช่นเดียวกับลีลาการตั้งค่าการทำงานในเรื่องของการปล่อยไฟฟ้าก๊าซแรงดันต่ำพื้นที่ที่ดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้นเป็นนักฟิสิกส์และวิศวกรต่อสู้กับทำงานออกวิธีการเปิดปรากฏการณ์ในการใช้งานที่มีประโยชน์ การทำงานที่เก่าแก่ที่สุดของพระองค์อยู่ในการปล่อยก๊าซที่มีเกียรติและเขาก็ต้องเผชิญในเร็ว ๆ นี้โดยความยากลำบากของการทำซ้ำผลงานวรรณกรรมเช่นเดียวกับของตัวเอง. มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขามีศักยภาพรายละเอียดของก๊าซ - จุดที่พวกเขาเปลี่ยนจากฉนวนที่จะดำเนินการ มักจะมาพร้อมไฟเรืองแสง - เป็นสูงขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ ร่องรอยของก๊าซอื่น ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถกระตุ้นกระบวนการสลายผ่านการชนกับอะตอม metastable ของส่วนประกอบที่สำคัญที่นำไปสู่น้ำตกของ Ionisation ได้. คำถามที่ใหญ่ที่สุด แต่เป็นวิธีการวัดแรงกดดันที่ต่ำกว่าที่เคยได้อย่างน่าเชื่อถือ มาตรวัดแสดง McLeod มาตรฐานทองคำสำหรับการวัดแรงกดดันลงไป 10-4mmHg แต่เทคโนโลยีสูบน้ำได้รับความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการปลุกของโรตารีโวล์ฟกัง Gaede และเครื่องสูบน้ำและการแพร่กระจายของการปรับปรุงเออร์วิงก์ Langmuir และมาร์ติ Knudsen ของ วัดที่เคยยั่งยืนมากขึ้นอย่างรวดเร็วและเชื่อถือกลายเป็นความลุ่มหลงที่เพิ่มขึ้นสำหรับนักฟิสิกส์สูญญากาศ Marcello Pirani ที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องและการอ่านมาตรวัดค่าการนำความร้อนเป็นก้าวไปข้างหน้า แต่การที่จะไปต่อแรงกดดันที่ลดลงบางสิ่งบางอย่างที่จำเป็นอื่น ๆ อีกมากมายที่ลึกซึ้ง. การแก้ปัญหาหลายคนเสนอ Langmuir ชี้ให้เห็นว่าความหนืดของก๊าซระหว่างสองแผ่นหนึ่งหมุนอื่น ๆ ที่ห้อยลงมาจากเส้นใยควอทซ์ที่จะทำให้เกิดแรงบิดอ่อนโยนสัดส่วนกับความดันของก๊าซ แม้ว่าแน่นอนมันเป็นความละเอียดอ่อนมากและจำเป็นต้องมีการสอบเทียบความระมัดระวัง. Knudsen ออกแบบมาตรวัดขึ้นอยู่กับสองเฟรมลวดสี่เหลี่ยมหนึ่งร้อน แต่คงเย็นหนึ่ง แต่แขวนอยู่บนเส้นลวดบิด เมื่อสัมผัสกับสูญญากาศการถ่ายโอนโมเมนตัมจากโมเลกุลออกจากกรอบร้อนและโดดเด่นเย็นจะทำให้เกิดกรอบที่ถูกระงับจะบิดในลักษณะที่เป็นอิสระของธรรมชาติของก๊าซ มันเป็นที่ยอดเยี่ยม แต่เปราะบางมาก. คอกเอาวิธีการที่แตกต่างกัน มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าก๊าซในระบบสูญญากาศจะเรืองแสงเมื่อการติดต่อจากขดลวดเทสลา ด้านล่างเกี่ยวกับ 10-3mmHg ปล่อยจะหายไปทิ้งไว้ข้างหลังเพียงปากโป้ง แต่เรืองแสง uninformative เป็นอย่างอื่นในแก้ว แต่การปล่อยตัวเองอาจจะมีการควบคุม - แน่นอนในปัจจุบันจะเป็นสัดส่วนกับความดันของก๊าซหรือไม่ ด้วยไอออน triode วัดกระแสได้มากขึ้นหรือน้อยกว่าสัดส่วนกับความดันในหลอด แต่ในขณะที่ความดันลดลงในปัจจุบันกลายเป็นที่เคยยากที่จะวัดและเส้นใยเป็นเรื่องที่เปรอะเปื้อนและความแตกแยก

Results (Thai) 3:

ในอดีต 20 ปี , ความคิดของงานให้ชีวิตกลายเป็นสิ่งต้องห้าม เป็นสันนิษฐานว่าแรงงานจะย้ายเป็นประจำ ใช้ทักษะของพวกเขาในบริบทที่แตกต่างกัน และในการทำเพื่อช่วยให้บริษัท ' ยืดหยุ่น ' ' จัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น สิ่งที่จะหายไปคือความจงรักภักดีในระยะยาวและดูแล้วล้าสมัยของ บริษัท ก่อตั้งขึ้นในสังคมขนาดเล็กแต่ความอดทนและความมุ่งมั่นในระยะยาวเอารางวัลมากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือ เพนนิ่งเกจ .
ฟรานมิเชล เพนนิ่ง เกิดในฟาร์มเมือง Amsterdam ในธนาคารของแม่น้ำไรน์ในฮอลแลนด์ เขาศึกษาในไลเดนที่เขาทำวิจัยปริญญาเอกของเขากับนักวิทยาศาสตร์ชาวดัตช์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของวัน ไฮเกะ kamerlingh onnes , การค้นพบสภาพตัวนำยิ่งยวด .วิทยานิพนธ์ของเขาในพลศาสตร์ของแก๊สที่อุณหภูมิต่ำมากและเขาทำให้วัดระวังและไอโซเทอร์มของ isochores ไฮโดรเจน ฮีเลียม และก๊าซอื่น ๆหลายที่อุณหภูมิใกล้ศูนย์องศาสัมบูรณ์ งานที่ต้องการความแม่นยำและการดูแลรักษาที่ดี

จบจาก Leiden ใน 1924 เพนนิ่ง มีงานที่เซ็นทรัล ห้องปฏิบัติการวิจัยของบริษัทฟิลิปส์ ,แล้วแม่เหล็กสำหรับบัณฑิตสูงสุด มันต้องเป็นสถานที่พิเศษที่จะทำงาน ถ้าเนื้อหาของการตรวจสอบทางเทคนิค ฟิลิปส์ จะเอาเป็นแนวทาง บ้านวารสารประกอบด้วยบทความเกี่ยวกับความหลากหลายของหัวข้อที่น่าสนใจ : วิทยาศาสตร์และวิศวกรรม แต่บางครั้งนโยบายศาสตร์เช่นกัน

เขียนชุดทำงาน ในเรื่องของการปล่อยกระแสไฟฟ้าในก๊าซแรงดันต่ำพื้นที่ที่ดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้นเป็นนักฟิสิกส์และวิศวกรพยายามที่จะทำงานออกวิธีการเปิดปรากฏการณ์ในโปรแกรมประยุกต์ที่เป็นประโยชน์ งานแรกของเขาคือการไหลในแก๊สมีสกุล และเขาก็ต้องเผชิญกับปัญหานี้ในการผลิตผลวรรณกรรมรวมทั้งของเขาเอง

มันเป็นที่ชัดเจนว่า การแบ่งศักยภาพของแก๊สและจุดที่พวกเขาเปลี่ยนจากฉนวนจะดำเนินการมักจะมาพร้อมกับ–แสงเรือง ซึ่งขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ ร่องรอยของก๊าซอื่น ๆได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถกระตุ้นกระบวนการแบ่งผ่านการชนกับเมตาสเตเบิลอะตอมขององค์ประกอบหลัก ไปสู่น้ำตก ionisation

คำถามที่ใหญ่ที่สุดอย่างไรก็ตาม มีวิธีการวัดได้ลดแรงกดดันได้ McLeod มาตรวัดแสดงมาตรฐานทองสำหรับวัดแรงดันลงไป 10 – 4mmhg . แต่ด้วยเทคโนโลยีก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการปลุกของโวล์ฟกัง กิด โรตารี่ และการแพร่กระจายของ Irving Langmuir ปั๊มและ Martin Knudsen การปรับปรุง วัดชั่วคราวของคุณได้อย่างรวดเร็วและเชื่อถือได้มากขึ้น , ,กลายเป็นการลุ่มหลงสำหรับนักฟิสิกส์ สูญญากาศ ของมาร์เซลโล พิรานิที่แข็งแกร่งและต่อเนื่องอ่านวัดค่าการนำความร้อนเป็นขั้นตอนใหญ่ไปข้างหน้า แต่ไปเพื่อลดแรงกดดันที่จำเป็นบางอย่างที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

โซลูชั่นหลายคนเสนอ ตัวอย่าง พบว่า ความหนืดของก๊าซระหว่างสองแผ่น หนึ่ง ปั่น ๆ ระงับจากควอทซ์ไฟเบอร์จะทำให้เกิดแรงบิดที่อ่อนโยนตามแรงดันของก๊าซ แต่แน่นอน มันละเอียดอ่อนมากและต้องใช้ความระมัดระวังในการสอบเทียบ

Knudsen การออกแบบมาตรวัดตามสองสี่เหลี่ยมลวดกรอบ : หนึ่งร้อน แต่คงที่หนึ่งเย็น แต่ถูกระงับในการบิดลวด เมื่อสัมผัสกับสุญญากาศการถ่ายโอนโมเมนตัมจากโมเลกุลออกจากกรอบ ร้อน และตื่นตาตื่นใจ เย็นจะทำให้ระงับโครงการบิดในลักษณะที่เป็นอิสระของธรรมชาติของก๊าซ มันฉลาด แต่แสนเปราะบาง .

เขียนเอาวิธีการที่แตกต่างกัน มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าแก๊สในระบบสุญญากาศจะเรืองแสงเมื่อเข้าหาด้วยเทสลาม้วน ประมาณ 10 – 3mmhg ด้านล่าง ,การจะหายไปเหลือทิ้งไว้แค่คล้าย แต่อย่างอื่นไม่ได้ให้เรืองแสงในแก้ว แต่ปล่อยเองอาจจะถูกควบคุม และแน่นอนในปัจจุบันจะเป็นสัดส่วนกับความดันของก๊าซ กับไตรโอดไอออนมาตรวัดในปัจจุบันมากขึ้นหรือสัดส่วนน้อยกว่าความดันในท่อ แต่ความดันต่ำ ปัจจุบันกลายเป็นที่เคยยากที่จะวัดและเส้นใยเป็นเรื่องความเกลียดชังและความแตกแยก