The effectiveness of ultraviolet li

The effectiveness of ultraviolet light at a wavelength of 254 nm to reduce Salmonella contamination on
tomatoes and food contact surfaces was evaluated. Inoculated tomatoes were exposed to UV-C light at
doses ranging from 0 to 223.1 mJ/cm2. All UV treatments significantly reduced Salmonella populations
(p < 0.05). The effectiveness of UV-C light in reducing Salmonella contamination on different locations on
tomato surfaces under various UV doses (0e117.2 mJ/cm2) was also explored. Results indicated that
regardless of the locations, UV treatment was shown to be effective in decreasing Salmonella populations.
Subsequent studies evaluated possible photoreactivation or dark repair of injured Salmonella post-UV
treatment. Following UV light exposure at doses of 0, 22.3, 44.6, and 89.2 mJ/cm2, tomatoes were
either exposed to visible light for 0, 3, and 5 h or stored in the dark for the same amount of time.
Photoreactivation was not detected, nor was dark repair. UV light was also evaluated for its effectiveness
to reduce Salmonella contamination on food contact surfaces (stainless steel, HDPE, waxed cardboard and
PVC). Contaminated coupons were exposed to UV-C light at 0, 3.3, and 19.7 mJ/cm2. Significant differences
were observed between coupons treated with UV light and the controls (p < 0.05). Coupons
exposed for longer time had greater Salmonella population reductions, except for waxed cardboard
coupons. Application of UV-C light to reduce Salmonella contamination in tomato handling facilities is
feasible.
©



////The frequency of reported foodborne illness outbreaks linked to
fresh produce has increased in recent decades. This increase may be
due to increased surveillance and increased consumption of fresh
produce (Doyle & Erickson, 2008). Since most fresh produce is
consumed raw or minimally processed, pathogen contamination
may be a potential threat to human health. From 1990 to 2005,
produce outbreaks were responsible for 13% of all foodborne outbreaks
and 21% of all foodborne illnesses (DeWaal & Bhuiya, 2007).
A more recent report, analyzing outbreaks from 1998 to 2007,
indicated that produce outbreaks caused 15% of all foodborne
outbreaks and 23% of all foodborne illnesses (Center for Science in
the Public Interest, 2009). Most of the produce-associated outbreaks
and illnesses were associated with greens-based salads,
cantaloupes, tomatoes, lettuce, and sprouts (Olaimat & Holley,
2012). Salmonella is one of the primary pathogens associated with
produce outbreaks and accounts for 17% of the produce outbreaks
during 1998 and 2007 (Center for Science in the Public Interest,
2009). Produce items associated with outbreaks of salmonellosis
include sprouts, greens-based salad, melon, and potatoes (DeWaal
& Bhuiya, 2007).


///The first large multistate Salmonella outbreaks related to tomato
consumption were reported back in 1990 (Hedberg et al.,1999). The
tomato contamination source implicated in at least two outbreaks,
involving Salmonella Javiana and Salmonella Montevideo, was
traced to tomato packinghouses (CDC, 2005). Results of a study
done by Allen, Warren, Archer, Sargent, and Schneider (2005)
indicated that Salmonella can survive on tomato surfaces and
packing line surfaces under common environmental conditions.

////Interventions are needed to minimize pathogen contamination
of raw produce and to eliminate them if present on produce. Normally,
fresh produce receives little microbial intervention other
than washing. For these reasons, alternative strategies to decrease
pathogenic bacterial levels on fresh produce are needed. One of the
alternatives is to use ultraviolet-C (UVeC) light at 254 nm.

Results (Thai) 1:

ประสิทธิภาพของแสงอัลตราไวโอเลตที่ความยาวคลื่น 254 นาโนเมตรเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศและอาหารติดต่อพื้นผิวซึ่งประกอบด้วย Inoculated มะเขือเทศถูกสัมผัสกับแสง UV-C ที่ปริมาณตั้งแต่ 0 ถึง 223.1 mJ/cm2 รักษาทั้ง UV ลดประชากรของเชื้อ Salmonella(p < 0.05) ประสิทธิภาพของแสง UV-C ในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในสถานต่าง ๆ บนนอกจากนี้ยังมีสำรวจพื้นผิวมะเขือเทศภายใต้ UV ปริมาณต่าง ๆ (0e117.2 mJ/cm2) ผลระบุว่าโดยไม่คำนึงถึงสถานที่เก็บ รักษา UV แสดงจะมีประสิทธิภาพในการลดประชากรของเชื้อ Salmonellaต่อมาศึกษาประเมิน photoreactivation เป็นไปได้หรือซ่อมแซมเข้มบาดเจ็บ Salmonella โพสต์-UVการรักษา ต่อแสงแดดในปริมาณ 0, 22.3, 44.6 และ 89.2 mJ/cm2 มะเขือเทศได้ทั้งสัมผัสกับมองเห็นแสงที่ 0, 3 และ 5 ชม. หรือเก็บไว้ในมืดสำหรับระยะเวลาเดียวกันPhotoreactivation ไม่พบ หรือแก้ไขซ่อมแซมมืด แสงยูวียังถูกประเมินประสิทธิภาพเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella บนพื้นผิวสัมผัสอาหาร (สแตนเลส HDPE แว๊กซ์แข็ง และพีวีซี) คูปองที่ปนเปื้อนได้สัมผัสกับแสง UV-C ที่ 0, 3.3 และ 19.7 mJ/cm2 ความแตกต่างกันถูกสังเกตระหว่างรักษา ด้วยรังสีและการควบคุม (p < 0.05) คูปอง คูปองสัมผัสเชื้อ Salmonella ประชากรลดลงมากกว่า ยกเว้นสำหรับกระดาษแข็งแว็กซ์มีเวลานานคูปอง การประยุกต์ใช้แสงยูวีเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกเป็นเป็นไป©ความถี่ของการระบาดโรครายงานเกิดจากอาหารที่เชื่อมโยงกับสดมีเพิ่มขึ้นในทศวรรษ เพิ่มขึ้นนี้อาจจะเนื่องจากการเฝ้าระวังเพิ่มขึ้นและเพิ่มปริมาณการใช้ของสดผลิต (ดอยล์ & ฑีฆายุ 2008) เนื่องจากส่วนใหญ่สดใหม่ไม่มีบริโภคดิบ หรือ minimally ประมวล ผล เชื้อโรคปนเปื้อนอาจเป็นภัยคุกคามสุขภาพของมนุษย์ จากปี 1990 ถึง 2005ผลิตระบาดความรับผิดชอบ 13% ของการระบาดเกิดจากอาหารทั้งหมดและ 21% ของการเจ็บป่วยเกิดจากอาหารทั้งหมด (DeWaal & Bhuiya, 2007)รายงานล่าสุด วิเคราะห์การระบาดจากปี 1998 2007ระบุที่ผลิตระบาดเกิดจาก 15% ของทั้งหมดเกิดจากอาหารระบาดและ 23% ของการเจ็บป่วยเกิดจากอาหารทั้งหมด (ศูนย์วิทยาศาสตร์ในสาธารณประโยชน์ 2009) ส่วนใหญ่ผลิตที่เกี่ยวข้องการระบาดของโรคและโรคที่เกี่ยวข้องกับใช้ผักสลัดcantaloupes มะเขือเทศ ผักกาดหอม และถั่วงอก (Olaimat & ฮอลลี่2012) . salmonella เป็นเชื้อหลักที่เกี่ยวข้องกับอย่างใดอย่างหนึ่งระบาดและ 17% ของการผลิตแพร่กระจายในช่วงปี 1998 และ 2007 (ศูนย์วิทยาศาสตร์ในสาธารณประโยชน์2009) การผลิตสินค้าที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของ salmonellosisได้แก่ถั่วงอก สลัดจากผักใบเขียว แตงโม และมันฝรั่ง (DeWaal& Bhuiya, 2007)แรกใหญ่รัฐ Salmonella การระบาดของโรคที่เกี่ยวข้องกับมะเขือเทศปริมาณการใช้มีรายงานกลับมาในปี 1990 (Hedberg et al. 1999) การมะเขือเทศแหล่งปนเปื้อนที่เกี่ยวข้องในการระบาดน้อย 2เกี่ยวข้องกับ Javiana เชื้อ Salmonella และเชื้อ Salmonella มอนเตวิเดโอ ถูกตรวจสอบความ packinghouses มะเขือเทศ (CDC, 2005) ผลการศึกษาโดยอัลเลน วอร์เรน ยิงธนู ซิซาร์เจนท์ และชไนเดอร์ (2005)ระบุว่า เชื้อ Salmonella สามารถอยู่รอดได้บนพื้นผิวของมะเขือเทศ และบรรจุพื้นผิวเส้นภายใต้สภาพแวดล้อมทั่วไปมีความจำเป็นแทรกแซงเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อโรคผลิตวัตถุดิบ และ การกำจัดถ้าอยู่บนผลิต ปกติสดรับน้อยจุลินทรีย์แทรกแซงอื่น ๆกว่าซักผ้า เหตุผลเหล่านี้ กลยุทธ์ทางเลือกเพื่อลดระดับแบคทีเรียก่อโรคในสดมีความจำเป็น หนึ่งของการทางเลือกคือการ ใช้รังสีอัลตราไวโอเลต-C (UVeC) แสงที่ 254 nm

Results (Thai) 2:

ประสิทธิผลของแสงอัลตราไวโอเลตที่ความยาวคลื่น 254 นาโนเมตรเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ใน
มะเขือเทศและพื้นผิวที่สัมผัสกับอาหารได้รับการประเมิน มะเขือเทศเชื้อได้สัมผัสกับแสง UV-C ที่
ปริมาณตั้งแต่ 0-223.1 mJ / cm2 ทั้งหมดรักษารังสียูวีลดลงอย่างมีนัยสำคัญประชากรเชื้อ Salmonella
(p <0.05) ประสิทธิผลของแสงยูวี-C ในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในสถานที่แตกต่างกันบน
พื้นผิวมะเขือเทศภายใต้ปริมาณรังสียูวีต่างๆ (0e117.2 mJ / cm2) นอกจากนี้ยังมีการสำรวจ ผลการวิจัยพบว่า
โดยไม่คำนึงถึงสถานที่การรักษารังสียูวีได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการลดประชากรเชื้อ Salmonella.
ภายหลังการศึกษาการประเมิน photoreactivation เป็นไปได้หรือซ่อมแซมมืดของผู้ได้รับบาดเจ็บ Salmonella โพสต์ยูวี
รักษา ต่อไปนี้การเปิดรับแสงยูวีในปริมาณ 0, 22.3, 44.6 และ 89.2 เมกกะจูล / cm2, มะเขือเทศถูก
สัมผัสทั้งแสงที่มองเห็น 0, 3 และ 5 H หรือเก็บไว้ในที่มืดสำหรับจำนวนเงินเดียวกันของเวลา.
Photoreactivation ไม่พบ หรือเป็นซ่อมแซมมืด แสงยูวียังได้รับการประเมินประสิทธิภาพ
ในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella บนพื้นผิวที่สัมผัสกับอาหาร (สแตนเลส, HDPE, กระดาษแข็งแว็กซ์และ
พีวีซี) คูปองที่ปนเปื้อนได้สัมผัสกับแสง UV-C ที่ 0, 3.3 และ 19.7 เมกกะจูล / cm2 ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างคูปองรับการรักษาด้วยแสงยูวีและการควบคุม (p <0.05) คูปอง
สัมผัสเป็นเวลานานมากขึ้นมีการลดลงของประชากรเชื้อ Salmonella ยกเว้นกระดาษแว็กซ์
คูปอง แอพลิเคชันของแสง UV-C เพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในสิ่งอำนวยความสะดวกในการจัดการมะเขือเทศเป็น
ไปได้.
©



//// ความถี่ของการรายงานการระบาดที่เกิดจากอาหารการเจ็บป่วยที่เชื่อมโยงกับ
ผักผลไม้สดเพิ่มขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมา การเพิ่มขึ้นนี้อาจจะ
เกิดจากการเฝ้าระวังเพิ่มขึ้นและการบริโภคที่เพิ่มขึ้นของสด
ผลิต (ดอยล์และเอริก 2008) ตั้งแต่วัตถุดิบสดใหม่มากที่สุดคือการ
บริโภคดิบหรืออย่างน้อยที่สุดการประมวลผลการปนเปื้อนเชื้อโรคที่
อาจจะเป็นภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นต่อสุขภาพของมนุษย์ ตั้งแต่ปี 1990 ถึงปี 2005
การผลิตการระบาดมีความรับผิดชอบสำหรับ 13% ของการระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารทั้งหมด
และ 21% ของการเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหาร (DeWaal & Bhuiya, 2007).
รายงานล่าสุดเพิ่มเติมการวิเคราะห์การระบาด 1998-2007,
ชี้ให้เห็นว่าการผลิตการระบาดของโรคที่เกิดจาก 15% ที่เกิดจากอาหารของทุก
การระบาดและ 23% ของการเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหาร (ศูนย์วิทยาศาสตร์ใน
ประโยชน์สาธารณะ 2009) ส่วนใหญ่ของการแพร่ระบาดของการผลิตที่เกี่ยวข้อง
และการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับสีเขียวตามสลัด,
แคนตาลูปมะเขือเทศผักกาดหอมและถั่วงอก (Olaimat และ Holley,
2012) Salmonella เป็นหนึ่งของเชื้อโรคหลักที่เกี่ยวข้องกับ
การแพร่ระบาดของการผลิตและบัญชีสำหรับ 17% ของการแพร่ระบาดของการผลิต
ในช่วงปี 1998 และ 2007 (ศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อประโยชน์สาธารณะ,
2009) ผลิตรายการที่เกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดของเชื้อ Salmonella
ได้แก่ ถั่วงอกสลัดผักตามแตงโม, และมันฝรั่ง (DeWaal
& Bhuiya, 2007).


/// ครั้งแรกที่มีขนาดใหญ่การแพร่ระบาดของเชื้อ Salmonella multistate เกี่ยวข้องกับมะเขือเทศ
บริโภคได้รับรายงานกลับมาในปี 1990 (Hedberg et al, , 1999)
แหล่งปนเปื้อนมะเขือเทศที่เกี่ยวข้องอย่างน้อยสองระบาด
ที่เกี่ยวข้องกับเชื้อ Salmonella Javiana และ Salmonella Montevideo ถูก
โยงไปถึง packinghouses มะเขือเทศ (CDC, 2005) ผลการศึกษาที่
ทำโดยอัลเลนวอร์เรนอาร์เชอร์ซาร์เจนท์และไนเดอร์ (2005)
ชี้ให้เห็นว่าเชื้อ Salmonella สามารถอยู่รอดบนพื้นผิวมะเขือเทศและ
พื้นผิวเส้นบรรจุภายใต้สภาพแวดล้อมที่พบบ่อย.

//// การแทรกแซงที่มีความจำเป็นเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อโรค
ของผลิตผลดิบ และเพื่อกำจัดพวกเขาถ้านำเสนอในการผลิต ปกติ
วัตถุดิบสดใหม่ได้รับการแทรกแซงของจุลินทรีย์เล็ก ๆ น้อย ๆ อื่น ๆ
กว่าซักผ้า ด้วยเหตุผลเหล่านี้กลยุทธ์ทางเลือกในการลด
ระดับของเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคในผักผลไม้สดที่มีความจำเป็น หนึ่งใน
ทางเลือกคือการใช้รังสีอัลตราไวโอเลต-C (UVeC) แสงที่ 254 นาโนเมตร