The Outer Hebrides, also known as t

The Outer Hebrides, also known as the Western Isles, Innse Gall ("islands of the strangers") or the Long Isle or Long Island, is an island chain off the west coast of mainland Scotland.[Note 1] The islands are geographically coextensive with Comhairle nan Eilean Siar, one of the 32 unitary council areas of Scotland. They form part of the Hebrides, separated from the Scottish mainland and from the Inner Hebrides by the waters of the Minch, the Little Minch and the Sea of the Hebrides. Scottish Gaelic is the predominant spoken language, although in a few areas English speakers form a majority.

Most of the islands have a bedrock formed from ancient metamorphic rocks and the climate is mild and oceanic. The 15 inhabited islands have a total population of 27,400[3] and there are more than 50 substantial uninhabited islands. From Barra Head to the Butt of Lewis is roughly 210 kilometres (130 mi).

There are various important prehistoric structures, many of which pre-date the first written references to the islands by Roman and Greek authors. The Western Isles became part of the Norse kingdom of the Suðreyjar, which lasted for over 400 years until sovereignty was transferred to Scotland by the Treaty of Perth in 1266. Control of the islands was then held by clan chiefs, principal of whom were the MacLeods, MacDonalds, Mackenzies and MacNeils. The Highland Clearances of the 19th century had a devastating effect on many communities and it is only in recent years that population levels have ceased to decline. Much of the land is now under local control and commercial activity is based on tourism, crofting, fishing, and weaving.

Sea transport is crucial and a variety of ferry services operate between the islands and to mainland Scotland. Modern navigation systems now minimise the dangers but in the past the stormy seas have claimed many ships. Religion, music and sport are important aspects of local culture, and there are numerous designated conservation areas to protect the natural environment.

Results (Thai) 1:

วานูอาตูนอก หรือที่เรียกว่าหมู่ เกาะตะวันตก ถุงน้ำ ดี Innse ("เกาะของคนแปลกหน้า) หรือ เกาะยาว หรือลองไอส์ แลนด์ เป็นห่วงโซ่เกาะนอกชายฝั่งตะวันตกของแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์ [Note 1] เกาะนี้เป็น coextensive กับ Comhairle น่าน Eilean Siar หนึ่งใน 32 ของสกอตแลนด์สภานอร์โฟล์กพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของวานูอาตู แยกออก จากแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์ และวานูอาตูโดยน้ำ Minch, Minch ลิต และทะเลของวานูอาตู สก็อตเกลิคเป็นภาษาพูดเด่น แม้ว่าในพื้นที่ไม่กี่ ภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่มากของเกาะมีหินที่เกิดจากหินหินโบราณ และสภาพภูมิอากาศไม่รุนแรง และมหาสมุทร เกาะอาศัย 15 มีประชากรรวม 27,400 [3] และมีกว่า 50 เกาะพบ จากบาร์ราหัวชนลูอิสคือประมาณ 210 กิโลเมตร (130 ไมล์)มีต่าง ๆ ประวัติศาสตร์โครงสร้างที่สำคัญ ว่าก่อนวันการอ้างอิงเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกเกาะโดยผู้เขียนโรมันและกรีก หมู่เกาะตะวันตกกลายเป็น ส่วนหนึ่งของอาณาจักรนอร์ Suðreyjar ซึ่งกินเวลากว่า 400 ปีจนกระทั่งอำนาจอธิปไตยถูกโอนไปสกอตแลนด์ โดยสนธิสัญญาเพิร์ธใน 1266 ควบคุมของหมู่เกาะแล้วจัดขึ้น โดยกองทัพรัว หลักของผู้ที่ถูก MacLeods ร้าน Mackenzies และ MacNeils ขออนุญาติไฮแลนด์ของศตวรรษที่ 19 มีผลทำลายล้างชุมชนหลายแห่ง และเป็นเพียงในปีที่ได้หยุดในระดับประชากรจะลดลง ของที่ดินอยู่ในขณะนี้ภายใต้การควบคุมในท้องถิ่น และกิจกรรมเชิงพาณิชย์ตามการท่องเที่ยว crofting ตกปลา และทอผ้าขนส่งทางทะเลเป็นสิ่งสำคัญ และมีความหลากหลายของบริการเรือข้ามฟาก ระหว่างเกาะ และแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์ ระบบนำทางที่ทันสมัยลดอันตรายขณะนี้ แต่ในอดีต ทะเลพายุอ้างได้เรือมาก ศาสนา เพลงกีฬาความสำคัญของวัฒนธรรมท้องถิ่น และมีหลายพื้นที่อนุรักษ์กำหนดไว้เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

Results (Thai) 2:

นอกวานูอาตูยังเป็นที่รู้จักหมู่เกาะทางตะวันตก Innse Gall ( "เกาะของคนแปลกหน้า") หรือยาวเกาะหรือลองไอส์แลนด์เป็นห่วงโซ่เกาะนอกชายฝั่งตะวันตกของแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์. [หมายเหตุ 1] เกาะ coextensive ทางภูมิศาสตร์ กับแฮร์เล่น่าน Eilean Siar ซึ่งเป็นหนึ่งใน 32 พื้นที่รวมสภาแห่งสกอตแลนด์ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของวานูอาตูแยกออกมาจากแผ่นดินใหญ่ของสก็อตและวานูอาตูจากน่านน้ำของ Minch, ลิตเติ้ล Minch และทะเลที่วานูอาตู สก็อตเกลิคเป็นภาษาพูดที่โดดเด่นแม้ในพื้นที่ไม่กี่พูดภาษาอังกฤษในรูปแบบส่วนใหญ่.

ส่วนใหญ่ของเกาะมีข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นจากหินแปรโบราณและสภาพภูมิอากาศที่ไม่รุนแรงและมหาสมุทร 15 เกาะอาศัยมีประชากรทั้งหมดของประเทศ [3] 27,400 และมีมากกว่า 50 เกาะไม่มีคนอาศัยอยู่มาก จาก Barra มุ่งหน้าไปยังก้นของลูอิสคือประมาณ 210 กิโลเมตร (130 ไมล์).

มีหลายโครงสร้างยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่สำคัญอยู่หลายแห่งซึ่งวันก่อนที่เขียนอ้างอิงแรกที่เกาะโรมันและชาวกรีกผู้เขียน หมู่เกาะทางตะวันตกกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรนอร์สของSuðreyjarซึ่งกินเวลานานกว่า 400 ปีจนกระทั่งอำนาจอธิปไตยถูกย้ายไปสกอตแลนด์โดยสนธิสัญญาเพิร์ ธ ใน 1266. การควบคุมของหมู่เกาะที่จัดขึ้นแล้วโดยหัวหน้าตระกูลหลักของคน MacLeods , MacDonalds, Mackenzies และ MacNeils ไฮแลนด์ฝึกปรือของศตวรรษที่ 19 มีผลทำลายล้างในชุมชนจำนวนมากและมันก็เป็นเพียงในปีที่ผ่านมาว่าระดับประชากรได้หยุดที่จะลดลง มากที่ดินอยู่ในขณะนี้ภายใต้การควบคุมในท้องถิ่นและกิจกรรมเชิงพาณิชย์จะขึ้นอยู่กับการท่องเที่ยว crofting ตกปลาและการทอผ้า.

การขนส่งทางทะเลเป็นสิ่งสำคัญและความหลากหลายของบริการเรือข้ามฟากระหว่างเกาะทำงานและไปยังแผ่นดินใหญ่ก็อตแลนด์ ระบบนำทางที่ทันสมัยในขณะนี้ลดอันตราย แต่ในอดีตที่ผ่านมาทะเลมีพายุได้อ้างเรือหลายลำ ศาสนา, เพลงและเล่นกีฬามีความสำคัญในแง่ของวัฒนธรรมท้องถิ่นและมีหลายพื้นที่อนุรักษ์ที่กำหนดเพื่อปกป้องสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ

Results (Thai) 3:

ที่ที่สุดด้านนอก เรียกว่า เกาะตะวันตก innse ถุงน้ำดี ( " เกาะของคนแปลกหน้า " ) หรือ เกาะยาว หรือ เกาะยาว เกาะโซ่นอกชายฝั่งตะวันตกของแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์ . [ 1 ] เกาะที่มีภูมิศาสตร์ coextensive กับ comhairle น่าน eilean siar หนึ่งใน 32 รวมบริเวณสภาของ สกอตแลนด์ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของที่สุด , แยกออกจากแผ่นดินใหญ่สกอตแลนด์และจากที่สุดภายในโดยน้ำของ minch , minch น้อยและทะเลของที่สุด . ภาษาเกลิคสก็อตเป็นโดด ภาษาพูด แต่ลำโพงบางพื้นที่ภาษาอังกฤษแบบเสียงข้างมากส่วนใหญ่ของเกาะมีข้อเท็จจริงเกิดขึ้นจากสมัยโบราณหินแปรและสภาพภูมิอากาศที่ไม่รุนแรงและมหาสมุทร 15 คนอาศัยอยู่เกาะมีประชากรทั้งหมดของ 27400 [ 3 ] และมีมากกว่า 50 มากเกาะ . จากหัวถึงก้นราของลูอิสเป็นประมาณ 210 กิโลเมตร ( 130 มิ )มีโครงสร้างประวัติศาสตร์สำคัญต่างๆ มากมาย ซึ่งก่อนวันแรกที่เขียนอ้างอิงไปยังเกาะโดยโรมันและนักเขียนชาวกรีก เกาะตะวันตก กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรนอร์สของซูð reyjar ซึ่งกินเวลามานานกว่า 400 ปี จนกระทั่งอธิปไตยถูกย้ายไปสกอตแลนด์โดยสนธิสัญญาเพิร์ธในการ์ตูน . ควบคุมของเกาะถูกจัดขึ้นโดยกลุ่มผู้นำ อาจารย์ใหญ่ที่เป็น macleods การ mackenzies , และ , macneils . พื้นที่ระหว่างศตวรรษที่ 19 มีแรงต่อชุมชนมาก และมันเป็นเพียงในปีล่าสุดที่ประชาชนทุกระดับได้หยุดลง ขนาดของที่ดิน อยู่ภายใต้กิจกรรมควบคุมท้องถิ่นและพาณิชย์จะขึ้นอยู่กับการท่องเที่ยว crofting , ตกปลา , และการทอผ้าการขนส่งทางทะเลเป็นสำคัญ และความหลากหลายของบริการเรือข้ามฟากระหว่างเกาะกับแผ่นดินใหญ่ งานและสก๊อตแลนด์ ที่ทันสมัยระบบนำทางตอนนี้ลดอันตรายแต่ในอดีตทะเลพายุได้อ้างหลายลำ ศาสนา กีฬา ดนตรี และเป็นลักษณะที่สำคัญของวัฒนธรรมท้องถิ่นและมีหลายเขตอนุรักษ์พื้นที่เพื่อปกป้องสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ