In the present study, the lower job

In the present study, the lower job satisfaction found
among experienced nurses may also be as a result of the
fact that nurses who have worked for more than
10 years are often seeking promotion or advanced
opportunities. These nurses could also be interested in
becoming involved in decision and policy making at
their workplace or receiving recognition for good work.
This was observed in a recent study on satisfaction and
intention to stay among current health workers in
Uganda by the Ministry of Health (Ministry of Health
2007). Previous literature has demonstrated that nurses
are likely to report low job satisfaction if they do not
receive promotion and advancement opportunities
(Lephalala et al. 2008).
Results of the present study indicated a significant
difference in job performance means by type of hospital.
Furthermore, the public hospital had the lowest
mean score for job performance among the four hospitals
and there was a significant difference in means for
the different hospitals. These results concur with a study
done in Thailand where nurses in the public hospitals
had more stress than those in private hospitals (Tyson
& Pongruengphant 2004). Although no study comparing
the public and private hospitals has been conducted in Uganda, this may be an indication that there are
differences in organizational support issues between the
public and private not-for-profit hospitals.
The present study had several limitations. Occupational
stress measurement was based on self-report rather
than by physiological biochemical analyses of
blood or by physical and mental status assessments. The
instruments utilized in the present study were based on
American and European populations and may not have
been culturally appropriate for the Ugandan nurses, and
the use of a convenient sample may have biased the
results.

Results (Thai) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน ความพึงพอใจงานที่ต่ำลงพบระหว่างพยาบาลที่มีประสบการณ์อาจจะเป็นผลการความจริงที่ว่าพยาบาลที่มีการทำงานมากกว่า10 ปีมักจะหาโปรโมชั่น หรือขั้นสูงโอกาส พยาบาลเหล่านี้อาจจะสนใจเป็นส่วนร่วมในการตัดสินใจและนโยบายที่ทำงานของพวกเขาหรือการรับรู้สำหรับงานที่ดีซึ่งถูกตรวจสอบในการศึกษาความพึงพอใจ และการพักระหว่างอนามัยปัจจุบันในยูกันดากระทรวงสาธารณสุข (กระทรวงสาธารณสุข2007) . วรรณกรรมก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นที่พยาบาลมีแนวโน้มจะรายงานความพึงพอใจงานต่ำถ้าไม่มีได้รับโอกาสในการส่งเสริมและพัฒนา(Lephalala et al. 2008)ผลการศึกษาระบุสำคัญความแตกต่างในการปฏิบัติงานหมายถึงชนิดของโรงพยาบาลนอกจากนี้ โรงพยาบาลกลางได้ต่ำที่สุดหมายถึง คะแนนสำหรับปฏิบัติงานในโรงพยาบาล 4และมีความแตกต่างที่สำคัญในการโรงพยาบาลแตกต่างกัน ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับการศึกษาทำในประเทศไทยที่พยาบาลโรงพยาบาลกลางมีความเครียดมากขึ้นในโรงพยาบาลเอกชน (ไทสันและ Pongruengphant 2004) แม้ว่าจะไม่มีการศึกษาเปรียบเทียบโรงพยาบาลรัฐ และเอกชนมีการดำเนินในยูกันดา นี้อาจเป็นการบ่งชี้ว่ามีความแตกต่างในเรื่องของการสนับสนุนองค์กรระหว่างการพยาบาลไม่แสวงผลกำไรส่วนตัว และสาธารณะศึกษามีข้อจำกัดหลาย อาชีวการวัดความเครียดตามรายงานตนเองค่อนข้างกว่า โดยการวิเคราะห์ทางชีวเคมีสรีรวิทยาเลือดหรือ โดยการประเมินสถานะทางกายภาพ และทางจิต การเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาตามประชากรสหรัฐอเมริกาและยุโรป และอาจมีรับวัฒนธรรมที่เหมาะสมสำหรับพยาบาลชิลลิงยูกันดา และการใช้งานอย่างสะดวกอาจมีลำเอียงผลลัพธ์ที่

Results (Thai) 2:

ในการศึกษาปัจจุบันที่พึงพอใจในงานที่ต่ำกว่าที่พบในพยาบาลที่มีประสบการณ์ก็อาจจะเป็นผลมาจากความจริงที่ว่าพยาบาลที่ได้ทำงานมานานกว่า10 ปีมักจะกำลังมองหาโปรโมชั่นหรือขั้นสูงโอกาส พยาบาลเหล่านี้ยังอาจมีความสนใจในการเป็นส่วนร่วมในการตัดสินใจและกำหนดนโยบายในการทำงานของพวกเขาหรือได้รับการยอมรับสำหรับการทำงานที่ดี. นี้ได้รับการตั้งข้อสังเกตในการศึกษาล่าสุดเกี่ยวกับความพึงพอใจและความตั้งใจที่จะอยู่ในหมู่คนทำงานด้านสุขภาพในปัจจุบันในยูกันดาโดยกระทรวงสาธารณสุข(กระทรวง สุขภาพ2007) วรรณกรรมก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าพยาบาลมีแนวโน้มที่จะรายงานความพึงพอใจต่ำถ้าพวกเขาไม่ได้รับการส่งเสริมและโอกาสก้าวหน้า(Lephalala et al. 2008). ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างในการปฏิบัติงานหมายถึงตามประเภทของโรงพยาบาล. นอกจากนี้ โรงพยาบาลของรัฐได้ต่ำสุดที่ค่าเฉลี่ยสำหรับการปฏิบัติงานในหมู่สี่โรงพยาบาลและมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในวิธีการสำหรับโรงพยาบาลที่แตกต่างกัน ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นพ้องกับการศึกษาที่ทำในประเทศไทยที่หอผู้ป่วยในโรงพยาบาลของรัฐมีความเครียดมากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ในโรงพยาบาลเอกชน(ไทสันและ Pongruengphant 2004) แม้ว่าจะไม่มีการศึกษาเปรียบเทียบในโรงพยาบาลของรัฐและเอกชนที่ได้รับการดำเนินการในยูกันดานี้อาจเป็นข้อบ่งชี้ว่ามีความแตกต่างในเรื่องการสนับสนุนขององค์กรระหว่างภาครัฐและเอกชนที่ไม่แสวงหาผลกำไรสำหรับโรงพยาบาล. การศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด หลายประการ อาชีววัดความเครียดอยู่บนพื้นฐานของรายงานตนเองค่อนข้างกว่าโดยการวิเคราะห์ทางชีวเคมีสรีรวิทยาของเลือดหรือโดยการประเมินสถานะทางร่างกายและจิตใจ เครื่องดนตรีที่ใช้ในการศึกษานี้อยู่บนพื้นฐานของประชากรชาวอเมริกันและยุโรปและอาจไม่ได้รับวัฒนธรรมที่เหมาะสมสำหรับพยาบาลยูกันดาและการใช้งานของกลุ่มตัวอย่างที่สะดวกอาจจะลำเอียงผล