All the parents I know want to prai

All the parents I know want to praise their children and make them feel special. From an early age, most of us (myself included) want to celebrate our kids as much as we can. We clap when they roll over or hold up their heads for the first time. We practically throw a party when they mumble their first word, however unintelligible it might be. Every drawing should hang in the Louvre and every song should grace a Broadway stage. After all, if we don't build up our kid's self-esteem, who will?

Results (Thai) 1:

ผู้ปกครองทั้งหมดที่ฉันรู้ต้องสรรเสริญลูก และทำให้พวกเขารู้สึกพิเศษ จากช่วงอายุ ส่วนใหญ่ของเรา (ตัวเองอยู่) ต้องการเฉลิมฉลองของเด็กเท่าที่เราสามารถ เราตบเมื่อม้วนขึ้น หรือเก็บค่าหัวของพวกเขาเป็นครั้งแรก เราจริงทิ้งงานเลี้ยงเมื่อพวกเขา mumble ของคำแรก unintelligible แต่อาจ วาดทุกควรวางในลูฟร์ และทุกเพลงจะโปรดปรานเวทีบรอดเวย์ หลังจากที่ทุก ถ้าเราไม่สร้างเด็กของเรานับถือตนเอง ที่จะ

Results (Thai) 2:

พ่อแม่ทุกคนฉันรู้ว่าต้องการได้รับการยกย่องเด็กของพวกเขาและทำให้พวกเขารู้สึกพิเศษ ตั้งแต่อายุส่วนใหญ่ของเรา (รวมตัวเอง) ต้องการที่จะเฉลิมฉลองเด็กของเราให้มากที่สุดเท่าที่เราสามารถทำได้ เราตบมือเมื่อพวกเขาเกลือกกลิ้งหรือถือศีรษะของเขาขึ้นเป็นครั้งแรก เราแทบจะโยนของบุคคลที่เมื่อพวกเขาพึมพำคำแรกของพวกเขา แต่ไม่สามารถเข้าใจได้ว่ามันอาจจะ ทุกคนควรแขวนภาพวาดในพิพิธภัณฑ์ลูฟและทุกเพลงจะพระคุณเวทีบรอดเวย์ เพราะหากเราไม่ได้สร้างเด็กของเราภาคภูมิใจในตนเองที่จะ?

Results (Thai) 3:

บรรดาพ่อแม่ผมรู้ว่าอยากสรรเสริญเด็กของพวกเขา และทำให้พวกเขารู้สึกพิเศษ จากอายุต้น พวกเราส่วนใหญ่ ( รวมตัวเอง ) อยากฉลองเด็กของเราเท่าที่เราสามารถ เราปรบมือเมื่อพวกเขากลิ้ง หรือถือหัวของพวกเขาเป็นครั้งแรก เราเกือบจะโยนพรรคเมื่อพวกเขาพึมพำคำแรกของพวกเขา แต่โง่มันอาจจะทุกแบบควรอยู่ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ และทุกเพลงก็พระคุณเวทีบรอดเวย์ หลังจากทั้งหมด ถ้าเราไม่สร้างความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของเด็กของเรา ใครจะทำ