dam, Dasgupta, and Titman (2007) pr

dam, Dasgupta, and Titman (2007) predict that when there are more companies within the industry, the incentive to hedge increases. One possible explanation to this is that a higher numbers of firms within the industry push down the margin between price and cost, and as a result, unhedged firms are likely to suffer as a result of the cost shock. Similar to the findings of Allayannis and Ihrig (2001), firms in a more competitive environment find it hard to adjust price according to changes in cost. Hence, firms in a more competitive landscape are exposed to more risks, and they tend to hedge more. On the other hand, Mello and Ruckes (2008) argue that the firms that tend to hedge less may be more exposed to competitive market conditions, but can benefit more from a higher cash flow state. This is in line with Adam and Nain (2013) who find that hedging has a negative relationship with the intensity of competition. I capture the competition level by considering the number of firms. I take a log of the number of insurers for each year to avoid the influence of magnitude of this variable, since there are more than 2,000 insurers each year. I call this variable NumIns, representing the total number of insurers at a given time.

Results (Thai) 1:

เขื่อน Dasgupta และ Titman (2007) ทำนายว่า เมื่อมีบริษัทเพิ่มเติมภายในอุตสาหกรรม จูงตอแหลเพิ่ม หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้นี้คือ หมายเลขที่สูงของบริษัทภายในอุตสาหกรรมที่ผลักดันลงกำไรระหว่างราคาและต้นทุน และเป็นผล บริษัท unhedged มักจะทรมานจากการช็อกต้นทุน เช่นเดียวกับผลการวิจัยของ Allayannis และ Ihrig (2001), บริษัทในสภาพแวดล้อมการแข่งขันค้นหามันยากที่จะปรับราคาตามต้นทุนที่เปลี่ยนแปลง ดังนั้น บริษัทในภูมิทัศน์การแข่งขันกำลังเผชิญกับความเสี่ยงเพิ่มเติม และพวกเขามักตอแหลมากกว่า บนมืออื่น ๆ Mello และ Ruckes (2008) โต้แย้งว่า บริษัทที่มีแนวโน้มที่ตอแหลน้อยอาจเพิ่มเติมถูกสภาวะตลาดแข่งขัน แต่ได้รับประโยชน์จากรัฐเป็นกระแสเงินสดสูงขึ้น นี้เป็นกับอาดัม และคุ้ม (2013) ที่พบว่า hedging มีความสัมพันธ์เชิงลบกับความรุนแรงของการแข่งขัน จับระดับแข่งขัน โดยพิจารณาจำนวนของบริษัท ผมใช้ล็อกของญี่ปุ่นในแต่ละปีเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของขนาดของตัวแปรนี้ เนื่องจากมีมากกว่า 2000 ญี่ปุ่นแต่ละปี ผมเรียกตัวแปร NumIns แสดงจำนวนรวมของญี่ปุ่นในเวลาที่กำหนดนี้

Results (Thai) 2:

เขื่อน Dasgupta และ Titman (2007) คาดการณ์ว่าเมื่อมี บริษัท อื่น ๆ ในอุตสาหกรรมแรงจูงใจเพื่อป้องกันความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น คำอธิบายหนึ่งที่เป็นไปได้ในการนี​​้ก็คือตัวเลขที่สูงขึ้นของ บริษัท ในอุตสาหกรรมผลักดันอัตรากำไรขั้นต้นลดลงระหว่างราคาและค่าใช้จ่ายและเป็นผลให้ บริษัท สัญญาป้องกันความเสี่ยงมีแนวโน้มที่จะต้องทนทุกข์ทรมานเป็นผลมาจากค่าใช้จ่ายในช็อต คล้ายกับผลการวิจัยของ Allayannis และ Ihrig (2001) ที่ บริษัท ในสภาพแวดล้อมการแข่งขันมากขึ้นพบว่ามันยากที่จะปรับราคาตามการเปลี่ยนแปลงของค่าใช้จ่าย ดังนั้น บริษัท ในภูมิทัศน์การแข่งขันมากขึ้นมีความเสี่ยงมากขึ้นและพวกเขามีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงมากขึ้น ในทางตรงกันข้าม, เมลโลและ Ruckes (2008) ยืนยันว่า บริษัท มีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อยอาจได้รับมากขึ้นในสภาวะตลาดที่มีการแข่งขัน แต่จะได้รับประโยชน์มากขึ้นจากการไหลเวียนของเงินสดรัฐที่สูงขึ้น นี้อยู่ในแนวเดียวกันกับอาดัมและเนน (2013) ที่พบว่าการบริหารความเสี่ยงมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความรุนแรงของการแข่งขัน ผมจับระดับการแข่งขันโดยพิจารณาจำนวนของ บริษัท ผมใช้เวลาบันทึกจำนวนของ บริษัท ประกันแต่ละปีเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของความสำคัญของตัวแปรนี้เนื่องจากมีกว่า 2,000 บริษัท ประกันแต่ละปี ที่ผมเรียกนี้ NumIns ตัวแปรที่เป็นตัวแทนของจำนวนรวมของ บริษัท ประกันในเวลาที่กำหนด

Results (Thai) 3:

เขื่อน , dasgupta และ titman ( 2007 ) คาดการณ์ว่า เมื่อมี บริษัท ในอุตสาหกรรม , แรงจูงใจเพื่อป้องกันความเสี่ยงเพิ่มขึ้น คำอธิบายที่เป็นไปได้นี้คือ สูงกว่าตัวเลขของ บริษัท ในอุตสาหกรรม ดันลงขอบระหว่างราคาต้นทุนและผล บริษัท unhedged มีแนวโน้มที่จะประสบผลของการช็อก ต้นทุนคล้ายกับผลของ allayannis อีริก ( 2001 ) และ บริษัท ในสภาพแวดล้อมการแข่งขันมากขึ้นพบมันยากที่จะปรับราคาตามการเปลี่ยนแปลงของต้นทุน ดังนั้น บริษัท ในภูมิทัศน์ที่แข่งขันมีการเปิดรับความเสี่ยงมากขึ้น และมีแนวโน้มที่จะมีความเสี่ยงมากขึ้น บนมืออื่น ๆ , รหัส ruckes ( 2008 ) ยืนยันว่า บริษัท มีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อย อาจจะพูดถึงภาวะการแข่งขันตลาดแต่ได้ประโยชน์มากขึ้นจากสภาพกระแสเงินสดที่สูงขึ้น นี้จะสอดคล้องกับ อดัม และ เนน ( 2013 ) ที่พบว่า ความเสี่ยงมีความสัมพันธ์เชิงลบ กับความเข้มของการแข่งขัน ผมจับระดับการแข่งขัน โดยพิจารณาจากจำนวนของ บริษัท ผมเอาบันทึกของจำนวน บริษัท ประกันในแต่ละปีเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของขนาดของตัวแปรนี้ เนื่องจากมีมากกว่า 2000 ประกันในแต่ละปี ผมเรียกว่า ตัวแปรนี้ numins แทนจำนวนผู้ประกันตนในเวลาที่กำหนด .