discourse and context and their rel

discourse and context and their relationship. The “discoursing” of the social science disciplines has
made the discussion of such a widely used term difficult to define. But despite the saturation of (and
by) the academic community with this term, there has been little explicit work which focuses on the
oral/literate mix in specific settings. Discourse in Foucaultian perspective as the complex of signs and
practices structured through power relations to control our lives, or discourse as cultural capital
within a market economy (Bourdieu, 1977,1991), is represented at a level of abstraction which
ignores the oral/written debate. Although Foucault and Bourdieu are concerned with the relationship
between everyday practices and sociohistorical and economic conditions which shape them, there is
no accounting for how these day-to-day practices come about.

Results (Malay) 1:

wacana dan konteks dan hubungan mereka. Mempunyai "Discoursing" disiplin sains sosialmembuat perbincangan mengenai satu istilah yang digunakan secara meluas yang sukar untuk menentukan. Tetapi di sebalik ketepuan (danoleh) masyarakat akademik dengan istilah ini, terdapat sedikit jelas kerja-kerja yang memberi tumpuan kepadacampuran lisan/celik dalam persekitaran tertentu. Wacana dalam perspektif Foucaultian sebagai kompleks tanda-tanda danamalan-amalan yang dirangka melalui hubungan antara kuasa untuk mengawal hidup kita, atau wacana sebagai modal budayadalam pasaran ekonomi (Bourdieu, 1977,1991), dilambangkan pada tahap abstraksi yangmengabaikan perdebatan lisan/ditulis. Walaupun Foucault dan Bourdieu berkenaan dengan hubunganantara amalan-amalan harian dan sociohistorical dan keadaan ekonomi yang membentuk mereka, Terdapattidak merangkumi bagaimana amalan-amalan harian ini terjadi.

Results (Malay) 2:

wacana dan konteks dan hubungan mereka. The "berpidato" daripada bidang sains sosial telah
dibuat perbincangan mengenai apa-apa istilah yang digunakan secara meluas sukar untuk menentukan. Tetapi walaupun tepu (dan
oleh) komuniti akademik dengan istilah ini, terdapat kerja-kerja yang jelas sedikit yang memberi tumpuan kepada
campuran lisan / celik dalam tetapan tertentu. Wacana dalam perspektif Foucaultian sebagai kompleks tanda-tanda dan
amalan berstruktur melalui hubungan kuasa untuk mengawal kehidupan kita, atau wacana sebagai modal budaya
dalam ekonomi pasaran (Bourdieu, 1977,1991), diwakili pada tahap abstraksi yang
mengabaikan lisan / bertulis perdebatan. Walaupun Foucault dan Bourdieu bimbang dengan hubungan
antara amalan sehari-hari dan syarat sociohistorical dan ekonomi yang membentuk mereka, tidak
ada perakaunan untuk bagaimana amalan-amalan sehari-hari berlaku.