“Is there a problem?” Draco crooked

“Is there a problem?” Draco crooked an eyebrow at her and her scowling face. He also desperately tried to hide an amused smirk as he did so. Her hair was all over the place, as per usual, and for whatever reason she seemed utterly angry with him.
“What have you done?” she was nearby growling now, which surprised him. She always seemed to loathe him just a little bit more when he growled and now she was doing it herself. Draco, however, did not loathe her when she growled. He actually thought that it was somewhere in between funny and fascinating. Her question, however, put him slightly off.
When he had awoken that morning, he had felt quite good. His mood was bright and it only seemed to be improving when he opened his eyes and saw the sun shining in through the curtains. For the first time since they got placed in the same quarters in early September, he did not feel like pulling a prank on Granger.
When he didn’t answer her and just looked at her with that non-understanding expression, she drew her wand and poked his chest with it. “The toilet seat was down and my hair products are just the way they are supposed to be. Even my toothpaste is normal! I’ve been up for half and hour and nothing bad has happened” she said, still holding her wand against his chest. He only relaxed back on his bed, looking up at her. “Tell me,” She poked his chest, “what you’ve,” she poked him again, “done!” She poked him a last time.
“Don’t get your knickers in a twist, Granger. I didn’t do anything, nor do I intend to.” He placed his arms behind his head an rested it on them. “I am in a good mood today, Granger. The weather is great and I would advice you to just let go of the thought that I will eventually do something,”
Hermione looked at him, trying to find a sign of lies in his eyes. There was none, though. He was simply laying there, relaxed. Turning from him, still pretty annoyed with him, she stomped out of his room. As she turned back to close the door however, she glanced over at him one last time. He had now closed his eyes.
She would probably never forget that first day when she saw Draco Malfoy smile wholeheartedly.

Results (Thai) 2:

"มีปัญหาหรือไม่" เดรโกคดเคี้ยวคิ้วเธอและใบหน้าของเธอหน้าบึ้ง นอกจากนี้เขายังพยายามอย่างยิ่งที่จะซ่อนรอยยิ้มขบขันขณะที่เขาทำเช่นนั้น ผมของเธอเป็นทั่วทุกสถานที่ตามปกติและด้วยเหตุผลใดที่เธอดูเหมือนโกรธอย่างเต็มที่กับเขา.
"คุณทำอะไร?" เธอได้รับใกล้เคียงคำรามในขณะนี้ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ เธอมักจะดูเหมือนจะเกลียดเขาเพียงเล็กน้อยมากขึ้นเมื่อเขาคำรามและตอนนี้เธอก็เธอจะทำเอง เดรโก แต่ไม่ได้เกลียดเธอเมื่อเธอคำราม อันที่จริงเขาคิดว่ามันเป็นหนึ่งในระหว่างตลกและน่าสนใจ คำถามของเธอ แต่ทำให้เขาออกเล็กน้อย.
เมื่อเขาได้ปลุกให้ตื่นขึ้นในเช้าวันนั้นเขามีความรู้สึกที่ดีมากทีเดียว อารมณ์ของเขาเป็นที่สดใสและดูเหมือนจะเป็นเพียงการปรับปรุงเมื่อเขาเปิดตาของเขาและเห็นดวงอาทิตย์ส่องแสงผ่านม่าน เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พวกเขาได้วางไว้ในไตรมาสเดียวกันในช่วงต้นเดือนกันยายนเขาไม่ได้รู้สึกเหมือนดึงเล่นตลกบนเกรนเจอร์.
เมื่อเขาไม่ตอบของเธอและเพียงแค่มองไปที่เธอกับว่าการแสดงออกที่ไม่เข้าใจเธอดึงไม้กายสิทธิ์ของเธอ และจิ้มหน้าอกของเขากับมัน "ห้องน้ำที่นั่งลดลงและผลิตภัณฑ์ผมเป็นเพียงวิธีที่พวกเขาควรจะเป็น แม้แต่ยาสีฟันของฉันเป็นเรื่องปกติ! ฉันได้รับการขึ้นสำหรับครึ่งชั่วโมงและไม่มีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้น "เธอกล่าวยังคงถือไม้กายสิทธิ์ของเธอกับหน้าอกของเขา เขาผ่อนคลายเพียงกลับมาอยู่บนเตียงของเขามองไปที่เธอ "บอก" เธอพูดกระตุ้นหน้าอกของเขา "สิ่งที่คุณ" เธอแหย่เขาอีกครั้ง "ทำ!" เธอแหย่เขาเป็นครั้งสุดท้าย.
"ไม่ได้รับกางเกงของคุณในการบิดเกรนเจอร์ ฉันไม่ได้ทำอะไรไม่ทำผมตั้งใจที่จะ. "เขาวางแขนของเขาด้านหลังศีรษะของเขาวางมันลงบนพวกเขา "ผมอยู่ในอารมณ์ที่ดีในวันนี้ชาวนา สภาพอากาศที่ดีมากและผมจะแนะนำให้คุณเพียงแค่ปล่อยให้ไปของความคิดที่ว่าฉันก็จะทำอะไรบางอย่าง "
เฮอร์ไมโอมองไปที่เขาพยายามที่จะหาสัญญาณของการโกหกในสายตาของเขา ไม่มีใครเป็น แต่ เขาเป็นเพียงการวางมีผ่อนคลาย เปิดจากเขายังคงสวยรำคาญกับเขาเธอกระทืบออกจากห้องของเขา ขณะที่เธอหันกลับไปปิดประตู แต่เธอชำเลืองมองมากกว่าที่เขาเป็นครั้งสุดท้าย เขาได้ตอนนี้ปิดตาของเขา.
เธออาจจะไม่เคยลืมว่าวันแรกเมื่อเธอเห็นเดรโกมัลฟอยยิ้มสุดใจ

Results (Thai) 3:

" มีปัญหาอะไรเหรอ " เดรโก เบี้ยวคิ้วที่เธอหน้าบึ้งหน้า เขายังพยายามที่จะซ่อนการขบขันยิ้มเยาะเมื่อเขาทำอย่างนั้น ผมของเธอไปหมด ตามปกติ และเหตุผลที่เธอดูโคตรโกรธเขา
" คุณทำอะไร ? " เธออายุใกล้เคียงคำรามแล้ว ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ .ดูเหมือนจะรังเกียจเขาอีกนิด เมื่อเขาร้อง และตอนนี้เธอกำลังทำมันด้วยตัวเอง เดรโก แต่ไม่ได้รังเกียจเธอ ตอนเธอร้อง เขาคิดว่ามันเป็นหนึ่งใน ระหว่าง ตลก และน่าสนใจ เธอถาม แต่ให้เขาเล็กน้อยปิด .
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในเช้าวันนั้น เขารู้สึกค่อนข้างดีอารมณ์ของเขาสดใสและมันดูเหมือนจะดีขึ้นเมื่อเขาเปิดตา และเห็นดวงอาทิตย์ที่ส่องผ่านผ้าม่าน เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่พวกเขาได้วางไว้ในไตรมาสเดียวกันในช่วงต้นเดือนกันยายน เขาไม่ได้รู้สึกชอบการแกล้ง เกรนเจอร์ .
เมื่อเขาไม่ตอบ เธอเพียงมองเธอด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ เธอวาดไม้กายสิทธิ์ของเธอและแทงที่หน้าอกของเขาด้วย" ที่นั่งห้องน้ำที่ถูกลงและผลิตภัณฑ์เส้นผมของฉันเป็นเพียงวิธีที่พวกเขาควรจะเป็น แม้แต่ยาสีฟันของฉันเป็นปกติ ! ผมเคยขึ้นสำหรับครึ่งชั่วโมงและไม่มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น " เธอบอกว่า ยังคงถือไม้กายสิทธิ์ของเธอกับหน้าอกของเขา เขาผ่อนคลายกลับบนเตียง เงยหน้าขึ้นมองเธอ " บอก " เธอจิ้มหน้าอกของเขา " สิ่งที่คุณได้ " เธอสะกิดเขาอีก " แล้ว " เธอสะกิดเขาเป็นครั้งสุดท้าย
" อย่ารับ knickers ของคุณในการหมุน คุณเกรนเจอร์ ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย และฉันตั้งใจที่จะ . " เขาวางแขนของเขาอยู่ด้านหลังศีรษะของเขาวางอยู่บนพวกเขา " วันนี้ฉันอารมณ์ดี คุณเกรนเจอร์ อากาศดีมากผมจะแนะนำให้คุณปล่อยให้ไปของความคิดที่ผมจะทำอะไร "
เฮอร์ไมโอนี่มองเขา พยายามหาสัญญาณอยู่ในดวงตาของเขา ไม่มีนะเขาเพียงแค่วางมี ผ่อนคลาย เปลี่ยนจากเขายังหงุดหงิดกับเขา เธอก้าวออกมาจากห้อง เมื่อเธอหันกลับไปปิดประตูแต่เธอมองไปที่เขาเป็นครั้งสุดท้าย ที่เขามีตอนนี้ปิดดวงตาของเขา
เขาจะไม่มีวันลืมวันแรกที่เธอเห็นเดรโก มัลฟอยยิ้มสุดใจ