On the one hand, one might argue th

On the one hand, one might argue that the coefficients determined in Wagstaff (1986) and similar analyses are not reliable estimates of the model’s parameters. For example, Wagstaff suggests that in moving from the theoretical to the empirical
model inappropriate assumptions may have been introduced (see Wagstaff, 1986, for details). Or the identification of medical care with market inputs may insufficiently characterize health inputs if non-medical inputs are important in the production of health.On the other hand, one may take the estimates at face value and seek explanations in terms of the underlying model. Interestingly, Wagstaff (1986) suggests that, contrary to what is assumed in Grossman’s theoretical work, the negative relationship may reflect a non-instantaneous adjustment of health capital to its “optimal”value. This, Wagstaff argues, may be the result of a constraint on medical care or be due to the existence of adjustment costs. Wagstaff finds in subsequent analysis (Wagstaff, 1993) that a reformulation of Grossman’s empirical model with non-instantaneous adjustment is not only more consistent with Grossman’s theoretical model but also with the data.

Results (Thai) 2:

ในมือข้างหนึ่งหนึ่งอาจโต้แย้งว่าค่าสัมประสิทธิ์ที่กำหนดไว้ใน Wagstaff (1986) และการวิเคราะห์ที่คล้ายกันไม่ได้ประมาณการที่เชื่อถือได้ของพารามิเตอร์ของรูปแบบ ตัวอย่างเช่น Wagstaff แสดงให้เห็นว่าในการย้ายจากทฤษฎีการทดลอง
รูปแบบการตั้งสมมติฐานที่ไม่เหมาะสมอาจได้รับการแนะนำ (ดู Wagstaff 1986 สำหรับรายละเอียด) หรือบัตรประจำตัวของการดูแลทางการแพทย์ที่มีปัจจัยการผลิตการตลาดไม่เพียงพออาจลักษณะปัจจัยการผลิตปัจจัยการผลิตสุขภาพถ้าไม่ใช่แพทย์ที่มีความสำคัญในการผลิต health.On มืออื่น ๆ หนึ่งอาจใช้เวลาประมาณการที่มูลค่าและหาคำอธิบายในแง่ของรูปแบบพื้นฐาน ที่น่าสนใจ Wagstaff (1986) แสดงให้เห็นว่าขัดกับสิ่งที่จะสันนิษฐานในการทำงานตามทฤษฎีของกรอสแมน, ความสัมพันธ์เชิงลบอาจสะท้อนให้เห็นถึงการปรับตัวที่ไม่รวดเร็วของเงินทุนสุขภาพเพื่อให้มีค่า "ที่ดีที่สุด" ของมัน นี้ Wagstaff ระบุอาจเป็นผลมาจากข้อ จำกัด ในการดูแลทางการแพทย์หรือจะเป็นเพราะการดำรงอยู่ของค่าใช้จ่ายในการปรับตัว Wagstaff พบในการวิเคราะห์ที่ตามมา (Wagstaff 1993) ที่ reformulation ของรูปแบบการทดลองของกรอสแมนที่มีการปรับที่ไม่ได้ทันทีไม่เพียง แต่สอดคล้องกับรูปแบบทางทฤษฎีของกรอสแมน แต่ยังมีข้อมูล

Results (Thai) 3:

ในมือข้างหนึ่ง , หนึ่งอาจโต้แย้งว่าค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจในองค์กร ( 1986 ) และการวิเคราะห์ที่คล้ายกันจะไม่ประเมินความน่าเชื่อถือของพารามิเตอร์ของแบบจำลอง ตัวอย่างเช่นองค์กรแสดงให้เห็นว่าในการย้ายจากทฤษฎีสู่แบบจำลอง
ไม่เหมาะสมสมมติฐานอาจได้รับการแนะนำ ( ดูรายละเอียดองค์กร , 1986 )หรือการดูแลทางการแพทย์กับปัจจัยตลาดอาจไม่แสดงลักษณะปัจจัยสุขภาพถ้ากระผมไม่ใช่แพทย์เป็นสิ่งสำคัญในการผลิตสุขภาพ บนมืออื่น ๆ , หนึ่งอาจใช้เวลาประมาณการที่มูลค่าและหาคำอธิบายในแง่ของการเป็นต้นแบบ ทั้งนี้ องค์กร ( 1986 ) แสดงให้เห็นว่า ขัดต่อสิ่งที่สันนิษฐานใน กรอสแมน ทฤษฎีของการทำงานลบความสัมพันธ์ที่ไม่อาจสะท้อนให้เห็นถึงการปรับตัวของทุนของ " สุขภาพ " ที่เหมาะสม " ค่า นี้ องค์กร ระบุ อาจเป็นผลจากข้อจำกัดในการรักษาพยาบาล หรือเป็นเพราะการมีอยู่ของค่าใช้จ่ายในการปรับ พบในองค์กร ( องค์กรการวิเคราะห์ที่ตามมา ,1993 ) ว่า reformulation ของกรอสแมนเป็นแบบจำลองเชิงประจักษ์ทันทีไม่ปรับไม่เพียงสอดคล้องกับแบบจำลองทางทฤษฎีของแมน แต่ยังมีข้อมูล