Most of the human population in the

Most of the human population in the world live in the coastal region, where there can appreciate the magnificence and luxury of the ocean. For centuries, people have regarded on the sea as an endless food supply and a useful transport route, and provide opportunities for trade. However, the last few decades, sea often threatens the inhabitants of the coastal areas and natural resources because the human activities nowadays increasingly grow. The human influence on climate change also can contribute to an accelerated trend in sea level rise which threatens coastal habitats.


Sea level rise affected the coastal region based on two consequence which is by inundation and coastal erosion. Inundation is the process where land covers with water because of the rising of sea level. On the other hand, coastal erosion involves the process of losing the sediment around the shoreline, beach or dune, breaking up the rock and lack sediment transport to the coastal by the movement of the wave, the wind, and water.


UN-HABITAT State of the World Cities Report 2008/9: Harmonious Cities aim to determine which urban area are in threat and which communities might be drowned out. This report state that the low elevation coastal zone is the continuous area along coastlines that is less than 10m above sea level which is represents 2 per cent of the world’s land area but contains 10 per cent of its total population and 13 per cent of its urban population.


Many developing countries have rapid rates of population growth, with large proportions of their populations inhabiting low lying coastal areas. In Asia, 18 of the region’s 20 largest cities are either coastal, on a river bank or in a delta. 17 per cent of the total urban population in Asia lives in the low elevation coastal zone, while in South-Eastern Asia, more than one-third of the urban population lives there. Asian megacities like Bangkok, Dhaka, Ho Chi Minh City, Kolkata, Manila, Mumbai, Shanghai, Yangon and Tianjin are at high risk of both inland and coastal flooding because these countries have one thing in common which is low-lying country and (Fuchs, 2010) .

Results (Malay) 1:

Kebanyakan penduduk manusia di dunia yang hidup di kawasan persisiran pantai, di mana tiada boleh menghargai keagungan dan mewah lautan. Selama berabad-abad, orang telah dianggap di laut untuk bekalan makanan yang tidak berkesudahan dan laluan pengangkutan yang berguna, dan memberikan peluang-peluang perdagangan. Walau bagaimanapun, beberapa dekad yang lalu, laut sering mengancam penduduk di kawasan persisiran pantai dan sumber asli kerana aktiviti-aktiviti manusia kini semakin berkembang. Pengaruh manusia terhadap perubahan iklim juga boleh menyumbang kepada trend yang dipercepatkan dalam kenaikan aras laut yang mengancam habitat persisiran pantai.Kenaikan aras laut terjejas Mukah berdasarkan dua akibat iaitu oleh limpahan dan hakisan pantai. Limpahan adalah proses di mana tanah meliputi dengan air kerana peningkatan paras laut. Di sisi lain, Hakisan Pantai melibatkan proses kehilangan sedimen di sekitar persisiran pantai, pantai atau dune, berbuka sehingga pengangkutan enapan batu dan kekurangan untuk sokongan oleh pergerakan gelombang, angin dan air.Negeri UN-HABITAT di dunia bandar-bandar laporan 2008/9: harmoni bandar bertujuan untuk menentukan kawasan bandar yang berada dalam ancaman dan komuniti yang mungkin lemas. Keadaan laporan ini iaitu Zon Pantai dongakan kawasan berterusan di sepanjang pesisiran pantai yang kurang daripada 10m di atas paras laut yang mewakili 2 peratus daripada keluasan tanah di dunia tetapi mengandungi 10 peratus daripada jumlah penduduknya dan 13 peratus daripada populasi bandar.Kebanyakan negara membangun dengan pesat kadar pertumbuhan penduduk, dengan pembahagian besar populasi mereka menduduki rendah terletak di kawasan persisiran pantai. Di Asia, 18 buah bandar-bandar terbesar 20 di rantau ini adalah salah satu pantai, tebing sungai atau di delta yang. 17 peratus daripada jumlah penduduk bandar di Asia kehidupan di dalam zon persisiran pantai ketinggian rendah, sementara di Asia Tenggara, melebihi satu pertiga daripada penduduk bandar tinggal sana. Megacities Asia seperti Bangkok, Dhaka, Ho Chi Minh City, Kolkata, Manila, Mumbai, Shanghai, Yangon dan Tianjin berisiko tinggi darat dan perairan banjir kerana negara-negara ini mempunyai satu perkara yang sama yang merupakan negara yang rendah dan (Fuchs, 2010).

Results (Malay) 2:

Kebanyakan populasi manusia di dunia hidup di kawasan pantai, di mana terdapat boleh menghargai keindahan dan kemewahan lautan. Berabad-abad lamanya, orang telah dianggap di laut sebagai bekalan makanan yang tidak berkesudahan dan laluan pengangkutan yang berguna, dan menyediakan peluang untuk perdagangan. Walau bagaimanapun, beberapa dekad yang lalu, laut sering mengancam penduduk kawasan pantai dan sumber semula jadi kerana aktiviti manusia pada masa kini semakin berkembang. Pengaruh manusia terhadap perubahan iklim juga boleh menyumbang kepada trend dipercepatkan kenaikan paras air laut yang mengancam habitat pantai. Kenaikan aras laut terjejas kawasan pantai berdasarkan dua akibat yang adalah dengan banjir dan hakisan pantai. Banjir adalah proses di mana tanah meliputi dengan air kerana peningkatan paras laut. Sebaliknya, hakisan pantai melibatkan proses kehilangan sedimen di sekitar pantai, pantai atau bukit pasir, berpecah batu dan kekurangan pengangkutan sedimen ke pantai oleh pergerakan gelombang, angin, dan air. UN-HABITAT Negeri daripada Bandar World Report 2008/9: Bandar Harmoni bertujuan untuk menentukan kawasan bandar berada dalam ancaman dan mana masyarakat mungkin tenggelam. Keadaan laporan bahawa ketinggian rendah zon pantai adalah kawasan yang berterusan di sepanjang pantai yang kurang daripada 10m di atas paras laut yang mewakili 2 peratus daripada kawasan tanah di dunia tetapi mengandungi 10 peratus daripada jumlah penduduk dan 13 peratus daripada bandar yang penduduk. Banyak negara membangun mempunyai kadar pesat pertumbuhan penduduk, dengan kadar yang besar populasi mereka yang mendiami kawasan pantai rendah berbohong. Di Asia, 18 daripada 20 bandar-bandar terbesar di rantau ini adalah sama ada pantai, di tebing sungai atau di delta. 17 peratus daripada jumlah penduduk bandar di Asia tinggal di zon pantai ketinggian yang rendah, manakala di Selatan-Timur Asia, lebih daripada satu pertiga daripada penduduk bandar tinggal di sana. Megacities Asia seperti Bangkok, Dhaka, Bandar Ho Chi Minh, Kolkata, Manila, Mumbai, Shanghai, Yangon dan Tianjin mempunyai risiko tinggi kedua-dua pedalaman dan banjir pantai kerana negara ini mempunyai satu persamaan iaitu negeri yang berkedudukan rendah dan (Fuchs , 2010).