The present study evaluated the pre

The present study evaluated the predictors of insufficient sleep in a large epidemiologic sample. Nearly, all variables were significantly related to insufficient sleep to some degree, though some factors (e.g., overall mental health) were more strongly related than others (e.g., alcohol use). Taken together, these findings demonstrate that a myriad of social and behavioral factors contribute to insufficient sleep.
The proportion of variance explained by this relatively wide array of variables is restricted to approximately 17–20%. This is a relatively low figure, given the large number of potential factors included. It is possible that other factors not included, such as work schedule, number of jobs, beliefs and attitudes about sleep, and history of sleep, medical, and psychiatric disorders, may also play unique roles. Further, there is likely a high degree of measurement error in these survey items, contributing to a diminished predictive ability.

Results (Thai) 1:

การศึกษาปัจจุบันประเมิน predictors ของการนอนหลับไม่เพียงพอในตัวอย่าง epidemiologic ขนาดใหญ่ เกือบ ตัวแปรทั้งหมดอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับนอนหลับไม่เพียงพอกับ แม้ว่าบางปัจจัย (เช่น สุขภาพจิตโดยรวม) ได้อย่างรุนแรงที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ (เช่น แอลกอฮอล์ใช้) ปวง ค้นพบเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า สนับสนุนของปัจจัยทางสังคม และพฤติกรรมการนอนหลับไม่เพียงพอสัดส่วนของผลต่างอธิบายความนี้ค่อนข้างหลากหลายตัวแปรถูกจำกัดประมาณ 17-20% นี้เป็นตัวเลขค่อนข้างต่ำ ให้จำนวนมากมีศักยภาพปัจจัยรวม เป็นไปได้ว่า ปัจจัยอื่น ๆ ไม่ รวม เช่นตารางการทำงาน งาน ความเชื่อ และทัศนคติเกี่ยวกับการนอนหลับ และประวัติศาสตร์ของการนอนหลับ แพทย์ และโรคทางจิตเวช อาจเล่นบทบาทเฉพาะ เพิ่มเติม มีน่าจะระดับสูงประเมินข้อผิดพลาดในรายการสำรวจ สนับสนุนความสามารถในการคาดการณ์ diminished

Results (Thai) 2:

การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินการพยากรณ์ของการนอนหลับไม่เพียงพอในตัวอย่างทางระบาดวิทยาที่มีขนาดใหญ่ เกือบทุกตัวแปรมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในการนอนหลับไม่เพียงพอในระดับหนึ่ง แต่ปัจจัยบางอย่าง (เช่นสุขภาพจิตโดยรวม) มีความสัมพันธ์มากขึ้นอย่างมากกว่าคนอื่น ๆ (เช่นการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์) ที่ร่วมกันค้นพบเหล่านี้แสดงให้เห็นว่ามากมายของปัจจัยทางสังคมและพฤติกรรมที่นำไปสู่การนอนหลับไม่เพียงพอ.
สัดส่วนของความแปรปรวนอธิบายโดยอาร์เรย์นี้ค่อนข้างกว้างของตัวแปรที่ถูก จำกัด อยู่ที่ประมาณ 17-20% ซึ่งเป็นตัวเลขที่ค่อนข้างต่ำได้รับจำนวนมากของปัจจัยที่อาจเกิดขึ้นรวม เป็นไปได้ว่าปัจจัยอื่น ๆ ไม่รวมเช่นตารางการทำงาน, จำนวนของงาน, ความเชื่อและทัศนคติเกี่ยวกับการนอนหลับและประวัติศาสตร์ของการนอนหลับ, การแพทย์, และความผิดปกติทางจิตนอกจากนี้ยังอาจมีบทบาทที่ไม่ซ้ำกัน นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะมีระดับสูงของข้อผิดพลาดในการวัดการสำรวจรายการเหล่านี้เอื้อต่อความสามารถในการคาดการณ์ลดลง

Results (Thai) 3:

การศึกษาประเมินปัจจัยการนอนไม่เพียงพอในการศึกษาทางระบาดวิทยาขนาดใหญ่ เกือบทุกตัวแปร มีความสัมพันธ์กับการนอนไม่เพียงพอในระดับหนึ่ง แม้ว่าปัจจัยบางอย่าง ( เช่นรวมสุขภาพจิตมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆและที่เกี่ยวข้อง ( เช่น การใช้แอลกอฮอล์ ) ถ่ายด้วยกันการค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า มากมายของปัจจัยทางสังคมและพฤติกรรมสนับสนุนการนอนไม่เพียงพอ อัตราส่วนของความแปรปรวน
อธิบายโดยอาร์เรย์กว้างของตัวแปรนี้ค่อนข้างจำกัด ประมาณ 17 - 20 % นี่เป็นรูปที่ค่อนข้างต่ำที่ได้รับจำนวนมากของปัจจัยรวม มันเป็นไปได้ที่ปัจจัยอื่น ๆด้วย เช่น กำหนดการงานจำนวนของงาน ความเชื่อ และทัศนคติเกี่ยวกับการนอนหลับ และประวัติของการนอนหลับ , การแพทย์และจิตเวชความผิดปกติยังอาจจะเล่น บทบาทที่ไม่ซ้ำกัน เพิ่มเติมมีแนวโน้มระดับสูงของความคลาดเคลื่อนในรายการเหล่านี้การสำรวจ ที่เอื้อต่อการลดลงในการทำนายความสามารถ