Then the air hostess came out of th

Then the air hostess came out of the cabin. She looked very different now because
she had a machine gun in her hand. She stood at the front of the plane and watched the
passengers carefully.‘Here we are, madam.’ The big black car stopped and a police officer opened the
black door.
‘Thank you.’ Helen Sandberg smiled at him as she got out. Another police officer
opened the front door of her house.
Inside the house it was quiet. Her daughter was reading. She put the book down.
‘Hello, Mummy. You’re late. You said you’d be home by ten o’clock. I wanted to talk to
you about my homework, remember?’
Helen sat down. ‘I’m sorry, Sarah. I did remember, really. But I had very busy day.
Anyway, I’m home now. What’s the problem?’
‘it’s this book,’ said Sarah. ‘I have to write about it at school on Friday, and I don’t
understand it.’
‘All right,’ said Helen. ‘Bring the book into the kitchen and I’ll look at while you make
me a cup of coffee.’
They sat in the kitchen and talked for nearly half an hour. Then Helen looked at her
watch. ‘OK, Sarah, that’s enough for now. It’s nearly midnight, and I must be up at six
tomorrow. I’m going to bed. Goodnight.’
Alone in her bedroom, she undressed and got into the big empty bed. She was very
tired, she closed her eyes and three minutes she was asleep.
The phone rang at 12.15 a.m.
Helen groaned, and picked it up.
‘Hello… What?… Who?… Do you know what time is it?’
She ran her hand through her hair and turned the light on. ‘What, now? I don’t believe
it. Are you sure?’
The voice on the telephone explained carefully. Helen groaned again, and sat up. ‘I
hope it is serious. If it isn’t, somebody is going to be in big trouble… yes… All right… Send
the car in fifteen minutes, then. And bring me some coffee! Goodbye.’
She put the phone down and got out of bed. Outside the tomorrow she could hear a
strong wind blowing.
Twenty minutes later she was sitting in the back of her big black car, drinking a cup of
coffee and talking to the Chief of Airport Police on the car telephone. It was raining heavily.

Results (Thai) 1:

แล้ว แอร์โฮสเตสที่มาจากในห้องโดยสาร เธอดูแตกต่างกันมากขณะนี้เนื่องจากเธอมีปืนเครื่องในมือของเธอ เธอยืนอยู่ที่ด้านหน้าของเครื่องบิน และ watchedผู้โดยสารอย่างนั้น 'ที่นี่เรามี ท่านผู้หญิง.' รถสีดำขนาดใหญ่หยุด และตำรวจเปิดประตูสีดำ'ขอบคุณ' เฮเลน Sandberg ยิ้มที่เขากับเธอมาออก เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกเปิดประตูหน้าบ้านของเธอภายในบ้าน ได้สะดวก ลูกสาวของเธอกำลังอ่าน เธอวางหนังสือลง' สวัสดี มัมมี่ คุณสาย คุณว่า คุณจะเป็นบ้านสิบโมง อยากจะพูดคุยกับเกี่ยวกับบ้านของฉัน คุณจำได้หรือไม่ 'เฮเลนนั่งลง ' ขอ ซาราห์ ผมไม่ได้จำ จริง ๆ แต่ผมเหนื่อยมากอย่างไรก็ตาม ฉันหน้าแรกตอนนี้ ปัญหาคืออะไร? "'เป็นหนังสือเล่มนี้ กล่าวว่า ซาราห์ ' ได้เขียนเกี่ยวกับเรื่องที่เรียนในวันศุกร์ และฉันไม่เข้าใจก็ ''นายก เฮเลนกล่าว ' นำหนังสือเข้ามาในห้องครัว และผมจะดูในขณะที่คุณทำถ้วยกาแฟของฉัน.'พวกเขานั่งอยู่ในห้องครัว และคุยกันเกือบครึ่งชั่วโมง แล้วเฮเลนมองเธอชม "ตกลง ซาร่าห์ ก็เพียงพอสำหรับตอนนี้ ถึงเกือบเที่ยงคืน และฉันต้องได้ที่ 6วันพรุ่งนี้ ฉันจะนอน Goodnight 'คนเดียวในห้องนอนของเธอ เธอ undressed และมีเตียงว่างเปล่าขนาดใหญ่ เธอมากเหนื่อย เธอปิดตาเธอและสามนาทีเธอหลับโทรศัพท์รังที่ 15 24.00 น.เฮเลน groaned และเบิกค่า' สวัสดี... อะไรนะ ใคร? ... คุณรู้จักกี่?'เธอวิ่งมือของเธอ โดยผม และเปิดไฟ ' อะไร ขณะนี้ ผมไม่เชื่อว่ามัน คุณแน่ใจหรือไม่ 'เสียงโทรศัพท์อธิบายอย่างระมัดระวัง เฮเลน groaned อีกครั้ง และเสาร์ค่า ' ฉันหวังว่า มันจะร้ายแรง ถ้าไม่ ใครสักคนจะมีปัญหาใหญ่...ใช่... ก็ได้ ส่งรถห้านาที จากนั้น และขอกาแฟบาง ลาก่อน 'เธอวางโทรศัพท์ลง และได้จาก นอกวันพรุ่งนี้เธอสามารถได้ยินการลมแรงพัดยี่สิบนาทีต่อมาเธอนั่งด้านหลังของรถยนต์ขนาดใหญ่สีดำ ดื่มถ้วยของกาแฟและพูดคุยกับหัวหน้าของสนามบินตำรวจโทรศัพท์รถยนต์ ฝนกำลังตกหนัก

Results (Thai) 2:

จากนั้นแอร์โฮสเตสเดินออกมาจากห้องโดยสาร เธอมองที่แตกต่างกันมากในขณะนี้เพราะ
เธอมีปืนกลอยู่ในมือของเธอ เธอยืนอยู่ที่ด้านหน้าของเครื่องบินและดู
ผู้โดยสาร carefully.'Here เราเป็นแหม่ม. ' รถสีดำขนาดใหญ่และหยุดเจ้าหน้าที่ตำรวจเปิด
ประตูสีดำ.
'ขอบคุณ.' เฮเลน Sandberg ยิ้มให้เขาขณะที่เธอได้ออก เจ้าหน้าที่ตำรวจอีก
เปิดประตูหน้าบ้านของเธอ.
ภายในบ้านมันเป็นที่เงียบสงบ ลูกสาวของเธอได้อ่าน เธอวางหนังสือเล่มนี้ลง.
'สวัสดีคุณแม่ คุณสาย คุณบอกว่าคุณต้องการจะบ้านโดย 10:00 ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับ
คุณเกี่ยวกับบ้านของฉันจำได้ไหม? '
เฮเลนนั่งลง 'ฉันขอโทษซาร่าห์ ฉันไม่จำจริงๆ แต่ฉันมีวันที่ยุ่งมาก.
ยังไงก็ตามผมที่บ้านตอนนี้ ปัญหาที่เกิดขึ้นคืออะไร? '
'มันเป็นหนังสือเล่มนี้' ซาร่าห์กล่าวว่า "ผมต้องเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่โรงเรียนในวันศุกร์และฉันไม่
เข้าใจมัน. '
'สิทธิทั้งหมด' เฮเลนกล่าวว่า 'นำหนังสือเข้าไปในครัวและฉันจะมองในขณะที่คุณทำ
ฉันถ้วยกาแฟ. '
พวกเขานั่งอยู่ในห้องครัวและพูดคุยกันเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง แล้วเฮเลนเธอมองที่
นาฬิกา 'ตกลงซาร่าห์ที่เพียงพอสำหรับตอนนี้ มันเกือบเที่ยงคืนและฉันจะต้องขึ้นที่หก
ในวันพรุ่งนี้ ฉันจะไปที่เตียง ราตรีสวัสดิ์. '
อยู่คนเดียวในห้องนอนของเธอเธอไม่ได้แต่งตัวและได้เข้าเตียงว่างเปล่าขนาดใหญ่ เธอเป็นคนที่มาก
เหนื่อยเธอปิดตาและสามนาทีของเธอเธอกำลังนอนหลับ.
โทรศัพท์ดังที่ 12:15
เฮเลนครางและหยิบมันขึ้นมา.
'Hello ... อะไร ... ใคร? ... คุณรู้ว่าสิ่งที่เวลามันคืออะไร?'
เธอวิ่ง มือของเธอผ่านผมของเธอและหันไฟบน 'อะไรตอนนี้หรือไม่ ผมไม่เชื่อว่า
มัน คุณแน่ใจหรือไม่? '
เสียงในโทรศัพท์อธิบายอย่างระมัดระวัง เฮเลนครางอีกครั้งและลุกขึ้นนั่ง "ผม
หวังว่ามันจะเป็นเรื่องรุนแรง ถ้ามันไม่ได้เป็นคนที่เป็นไปได้ในปัญหาใหญ่ ... ใช่ ... ใช่ทั้งหมด ... ส่ง
รถในสิบห้านาทีแล้ว และนำมาให้ฉันกาแฟบาง! ลาก่อน. '
เธอวางโทรศัพท์ลงและได้ออกจากเตียง ออกไปข้างนอกในวันพรุ่งนี้เธอจะได้ยินเสียง
เป่าลมแรง.
ยี่สิบนาทีต่อมาเธอก็นั่งอยู่ในด้านหลังของรถขนาดใหญ่สีดำของเธอดื่มถ้วย
กาแฟและพูดคุยกับหัวหน้าตำรวจสนามบินในโทรศัพท์รถ มันก็มีฝนตกอย่างหนัก

Results (Thai) 3:

จากนั้นแอร์โฮสเตสที่ออกมาจากกระท่อม เธอดูแตกต่างมาก เพราะตอนนี้
เธอปืนกลในมือของเธอ เธอยืนอยู่ที่ด้านหน้าของเครื่องบินและดู
ผู้โดยสารให้ดี 'here เราค่ะ " รถสีดำหยุดและตำรวจเปิดประตูดำ
.
ขอบคุณค่ะ แซนด์เบิร์ก ' เฮเลนยิ้มให้เขาขณะที่เธอออกไปแล้ว อีก
ตำรวจเปิดประตูหน้าบ้าน
ในบ้านมันก็เงียบ . ลูกสาวเธอกำลังอ่าน เธอวางหนังสือลง
สวัสดีคะ แม่ คุณมาสายนะ เธอบอกว่าเธอจะกลับมาตอนสิบโมง ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับ
การบ้านฉัน จำไม่ได้เหรอ '
เฮเลนนั่งลง ' ผมขอโทษ ซาราห์ ผมจำไม่ได้จริงๆ แต่ฉันมีงานยุ่งทั้งวัน
อยู่ดี ตอนนี้ฉันอยู่บ้าน อะไรคือปัญหา ? '
' มันหนังสือเล่มนี้ ,' ซาร่า ' ผมต้องเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่โรงเรียนเมื่อวันศุกร์ และผมไม่ได้

ทั้งหมดเข้าใจมัน . ' ขวา ' ' เฮเลน ' เอาหนังสือเข้าไปในครัว ผมจะดูในขณะที่คุณให้ฉันดื่มกาแฟ
'
พวกเขานั่งอยู่ในครัว คุยกันประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง แล้วเฮเลนมองดูเธอ

' โอเค ซาร่าห์ พอแล้วสำหรับตอนนี้ มันเกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมต้องขึ้นที่ 6
พรุ่งนี้ผมจะไปนอน ราตรีสวัสดิ์ '
อยู่คนเดียวในห้องนอนของเธอ เธอถอดชุดออกและเข้าไปในเตียงว่างเปล่าขนาดใหญ่ เธอมาก
เหนื่อย เธอหลับตาและสามนาที เธอกำลังหลับอยู่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นที่ 12.15 น.

เฮเลน ครางออกมาเบาๆ และหยิบมันขึ้นมา .
สวัสดี . . . . . . . อะไร ? . . . . . . . ใคร ? . . . . . . . คุณรู้ว่ามันคือเวลาอะไร ? '
เธอหนีมือของเธอผ่านผมและเปิดไฟ ' อะไรกันอีก ฉันไม่เชื่อ
. คุณแน่ใจนะ ?'
เสียงในโทรศัพท์ อธิบายอย่างละเอียด เฮเลนครางอีกครั้ง และนั่งขึ้น ' ผม
หวังว่ามันรุนแรง ถ้าไม่ใช่ ใครบางคนกำลังมีปัญหาใหญ่ครับ . . . . . . . . . . . . . . เอาล่ะ . . . . . . ส่ง
รถในสิบห้านาทีแล้ว เอากาแฟมาให้ฉันหน่อย ! ลาก่อน '
เธอวางโทรศัพท์ลง แล้วลุกจากเตียง พรุ่งนี้ เธอจะได้ยินเสียงข้างนอกลมแรงพัด

.ยี่สิบนาทีต่อมาเธอนั่งอยู่ในด้านหลังของรถสีดำเธอใหญ่ ดื่มกาแฟและพูดคุยกับ
หัวหน้าตำรวจที่สนามบินในรถ โทรศัพท์ ฝนตกหนักมากค่ะ