- Text
- History
The Beaver flew over the Rajang Riv
The Beaver flew over the Rajang River and made a circle round the runway. It dropped lower and lower. Then the boys left the three wheels running over the shot grass of the runway. They had arrived at Sibu airport.
We shan’t be here long. There are only a few parcels and letters to leave and to collect Captain Ibrahim said. I and do not think anyone has a ticket from here. Muthu he went on you can sit in the front seat when we take off for Kapit.
There was only a small airport building at Sibu. The plane stopped near it and Captain Ibrahim turned off the engine. You can get out and walk around he said. He looked out of the window and said I was wrong. We are going to have another passenger.
The boy climbed out of the plane and looked around them. A tall thin man leaving the airport building. He was wearing a dark coat and a hat was pulled down over his eyes. He carried a small bag. Other man came from the building to fill the plane with petrol and the tall man came up to one of them. The talked to see that it was ten dollars. Then they walked across to the building to get a cold drink.
Why did that passenger give ten dollars to that man ? Muthu asked.
It was a strange thing to Lim said.
We must tell the Captain about this said Ali but Lim said I do not know. Perhaps there is nothing. Here comes the Captain. Do not say anything to him now.
The boys followed the Captain to the plane. When they came nearer they saw that the stranger had put on dark glasses. He said loudly I am going with you to Kapit. And I will take the front the front seat. He smiled at the boys.
Ali do not like that smile at all. He could not see the man’s eyes but he know that the stranger was not really smiling.
I am sorry but someone is already sitting here Captain Ibrahim said. It is this student’s place.
I will sit at the back Captain. The new passenger can sit at the from Muthu said quietly. The man could not hear him.
It is very good of you the Captain. The new passenger can sit at the front Muthu. I am very difficult. Captain Ibrahim then said loudly to the man this young man is giving you his seat. Can I see your ticket please? The man gave him the ticket. The Captain looked at it and gave it back saying Thank you Mr. Cheong.
The thin man climbed in and set down in the front seat. He did not speak. Some men brought his luggage to the plane and lifted it in. the students stood in the shade of the plane and the Captain walked back to the airport building.
“What a strange man” Ali said
“Why does he want to sit in the front seat?” Lim asked.
The Beaver flew over the Rajang River and made a circle round the runway. It dropped lower and lower. Then the boys left the three wheels running over the shot grass of the runway. They had arrived at Sibu airport.
We shan’t be here long. There are only a few parcels and letters to leave and to collect Captain Ibrahim said. I and do not think anyone has a ticket from here. Muthu he went on you can sit in the front seat when we take off for Kapit.
There was only a small airport building at Sibu. The plane stopped near it and Captain Ibrahim turned off the engine. You can get out and walk around he said. He looked out of the window and said I was wrong. We are going to have another passenger.
The boy climbed out of the plane and looked around them. A tall thin man leaving the airport building. He was wearing a dark coat and a hat was pulled down over his eyes. He carried a small bag. Other man came from the building to fill the plane with petrol and the tall man came up to one of them. The talked to see that it was ten dollars. Then they walked across to the building to get a cold drink.
Why did that passenger give ten dollars to that man ? Muthu asked.
It was a strange thing to Lim said.
We must tell the Captain about this said Ali but Lim said I do not know. Perhaps there is nothing. Here comes the Captain. Do not say anything to him now.
The boys followed the Captain to the plane. When they came nearer they saw that the stranger had put on dark glasses. He said loudly I am going with you to Kapit. And I will take the front the front seat. He smiled at the boys.
Ali do not like that smile at all. He could not see the man’s eyes but he know that the stranger was not really smiling.
I am sorry but someone is already sitting here Captain Ibrahim said. It is this student’s place.
I will sit at the back Captain. The new passenger can sit at the from Muthu said quietly. The man could not hear him.
It is very good of you the Captain. The new passenger can sit at the front Muthu. I am very difficult. Captain Ibrahim then said loudly to the man this young man is giving you his seat. Can I see your ticket please? The man gave him the ticket. The Captain looked at it and gave it back saying Thank you Mr. Cheong.
The thin man climbed in and set down in the front seat. He did not speak. Some men brought his luggage to the plane and lifted it in. the students stood in the shade of the plane and the Captain walked back to the airport building.
“What a strange man” Ali said
“Why does he want to sit in the front seat?” Lim asked.
He gave an answer before anyone spoke. “He wants to watch the propeller through the Captain’s window. Perhaps he is afraid”
“Did you see this face?” Muthu asked. “There is long knife-cut on it, I think that he had a bad fight and did not win!”
“I don’t like him at all,” Ali said.
Mr. Cheong sat in the plane and looked straight in front of him .He did not look at the boys or at the airport building. The boys looked at him closely. There was a long red mark from his eye down to his mouth which made his face look very strange. The mark made his mouth smile all the time. I was not a nice smile. Mr. Cheong was looking at his watch. He wanted to leave.
Captain Ibrahim came back “we must take off now,” He said.
They all climbed back in to the plane. Captain Ibrahim spoke to the control tower in Kuching. Then he started the engine. It made a lot of noise. Then the plane turned round and began to run along the runway. First the back wheel of the plane left the ground. The speedometer reached 100 knots. Then the plane was in the air.
They flew east again. Captain Ibrahim said, “We’ll be in Kapit in half an hour, at six o’clock.” He spoke again on the radio. “Flight 471 to Kuching control Tower. I shall be in kapit at six o’clock. I will speak to you again be for I land there.” The plane flew south-east over the jungle.
Mr. Cheong was watching the ground all the time. Then he look a map from his pocket. Ali, who was behind him, looked over his shoulder. He saw it was a map of Sarawak Brunei and some of kalimantan.
Mr. Cheong was following the flight of the plane on the map because first he looked at the rivers and the hills plane was flying over then he looked back at the map. Captain Ibrahim did not see this. He had many important things to do and no time to watch his passenger.
Then suddenly Mr. Cheong said Captain please fly this plane to the south now.
The Captain was very surprised. He said angrily. I cannot do that. That is not the way to Kapit.
Please fly south Mr. Chrong said again. His hand came up and there was a gun in it ! He turned to the three boys behind him and said The Captain will now fly this plane south. Please keep quiet. I do not want to shoot anyone. He smiled. He always smiled but this time he had a gun in his hand.
We shan’t be here long. There are only a few parcels and letters to leave and to collect Captain Ibrahim said. I and do not think anyone has a ticket from here. Muthu he went on you can sit in the front seat when we take off for Kapit.
There was only a small airport building at Sibu. The plane stopped near it and Captain Ibrahim turned off the engine. You can get out and walk around he said. He looked out of the window and said I was wrong. We are going to have another passenger.
The boy climbed out of the plane and looked around them. A tall thin man leaving the airport building. He was wearing a dark coat and a hat was pulled down over his eyes. He carried a small bag. Other man came from the building to fill the plane with petrol and the tall man came up to one of them. The talked to see that it was ten dollars. Then they walked across to the building to get a cold drink.
Why did that passenger give ten dollars to that man ? Muthu asked.
It was a strange thing to Lim said.
We must tell the Captain about this said Ali but Lim said I do not know. Perhaps there is nothing. Here comes the Captain. Do not say anything to him now.
The boys followed the Captain to the plane. When they came nearer they saw that the stranger had put on dark glasses. He said loudly I am going with you to Kapit. And I will take the front the front seat. He smiled at the boys.
Ali do not like that smile at all. He could not see the man’s eyes but he know that the stranger was not really smiling.
I am sorry but someone is already sitting here Captain Ibrahim said. It is this student’s place.
I will sit at the back Captain. The new passenger can sit at the from Muthu said quietly. The man could not hear him.
It is very good of you the Captain. The new passenger can sit at the front Muthu. I am very difficult. Captain Ibrahim then said loudly to the man this young man is giving you his seat. Can I see your ticket please? The man gave him the ticket. The Captain looked at it and gave it back saying Thank you Mr. Cheong.
The thin man climbed in and set down in the front seat. He did not speak. Some men brought his luggage to the plane and lifted it in. the students stood in the shade of the plane and the Captain walked back to the airport building.
“What a strange man” Ali said
“Why does he want to sit in the front seat?” Lim asked.
The Beaver flew over the Rajang River and made a circle round the runway. It dropped lower and lower. Then the boys left the three wheels running over the shot grass of the runway. They had arrived at Sibu airport.
We shan’t be here long. There are only a few parcels and letters to leave and to collect Captain Ibrahim said. I and do not think anyone has a ticket from here. Muthu he went on you can sit in the front seat when we take off for Kapit.
There was only a small airport building at Sibu. The plane stopped near it and Captain Ibrahim turned off the engine. You can get out and walk around he said. He looked out of the window and said I was wrong. We are going to have another passenger.
The boy climbed out of the plane and looked around them. A tall thin man leaving the airport building. He was wearing a dark coat and a hat was pulled down over his eyes. He carried a small bag. Other man came from the building to fill the plane with petrol and the tall man came up to one of them. The talked to see that it was ten dollars. Then they walked across to the building to get a cold drink.
Why did that passenger give ten dollars to that man ? Muthu asked.
It was a strange thing to Lim said.
We must tell the Captain about this said Ali but Lim said I do not know. Perhaps there is nothing. Here comes the Captain. Do not say anything to him now.
The boys followed the Captain to the plane. When they came nearer they saw that the stranger had put on dark glasses. He said loudly I am going with you to Kapit. And I will take the front the front seat. He smiled at the boys.
Ali do not like that smile at all. He could not see the man’s eyes but he know that the stranger was not really smiling.
I am sorry but someone is already sitting here Captain Ibrahim said. It is this student’s place.
I will sit at the back Captain. The new passenger can sit at the from Muthu said quietly. The man could not hear him.
It is very good of you the Captain. The new passenger can sit at the front Muthu. I am very difficult. Captain Ibrahim then said loudly to the man this young man is giving you his seat. Can I see your ticket please? The man gave him the ticket. The Captain looked at it and gave it back saying Thank you Mr. Cheong.
The thin man climbed in and set down in the front seat. He did not speak. Some men brought his luggage to the plane and lifted it in. the students stood in the shade of the plane and the Captain walked back to the airport building.
“What a strange man” Ali said
“Why does he want to sit in the front seat?” Lim asked.
He gave an answer before anyone spoke. “He wants to watch the propeller through the Captain’s window. Perhaps he is afraid”
“Did you see this face?” Muthu asked. “There is long knife-cut on it, I think that he had a bad fight and did not win!”
“I don’t like him at all,” Ali said.
Mr. Cheong sat in the plane and looked straight in front of him .He did not look at the boys or at the airport building. The boys looked at him closely. There was a long red mark from his eye down to his mouth which made his face look very strange. The mark made his mouth smile all the time. I was not a nice smile. Mr. Cheong was looking at his watch. He wanted to leave.
Captain Ibrahim came back “we must take off now,” He said.
They all climbed back in to the plane. Captain Ibrahim spoke to the control tower in Kuching. Then he started the engine. It made a lot of noise. Then the plane turned round and began to run along the runway. First the back wheel of the plane left the ground. The speedometer reached 100 knots. Then the plane was in the air.
They flew east again. Captain Ibrahim said, “We’ll be in Kapit in half an hour, at six o’clock.” He spoke again on the radio. “Flight 471 to Kuching control Tower. I shall be in kapit at six o’clock. I will speak to you again be for I land there.” The plane flew south-east over the jungle.
Mr. Cheong was watching the ground all the time. Then he look a map from his pocket. Ali, who was behind him, looked over his shoulder. He saw it was a map of Sarawak Brunei and some of kalimantan.
Mr. Cheong was following the flight of the plane on the map because first he looked at the rivers and the hills plane was flying over then he looked back at the map. Captain Ibrahim did not see this. He had many important things to do and no time to watch his passenger.
Then suddenly Mr. Cheong said Captain please fly this plane to the south now.
The Captain was very surprised. He said angrily. I cannot do that. That is not the way to Kapit.
Please fly south Mr. Chrong said again. His hand came up and there was a gun in it ! He turned to the three boys behind him and said The Captain will now fly this plane south. Please keep quiet. I do not want to shoot anyone. He smiled. He always smiled but this time he had a gun in his hand.
0/5000
บีเวอร์มากกว่าแม่ Rajang และทำเป็นวงกลมรอบรันเวย์ ลดลงต่ำกว่า และต่ำกว่า แล้ว เด็กผู้ชายเหลืออยู่หญ้ายิงของรันเวย์สามล้อ พวกเขามาถึงที่สนามบินสิบู เรา shan't ได้ที่นี่ยาว มีเพียงไม่กี่หีบห่อและตัวอักษรไป และรวบรวมกัปตันบินอิบรอฮีมกล่าวว่า ฉัน และไม่คิดว่า ใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาก็คุณสามารถนั่งในนั่งด้านหน้าเมื่อเราถอดในกาปิต มีเฉพาะสนามบินเล็กในซิบู เครื่องบินหยุดใกล้มัน และอิบรอฮีมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณสามารถได้รับการออก และเดินรอบเขากล่าวว่า เขามองออกจากหน้าต่าง และกล่าวว่า ผมไม่ถูกต้อง เราจะมีผู้โดยสารอื่น เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองรอบ ๆ พวกเขา สูงบางคนออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อสีดำ และหมวกถูกลากลงผ่านตา เขาทำเป็นถุงขนาดเล็ก คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารเพื่อเติมน้ำมันเครื่องบิน และชายสูงมาถึงหนึ่งของพวกเขา การพูดเพื่อดูว่า เป็น 10 ดอลล่าห์ จาก นั้นพวกเขาเดินผ่านอาคารจะได้รับเครื่องดื่มเย็น ทำไมไม่ได้ที่ผู้โดยสารให้ 10 ดอลล่าห์ผู้ชายคนนั้น Muthu ถาม มันเป็นสิ่งแปลกให้ Lim กล่าวว่า เราต้องแจ้งกัปตันเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า อาลีแต่ Lim กล่าวว่า ฉันไม่รู้ บางทีไม่มีอะไร ต่อมากัปตัน ไม่พูดอะไรกับเขาตอนนี้ เด็กผู้ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขามาเอื้อม จะเห็นว่า คนแปลกหน้าได้สวมแว่นตาสีดำ เขากล่าวว่า ดังฉันจะกับคุณกาปิต และฉันจะใช้หน้านั่งหน้า ยิ้มที่เด็กผู้ชาย อาลีไม่เช่นนั้นยิ้มเลย เขาไม่สามารถเห็นสายตาของมนุษย์แต่เขารู้ว่า คนแปลกหน้าไม่จริง ๆ ยิ้ม ขอ แต่คนแล้วนั่งนี่กัปตันบินอิบรอฮีมกล่าวว่า เป็นสถานที่ของนักเรียน ฉันจะนั่งที่หลังกัปตัน ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่ที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ ได้ มนุษย์สามารถได้ยินเขา ดีของคุณกัปตันได้ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งริม Muthu ผมยาก กัปตันบินอิบรอฮีมแล้วกล่าวดังกับคนหนุ่มคนนี้จะให้เขานั่ง สามารถเห็นได้โปรด ชายคนนั้นให้เขาบัตร กัปตันมองมัน และให้มันกลับบอกว่า ขอขอบคุณคุณนายชอง บางคนปีนขึ้นใน และตั้งลงในนั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด บางคนนำกระเป๋าของเขาไปยังเครื่องบิน และยกมันมานักเรียนยืนในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินไปอาคารสนามบิน "สิ่งแปลกคน" อาลีกล่าวว่า "ทำไมไม่อยากนั่งในนั่งด้านหน้าหรือไม่" ขอริมบีเวอร์มากกว่าแม่ Rajang และทำเป็นวงกลมรอบรันเวย์ ลดลงต่ำกว่า และต่ำกว่า แล้ว เด็กผู้ชายเหลืออยู่หญ้ายิงของรันเวย์สามล้อ พวกเขามาถึงที่สนามบินสิบู เรา shan't ได้ที่นี่ยาว มีเพียงไม่กี่หีบห่อและตัวอักษรไป และรวบรวมกัปตันบินอิบรอฮีมกล่าวว่า ฉัน และไม่คิดว่า ใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาก็คุณสามารถนั่งในนั่งด้านหน้าเมื่อเราถอดในกาปิต มีเฉพาะสนามบินเล็กในซิบู เครื่องบินหยุดใกล้มัน และอิบรอฮีมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณสามารถได้รับการออก และเดินรอบเขากล่าวว่า เขามองออกจากหน้าต่าง และกล่าวว่า ผมไม่ถูกต้อง เราจะมีผู้โดยสารอื่น เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองรอบ ๆ พวกเขา สูงบางคนออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อสีดำ และหมวกถูกลากลงผ่านตา เขาทำเป็นถุงขนาดเล็ก คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารเพื่อเติมน้ำมันเครื่องบิน และชายสูงมาถึงหนึ่งของพวกเขา การพูดเพื่อดูว่า เป็น 10 ดอลล่าห์ จาก นั้นพวกเขาเดินผ่านอาคารจะได้รับเครื่องดื่มเย็น ทำไมไม่ได้ที่ผู้โดยสารให้ 10 ดอลล่าห์ผู้ชายคนนั้น Muthu ถาม มันเป็นสิ่งแปลกให้ Lim กล่าวว่า เราต้องแจ้งกัปตันเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า อาลีแต่ Lim กล่าวว่า ฉันไม่รู้ บางทีไม่มีอะไร ต่อมากัปตัน ไม่พูดอะไรกับเขาตอนนี้ เด็กผู้ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขามาเอื้อม จะเห็นว่า คนแปลกหน้าได้สวมแว่นตาสีดำ เขากล่าวว่า ดังฉันจะกับคุณกาปิต และฉันจะใช้หน้านั่งหน้า ยิ้มที่เด็กผู้ชาย อาลีไม่เช่นนั้นยิ้มเลย เขาไม่สามารถเห็นสายตาของมนุษย์แต่เขารู้ว่า คนแปลกหน้าไม่จริง ๆ ยิ้ม ขอ แต่คนแล้วนั่งนี่กัปตันบินอิบรอฮีมกล่าวว่า เป็นสถานที่ของนักเรียน ฉันจะนั่งที่หลังกัปตัน ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่ที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ ได้ มนุษย์สามารถได้ยินเขา ดีของคุณกัปตันได้ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งริม Muthu ผมยาก กัปตันบินอิบรอฮีมแล้วกล่าวดังกับคนหนุ่มคนนี้จะให้เขานั่ง สามารถเห็นได้โปรด ชายคนนั้นให้เขาบัตร กัปตันมองมัน และให้มันกลับบอกว่า ขอขอบคุณคุณนายชอง บางคนปีนขึ้นใน และตั้งลงในนั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด บางคนนำกระเป๋าของเขาไปยังเครื่องบิน และยกมันมานักเรียนยืนในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินไปอาคารสนามบิน "สิ่งแปลกคน" อาลีกล่าวว่า "ทำไมไม่อยากนั่งในนั่งด้านหน้าหรือไม่" ขอริมเขาให้คำตอบก่อนใครพูด "อยากดูใบพัดผ่านหน้าต่างของกัปตัน บางทีเขาจะกลัว""ดูหน้านี้" Muthu ถาม "ไม่นานมีดตัดมัน ฉันคิดว่า เขามีการต่อสู้ที่ไม่ดี และไม่ชนะ"อาลีกล่าวว่า "ฉันไม่ชอบเขาเลยนายชองนั่งในเครื่องบิน และมองตรงหน้าเขา เขาไม่ได้มอง ที่เด็กผู้ชาย หรือ ที่อาคารสนามบิน เด็กชายมองดูที่เขาอย่างใกล้ชิด มีเครื่องหมายสีแดงจากนัยน์ตาของเขาลงไปที่ปากของเขาซึ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูแปลก ๆ หมายทำปากยิ้มตลอดเวลา ฉันไม่ยิ้มดี นายชองถูกมองที่นาฬิกาของเขา เขาอยากให้กัปตันบินอิบรอฮีมกลับมา "เราต้องถอดตอนนี้" เขากล่าวว่า พวกเขาทั้งหมดปีนกลับไปยังเครื่องบิน กัปตันบินอิบรอฮีมได้พูดกับหอในกูชิง แล้ว เขาเริ่มต้นเครื่องยนต์ มันทำเสียงรบกวนมาก แล้ว เครื่องบินเปิดรอบ และเริ่มที่จะวิ่งไปตามรันเวย์ ก่อน ล้อหลังของเครื่องบินจากพื้นดิน การวัดความเร็วถึง 100 knots จากนั้น เครื่องบินอยู่ในอากาศพวกเขาบินตะวันออกอีกด้วย กัปตันบินอิบรอฮีมกล่าวว่า "เราจะได้ในกาปิตในครึ่งชั่วโมง ที่ 6 นาฬิกา" เขาพูดอีกทางวิทยุ "เที่ยว 471 หอกูชิง ฉันจะอยู่ในกาปิตที่ 6 นาฬิกา ฉันจะพูดคุยกับคุณอีก อย่างสำหรับฉันที่ดินมี " เครื่องบินบินตะวันออกเฉียงใต้ผ่านป่านายชองได้ดูพื้นดินตลอดเวลา แล้ว เขาดูแผนที่จากกระเป๋าของเขา อาลี ที่ด้านหลัง มองผ่านไหล่ของเขา เขาเห็นมันเป็นแผนที่ของซาราวัคบรูไนและบางส่วนของกาลิมันตัน นายชองถูกต่อการบินของเครื่องบินบนแผนที่ เพราะก่อน เขามองแม่น้ำ และภูเขาเครื่องบินได้บินอยู่เหนือ แล้วเขามองไปที่แผนที่ กัปตันบินอิบรอฮีมไม่ได้ไม่เห็นสิ่งนี้ เขามีสิ่งที่สำคัญมากต้องทำและไม่มีเวลาไปดูผู้โดยสารของเขา แล้วทันใดนั้นชองนายว่า กัปตันกรุณาบินเครื่องบินนี้ไปภาคใต้ขณะนี้ กัปตันได้ประหลาดใจมาก เขากล่าวว่า angrily ฉันทำไม่ ที่ไม่ได้ไปกาปิต กรุณาบินใต้นาย Chrong กล่าวอีกว่า มือของเขาขึ้นมา และมีปืนอยู่ในนั้น เขาเปิดให้ชายสามหลังเขา และกัปตันกล่าวว่าขณะนี้จะบินเครื่องบินนี้ใต้ กรุณาเก็บเงียบ ผมไม่อยากยิงใคร เขายิ้ม เขามักจะยิ้มแต่เวลานี้เขามีปืนในมือของเขา
Being translated, please wait..
บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำ Rajang และทำให้วงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำและลดลง จากนั้นชายที่เหลือสามล้อทำงานมากกว่าหญ้ายิงของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu.
เราจะไม่นานที่นี่ มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและการเก็บรวบรวมกัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเป็น และผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาไปในที่คุณสามารถนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหน้าเมื่อเราใช้เวลาปิดสำหรับ Kapit.
เพียงอย่างเดียวคือมีการสร้างสนามบินขนาดเล็กที่ Sibu เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้มันและอิบราฮิมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณจะได้รับออกมาและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขามองออกไปนอกหน้าต่างและบอกว่าผมผิด เรากำลังจะมีผู้โดยสารอีก.
เด็กปีนออกมาจากเครื่องบินและมองไปรอบตัวพวกเขา ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงไปในดวงตาของเขา เขาถือถุงเล็ก ๆ คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารที่จะเติมเครื่องบินกับน้ำมันและชายร่างสูงขึ้นมาหนึ่งของพวกเขา พูดคุยกันจะเห็นว่ามันเป็นเหรียญสิบ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามไปยังอาคารที่จะได้รับเครื่องดื่มเย็น.
ทำไมไม่ให้ผู้โดยสารที่สิบดอลลาร์เพื่อคนที่? Muthu ถาม.
มันเป็นสิ่งที่แปลกลิมกล่าวว่า.
เราจะต้องบอกกัปตันกล่าวว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อาลีลิมกล่าวว่าผมไม่ทราบว่า บางทีอาจจะมีอะไร นี่คือกัปตันมา อย่าพูดอะไรกับเขาในขณะนี้.
ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้พวกเขาเห็นว่าคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาสีเข้ม เขาบอกว่าเสียงดังฉันจะร่วมกับคุณเพื่อ Kapit เราจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มที่ชาย.
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มที่ทุก เขาไม่สามารถเห็นตาของชายคนนั้น แต่เขารู้ว่าคนแปลกหน้าไม่ได้จริงๆยิ้ม.
ฉันขอโทษ แต่คนที่มีอยู่แล้วนั่งอยู่ที่นี่กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า มันเป็นสถานที่ของนักเรียนนี้.
ผมจะนั่งอยู่ที่กัปตันกลับ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ คนไม่สามารถได้ยินเสียงของเขา.
มันเป็นสิ่งที่ดีมากของคุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่ที่สามารถนั่งอยู่ที่ด้านหน้า Muthu ผมยากมาก กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเสียงดังแล้วกับผู้ชายคนหนึ่งชายหนุ่มคนนี้จะให้คุณที่นั่งของเขา ฉันสามารถดูตั๋วของคุณโปรด? คนที่ทำให้เขามีตั๋ว กัปตันมองมันและทำให้มันกลับมาบอกว่าขอบคุณนายชอง.
บางคนปีนขึ้นไปและวางลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด ผู้ชายบางคนนำกระเป๋าเดินทางของเขาที่จะยกเครื่องบินและใน. นักเรียนยืนอยู่ในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินกลับไปที่อาคารสนามบิน.
"สิ่งที่ชายแปลกหน้า" อาลีกล่าวว่า
"ทำไมเขาไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงหน้า ที่นั่ง? "ลิมถาม.
บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำ Rajang และทำให้วงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำและลดลง จากนั้นชายที่เหลือสามล้อทำงานมากกว่าหญ้ายิงของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu.
เราจะไม่นานที่นี่ มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและการเก็บรวบรวมกัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเป็น และผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาไปในที่คุณสามารถนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหน้าเมื่อเราใช้เวลาปิดสำหรับ Kapit.
เพียงอย่างเดียวคือมีการสร้างสนามบินขนาดเล็กที่ Sibu เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้มันและอิบราฮิมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณจะได้รับออกมาและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขามองออกไปนอกหน้าต่างและบอกว่าผมผิด เรากำลังจะมีผู้โดยสารอีก.
เด็กปีนออกมาจากเครื่องบินและมองไปรอบตัวพวกเขา ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงไปในดวงตาของเขา เขาถือถุงเล็ก ๆ คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารที่จะเติมเครื่องบินกับน้ำมันและชายร่างสูงขึ้นมาหนึ่งของพวกเขา พูดคุยกันจะเห็นว่ามันเป็นเหรียญสิบ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามไปยังอาคารที่จะได้รับเครื่องดื่มเย็น.
ทำไมไม่ให้ผู้โดยสารที่สิบดอลลาร์เพื่อคนที่? Muthu ถาม.
มันเป็นสิ่งที่แปลกลิมกล่าวว่า.
เราจะต้องบอกกัปตันกล่าวว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อาลีลิมกล่าวว่าผมไม่ทราบว่า บางทีอาจจะมีอะไร นี่คือกัปตันมา อย่าพูดอะไรกับเขาในขณะนี้.
ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้พวกเขาเห็นว่าคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาสีเข้ม เขาบอกว่าเสียงดังฉันจะร่วมกับคุณเพื่อ Kapit เราจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มที่ชาย.
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มที่ทุก เขาไม่สามารถเห็นตาของชายคนนั้น แต่เขารู้ว่าคนแปลกหน้าไม่ได้จริงๆยิ้ม.
ฉันขอโทษ แต่คนที่มีอยู่แล้วนั่งอยู่ที่นี่กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า มันเป็นสถานที่ของนักเรียนนี้.
ผมจะนั่งอยู่ที่กัปตันกลับ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ คนไม่สามารถได้ยินเสียงของเขา.
มันเป็นสิ่งที่ดีมากของคุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่ที่สามารถนั่งอยู่ที่ด้านหน้า Muthu ผมยากมาก กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเสียงดังแล้วกับผู้ชายคนหนึ่งชายหนุ่มคนนี้จะให้คุณที่นั่งของเขา ฉันสามารถดูตั๋วของคุณโปรด? คนที่ทำให้เขามีตั๋ว กัปตันมองมันและทำให้มันกลับมาบอกว่าขอบคุณนายชอง.
บางคนปีนขึ้นไปและวางลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด ผู้ชายบางคนนำกระเป๋าเดินทางของเขาที่จะยกเครื่องบินและใน. นักเรียนยืนอยู่ในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินกลับไปที่อาคารสนามบิน.
"สิ่งที่ชายแปลกหน้า" อาลีกล่าวว่า
"ทำไมเขาไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงหน้า ที่นั่ง? "ลิมถาม.
เขาให้คำตอบก่อนที่ทุกคนพูด "เขาต้องการที่จะดูผ่านหน้าต่างใบพัดของกัปตัน บางทีเขาอาจจะกลัว "
"คุณเห็นหน้านี้หรือไม่?" ถาม Muthu "มีความยาวมีดตัดในนั้นคือผมคิดว่าเขามีการต่อสู้ที่ไม่ดีและไม่ชนะ!"
"ฉันไม่ชอบเขาเลย" อาลีกล่าวว่า.
นาย Cheong นั่งอยู่ในเครื่องบินและมองตรงด้านหน้าของเขาเขาไม่ได้มองที่ชายหรือที่อาคารสนามบิน เด็กชายมองไปที่เขาอย่างใกล้ชิด มีเครื่องหมายสีแดงยาวจากดวงตาของเขาลงไปที่ปากของเขาซึ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูแปลกมาก เครื่องหมายทำปากของเขายิ้มตลอดเวลา ผมไม่ได้เป็นรอยยิ้มที่มีความสุข นายชองกำลังมองไปที่นาฬิกาของเขา เขาต้องการที่จะออกจาก.
อิบราฮิมกัปตันกลับมา "เราจะต้องใช้เวลาปิดตอนนี้" เขากล่าว.
พวกเขาทั้งหมดในปีนกลับไปยังเครื่องบิน กัปตันอิบราฮิมพูดกับหอควบคุมในกูชิง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นเครื่องยนต์ มันทำให้เสียงดังมาก จากนั้นเครื่องบินหันกลับมาและเริ่มที่จะวิ่งไปตามรันเวย์ ครั้งแรกที่ล้อหลังของเครื่องบินออกจากสนาม วัดความเร็วถึง 100 นอต จากนั้นเครื่องบินอยู่ในอากาศ.
พวกเขาบินไปทางตะวันออกอีกครั้ง กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า "เราจะอยู่ใน Kapit ในครึ่งชั่วโมงที่ 6:00." เขาพูดอีกครั้งในรายการวิทยุ "เที่ยวบิน 471 ที่จะ Kuching ควบคุมอาคาร ฉันจะต้องอยู่ใน Kapit ที่ 06:00 ผมจะพูดคุยกับคุณอีกครั้งจะเป็นเพราะเรามีที่ดิน. "เครื่องบินบินทางตะวันออกเฉียงใต้กว่าป่า.
นาย Cheong ดูพื้นดินตลอดเวลา จากนั้นเขาก็ดูแผนที่จากกระเป๋าของเขา อาลีที่อยู่ข้างหลังท่านมองข้ามไหล่ของเขา เขาเห็นว่ามันเป็นแผนที่รัฐซาราวักประเทศบรูไนและบางส่วนของกาลิมันตัน.
นาย Cheong ได้รับต่อไปนี้เที่ยวบินของเครื่องบินบนแผนที่เพราะครั้งแรกที่เขามองไปที่แม่น้ำและภูเขาที่เครื่องบินกำลังบินอยู่เหนือแล้วเขามองกลับมาที่แผนที่ กัปตันอิบราฮิมไม่เห็นนี้ เขามีสิ่งที่สำคัญมากที่จะทำและไม่มีเวลาที่จะดูผู้โดยสารของเขา.
แล้วก็นายชองกล่าวว่ากัปตันโปรดบินเครื่องบินลำนี้ไปทางทิศใต้ในขณะนี้.
กัปตันรู้สึกประหลาดใจมาก เขากล่าวว่าด้วยความโกรธ ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น ที่ไม่ได้เป็นวิธีที่จะ Kapit.
โปรดบินทางตอนใต้นาย Chrong กล่าวอีกครั้ง มือของเขาขึ้นมาและมีปืนอยู่ในนั้น! เขาหันไปหาเด็กผู้ชายสามคนอยู่ข้างหลังเขาและบอกว่าตอนนี้กัปตันจะบินเครื่องบินลำนี้ไปทางทิศใต้ กรุณาเก็บเงียบ ฉันไม่ต้องการที่จะยิงทุกคน เขายิ้ม เขายิ้มเสมอ แต่เวลานี้เขามีปืนในมือของเขา
เราจะไม่นานที่นี่ มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและการเก็บรวบรวมกัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเป็น และผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาไปในที่คุณสามารถนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหน้าเมื่อเราใช้เวลาปิดสำหรับ Kapit.
เพียงอย่างเดียวคือมีการสร้างสนามบินขนาดเล็กที่ Sibu เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้มันและอิบราฮิมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณจะได้รับออกมาและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขามองออกไปนอกหน้าต่างและบอกว่าผมผิด เรากำลังจะมีผู้โดยสารอีก.
เด็กปีนออกมาจากเครื่องบินและมองไปรอบตัวพวกเขา ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงไปในดวงตาของเขา เขาถือถุงเล็ก ๆ คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารที่จะเติมเครื่องบินกับน้ำมันและชายร่างสูงขึ้นมาหนึ่งของพวกเขา พูดคุยกันจะเห็นว่ามันเป็นเหรียญสิบ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามไปยังอาคารที่จะได้รับเครื่องดื่มเย็น.
ทำไมไม่ให้ผู้โดยสารที่สิบดอลลาร์เพื่อคนที่? Muthu ถาม.
มันเป็นสิ่งที่แปลกลิมกล่าวว่า.
เราจะต้องบอกกัปตันกล่าวว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อาลีลิมกล่าวว่าผมไม่ทราบว่า บางทีอาจจะมีอะไร นี่คือกัปตันมา อย่าพูดอะไรกับเขาในขณะนี้.
ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้พวกเขาเห็นว่าคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาสีเข้ม เขาบอกว่าเสียงดังฉันจะร่วมกับคุณเพื่อ Kapit เราจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มที่ชาย.
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มที่ทุก เขาไม่สามารถเห็นตาของชายคนนั้น แต่เขารู้ว่าคนแปลกหน้าไม่ได้จริงๆยิ้ม.
ฉันขอโทษ แต่คนที่มีอยู่แล้วนั่งอยู่ที่นี่กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า มันเป็นสถานที่ของนักเรียนนี้.
ผมจะนั่งอยู่ที่กัปตันกลับ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ คนไม่สามารถได้ยินเสียงของเขา.
มันเป็นสิ่งที่ดีมากของคุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่ที่สามารถนั่งอยู่ที่ด้านหน้า Muthu ผมยากมาก กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเสียงดังแล้วกับผู้ชายคนหนึ่งชายหนุ่มคนนี้จะให้คุณที่นั่งของเขา ฉันสามารถดูตั๋วของคุณโปรด? คนที่ทำให้เขามีตั๋ว กัปตันมองมันและทำให้มันกลับมาบอกว่าขอบคุณนายชอง.
บางคนปีนขึ้นไปและวางลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด ผู้ชายบางคนนำกระเป๋าเดินทางของเขาที่จะยกเครื่องบินและใน. นักเรียนยืนอยู่ในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินกลับไปที่อาคารสนามบิน.
"สิ่งที่ชายแปลกหน้า" อาลีกล่าวว่า
"ทำไมเขาไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงหน้า ที่นั่ง? "ลิมถาม.
บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำ Rajang และทำให้วงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำและลดลง จากนั้นชายที่เหลือสามล้อทำงานมากกว่าหญ้ายิงของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu.
เราจะไม่นานที่นี่ มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและการเก็บรวบรวมกัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเป็น และผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่ Muthu เขาไปในที่คุณสามารถนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหน้าเมื่อเราใช้เวลาปิดสำหรับ Kapit.
เพียงอย่างเดียวคือมีการสร้างสนามบินขนาดเล็กที่ Sibu เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้มันและอิบราฮิมกัปตันปิดเครื่องยนต์ คุณจะได้รับออกมาและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขามองออกไปนอกหน้าต่างและบอกว่าผมผิด เรากำลังจะมีผู้โดยสารอีก.
เด็กปีนออกมาจากเครื่องบินและมองไปรอบตัวพวกเขา ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงไปในดวงตาของเขา เขาถือถุงเล็ก ๆ คนอื่น ๆ ที่มาจากอาคารที่จะเติมเครื่องบินกับน้ำมันและชายร่างสูงขึ้นมาหนึ่งของพวกเขา พูดคุยกันจะเห็นว่ามันเป็นเหรียญสิบ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามไปยังอาคารที่จะได้รับเครื่องดื่มเย็น.
ทำไมไม่ให้ผู้โดยสารที่สิบดอลลาร์เพื่อคนที่? Muthu ถาม.
มันเป็นสิ่งที่แปลกลิมกล่าวว่า.
เราจะต้องบอกกัปตันกล่าวว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อาลีลิมกล่าวว่าผมไม่ทราบว่า บางทีอาจจะมีอะไร นี่คือกัปตันมา อย่าพูดอะไรกับเขาในขณะนี้.
ชายตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้พวกเขาเห็นว่าคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาสีเข้ม เขาบอกว่าเสียงดังฉันจะร่วมกับคุณเพื่อ Kapit เราจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มที่ชาย.
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มที่ทุก เขาไม่สามารถเห็นตาของชายคนนั้น แต่เขารู้ว่าคนแปลกหน้าไม่ได้จริงๆยิ้ม.
ฉันขอโทษ แต่คนที่มีอยู่แล้วนั่งอยู่ที่นี่กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า มันเป็นสถานที่ของนักเรียนนี้.
ผมจะนั่งอยู่ที่กัปตันกลับ ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่จาก Muthu กล่าวอย่างเงียบ ๆ คนไม่สามารถได้ยินเสียงของเขา.
มันเป็นสิ่งที่ดีมากของคุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่ที่สามารถนั่งอยู่ที่ด้านหน้า Muthu ผมยากมาก กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่าเสียงดังแล้วกับผู้ชายคนหนึ่งชายหนุ่มคนนี้จะให้คุณที่นั่งของเขา ฉันสามารถดูตั๋วของคุณโปรด? คนที่ทำให้เขามีตั๋ว กัปตันมองมันและทำให้มันกลับมาบอกว่าขอบคุณนายชอง.
บางคนปีนขึ้นไปและวางลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด ผู้ชายบางคนนำกระเป๋าเดินทางของเขาที่จะยกเครื่องบินและใน. นักเรียนยืนอยู่ในร่มเงาของเครื่องบินและกัปตันเดินกลับไปที่อาคารสนามบิน.
"สิ่งที่ชายแปลกหน้า" อาลีกล่าวว่า
"ทำไมเขาไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงหน้า ที่นั่ง? "ลิมถาม.
เขาให้คำตอบก่อนที่ทุกคนพูด "เขาต้องการที่จะดูผ่านหน้าต่างใบพัดของกัปตัน บางทีเขาอาจจะกลัว "
"คุณเห็นหน้านี้หรือไม่?" ถาม Muthu "มีความยาวมีดตัดในนั้นคือผมคิดว่าเขามีการต่อสู้ที่ไม่ดีและไม่ชนะ!"
"ฉันไม่ชอบเขาเลย" อาลีกล่าวว่า.
นาย Cheong นั่งอยู่ในเครื่องบินและมองตรงด้านหน้าของเขาเขาไม่ได้มองที่ชายหรือที่อาคารสนามบิน เด็กชายมองไปที่เขาอย่างใกล้ชิด มีเครื่องหมายสีแดงยาวจากดวงตาของเขาลงไปที่ปากของเขาซึ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูแปลกมาก เครื่องหมายทำปากของเขายิ้มตลอดเวลา ผมไม่ได้เป็นรอยยิ้มที่มีความสุข นายชองกำลังมองไปที่นาฬิกาของเขา เขาต้องการที่จะออกจาก.
อิบราฮิมกัปตันกลับมา "เราจะต้องใช้เวลาปิดตอนนี้" เขากล่าว.
พวกเขาทั้งหมดในปีนกลับไปยังเครื่องบิน กัปตันอิบราฮิมพูดกับหอควบคุมในกูชิง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นเครื่องยนต์ มันทำให้เสียงดังมาก จากนั้นเครื่องบินหันกลับมาและเริ่มที่จะวิ่งไปตามรันเวย์ ครั้งแรกที่ล้อหลังของเครื่องบินออกจากสนาม วัดความเร็วถึง 100 นอต จากนั้นเครื่องบินอยู่ในอากาศ.
พวกเขาบินไปทางตะวันออกอีกครั้ง กัปตันอิบราฮิมกล่าวว่า "เราจะอยู่ใน Kapit ในครึ่งชั่วโมงที่ 6:00." เขาพูดอีกครั้งในรายการวิทยุ "เที่ยวบิน 471 ที่จะ Kuching ควบคุมอาคาร ฉันจะต้องอยู่ใน Kapit ที่ 06:00 ผมจะพูดคุยกับคุณอีกครั้งจะเป็นเพราะเรามีที่ดิน. "เครื่องบินบินทางตะวันออกเฉียงใต้กว่าป่า.
นาย Cheong ดูพื้นดินตลอดเวลา จากนั้นเขาก็ดูแผนที่จากกระเป๋าของเขา อาลีที่อยู่ข้างหลังท่านมองข้ามไหล่ของเขา เขาเห็นว่ามันเป็นแผนที่รัฐซาราวักประเทศบรูไนและบางส่วนของกาลิมันตัน.
นาย Cheong ได้รับต่อไปนี้เที่ยวบินของเครื่องบินบนแผนที่เพราะครั้งแรกที่เขามองไปที่แม่น้ำและภูเขาที่เครื่องบินกำลังบินอยู่เหนือแล้วเขามองกลับมาที่แผนที่ กัปตันอิบราฮิมไม่เห็นนี้ เขามีสิ่งที่สำคัญมากที่จะทำและไม่มีเวลาที่จะดูผู้โดยสารของเขา.
แล้วก็นายชองกล่าวว่ากัปตันโปรดบินเครื่องบินลำนี้ไปทางทิศใต้ในขณะนี้.
กัปตันรู้สึกประหลาดใจมาก เขากล่าวว่าด้วยความโกรธ ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น ที่ไม่ได้เป็นวิธีที่จะ Kapit.
โปรดบินทางตอนใต้นาย Chrong กล่าวอีกครั้ง มือของเขาขึ้นมาและมีปืนอยู่ในนั้น! เขาหันไปหาเด็กผู้ชายสามคนอยู่ข้างหลังเขาและบอกว่าตอนนี้กัปตันจะบินเครื่องบินลำนี้ไปทางทิศใต้ กรุณาเก็บเงียบ ฉันไม่ต้องการที่จะยิงทุกคน เขายิ้ม เขายิ้มเสมอ แต่เวลานี้เขามีปืนในมือของเขา
Being translated, please wait..
บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำราจังและทำวงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำ . แล้วพวกซ้ายสามล้อวิ่งมายิงหญ้าของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu .
เราจะอยู่ที่นี่ไม่นาน มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและเก็บกัปตันทีม อิบราฮิม กล่าว ผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่Muthu เขาไปนั่งในที่นั่งด้านหน้า เมื่อเราถอดสำหรับกาปิต .
มีเพียงเล็กน้อยที่สนามบินอาคารบู . เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้เคียง และกัปตัน อิบราฮิม ปิดเครื่องยนต์ . คุณสามารถออกไปและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขา มองออกไปนอกหน้าต่าง และบอกว่า ผมผิดไปแล้ว เราจะมีผู้โดยสารอื่น .
เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองไปรอบ ๆพวกเขาเป็นผู้ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงมาที่ตาของเขา เขาถือกระเป๋าเล็ก ๆ ผู้ชายคนนั้นมาจากอาคารเพื่อเติมเครื่องบินน้ำมัน และชายสูงมา หนึ่งในนั้น ที่พูดถึงว่ามันคือเหรียญ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามตึกไปดื่มเย็น
ทำไมผู้โดยสาร ให้สิบดอลลาร์ กับผู้ชายคนนั้นเหรอ Muthu ถาม .
มันเป็นสิ่งที่แปลกที่จะลิมกล่าวว่า เราต้องบอกกัปตัน
เรื่องนี้อาลีกล่าวว่า แต่ลิมบอกว่าไม่รู้ บางทีอาจจะไม่มีอะไร มาแล้ว กัปตัน อย่าพูดกับเขาตอนนี้
เด็กตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขามาใกล้ เห็นคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาดำเขาพูดเสียงดัง ผมจะไปกับคุณกาปิต . และผมจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มให้เด็กชาย
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มนั้นเลย เขาไม่อาจมองเห็นสายตาของมนุษย์ แต่เขารู้ว่าแปลกหน้าไม่ยิ้ม
ขอโทษ แต่บางคนก็นั่งอยู่ตรงนี้ กัปตัน อิบราฮิม กล่าว มันเป็นสถานที่ของนักศึกษา .
ผมจะนั่งที่กัปตันกลับผู้โดยสารใหม่ สามารถนั่งจาก Muthu กล่าวอย่างเงียบๆ มนุษย์ไม่สามารถได้ยินเสียงเขา
มันเยี่ยมมาก คุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่ Muthu ด้านหน้า ฉันกำลังลำบากมาก กัปตัน อิบราฮิม แล้วพูดเสียงดังกับชายหนุ่มนี้คือให้คุณนั่งที่ ขอดูตั๋วหน่อย ? ผู้ชายเค้าให้ตั๋ว กัปตันมองมันและให้มันกลับมาบอกว่า ขอบคุณ คุณชอง .
ชายร่างผอมในชุดปีนขึ้นและลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด มีคนเอากระเป๋าของเขาไปเครื่องบิน และหน้ามัน นักเรียนยืนอยู่ใต้เงาของเครื่องบิน และกัปตันก็เดินกลับไปที่อาคารสนามบิน .
" แล้วชายแปลกหน้า " อาลีกล่าว
" ทำไมเขาต้องการที่จะนั่งในที่นั่งด้านหน้า ?
" ลิมถาม .บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำราจังและทำวงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำ . แล้วพวกซ้ายสามล้อวิ่งมายิงหญ้าของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu .
เราจะอยู่ที่นี่ไม่นาน มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและเก็บกัปตันทีม อิบราฮิม กล่าว ผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่Muthu เขาไปนั่งในที่นั่งด้านหน้า เมื่อเราถอดสำหรับกาปิต .
มีเพียงเล็กน้อยที่สนามบินอาคารบู . เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้เคียง และกัปตัน อิบราฮิม ปิดเครื่องยนต์ . คุณสามารถออกไปและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขา มองออกไปนอกหน้าต่าง และบอกว่า ผมผิดไปแล้ว เราจะมีผู้โดยสารอื่น .
เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองไปรอบ ๆพวกเขา
เราจะอยู่ที่นี่ไม่นาน มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและเก็บกัปตันทีม อิบราฮิม กล่าว ผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่Muthu เขาไปนั่งในที่นั่งด้านหน้า เมื่อเราถอดสำหรับกาปิต .
มีเพียงเล็กน้อยที่สนามบินอาคารบู . เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้เคียง และกัปตัน อิบราฮิม ปิดเครื่องยนต์ . คุณสามารถออกไปและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขา มองออกไปนอกหน้าต่าง และบอกว่า ผมผิดไปแล้ว เราจะมีผู้โดยสารอื่น .
เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองไปรอบ ๆพวกเขาเป็นผู้ชายร่างผอมสูงออกจากอาคารสนามบิน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและหมวกถูกดึงลงมาที่ตาของเขา เขาถือกระเป๋าเล็ก ๆ ผู้ชายคนนั้นมาจากอาคารเพื่อเติมเครื่องบินน้ำมัน และชายสูงมา หนึ่งในนั้น ที่พูดถึงว่ามันคือเหรียญ แล้วพวกเขาก็เดินข้ามตึกไปดื่มเย็น
ทำไมผู้โดยสาร ให้สิบดอลลาร์ กับผู้ชายคนนั้นเหรอ Muthu ถาม .
มันเป็นสิ่งที่แปลกที่จะลิมกล่าวว่า เราต้องบอกกัปตัน
เรื่องนี้อาลีกล่าวว่า แต่ลิมบอกว่าไม่รู้ บางทีอาจจะไม่มีอะไร มาแล้ว กัปตัน อย่าพูดกับเขาตอนนี้
เด็กตามกัปตันเครื่องบิน เมื่อพวกเขามาใกล้ เห็นคนแปลกหน้าได้ใส่แว่นตาดำเขาพูดเสียงดัง ผมจะไปกับคุณกาปิต . และผมจะเอาด้านหน้าที่นั่งด้านหน้า เขายิ้มให้เด็กชาย
อาลีไม่ชอบรอยยิ้มนั้นเลย เขาไม่อาจมองเห็นสายตาของมนุษย์ แต่เขารู้ว่าแปลกหน้าไม่ยิ้ม
ขอโทษ แต่บางคนก็นั่งอยู่ตรงนี้ กัปตัน อิบราฮิม กล่าว มันเป็นสถานที่ของนักศึกษา .
ผมจะนั่งที่กัปตันกลับผู้โดยสารใหม่ สามารถนั่งจาก Muthu กล่าวอย่างเงียบๆ มนุษย์ไม่สามารถได้ยินเสียงเขา
มันเยี่ยมมาก คุณกัปตัน ผู้โดยสารใหม่สามารถนั่งที่ Muthu ด้านหน้า ฉันกำลังลำบากมาก กัปตัน อิบราฮิม แล้วพูดเสียงดังกับชายหนุ่มนี้คือให้คุณนั่งที่ ขอดูตั๋วหน่อย ? ผู้ชายเค้าให้ตั๋ว กัปตันมองมันและให้มันกลับมาบอกว่า ขอบคุณ คุณชอง .
ชายร่างผอมในชุดปีนขึ้นและลงในที่นั่งด้านหน้า เขาไม่ได้พูด มีคนเอากระเป๋าของเขาไปเครื่องบิน และหน้ามัน นักเรียนยืนอยู่ใต้เงาของเครื่องบิน และกัปตันก็เดินกลับไปที่อาคารสนามบิน .
" แล้วชายแปลกหน้า " อาลีกล่าว
" ทำไมเขาต้องการที่จะนั่งในที่นั่งด้านหน้า ?
" ลิมถาม .บีเวอร์บินข้ามแม่น้ำราจังและทำวงกลมรอบรันเวย์ มันลดลงต่ำ . แล้วพวกซ้ายสามล้อวิ่งมายิงหญ้าของรันเวย์ พวกเขาได้เดินทางมาถึงที่สนามบิน Sibu .
เราจะอยู่ที่นี่ไม่นาน มีเพียงไม่กี่ผืนและตัวอักษรที่จะออกและเก็บกัปตันทีม อิบราฮิม กล่าว ผมไม่คิดว่าใครมีตั๋วจากที่นี่Muthu เขาไปนั่งในที่นั่งด้านหน้า เมื่อเราถอดสำหรับกาปิต .
มีเพียงเล็กน้อยที่สนามบินอาคารบู . เครื่องบินหยุดอยู่ใกล้เคียง และกัปตัน อิบราฮิม ปิดเครื่องยนต์ . คุณสามารถออกไปและเดินไปรอบ ๆ เขากล่าวว่า เขา มองออกไปนอกหน้าต่าง และบอกว่า ผมผิดไปแล้ว เราจะมีผู้โดยสารอื่น .
เด็กปีนออกจากเครื่องบิน และมองไปรอบ ๆพวกเขา
Being translated, please wait..
Other languages
The translation tool support: Afrikaans, Albanian, Amharic, Arabic, Armenian, Azerbaijani, Basque, Belarusian, Bengali, Bosnian, Bulgarian, Catalan, Cebuano, Chichewa, Chinese, Chinese Traditional, Corsican, Croatian, Czech, Danish, Detect language, Dutch, English, Esperanto, Estonian, Filipino, Finnish, French, Frisian, Galician, Georgian, German, Greek, Gujarati, Haitian Creole, Hausa, Hawaiian, Hebrew, Hindi, Hmong, Hungarian, Icelandic, Igbo, Indonesian, Irish, Italian, Japanese, Javanese, Kannada, Kazakh, Khmer, Kinyarwanda, Klingon, Korean, Kurdish (Kurmanji), Kyrgyz, Lao, Latin, Latvian, Lithuanian, Luxembourgish, Macedonian, Malagasy, Malay, Malayalam, Maltese, Maori, Marathi, Mongolian, Myanmar (Burmese), Nepali, Norwegian, Odia (Oriya), Pashto, Persian, Polish, Portuguese, Punjabi, Romanian, Russian, Samoan, Scots Gaelic, Serbian, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovak, Slovenian, Somali, Spanish, Sundanese, Swahili, Swedish, Tajik, Tamil, Tatar, Telugu, Thai, Turkish, Turkmen, Ukrainian, Urdu, Uyghur, Uzbek, Vietnamese, Welsh, Xhosa, Yiddish, Yoruba, Zulu, Language translation.
- how will i know
- ปาล์ม
- vehicle
- another study from the uk showed that se
- blind
- ไม่เป็นไร ขอบคุณนะ ฉันเพลีย
- wisdom
- nghe thử xem
- dengan ucapan selamat
- The Beaver flew over the Rajang River an
- We ran around for nothing. We dance and
- bài hát
- We reviewed 4182 new titles and abstract
- 나는 세수하고 밥을 먹었다
- The Beaver flew over the Rajang River an
- Do i need to be buddhism to marry you in
- We reviewed 4182 new titles and abstract
- bài đó rất phổ biến ở việt nam
- Active listening is a skill that can be
- bài đó rất phổ biến ở việt nam
- Active listening is a skill that can be
- ปาล์ม
- This may be because of the placebo effec
- duty
