The freshwater prawn Macrobrachiumr

The freshwater prawn Macrobrachium
rosenbergii is native to the Indo-West Pacific
region (Holthuis 1980), but because it
has several characteristics considered to be
appropriate for culture, it has been transferred
to almost every continent. To date,
the culture of M. rosenbergii either for
commercial purposes or research activities
has been reported in a total of 77 countries
(New 1995). Prawn farming has considerable
economic importance, particularly in
Asia (China, Thailand, Vietnam, Taiwan,Bangladesh, and India) and in Latin America
(Ecuador and Brazil). World production
in 1997 was estimated at 60,995 metric tons
(FA0 1999).
Hatchery production of M. rosenbergii
postlarvae requires reliable sources of eggbearing
females. For many hatcheries located
in tropical regions, year-round availability
of larvae is guaranteed by the use of
egg-bearing females obtained from culture
ponds or, within the natural distribution
range of this species, from rivers, lakes and
estuaries. Under temperate and sub-tropical
conditions, however, the usual practice is to
select adult males and females during fall
harvests and to maintain them indoors in
temperature-controlled environments during
winter. Unfortunately, although several
studies provided valuable information regarding
broodstock management (Ling
1969; Wickins and Beard 1974; Chow
1982; Malecha 1983; O’Donovan et al.
1984; Chavez Justo et al. 1991; Damrongphol
et al. 1991; Daniels et al. 1992), a
more fine-focused approach dealing specifically
with the performance of captive M.
rosenbergii broodstock has not been considered.
In addition, to our knowledge no
data on the frequency of spawning and rematuration
of individual female prawns is
available. Furthermore, with the exception
of Wickins and Beard (1974), most studies
failed to provide information on the reproductive
performance of captive stocks.
The present paper reports on the breeding
frequency, fecundity, hatching rate, larval
output and viability of a pond-reared stock
maintained under strictly controlled laboratory
conditions for 6 months. The results
are discussed in relation to those available
from field and laboratory studies.

Results (Thai) 1:

กุ้งก้ามกรามกุ้งก้ามกรามจะเป็นตะวันตกอินโดแปซิฟิกภูมิภาค (Holthuis 1980), แต่เนื่องจากมันมีหลายลักษณะพิจารณาให้หรือไม่ที่เหมาะสมสำหรับวัฒนธรรม จะมีการโอนย้ายไปเกือบทุกทวีป วันที่วัฒนธรรมของก้ามกราม M. สำหรับพาณิชย์หรือกิจกรรมการวิจัยมีการรายงานในทั้งหมด 77 ประเทศ(ใหม่ 1995) กุ้งที่เลี้ยงมีจำนวนมากความสำคัญทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชีย (จีน ไทย เวียดนาม ไต้หวัน ประเทศบังกลาเทศ และอินเดีย) และ ในสหรัฐอเมริกา(เอกวาดอร์และบราซิล) ผลิตโลกในปี 1997 ถูกประเมินไว้ที่ 60,995 เมตริกตัน(FA0 1999)ผลิตก้ามกรามเมตรโรงเพาะpostlarvae ต้องการแหล่งที่เชื่อถือได้ของ eggbearingหญิง สำหรับ hatcheries ที่หลายแห่งในเขตร้อน ความพร้อมใช้งานตลอดทั้งปีของตัวอ่อนจะรับประกัน โดยการใช้หญิงแบกไข่ที่ได้รับจากวัฒนธรรมบ่อหรือ ในการกระจายตามธรรมชาติช่วงนี้พันธุ์ จากแม่น้ำ ทะเลสาบ และบริเวณปากแม่น้ำ แจ่ม และย่อยเขตร้อนเงื่อนไข อย่างไรก็ตาม การฝึกปกติจะเลือกผู้ใหญ่ชายและหญิงในช่วงฤดูใบไม้ร่วงharvests และรักษาภายในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมอุณหภูมิระหว่างฤดูหนาว อับ แม้ว่าหลายการศึกษาให้ข้อมูลเกี่ยวกับสูตรจัดการ (หลิง1969 Wickins และเครา 1974 เชา1982 Malecha 1983 O'Donovan et al1984 ชาเวซ Justo et al. 1991 ดำรงผลร้อยเอ็ด al. 1991 แดเนียล et al. 1992), การเพิ่มเติมมุ่งเน้นการปรับวิธีการจัดการโดยเฉพาะด้วยประสิทธิภาพของ M ภายในกิจการและก้ามกรามสูตรได้ไม่ถูกพิจารณานอกจากนี้ เพื่อความรู้ของเราไม่ข้อมูลความถี่ของการวางไข่และ rematurationกุ้งแต่ละเพศหญิงเป็นพร้อมใช้งาน นอกจากนี้ มีข้อยกเว้นWickins และเครา (1974), การศึกษาส่วนใหญ่ไม่สามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับการสืบพันธุ์ประสิทธิภาพของหุ้นภายในกิจการและกระดาษนำเสนอรายงานเกี่ยวกับการผสมพันธุ์ความถี่ fecundity ฟักอัตรา larvalผลผลิตและศักยภาพการคลังผลิตภัณฑ์บ่อรักษาภายใต้การควบคุมอย่างเคร่งครัดปฏิบัติเงื่อนไขสำหรับ 6 เดือน ผลลัพธ์กล่าวเกี่ยวกับความพร้อมใช้งานจากการศึกษาเขตและห้องปฏิบัติการ

Results (Thai) 2:

น้ำจืดกุ้ง Macrobrachium
rosenbergii มีถิ่นกำเนิดในมหาสมุทรแปซิฟิก Indo-West
ภูมิภาค (Holthuis 1980) แต่เพราะมัน
มีหลายลักษณะที่ถือว่าเป็น
ที่เหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงจะได้รับการโอน
ไปเกือบทุกทวีป ในวันที่
วัฒนธรรมของเอ็ม rosenbergii ทั้งสำหรับ
วัตถุประสงค์ในเชิงพาณิชย์หรือกิจกรรมการวิจัย
ได้รับการรายงานรวม 77 ประเทศ
(New 1995) การเลี้ยงกุ้งมีมาก
ความสำคัญทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะใน
ภูมิภาคเอเชีย (จีน, ไทย, เวียดนาม, ไต้หวัน, บังคลาเทศและอินเดีย) และลาตินอเมริกา
(เอกวาดอร์และบราซิล) การผลิตทั่วโลก
ในปี 1997 อยู่ที่ประมาณ 60,995 ตัน
(Fa0 1999).
การผลิตโรงเพาะฟักของเอ็ม rosenbergii
ระยะโพสท์ลาวาต้องใช้แหล่งที่เชื่อถือได้ของ eggbearing
หญิง สำหรับโรงเพาะฟักจำนวนมากตั้งอยู่
ในภูมิภาคเขตร้อนพร้อมใช้งานตลอดทั้งปี
ของตัวอ่อนมีการประกันโดยใช้
หญิงแบกไข่ที่ได้รับจากการเพาะเลี้ยง
ในบ่อหรือในการกระจายธรรมชาติ
หลากหลายของสายพันธุ์นี้จากแม่น้ำทะเลสาบและ
บริเวณปากแม่น้ำ ภายใต้หนาวและกึ่งเขตร้อน
สภาพ แต่การปฏิบัติตามปกติคือการ
เลือกผู้ใหญ่เพศชายและเพศหญิงในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
เก็บเกี่ยวและเพื่อรักษาพวกเขาในบ้านใน
สภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมอุณหภูมิในช่วง
ฤดูหนาว แต่น่าเสียดายที่แม้หลาย
การศึกษาให้ข้อมูลที่มีค่าเกี่ยวกับ
การจัดการพ่อแม่พันธุ์ (หลิง
1969; Wickins และเครา 1974; Chow
1982; Malecha 1983. โดโนแวน et al,
1984; ชาเวซ Justo et al, 1991;. Damrongphol
et al, 1991;. แดเนียลส์และอัล . 1992)
วิธีการที่ดีที่มุ่งเน้นมากขึ้นโดยเฉพาะการจัดการ
กับการทำงานของเอ็มเชลย
rosenbergii พ่อแม่พันธุ์ยังไม่ได้รับการพิจารณา.
นอกจากนี้เพื่อความรู้ของเราไม่มี
ข้อมูลเกี่ยวกับความถี่ของการวางไข่และ rematuration
ของกุ้งเพศหญิงเป็นบุคคล
ที่มีอยู่ นอกจากนี้ยังมีข้อยกเว้น
ของ Wickins และเครา (1974) การศึกษาส่วนใหญ่
ล้มเหลวในการให้ข้อมูลเกี่ยวกับการเจริญพันธุ์
ผลการดำเนินงานของหุ้นเชลย.
รายงานกระดาษนำเสนอในการปรับปรุงพันธุ์
ความถี่ดกของไข่อัตราการฟักไข่ตัวอ่อน
ส่งออกและการมีชีวิตของบ่อเลี้ยง หุ้น
บำรุงรักษาภายใต้การควบคุมอย่างเคร่งครัดห้องปฏิบัติการ
เงื่อนไขเป็นเวลา 6 เดือน ผล
ที่จะกล่าวถึงในความสัมพันธ์กับผู้ใช้ได้
จากสนามและการศึกษาในห้องปฏิบัติการ

Results (Thai) 3:

ส่วนกุ้งก้ามกราม Macrobrachium rosenbergii พื้นเมืองไป

ภูมิภาคอินโดแปซิฟิกตะวันตก ( holthuis 1980 ) แต่เนื่องจากมันมีหลายคุณลักษณะถือว่าเป็น

เหมาะสมกับวัฒนธรรม ได้รับโอน
เกือบทุกทวีป วันที่
วัฒนธรรมม. น่าจะให้สำหรับวัตถุประสงค์ทางการค้าหรือกิจกรรมการวิจัย

ได้รับรายงานทั้งหมด 77 ประเทศ
ใหม่ ( 1995 )การเลี้ยงกุ้งที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมาก

โดยเฉพาะในเอเชีย ( จีน , ไทย , เวียดนาม , ไต้หวัน , บังคลาเทศและอินเดีย ) และในละตินอเมริกา
( เอกวาดอร์ และบราซิล )
การผลิตโลกในปี 1997 อยู่ที่ประมาณ 60995 ตัน

( fa0 1999 ) การผลิตโรงเพาะฟักของเมตรอัตราการใช้แหล่งที่เชื่อถือได้ของ eggbearing

ผู้หญิง สำหรับโรงเพาะฟักหลายอยู่
ในภูมิภาคเขตร้อน
ว่างตลอดทั้งปีของตัวอ่อนจะรับประกัน โดยการใช้แบริ่งผู้หญิง
ไข่ได้จากบ่อหรือกระจาย

ภายในช่วงธรรมชาติของปลาชนิดนี้ จาก แม่น้ำ และทะเลสาบ
อ้อย . ตามกาลเทศะและย่อยเขตร้อน
เงื่อนไข อย่างไรก็ตาม การฝึกปกติ

เลือกผู้ใหญ่เพศชายและเพศหญิงในช่วงการเก็บเกี่ยวฤดูใบไม้ร่วง
และเพื่อรักษาพวกเขาในบ้านใน
ควบคุมอุณหภูมิสภาพแวดล้อมในระหว่าง
ฤดูหนาว แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าหลายที่ให้ข้อมูลที่มีค่าเกี่ยวกับ

ศึกษาการจัดการเลี้ยง ( หลิง
1969 ; wickins เครา 1974 และ 1982 โจว
; ; malecha 1983 ; o'donovan et al .
1984 ; ชาเวซ Justo et al . 1991 ; damrongphol
et al . 1991 ; แดเนียล et al . 1992 ) ,
เพิ่มเติมได้เน้นวิธีการจัดการโดยเฉพาะ

กับประสิทธิภาพของนักโทษม.แม่ไม่ได้รับการพิจารณา
นอกจากนี้ ความรู้ไม่
ข้อมูลความถี่ของการวางไข่และ rematuration

กุ้งหญิงเดี่ยวเป็นใช้ได้ นอกจากนี้ มีข้อยกเว้น
ของ wickins และเครา ( 2517 ) , การศึกษาส่วนใหญ่
ล้มเหลวที่จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับการสืบพันธุ์

ผลงานของหุ้นไว้ ปัจจุบันกระดาษรายงานเกี่ยวกับการเพาะพันธุ์
, ความถี่อัตราการฟักออกของหนอน
และความมีชีวิตของบ่อเลี้ยงหุ้น
รักษาภายใต้การควบคุมอย่างเคร่งครัดปฏิบัติการ
เงื่อนไขสำหรับ 6 เดือน ผลลัพธ์
กล่าวถึงในความสัมพันธ์กับผู้ใช้ได้
จากการศึกษาภาคสนามและในห้องปฏิบัติการ