In the "real world" (or "bigger wor

In the "real world" (or "bigger world"), businesses are always relying on third parties. Most commonly, retailers use a person's drivers license (issued by a third party, the state) to determine whether they will sell that person liquor, tobacco or admit the person to an R/X-rated movie. And these businesses continue to do so even though they are fully aware that there are people who make a living by producing fake drivers licenses. As of today, I'm not aware of anyone making a living by producing "fake" certificates.

Results (Thai) 1:

ใน "โลกจริง" (หรือ "ใหญ่กว่าโลก"), ธุรกิจอยู่เสมออาศัยบุคคลที่สาม บ่อย ร้านค้าปลีกใช้ใบขับขี่ของคน (ออก โดยบุคคลสาม รัฐ) เพื่อตรวจสอบว่า พวกเขาจะขายที่คนเหล้า สูบบุหรี่ หรือยอมรับบุคคลเป็น R/X-rated ภาพยนตร์ และธุรกิจเหล่านี้ยังทำงานแม้ว่าจะตระหนักว่า มีคนที่ประกอบอาชีพผลิตไดรเวอร์ปลอมใบอนุญาต วันนี้ ฉันไม่ทราบใครทำมาหากิน โดยผลิตใบรับรอง "ปลอม"

Results (Thai) 2:

ใน "โลกจริง" (หรือ "โลกที่ใหญ่กว่า") ธุรกิจมักจะอาศัยบุคคลที่สาม โดยทั่วไปผู้ค้าปลีกใช้โปรแกรมควบคุมใบอนุญาตของบุคคล (ที่ออกโดยบุคคลที่สามรัฐ) เพื่อตรวจสอบว่าพวกเขาจะขายให้บุคคลสุรายาสูบหรือยอมรับคนที่จะ / ภาพยนตร์ X-อันดับ R และธุรกิจเหล่านี้ยังคงทำเช่นนั้นแม้ว่าพวกเขาจะตระหนักดีว่ามีคนที่ทำมาหากินโดยการผลิตใบอนุญาตขับปลอม ณ วันนี้ผมไม่ทราบใครทำมาหากินโดยการผลิตใบรับรอง "ของปลอม"

Results (Thai) 3:

ใน " โลกจริง " ( หรือ " โลกใหญ่ " ) , ธุรกิจมักจะอาศัยบุคคลที่สาม มากที่สุด ร้านค้าปลีกใช้ของคนที่ใบขับขี่ ( ที่ออกโดยบุคคลที่สาม รัฐ ) เพื่อตรวจสอบว่าพวกเขาจะขายคนนั้น สุรา ยาสูบ หรือรับคน R / อันดับภาพยนตร์และธุรกิจเหล่านี้ยังคงทำเช่นนั้นแม้ว่าพวกเขาจะตระหนักว่ามีคนที่ทำมาหากินโดยการผลิตปลอมใบขับขี่ . ณวันนี้ ผมไม่ทราบว่าใครทำมาหากินโดยการผลิต " ใบรับรองปลอม "