3.4. Effect of MAP on postharvest d

3.4. Effect of MAP on postharvest disorders
MAP liners did not influence the incidences of pitting and
splitting of either cultivar after storage (Table 1). Compared to
control, all the MAP treatments reduced pedicel browning and
decay incidences but with no significant differences (P < 0.05)
among the MAP liners after 6 weeks (Table 1).

4. Discussion
Since there was no difference in weight loss among MAP and
control, any changes in physiological attributes and fruit quality
caused by MAP should be primarily attributed to the modified
atmospheres.

Results (Thai) 1:

3.4. ผลของแผนที่โรคหลังการเก็บเกี่ยวแผนที่สมุทรไม่มีผลต่ออุบัติการณ์ของบ่อ และการแบ่งของทั้งสองพันธุ์หลังจากเก็บ (ตาราง 1) เมื่อเทียบกับควบคุม การรักษาแผนที่ลด pedicel สีน้ำตาล และอุบัติการณ์สลายตัว แต่ไม่มีความแตกต่างกัน (P < 0.05)ระหว่างขอบแผนที่หลังจาก 6 สัปดาห์ (ตารางที่ 1)4. สนทนาเนื่องจากมีไม่มีความแตกต่างในน้ำหนักระหว่างแผนที่ และควบคุม การเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสรีรวิทยาและคุณภาพของผลไม้เกิดจากแผนที่ควรจะเป็นหลักประกอบกับการแก้ไขแวดล้อม

Results (Thai) 2:

3.4 ผลของแผนที่อยู่บนความผิดปกติหลังการเก็บเกี่ยว
สมุทรแผนที่ไม่ได้มีอิทธิพลต่ออุบัติการณ์ของการเกิดรูพรุนและ
แยกทั้งพันธุ์หลังการเก็บรักษา (ตารางที่ 1) เมื่อเทียบกับ
การควบคุมทุกการรักษาแผนที่ก้านลดการเกิดสีน้ำตาลและ
การสลายตัวของอุบัติการณ์ แต่ไม่มีความแตกต่างกัน (P <0.05)
ในหมู่สมุทร MAP หลังจาก 6 สัปดาห์ (ตารางที่ 1).

4 การอภิปราย
เนื่องจากมีความแตกต่างกันในการลดน้ำหนักของแผนที่และไม่มี
การควบคุมการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในคุณลักษณะทางสรีรวิทยาและคุณภาพของผลไม้
ที่เกิดจากแผนที่ควรจะนำมาประกอบเป็นหลักในการปรับเปลี่ยน
บรรยากาศ