DISCUSSIONThe present study is an a

DISCUSSION
The present study is an attempt to understand the relationship of assertive behavior with interpersonal
communication satisfaction among nurses. Result revealed that there is large positive significant relationship
between assertive behaviour and interpersonal communication satisfaction and non-assertive nurses had poor
communication satisfaction. This is in consistent with previous research which reports that interpersonal
communication satisfaction results in assertive behaviour. Areti Klisiari & Alexia Gaki (2012) reported that a
good communication provides satisfaction to the health care professional who influences and is influenced by his
relationship with the patient.
Siamian Hasan et al (2014) evaluated the interpersonal communication skills among the health care
centers staff and indicated that public relation skill, listening, reward and punishment in good scope and other
skills were in the average scope. Ross Linda et al (2014) suggested that student paramedics self-report their
interpersonal communication skills highly apart from areas related to assertiveness and listening skills.
Abdollah et al (2012) reported that interpersonal communication skills training program increased the
job satisfaction among the working nurses. Yen-Ru Lin et al (2004) studied the effect of an assertiveness
training program on nursing and medical student’s assertiveness, self-esteem, and interpersonal communication
satisfaction and found that assertiveness and communication satisfaction of the experimental group were
significantly improved in nursing and medical students after assertiveness training.
The possible reason for positive relationship between assertive behavior and interpersonal
communication satisfaction may be that assertive persons are likely to experience a higher level of psychological
well being and a lower level of emotional deficit. Assertive persons are able to maintain positive mental states
due to their capability to efficiently manage their situations and ability to say ‘no’ to undesired work (Jaime et al
1998). When a person accepts his/ her faults and simultaneously recognizes his/ her strengths and positive
qualities, the person will experience strong self worth and satisfactory communication.
Present study revealed that older nurses who are on regular job, studied from Govt. nursing institutions
and working in Govt. hospitals were more assertive where as gender, marital status, religion, residence, type of
Journal of Health, Medicine and Nursing www.iiste.org
ISSN 2422-8419 An International Peer-reviewed Journal
Vol.14, 2015
75
family and present staying with has no relationship with assertive behavior. On the contrary, Kilkus (1993)
reported younger nurses as the most assertive.
Nurse who were in older age group had more interpersonal communication satisfaction score as
compared to subjects who were younger (p

Results (Thai) 1:

DISCUSSIONThe present study is an attempt to understand the relationship of assertive behavior with interpersonalcommunication satisfaction among nurses. Result revealed that there is large positive significant relationshipbetween assertive behaviour and interpersonal communication satisfaction and non-assertive nurses had poorcommunication satisfaction. This is in consistent with previous research which reports that interpersonalcommunication satisfaction results in assertive behaviour. Areti Klisiari & Alexia Gaki (2012) reported that agood communication provides satisfaction to the health care professional who influences and is influenced by hisrelationship with the patient.Siamian Hasan et al (2014) evaluated the interpersonal communication skills among the health carecenters staff and indicated that public relation skill, listening, reward and punishment in good scope and otherskills were in the average scope. Ross Linda et al (2014) suggested that student paramedics self-report theirinterpersonal communication skills highly apart from areas related to assertiveness and listening skills.Abdollah et al (2012) reported that interpersonal communication skills training program increased thejob satisfaction among the working nurses. Yen-Ru Lin et al (2004) studied the effect of an assertivenesstraining program on nursing and medical student’s assertiveness, self-esteem, and interpersonal communicationsatisfaction and found that assertiveness and communication satisfaction of the experimental group weresignificantly improved in nursing and medical students after assertiveness training.The possible reason for positive relationship between assertive behavior and interpersonalcommunication satisfaction may be that assertive persons are likely to experience a higher level of psychologicalwell being and a lower level of emotional deficit. Assertive persons are able to maintain positive mental statesdue to their capability to efficiently manage their situations and ability to say ‘no’ to undesired work (Jaime et al1998). When a person accepts his/ her faults and simultaneously recognizes his/ her strengths and positivequalities, the person will experience strong self worth and satisfactory communication.Present study revealed that older nurses who are on regular job, studied from Govt. nursing institutionsand working in Govt. hospitals were more assertive where as gender, marital status, religion, residence, type of Journal of Health, Medicine and Nursing www.iiste.orgISSN 2422-8419 An International Peer-reviewed JournalVol.14, 201575family and present staying with has no relationship with assertive behavior. On the contrary, Kilkus (1993)reported younger nurses as the most assertive.Nurse who were in older age group had more interpersonal communication satisfaction score ascompared to subjects who were younger (p<.002). Nurses who took training from Govt. nursing schools/collegeshad more score on interpersonal communication satisfaction score as compared to private schools/colleges(p<.03). Nursing sister/ward in-charges had more score on Interpersonal communication satisfaction score ascompared to staff nurses (p<.049). These findings are in consistent with the other available literatures.IMPLICATIONS AND RECOMMENDATIONSNurses should regular use assertive behaviour which results in communication satisfaction. Assertiveness and itstraining program can be included in graduate nursing program and in nursing curriculum, so that sufficientemphasis can be given to understanding of assertiveness. Findings of the study will act as a catalyst to carry outmore extensive research in a large sample and in other settings and such research work enforces evidence basedpractice.Study recommends that assertiveness training or other such techniques may be given to the nonassertivenurses to build their communication satisfaction, self concept and self esteem. Similar study can bereplicated on larger sample size using a combined quantitative and qualitative research approach to betterunderstand assertive behaviour and interpersonal communication satisfaction among nurses. A longitudinal studymay be conducted on large sample to assess the effects of assertive training on assertive behaviour andinterpersonal communication satisfaction with comparison of the different interventional strategies.CONCLUSIONFindings of this study give an overview of assertive behaviour and interpersonal communication among nurses.The findings suggested that assertive behaviour results in high level of interpersonal communication satisfaction.Nurses should be regularly assessed for their assertive behaviour as it affects the communication, self esteem,burden, coping and other variables of individual. Assertiveness training may be included in curriculum tomanage non assertive behaviour nurses.Further researches can be done to investigate the socio-cultural circumstances that may hinder orenhance the individual to be assertive. Also similar study can be planned to assess the effectiveness of selectedintervention on assertive behaviour and interpersonal communication satisfaction among nurses.LIMITATIONSLack of large sample size may result in lack of representativeness and generalizability to the whole population,however data were collected from selected hospitals of four districts of Punjab. The data in the present studymay subject to selection bias as the nurses were conveniently selected. In order to make findings generalizable, alarge geographical area based study based on random sampling technique is recommended. Finally, researcheracknowledges the limitation of cross sectional design with respect to temporal relationship and imputation ofcausality of study findings.FINANCIAL AND MATERIAL SUPPORT: This research received no specific grant from any fundingagency in the public, commercial, or not-for-profit sectors.CONFLICTS OF INTEREST: The authors declare that they have no conflict of interests with any organizationregarding the materials discussed in this manuscript.ACKNOWLEDGEMENT: The authors would like to extend their thanks and appreciations to all participantswho voluntarily participated in the study and shared their experience.First Author (S K Maheshwari): He is masters in psychiatric nursing from AIIMS, New Delhi and perusingPhD in Nursing from Indian Nursing Council, WHO and RGUHS consortium. He is presently working as AsstProfessor in University College of Nursing, Baba Farid University of Health Sciences, Faridkot, Punjab, India.He has fifteen national and international publications in various journals. His area of interest is de-addictionpsychiatry nursing and nursing research. He is members of several nursing and health organizations. He isexaminer in several universities of India and guide for master in nursing.Second Author (Kanwaljit Kaur Gill): She is masters in psychiatric nursing and PhD. She is presentlyworking as Professor and Principal in SKSS college of Nursing, Sarabha, Ludhiana, Punjab, India. She has morethan fifty national and international publications in various journals. Her area of interest is clinical psychiatrynursing. She is members of several nursing and health organizations including TNAI. She has been associatedwith several universities of Indi and abroad. She has been recipient of WHO fellowship. She is guide for masters
and PhD nursing program.

Results (Thai) 2:

อภิปรายการศึกษาครั้งนี้เป็นความพยายามที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมกับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลความพึงพอใจของการสื่อสารของพยาบาล ผลการศึกษาพบว่ามีความสัมพันธ์ที่มีขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญในเชิงบวกระหว่างพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลและพยาบาลที่ไม่กล้าแสดงออกมีความยากจนความพึงพอใจของการสื่อสาร นี้อยู่ในสอดคล้องกับการวิจัยก่อนหน้านี้ที่รายงานว่าระหว่างบุคคลผลความพึงพอใจของการสื่อสารในพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม Areti Klisiari และ Alexia Gaki (2012) รายงานว่าการสื่อสารที่ดีมีความพึงพอใจกับการดูแลสุขภาพมืออาชีพที่มีอิทธิพลและได้รับอิทธิพลจากเขามีความสัมพันธ์กับผู้ป่วย. Siamian Hasan, et al (2014) การประเมินทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลในกลุ่มดูแลสุขภาพพนักงานศูนย์และชี้ให้เห็นว่าทักษะการประชาสัมพันธ์ฟังรางวัลและการลงโทษอยู่ในขอบเขตที่ดีและอื่น ๆทักษะอยู่ในขอบเขตเฉลี่ย รอสส์ลินดา, et al (2014) ชี้ให้เห็นว่านักศึกษาพยาบาลด้วยตนเองรายงานของพวกเขาทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลสูงนอกเหนือจากพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการกล้าแสดงออกและทักษะการฟัง. Abdollah, et ​​al (2012) รายงานว่าทักษะในการสื่อสารระหว่างบุคคลโปรแกรมการฝึกอบรมที่เพิ่มขึ้นพึงพอใจในงานของพยาบาลในการทำงาน. เยน Ru หลิน, et al (2004) ศึกษาผลของการยืนกรานโปรแกรมการฝึกอบรมเกี่ยวกับการพยาบาลและอหังการนักศึกษาแพทย์ของภาคภูมิใจในตนเองและการสื่อสารระหว่างบุคคลและความพึงพอใจพบว่าอหังการและการสื่อสารความพึงพอใจของกลุ่มทดลองได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการพยาบาลและการแพทย์นักเรียนหลังการฝึกอบรมอหังการ. เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและมีปฏิสัมพันธ์กับความพึงพอใจของการสื่อสารอาจเป็นได้ว่าคนที่กล้าแสดงออกมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับระดับที่สูงขึ้นทางด้านจิตใจความเป็นอยู่และระดับที่ต่ำกว่าของการขาดดุลทางอารมณ์ คนกล้าแสดงออกมีความสามารถที่จะรักษาจิตบวกเนื่องจากความสามารถของพวกเขาเพื่อประสิทธิภาพในการจัดการสถานการณ์ของพวกเขาและความสามารถในการพูดว่า 'ไม่' เพื่อการทำงานที่ไม่พึงประสงค์ (ไจ et al, 1998) เมื่อมีบุคคลที่ยอมรับของเขา / ความผิดพลาดและในขณะเดียวกันเธอตระหนัก / จุดแข็งและบวกของเขาและเธอที่มีคุณภาพคนที่จะได้สัมผัสกับมูลค่าในตัวเองที่แข็งแกร่งและการสื่อสารที่น่าพอใจ. การศึกษาแสดงให้เห็นว่าปัจจุบันพยาบาลผู้สูงอายุที่อยู่ในงานประจำศึกษาจากรัฐบาล สถาบันการศึกษาการพยาบาลและการทำงานในรัฐบาล โรงพยาบาลมีการแสดงออกที่เหมาะสมมากขึ้นในขณะที่เพศสถานภาพการสมรสศาสนาที่อยู่อาศัยประเภทของวารสารสุขภาพ, แพทย์และพยาบาล www.iiste.org ISSN 2422-8419 นานาชาติ Peer-reviewed วารสารVol.14 2015 75 ครอบครัวและปัจจุบันพักร่วมกับ มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมไม่มี ในทางตรงกันข้าม Kilkus (1993) รายงานพยาบาลที่อายุน้อยกว่าเป็นการแสดงออกที่เหมาะสมมากที่สุด. พยาบาลที่อยู่ในกลุ่มอายุที่มีอายุมากกว่าที่มีการสื่อสารระหว่างบุคคลมากขึ้นคะแนนความพึงพอใจเป็นเมื่อเทียบกับอาสาสมัครที่อายุน้อยกว่า (p <0.002) พยาบาลที่เข้ามามีการฝึกอบรมจากรัฐบาล พยาบาลโรงเรียน / วิทยาลัยมีคะแนนมากขึ้นกับคะแนนความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลเมื่อเทียบกับโรงเรียนเอกชน/ วิทยาลัย(p <0.03) น้องสาวพยาบาล / วอร์ดในค่าใช้จ่ายที่มีคะแนนมากขึ้นเกี่ยวกับความพึงพอใจในการติดต่อสื่อสารระหว่างบุคคลเป็นเมื่อเทียบกับพยาบาลประจำการ(p <0.049) การค้นพบเหล่านี้อยู่ในสอดคล้องกับวรรณกรรมอื่นที่ใช้ได้. ผลกระทบและข้อเสนอแนะพยาบาลควรใช้เป็นประจำพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมซึ่งจะส่งผลในความพึงพอใจในการติดต่อสื่อสาร และอหังการของโปรแกรมการฝึกอบรมสามารถรวมอยู่ในโปรแกรมการพยาบาลระดับบัณฑิตศึกษาและหลักสูตรการพยาบาลเพื่อให้เพียงพอเน้นจะได้รับความเข้าใจของอหังการ ผลการวิจัยของการศึกษาจะทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาในการดำเนินการวิจัยอย่างกว้างขวางมากขึ้นในกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่และในการตั้งค่าอื่น ๆ และงานวิจัยดังกล่าวบังคับใช้ตามหลักฐานการปฏิบัติ. การศึกษาแนะนำว่าการฝึกอบรมอหังการหรือเทคนิคอื่น ๆ ที่อาจจะได้รับการ nonassertive พยาบาลที่จะสร้าง ความพึงพอใจของการสื่อสารแนวความคิดตัวเองและเห็นคุณค่าในตนเอง การศึกษาที่คล้ายกันสามารถจำลองแบบในขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่โดยใช้วิธีการวิจัยรวมเชิงปริมาณและคุณภาพที่ดีกว่าการทำความเข้าใจพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล การศึกษาระยะยาวอาจได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ในการประเมินผลของการฝึกการแสดงออกที่เหมาะสมต่อพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลที่มีการเปรียบเทียบในกลยุทธ์ที่ใช้มาตรการแทรกแซงที่แตกต่างกัน. สรุปผลการศึกษานี้ให้ภาพรวมของพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล. ผลการวิจัย ชี้ให้เห็นว่าผลการทำงานการแสดงออกที่เหมาะสมในระดับสูงของความพึงพอใจในการสื่อสารระหว่างบุคคล. พยาบาลควรมีการประเมินอย่างสม่ำเสมอสำหรับพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของพวกเขาในขณะที่มันมีผลกระทบต่อการสื่อสารความนับถือตนเองภาระการเผชิญปัญหาและตัวแปรอื่น ๆ ของแต่ละบุคคล การฝึกอบรมทักษะการนำเสนออาจรวมอยู่ในหลักสูตรการจัดการที่ไม่พยาบาลพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม. งานวิจัยเพิ่มเติมที่สามารถทำได้เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ทางสังคมวัฒนธรรมที่อาจขัดขวางหรือเพิ่มการของแต่ละบุคคลที่จะกล้าแสดงออกอย่างเหมาะสม นอกจากนี้ยังมีการศึกษาที่คล้ายกันสามารถวางแผนในการประเมินประสิทธิภาพของการเลือกแทรกแซงเกี่ยวกับพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล. ข้อ จำกัดการขาดขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่อาจส่งผลให้ขาดมูลและ generalizability กับประชากรทั้งที่แต่เก็บรวบรวมข้อมูลจากโรงพยาบาลที่เลือก สี่อำเภอของรัฐปัญจาบ ข้อมูลในการศึกษาครั้งนี้อาจมีการเลือกอคติพยาบาลได้รับการคัดเลือกในทำเลที่สะดวก เพื่อที่จะทำให้ผลการวิจัย generalizable เป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่มีขนาดใหญ่การศึกษาตามขึ้นอยู่กับเทคนิคการสุ่มตัวอย่างจะแนะนำ ในที่สุดนักวิจัยยอมรับข้อ จำกัด ของการออกแบบตัดขวางที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเวลาและการใส่ร้ายของเวรกรรมของผลการศึกษา. การสนับสนุนทางการเงินและวัสดุ: งานวิจัยนี้ไม่ได้รับเงินช่วยเหลือเฉพาะจากเงินทุนใด ๆหน่วยงานในที่สาธารณะในเชิงพาณิชย์หรือไม่แสวงหาผลกำไร ภาค. ขัดแย้งทางผลประโยชน์: ผู้เขียนประกาศว่าพวกเขามีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ใด ๆ กับองค์กรใด ๆเกี่ยวกับวัสดุที่กล่าวถึงในต้นฉบับนี้. รับทราบ: ผู้เขียนอยากจะขอขอบคุณและ appreciations ของพวกเขาที่จะเข้าร่วมทุกคนที่เข้าร่วมโดยสมัครใจในการศึกษาและใช้ร่วมกัน. ประสบการณ์ของพวกเขาเขียนเป็นครั้งแรก(SK Maheshwari): เขาเป็นปริญญาโทในสาขาการพยาบาลจิตเวชจาก AIIMS นิวเดลีและ perusing ปริญญาเอกในการพยาบาลจากสภาการพยาบาลอินเดีย, WHO และสมาคม RGUHS เขาเป็นปัจจุบันทำงานเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยวิทยาลัยพยาบาลมหาวิทยาลัยบาบาฟาริดของวิทยาศาสตร์สุขภาพ Faridkot, ปัญจาบอินเดีย. เขามีสิบห้าสิ่งพิมพ์แห่งชาติและระดับนานาชาติในวารสารต่างๆ พื้นที่ของเขาที่น่าสนใจคือ de-ติดยาเสพติดการพยาบาลจิตเวชและการวิจัยทางการพยาบาล เขาเป็นสมาชิกของพยาบาลหลายแห่งและหน่วยงานด้านสุขภาพ เขาเป็นผู้ตรวจสอบในมหาวิทยาลัยหลายแห่งของอินเดียและเป็นแนวทางสำหรับหลักในการพยาบาล. ผู้เขียนที่สอง (Kanwaljit คอร์กิลล์): เธอเป็นปริญญาโทในสาขาการพยาบาลจิตเวชและปริญญาเอก เธอเป็นปัจจุบันทำงานเป็นศาสตราจารย์และหลักใน SKSS วิทยาลัยพยาบาล Sarabha, ลูเธียนา, ปัญจาบอินเดีย เธอมีมากขึ้นกว่าห้าสิบสิ่งพิมพ์แห่งชาติและระดับนานาชาติในวารสารต่างๆ พื้นที่ของเธอที่น่าสนใจคือคลินิกจิตเวชพยาบาล เธอเป็นสมาชิกของพยาบาลหลายแห่งและหน่วยงานด้านสุขภาพรวมทั้ง TNAI เธอได้รับการเชื่อมโยงกับมหาวิทยาลัยหลาย Indi และต่างประเทศ เธอได้รับการสืบทอดของการคบหา WHO เธอเป็นคู่มือสำหรับโทและปริญญาเอกโปรแกรมการพยาบาล

Results (Thai) 3:

การอภิปราย
การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมกล้าแสดงออก กับความพึงพอใจในการสื่อสารของพยาบาลต่อ
. พบว่า มีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างขนาดใหญ่
พฤติกรรมกล้าแสดงออกและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลและการสื่อสารที่ดี กล้าแสดงออก ไม่ใช่พยาบาลมีความพอใจ

นี้สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่รายงานว่าบุคคล
ความพึงพอใจในการสื่อสารผลพฤติกรรมกล้าแสดงออก . เรติ klisiari & Alexia gaki ( 2012 ) ได้รายงานว่า มีการสื่อสารที่ดี มีความพึงพอใจกับ
มืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพผู้มีอิทธิพลและได้รับอิทธิพลมาจากความสัมพันธ์ของเขา

กับคนไข้ไซแอมเมียน Hasan al ( 2014 ) ประเมินบุคคล ทักษะการสื่อสารระหว่างศูนย์การดูแลสุขภาพพนักงานและพบว่า
ประชาสัมพันธ์ทักษะ การฟัง การให้รางวัลและการลงโทษในขอบเขตที่ดีและทักษะอื่น ๆ
อยู่ในขอบเขตโดยเฉลี่ย โรสลินดา et al ( 2014 ) พบว่านักเรียนจำนวนหน่วยกู้ชีพของพวกเขา
ทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลสูง นอกเหนือจากพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการกล้าแสดงออก และทักษะการฟัง .
abdollah et al ( 2012 ) รายงานว่า โปรแกรมฝึกทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลเพิ่มขึ้น
ความพึงพอใจในงานพยาบาลงาน เยน รุ หลิน et al ( 2547 ) ศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกการกล้าแสดงออก
พยาบาลและพฤติกรรมการกล้าแสดงออกของนักศึกษาแพทย์ การเห็นคุณค่าในตนเองและความพึงพอใจในการสื่อสาร
บุคคล และพบว่า การกล้าแสดงออกและการสื่อสาร ความพึงพอใจของกลุ่มทดลองเพิ่มขึ้น
ทางการพยาบาลและนักศึกษาแพทย์ หลังจากการฝึกการกล้าแสดงออก .
เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมกล้าแสดงออก และมนุษยสัมพันธ์
ความพึงพอใจในการสื่อสารอาจจะกล้าแสดงออก คน มีแนวโน้มที่จะ ประสบการณ์ ระดับที่สูงขึ้นของจิต
ดีและระดับต่ำของการขาดดุลทางอารมณ์ กล้าแสดงออก บุคคลสามารถที่จะรักษาสภาพจิตใจบวก
เนื่องจากความสามารถของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพจัดการกับสถานการณ์ของพวกเขาและความสามารถในการบอกว่า ' ไม่ ' จะไม่ทำงาน ( เจมี่ et al
1998 )เมื่อบุคคลยอมรับความผิดพลาดของเขา / เธอและเขา / เธอพร้อมกันตระหนักถึงจุดแข็งและบวกคุณภาพ
, คนที่จะได้สัมผัสด้วยตนเองที่คุ้มค่าและน่าพอใจมาก การสื่อสาร การศึกษาพบว่า พยาบาล .
เก่าที่อยู่ในงานปกติ เรียนจาก govt พยาบาลสถาบัน
และการทำงานในโรงพยาบาลมากขึ้น กล้าแสดงออก ซึ่งเป็นรัฐบาล เพศ สถานภาพการสมรส , ศาสนา , ที่อยู่อาศัยประเภทของ
วารสารสาธารณสุข การแพทย์และพยาบาล www.iiste . org
ชื่อ 2422-8419 ระหว่างการทบทวนวารสาร


vol.14 2015 75 ครอบครัวและปัจจุบันอยู่กับ ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการกล้า ในทางตรงกันข้าม kilkus ( 1993 )
รายงานพยาบาลน้องเป็นพยาบาลที่เหมาะสมที่สุด
อายุในกลุ่มมีคะแนนความพึงพอใจในการสื่อสารระหว่างบุคคลมากขึ้น
เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่อายุน้อยกว่า ( P < . 002 ) พยาบาลที่เข้ามาฝึก จาก รัฐบาล โรงเรียน / วิทยาลัย
มีคะแนนมากกว่าคะแนนการสื่อสารระหว่างบุคคลของความพึงพอใจเมื่อเทียบกับโรงเรียนเอกชน / วิทยาลัย
( p < . 01 ) พยาบาลน้องสาว / วอร์ดในค่าใช้จ่ายมีคะแนนมากกว่าคะแนนความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลเป็น
เมื่อเปรียบเทียบกับพยาบาลประจำการ ( r = . 049 )การค้นพบนี้สอดคล้องกับงานวิจัยอื่นที่ใช้ได้ผลและข้อเสนอแนะ .

พยาบาลควรใช้พฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม ซึ่งผลในความพึงพอใจในการสื่อสารปกติ การกล้าแสดงออกและ
โปรแกรมการฝึกอบรมที่สามารถถูกรวมไว้ในหลักสูตรพยาบาลศาสตร์บัณฑิตและหลักสูตรพยาบาล เพื่อให้เน้นเพียงพอ
สามารถให้ความเข้าใจในพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม .เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาจะทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาเพื่อดำเนินการวิจัยอย่างละเอียดมากขึ้น
ในกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ และการตั้งค่าอื่นๆ และงานวิจัยดังกล่าวบังคับใช้

ศึกษาการปฏิบัติตามหลักฐาน แนะนำว่า การฝึกการกล้าแสดงออก หรือเทคนิคอื่น ๆ เช่น อาจจะให้พยาบาล nonassertive
เพื่อสร้างความพึงพอใจในการสื่อสารของตนเองและความนับถือตนเอง การศึกษาที่คล้ายกันสามารถ
จำนวนขนาดตัวอย่างที่ใช้ในขนาดใหญ่รวมเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพดีกว่า
เข้าใจพฤติกรรมกล้าแสดงออก และความพึงพอใจในการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล . a
การศึกษาระยะยาวอาจจะดำเนินการในตัวอย่างขนาดใหญ่ เพื่อศึกษาผลของการฝึกการกล้าแสดงออกต่อพฤติกรรมกล้าแสดงออกและ
ความพึงพอใจในการสื่อสารระหว่างบุคคลด้วยการเปรียบเทียบที่แตกต่างกัน นโยบาย กลยุทธ์

สรุปผลการวิจัยให้ภาพรวมของพฤติกรรมกล้าแสดงออกและการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล .
ผลการศึกษาพบว่า พฤติกรรมการแสดงออกในระดับความพึงพอใจสูง
การสื่อสารระหว่างบุคคลพยาบาลควรที่จะหมั่นประเมินสำหรับพฤติกรรมกล้าแสดงออกของพวกเขาจะมีผลต่อการสื่อสารใน
ภาระตนเอง การเผชิญปัญหาและตัวแปรอื่น ๆของแต่ละบุคคล การฝึกการกล้าแสดงออก อาจจะรวมอยู่ในหลักสูตรการจัดการพฤติกรรมกล้าแสดงออก

ไม่ใช่พยาบาล .
งานวิจัยเพิ่มเติมสามารถทำเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ทางสังคมที่อาจขัดขวางหรือ
เพิ่มบุคคลต้องเด็ดเดี่ยวนอกจากนี้การศึกษาที่คล้ายกันสามารถวางแผนที่จะประเมินประสิทธิผลของการแทรกแซงในการคัดเลือก
พฤติกรรมกล้าแสดงออกและความพึงพอใจในการสื่อสารระหว่างบุคคลของพยาบาล .

ไม่มีข้อจำกัดของขนาดตัวอย่างใหญ่อาจส่งผลในการขาด representativeness 1 และเพื่อประชากรทั้งหมด ,
แต่เก็บข้อมูลจากโรงพยาบาลที่เลือก 4 อำเภอของปัญจาบ .ข้อมูลในการศึกษาเรื่อง
อาจอคติ หรือเป็นพยาบาลเดินทางสะดวก เลือก เพื่อให้ข้อมูล generalizable พื้นที่เป็น
ทางภูมิศาสตร์ขนาดใหญ่ขึ้นศึกษาโดยใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างที่แนะนํา ในที่สุด นักวิจัย
รับทราบข้อจำกัดของการออกแบบตัดข้ามด้วยความเคารพความสัมพันธ์ชั่วคราวและการใส่ความของ
(
สรุปการศึกษาการสนับสนุนทางการเงินและวัสดุ : งานวิจัยนี้ได้รับทุนจากแหล่งทุนสนับสนุนไม่เฉพาะ
ใด ๆในที่สาธารณะ , พาณิชย์ , หรือหน่วยงานที่ไม่หวังผลกำไร .
ความขัดแย้ง : ผู้เขียนประกาศว่าพวกเขาไม่มีความขัดแย้งกับองค์กรใด ๆที่เกี่ยวกับวัสดุที่กล่าวถึงใน

รับรอง : ต้นฉบับนี้ผู้เขียนต้องการขยายขอบคุณและ appreciations ทั้งหมดเข้าร่วม
ที่สมัครใจเข้าร่วมในการวิจัย และการแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเขา ผู้เขียน ( s
K แม่มเ วรี ) : เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวช จากสถาบันออลอินเดียแห่งวิทยาศาสตร์การแพทย์ , นิวเดลีและ perusing
ปริญญาเอกทางการพยาบาลจากสภาการพยาบาล และอินเดีย ที่สมาคม rguhs . เขาคือปัจจุบันทำงานเป็น รศ
อาจารย์วิทยาลัยพยาบาล มหาวิทยาลัย บาบาฟาริด มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขภาพ faridkot รัฐปัญจาบ ประเทศอินเดีย
เขาสิบห้าประเทศและสิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศในวารสารต่าง ๆ พื้นที่ของดอกเบี้ย เดอ ติดยาเสพติด
จิตเวชศาสตร์และการวิจัยทางการพยาบาล เขาคือสมาชิกขององค์กรพยาบาลหลาย และสุขภาพ เขาคือ