Induction of labor, an increasingly

Induction of labor, an increasingly common intervention, is often
preceded by the application of an agent to “prime” or “ripen” the cervix. We conducted a
randomized controlled trial to compare clinical, economic, and psychosocial outcomes of
inpatient and outpatient cervical priming before induction of labor. In this paper we present
the psychosocial outcomes. Methods: Women participating in a randomized controlled trial
in two Australian metropolitan teaching hospitals completed questionnaires to measure
anxiety and depression at enrollment, and to examine satisfaction, experiences, depression,
and infant feeding 7 weeks after giving birth. Data analysis was by intention to treat and by
having received the intervention as intended (approximately 50% in each group). Results: Of
1,004 eligible women, 85 percent consented (n = 407, outpatient; n = 414 inpatient). No
statistically significant or clinically relevant differences were found in immediate anxiety,
depression, or infant feeding. Small, statistically significant differences favoring outpatient
priming were found in seven of the nine subscales in the 7-week postpartum questionnaire.
The direction of the effect was maintained, mostly with a larger effect size in women who
received the intervention. Conclusion: Women allocated to outpatient priming were more
satisfied with their priming experience than women allocated to inpatient priming. Being
informed that they could go home after cervical priming did not increase women’s anxiety.

Results (Thai) 1:

เป็นการเหนี่ยวนำของแรงงาน การแทรกแซงมากขึ้นทั่วไปนำหน้า ด้วยแอพลิเคชันของตัวแทน "นายกรัฐมนตรี" หรือ "สุกงอม" ปากมดลูก เราดำเนินการrandomized ทดลองควบคุมเพื่อเปรียบเทียบผลทางคลินิก เศรษฐกิจ และ psychosocial ของห้องคลอดและผู้ป่วยนอกมดลูกด้วยก่อนที่จะเหนี่ยวนำของแรงงาน ในเอกสารนี้เรานำเสนอผลลัพธ์ psychosocial วิธีการ: สตรีมีส่วนร่วมในการทดลองควบคุม randomizedในสองออสเตรเลียนครสอนโรงพยาบาลสมบูรณ์แบบสอบถามวัดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ที่ลงทะเบียน และ การตรวจสอบความพึงพอใจ ประสบการณ์ ซึม เศร้าและอาหาร 7 สัปดาห์หลังจากให้กำเนิดทารก วิเคราะห์ข้อมูลได้ โดยความตั้งใจที่จะรักษา และมีการแทรกแซงตามที่ตั้งใจไว้ (ประมาณ 50% ในแต่ละกลุ่มรับ ผลลัพธ์: ของผู้หญิงมีสิทธิ์ 1004 โพส 85 เปอร์เซ็นต์ยินยอม (n = 407 รักษา n = 414 ห้องคลอด) ไม่ใช่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ หรือที่เกี่ยวข้องทางคลินิกในทันทีความวิตกกังวลโรคซึมเศร้า หรืออาหารเด็ก ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ขนาดเล็กที่นความผู้ป่วยนอกด้วยพบในเจ็ด subscales เก้าในแบบสอบถาม 7 สัปดาห์หลังคลอดทิศทางของผลถูกรักษา ส่วนใหญ่ที่ มีขนาดผลใหญ่ในสตรีที่ได้รับการแทรกแซง สรุป: ปันส่วนให้กับผู้ป่วยนอกปั๊มผู้หญิงเพิ่มเติมพอใจกับประสบการณ์ของพวกเขาด้วยมากกว่าผู้หญิงที่ปันส่วนไปยังห้องคลอดด้วย มีทราบว่า พวกเขาสามารถกลับบ้านหลังจากปากมดลูกด้วยก็เพิ่มความวิตกกังวลของผู้หญิง

Results (Thai) 2:

การเหนี่ยวนำของแรงงานการแทรกแซงกันมากขึ้นมักจะนำหน้าด้วยการประยุกต์ใช้ตัวแทนที่ "สำคัญ" หรือ "สุก" ปากมดลูก
เราดำเนินการสุ่มทดลองทางคลินิกเพื่อเปรียบเทียบเศรษฐกิจและผลทางจิตสังคมของผู้ป่วยในและผู้ป่วยนอกรองพื้นปากมดลูกก่อนที่จะเหนี่ยวนำของแรงงาน ในบทความนี้เรานำเสนอผลด้านจิตสังคม วิธีการ: ผู้หญิงมีส่วนร่วมในการทดลองควบคุมแบบสุ่มในสองออสเตรเลียโรงพยาบาลนครเสร็จแบบสอบถามเพื่อวัดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าที่การลงทะเบียนและการตรวจสอบความพึงพอใจของประสบการณ์และความซึมเศร้าและการให้อาหารทารก7 สัปดาห์หลังคลอด การวิเคราะห์ข้อมูลโดยความตั้งใจที่จะรักษาและได้รับการแทรกแซงตามที่ตั้งใจไว้ (ประมาณ 50% ในแต่ละกลุ่ม) ผลการศึกษา: จาก1,004 ผู้หญิงมีสิทธิ์ร้อยละ 85 ยอม (n = 407, ผู้ป่วยนอก; n = 414 ผู้ป่วยใน) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติหรือที่เกี่ยวข้องทางคลินิกพบว่ามีความวิตกกังวลในทันทีภาวะซึมเศร้าหรือให้นมทารก ขนาดเล็กแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญนิยมผู้ป่วยนอกรองพื้นถูกพบอยู่ในเจ็ดเก้า subscales ในแบบสอบถามหลังคลอด 7 สัปดาห์. ทิศทางของผลกระทบที่ได้รับการรักษาส่วนใหญ่มีขนาดผลขนาดใหญ่ในผู้หญิงที่ได้รับการแทรกแซง สรุป: ผู้หญิงที่จัดสรรให้กับรองพื้นผู้ป่วยนอกได้มากขึ้นมีความพึงพอใจที่มีประสบการณ์รองพื้นของพวกเขามากกว่าผู้หญิงที่จัดสรรให้กับผู้ป่วยรองพื้น ถูกแจ้งว่าพวกเขาจะได้กลับบ้านหลังจากรองพื้นปากมดลูกไม่ได้เพิ่มความวิตกกังวลของผู้หญิง