Our direction of economic affairs i

Our direction of economic affairs is scarcely more
encouraging. We live in an economic system in which a particu-
larly good crop is often an economic disaster, and we restrict
some of our agricultural productivity in order to "stabilize the
market," although there are millions of people who do not have
the very things we restrict, and who need them badly. Right now
our economic system is functioning very well, because, among
other reasons, we spend billions of dollars per year to produce
armaments. Economists look with some apprehension to the
time when we stop producing armaments, and the idea that the
state should produce houses and other useful and needed things
instead of weapons, easily provokes accusations of endangering
freedom and individual initiative.
We have a literacy above 90 per cent of the population. We
have radio, television, movies, a newspaper a day for everybody.
But instead of giving us the best of past and present literature
and music, these media of communication, supplemented by
advertising, fill the minds of men with the cheapest trash, lack-
ing in any sense of reality, with sadistic phantasies which a
halfway cultured person would be embarrassed to entertain even
once in a while. But while the mind of everybody, young and
old, is thus poisoned, we go on blissfully to see to it that no
"immorality" occurs on the screen. Any suggestion that the gov-
ernment should finance the production of movies and radio
programs which would enlighten and improve the minds of our
people would be met again with indignation and accusations in
the name of freedom and idealism.
We have reduced the average working hours to about half
what they were one hundred years ago. We today have more free
time available than our forefathers dared to dream of. But what
has happened? We do not know how to use the newly gained
free time; we try to kill the time we have saved, and are glad
when another day is over.
Why should I continue with a picture which is known to

Results (Thai) 2:

ทิศทางของเราของกิจการทางเศรษฐกิจมากขึ้นแทบจะไม่ให้กำลังใจ เราอยู่ในระบบเศรษฐกิจซึ่งในนพิเศษ
larly พืชที่ดีมักจะเป็นภัยพิบัติทางเศรษฐกิจและเรา จำกัด
บางส่วนของผลผลิตทางการเกษตรของเราเพื่อ
"รักษาเสถียรภาพของตลาด" แม้ว่าจะมีผู้คนนับล้านที่ไม่ได้มีสิ่งที่ดี เรา จำกัด และผู้ที่ต้องการพวกเขาไม่ดี ตอนนี้ระบบเศรษฐกิจของเราจะทำงานได้เป็นอย่างดีเพราะในหมู่เหตุผลอื่นๆ ที่เราใช้จ่ายพันล้านดอลลาร์ต่อปีในการผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์ นักเศรษฐศาสตร์มองด้วยความเข้าใจบางอย่างเพื่อเวลาที่เราหยุดการผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์และความคิดที่ว่าที่รัฐควรผลิตบ้านและสิ่งที่มีประโยชน์และจำเป็นอื่นๆแทนการใช้อาวุธได้อย่างง่ายดายกระตุ้นให้เกิดข้อกล่าวหาของอันตรายต่อเสรีภาพและความคิดริเริ่มของแต่ละบุคคล. เรามีความรู้สูงกว่า 90 ต่อ ร้อยละของประชากร เรามีวิทยุโทรทัศน์, ภาพยนตร์, หนังสือพิมพ์รายวันสำหรับทุกคน. แต่แทนที่จะให้เราที่ดีที่สุดของวรรณกรรมในอดีตและปัจจุบันและเพลงสื่อเหล่านี้ในการติดต่อสื่อสารเสริมด้วยการโฆษณา, การเติมเต็มจิตใจของคนที่มีถังขยะที่ถูกที่สุดขาด - ไอเอ็นจีในแง่ของความเป็นจริงใด ๆ กับการเพ้อฝันซาดิสต์ที่คนเลี้ยงครึ่งหนึ่งจะอายที่จะสร้างความบันเทิงให้แม้แต่ครั้งในขณะที่ แต่ในขณะที่ใจของทุกคนหนุ่มสาวและเก่าเป็นพิษดังนั้นเราจะไปที่สุขสันต์ดูไปว่าไม่มี"ความอยุติธรรม" ที่เกิดขึ้นบนหน้าจอ ข้อเสนอแนะใด ๆ ว่าสัดส่วนernment ควรจะเป็นเงินทุนการผลิตของภาพยนตร์และวิทยุโปรแกรมที่จะสอนและปรับปรุงจิตใจของเราคนจะได้พบกันอีกครั้งกับความไม่พอใจและข้อกล่าวหาในชื่อของเสรีภาพและความเพ้อฝันได้. เรามีการลดชั่วโมงการทำงานเฉลี่ย ประมาณครึ่งหนึ่งของสิ่งที่พวกเขาหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา เราในวันนี้มีอิสระมากขึ้นเวลาที่มีอยู่กว่าบรรพบุรุษของเรากล้าที่จะฝัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้น? เราไม่ทราบวิธีการใช้ที่ได้รับใหม่เวลาว่าง; เราพยายามที่จะฆ่าเวลาที่เราได้บันทึกไว้และมีความยินดีเมื่อวันอื่นมากกว่า. ทำไมฉันจึงควรดำเนินการกับภาพซึ่งเป็นที่รู้จักไป

Results (Thai) 3:

ทิศทางของเศรษฐกิจประเทศเป็นแทบกว่า
นิมิต เราอยู่ในระบบเศรษฐกิจที่ particu -
larly ดีพืชมักมีภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ เราจำกัด
บางส่วนของผลผลิตทางการเกษตรของเราเพื่อรักษาเสถียรภาพตลาด
" แม้จะมีหลายล้านคนที่ไม่มี
สิ่งมากที่เรา จำกัด และผู้ที่พวกเขาต้องการอย่างมาก ตอนนี้
ระบบเศรษฐกิจของเราทํางานได้เป็นอย่างดี เพราะระหว่าง
เหตุผลอื่น ๆ ที่เราใช้จ่ายพันล้านดอลลาร์ต่อปี เพื่อผลิต
อาวุธยุทโธปกรณ์ . นักเศรษฐศาสตร์มองด้วยความหวาดหวั่นกับ
เวลาเมื่อเราหยุดการผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์ และความคิดที่
รัฐควรผลิตบ้านและสิ่งที่มีประโยชน์และจำเป็นอื่นๆ
แทนอาวุธ สามารถโจมตีกล่าวหาอันตราย
เสรีภาพและการริเริ่มรายบุคคล .
เรามีความรู้สูงกว่าร้อยละ 90 ของประชากร เรา
มีวิทยุ โทรทัศน์ ภาพยนตร์ หนังสือพิมพ์วันสำหรับทุกคน .
แต่แทนที่จะให้เราที่ดีที่สุดของอดีตและปัจจุบันวรรณกรรม
และเพลงเหล่านี้สื่อการสื่อสารเสริมด้วย
โฆษณา เติมเต็มจิตใจของผู้ชายกับถังขยะราคาถูก ขาด -
ไอเอ็นจีในความรู้สึกใด ๆของความเป็นจริงด้วยนิสัยที่ phantasies
ครึ่งทางเลี้ยงคนก็อายที่จะให้ความบันเทิงแม้แต่
ครั้งในขณะที่ แต่ในขณะที่จิตใจของทุกคนหนุ่มและ
เก่า คือยาพิษ เราจึงไปสุขสันต์ที่จะไม่
" อธรรม " เกิดขึ้นบนหน้าจอ ข้อเสนอแนะใด ๆที่ gov -
ernment ควรการเงินการผลิตภาพยนตร์และวิทยุ
โปรแกรมที่จะสอนและพัฒนาจิตใจของคนเราจะพบกันอีกครั้ง

กับความไม่พอใจและข้อกล่าวหาในชื่อของเสรีภาพและจิตนิยม .
เราได้ลดชั่วโมงทำงานเฉลี่ยประมาณครึ่ง
สิ่งที่พวกเขามีหนึ่งร้อยปี วันนี้เรามีเวลามากขึ้นใช้ได้กว่าฟรี
บรรพบุรุษของเรากล้าที่จะฝัน แต่สิ่งที่
มีอะไรเหรอ ? เราไม่รู้วิธีที่จะใช้ใหม่ได้
เวลาว่าง ; เราพยายามที่จะฆ่าเราได้บันทึกไว้และยินดี

เมื่อวันอื่นมากกว่า แล้วทำไมผมต้องอยู่กับภาพที่เป็นที่รู้จักกัน