I believe that people should take p

I believe that people should take pride in what they do, even if it is scorned or misunderstood by the public at large.

I have been a professional skateboarder for 24 years. For much of that time, the activity that paid my rent and gave me my greatest joy was tagged with many labels, most of which were ugly. It was a kids’ fad, a waste of time, a dangerous pursuit, a crime.

When I was about 17, three years after I turned pro, my high school “careers” teacher scolded me in front of the entire class about jumping ahead in my workbook. He told me that I would never make it in the workplace if I didn’t follow directions explicitly. He said I’d never make a living as a skateboarder, so it seemed to him that my future was bleak.

Even during those dark years, I never stopped riding my skateboard and never stopped progressing as a skater. There have been many, many times when I’ve been frustrated because I can’t land a maneuver. I’ve come to realize that the only way to master something is to keep it at — despite the bloody knees, despite the twisted ankles, despite the mocking crowds.

Skateboarding has gained mainstream recognition in recent years, but it still has negative stereotypes. The pro skaters I know are responsible members of society. Many of them are fathers, homeowners, world travelers and successful entrepreneurs. Their hairdos and tattoos are simply part of our culture, even when they raise eyebrows during PTA meetings.

So here I am, 38 years old, a husband and father of three, with a lengthy list of responsibilities and obligations. And although I have many job titles — CEO, Executive Producer, Senior Consultant, Foundation Chairman, Bad Actor — the one I am most proud of is “Professional Skateboarder.” It’s the one I write on surveys and customs forms, even though I often end up in a secondary security checkpoint.

My youngest son’s pre-school class was recently asked what their dads do for work. The responses were things like, “My dad sells money” and “My dad figures stuff out.” My son said, “I’ve never seen my dad do work.”

It’s true. Skateboarding doesn’t seem like real work, but I’m proud of what I do. My parents never once questioned the practicality behind my passion, even when I had to scrape together gas money and regarded dinner at Taco Bell as a big night out.

I hope to pass on the same lesson to my children someday. Find the thing you love. My oldest son is an avid skater and he’s really gifted for a 13-year-old, but there’s a lot of pressure on him. He used to skate for endorsements, but now he brushes all that stuff aside. He just skates for fun and that’s good enough for me.

You might not make it to the top, but if you are doing what you love, there is much more happiness there than being rich or famous.

Tony Hawk got his first skateboard when he was nine years old. Five years later, he turned pro. Hawk’s autobiography and video games have been best-sellers, while his foundation has funded skate-park construction in low-income communities across America.

Results (Thai) 1:

เชื่อว่า คนควรจะภูมิใจในการทำ แม้ scorned หรือ misunderstood ประชาชนมีขนาดใหญ่ฉันได้รับ skateboarder มืออาชีพปี 24 สำหรับมากของเวลา กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉัน และให้ฉันมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน ถูกแท็กกับป้ายชื่อหลาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นเด็ก เสียเวลา แสวงหาอันตราย อาชญากรรมเมื่อประมาณ 17 สามปีหลังจากที่ฉันเปิด pro ครูมัธยม "อาชีพ" ของฉัน scolded ฉันหน้าคลาสทั้งหมดเกี่ยวกับการกระโดดไปข้างหน้าในสมุดงานของฉัน เขาบอกฉันว่า ฉันจะไม่ทำให้มันในทำงานถ้าผมไม่ทำตามคำแนะนำอย่างชัดเจน เขากล่าวว่า ฉันจะไม่เคยกินเป็นแบบ skateboarder ดังนั้นเหมือนกับว่า อนาคตของผมคือเยือกเย็นแม้กระทั่งในระหว่างปีเข้ม ฉันไม่เคยหยุดขี่สเก็ตบอร์ดของฉัน และไม่เคยหยุดความก้าวหน้าเป็นการเล่นสเก็ต มีจำนวนมาก หลายครั้งเมื่อผมเคยผิดหวัง เพราะฉันไม่ที่ดินวิธีการ ผมได้มารู้ว่า วิธีเดียวที่จะใช้หลักอะไรจะเก็บไว้ที่ — แม้หัวเข่าเลือด แม้เท้าจะบิด แม้มีฝูงชน mockingสเก็ตบอร์ดได้รับรู้ที่สำคัญในปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีมักลบ พร้อมตามที่ผมทราบมีสมาชิกรับผิดชอบของสังคม หลายของพวกเขาเป็นบิดา เจ้าของบ้าน โลกนักท่องเที่ยว และผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ Hairdos และรอยสักของพวกเขาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของเรา แม้จะยกคิ้วระหว่างการประชุม PTAดังนั้นที่นี่ฉัน 38 ปี สามีและพ่อของสาม รายชื่อยาวของความรับผิดชอบและข้อผูกมัด และถึงแม้ ว่ามีตำแหน่งงานมากมายซึ่ง CEO ผู้บริหาร ที่ ปรึกษาอาวุโส ประธานมูลนิธิ ร้ายนัก — หนึ่งที่ผมภูมิใจมากที่สุดของเป็น "มืออาชีพ Skateboarder" มันเป็นหนึ่งที่เขียนในแบบฟอร์มการสำรวจและศุลกากร แม้ว่าฉันมักจะลงเอยในด่านความปลอดภัยรองชั้นก่อนโรงเรียนของลูกคนเล็กเพิ่งถาม dads ของพวกเขาที่ทำงาน การตอบสนองได้เช่น "พ่อขายเงิน" และ "ฉันพ่อเลขสิ่งออก" กล่าวว่า ลูกชายของฉัน "พันธุ์พ่อทำงาน"มันเป็นความจริง สเก็ตบอร์ดไม่เหมือนงานจริง แต่ฉันสิ่งที่ฉันภูมิใจ พ่อไม่เคยเมื่อสอบสวนปฏิบัติจริงอยู่เบื้องหลังความรักของฉัน แม้ฉันได้เฉียดกันแก๊สเงิน และถืออาหารที่ Taco Bell ออกคืนใหญ่ฉันหวังว่าจะส่งบทเรียนเดียวกันกับลูก ๆ สักวันหนึ่ง ค้นหาสิ่งคุณรัก ลูกชายของฉันคือ การเล่นสเก็ตที่ชอบ และเขาจะมีพรสวรรค์จริง ๆ สำหรับ 13 ปี แต่มีจำนวนมากของความดันบนเขา เคยเล่นสเก็ตสำหรับลิงค์ แต่ตอนนี้ เขาแปรงสิ่งนั้นไว้ เขาเพียงสเกตเพื่อความสนุก และดีพอสำหรับฉันคุณไม่สามารถทำให้ด้านบน แต่ถ้าคุณทำสิ่งที่คุณรัก มีมากความสุขมีมากกว่าการรวย หรือมีชื่อเสียงTony Hawk got his first skateboard when he was nine years old. Five years later, he turned pro. Hawk’s autobiography and video games have been best-sellers, while his foundation has funded skate-park construction in low-income communities across America.

Results (Thai) 2:

ผมเชื่อว่าทุกคนควรจะมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำแม้ว่ามันจะถูกดูหมิ่นหรือเข้าใจผิดของประชาชนที่มีขนาดใหญ่. ฉันได้รับเปียกปอนมืออาชีพสำหรับ 24 ปี สำหรับมากในช่วงเวลานั้นกิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและทำให้ฉันมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือการติดแท็กที่มีป้ายจำนวนมากซึ่งส่วนใหญ่เป็นที่น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นเด็ก, เสียเวลา, การแสวงหาอันตรายอาชญากรรม. เมื่อผมเป็นประมาณ 17 สามปีหลังจากที่ผมหันมาสนับสนุนโรงเรียนมัธยมของฉัน "อาชีพ" ครูดุฉันในด้านหน้าของชั้นเรียนทั้งหมดเกี่ยวกับการกระโดดไปข้างหน้า ในสมุดงานของฉัน เขาบอกฉันว่าฉันจะไม่ทำให้มันอยู่ในที่ทำงานถ้าฉันไม่ได้ทำตามคำแนะนำอย่างชัดเจน เขากล่าวว่าฉันไม่เคยทำมาหากินเป็นเปียกปอนจึงดูเหมือนกับเขาว่าอนาคตของฉันคือเยือกเย็น. แม้ในช่วงปีที่มืดเหล่านั้นฉันไม่เคยหยุดขี่สเกตบอร์ดของฉันและไม่เคยหยุดความคืบหน้าในขณะที่เล่นสเก็ต มีหลาย ๆ ครั้งเมื่อฉันได้รับความผิดหวังเพราะฉันไม่สามารถลงจอดซ้อมรบ ฉันได้มาตระหนักว่าวิธีเดียวที่จะโทบางสิ่งบางอย่างที่จะให้มันได้ที่ -. แม้จะมีหัวเข่าเลือดแม้จะมีข้อเท้าบิดแม้จะมีฝูงชนเยาะเย้ยสเก็ตบอร์ดได้รับการยอมรับที่สำคัญในปีที่ผ่านมาแต่ก็ยังมีแบบแผนเชิงลบ สเก็ตโปรฉันรู้ว่าเป็นสมาชิกของสังคมที่มีความรับผิดชอบ หลายคนมีบรรพบุรุษเจ้าของบ้านเดินทางจากทั่วโลกและผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ หลุดและรอยสักของพวกเขาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของเราแม้เมื่อพวกเขายกคิ้วในระหว่างการประชุม PTA. ดังนั้นที่นี่ฉันอายุ 38 ปีซึ่งเป็นสามีและพ่อของสามที่มีรายชื่อยาวของความรับผิดชอบและภาระผูกพัน และถึงแม้ว่าฉันมีตำแหน่งงานจำนวนมาก - ซีอีโอผู้อำนวยการผลิต, ที่ปรึกษาอาวุโสประธานมูลนิธิ Bad ละคร - หนึ่งผมภูมิใจมากที่สุดคือ ". เปียกปอนมืออาชีพ" มันเป็นหนึ่งที่ผมเขียนเกี่ยวกับการสำรวจและแบบฟอร์มศุลกากรแม้ว่าฉันมักจะ สิ้นสุดในการรักษาความปลอดภัยรองด่าน. ระดับก่อนวัยเรียนลูกชายคนสุดท้องของฉันก็ถามว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้สิ่งที่พ่อของพวกเขาทำสำหรับการทำงาน การตอบสนองที่มีสิ่งที่ต้องการ "พ่อของฉันขายเงิน" และ "ตัวเลขพ่อของฉันสิ่งที่ออก." ลูกชายของฉันกล่าวว่า "ผมไม่เคยเห็นพ่อของฉันไม่ทำงาน." มันเป็นความจริง สเก็ตบอร์ดไม่ได้ดูเหมือนทำงานจริง แต่ฉันภูมิใจในสิ่งที่ฉันทำ พ่อแม่ของฉันไม่เคยถามการปฏิบัติจริงที่อยู่เบื้องหลังความรักของฉันแม้ในขณะที่ฉันได้ไปถูกันเงินก๊าซและอาหารเย็นที่ได้รับการยกย่อง Taco Bell เป็นคืนที่ยิ่งใหญ่ออกมา. ฉันหวังว่าจะผ่านในบทเรียนเดียวกันกับลูก ๆ ของฉันสักวันหนึ่ง ค้นหาสิ่งที่คุณรัก ลูกชายคนโตของฉันเป็นผู้เล่นตัวยงและเขามีพรสวรรค์จริงๆสำหรับ 13 ปี แต่มีความกดดันกับเขา เขาเคยเล่นสเก็ตสำหรับการรับรอง แต่ตอนนี้เขาแปรงทุกสิ่งที่กัน เขาเพียง แต่สเก็ตเพื่อความสนุกสนานและที่ดีพอสำหรับฉัน. คุณอาจไม่ทำให้มันไปด้านบน แต่ถ้าคุณกำลังทำสิ่งที่คุณรักมีความสุขมากขึ้นมีมากกว่าที่จะเป็นคนรวยหรือมีชื่อเสียง. โทนี่ฮอว์กได้สเก็ตครั้งแรกของเขาเมื่อเขา อายุเก้าขวบ ห้าปีต่อมาเขาหันมาสนับสนุน อัตชีวประวัติของฮอว์คและวิดีโอเกมที่ได้รับการขายที่ดีที่สุดในขณะที่มูลนิธิของเขาได้ให้เงินทุนการก่อสร้างสเก็ตสวนในชุมชนมีรายได้ต่ำทั่วอเมริกา

Results (Thai) 3:

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .

ผมเชื่อว่าทุกคนควรมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ แม้ว่ามันจะรังเกียจ หรือเข้าใจผิด โดยประชาชนทั่วไป

มีสเก็ตบอร์ดมืออาชีพเป็นเวลา 24 ปี สำหรับมากของเวลาที่กิจกรรมที่จ่ายค่าเช่าของฉันและให้ฉันความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือแท็กที่มีป้ายชื่อมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็น่าเกลียด มันเป็นแฟชั่นของเด็ก ' , เสียเวลา , อันตรายจากการติดตามอาชญากรรม .