Some have argued that further promo

Some have argued that further promoting tree domestication
has negative impacts for the diversity of agricultural landscapes
at both inter- and intra-specific levels, and this is most clearly seen
if it leads to clonal tree monocultures (see Section 4.3). On the
other hand, without the improvements in tree yield and quality
associated with domestication, farmers may choose not to plant
trees at all on their land, but to cultivate other plants that are
(otherwise) more productive (Sunderland, 2011). At an intra-specific
level, domestication processes always cause shifts and/or
losses in underlying genetic diversity in the manipulated populations (Dawson et al., 2009), but the extent and nature of these
changes depends on the domestication method adopted, with
some approaches more favourable for maintaining diversity
(Cornelius et al., 2006). The participatory domestication approach
(Appendix B, Section 3.2), which is based on bringing selected
indigenous trees from local wild stands into farms, appears to provide
a good balance between farm-level productivity gains and the
landscape-level conservation of genetic resources (Leakey, 2010).
Genetic-model analysis of a participatory domestication project
with peach palm in Peru, for example, showed that the risk of
genetic erosion in a regional context was low (Cornelius et al.,
2006). The wide use of clonal propagation methods during participatory
domestication could, however, cause longer-term challenges
for intra-specific diversity, especially if substantial intervillage
germplasm exchange occurs (expansion of a few clones).

Results (Thai) 1:

บางได้โต้เถียงว่า domestication ต้นไม้ส่งเสริมเพิ่มเติมมีผลกระทบเชิงลบสำหรับความหลากหลายของภูมิประเทศที่เกษตรที่ทั้ง อินเตอร์ - และ intra - specific ระดับ และนี้ คือส่วนใหญ่เห็นหรือไม่ถ้าจะนำไปสู่การ monocultures ทรี clonal (ดูหัวข้อ 4.3) ในการมืออื่น ๆ โดยไม่มีการปรับปรุงในต้นไม้ผลผลิตและคุณภาพเกี่ยวข้องกับ domestication เกษตรกรอาจเลือกไม่ปลูกต้นไม้ใหญ่ ในที่ดินเลย แต่ปลูกพืชอื่นๆ ที่มี(มิฉะนั้น) มากขึ้น (ซันเดอร์แลนด์ 2011) ที่มีเฉพาะภายในระดับ กระบวนการ domestication เสมอทำให้กะ/ขาดทุนจากต้นพันธุในประชากรแรก ๆ (ดอว์สันและ al., 2009), ขอบเขตและธรรมชาติเหล่านี้เปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับวิธีการ domestication นำ ด้วยบางแนวทางที่ดีมากสำหรับการรักษาความหลากหลาย(Cornelius et al., 2006) วิธีการมีส่วนร่วม domestication(ภาคผนวก B ส่วน 3.2), ซึ่งขึ้นอยู่กับเลือกนำต้นไม้จากยืนป่าเฉพาะในฟาร์ม ปรากฏให้ยอดดุลที่ดีระหว่างฟาร์มระดับผลผลิตกำไรและอนุรักษ์ภูมิทัศน์ระดับของทรัพยากรพันธุกรรม (Leakey, 2010)วิเคราะห์แบบจำลองพันธุ domestication มีส่วนร่วมโครงการมีปาล์มท้อในเปรู เช่น ชี้ให้เห็นว่าความเสี่ยงของกัดเซาะทางพันธุกรรมในบริบทระดับภูมิภาคอยู่ในระดับต่ำ (Cornelius et al.,2006) ใช้หลากหลายวิธีเผยแพร่ clonal ระหว่างการมีส่วนร่วมdomestication อาจ อย่างไรก็ตาม ทำให้เกิดความท้าทายเยือนสำหรับความหลากหลายภายในเฉพาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพบ intervillagegermplasm แลกเปลี่ยนเกิดขึ้น (ขยายโคลนกี่)

Results (Thai) 2:

มีบางคนแย้งว่าต่อไปการส่งเสริม domestication ต้นไม้
มีผลกระทบเชิงลบสำหรับความหลากหลายของภูมิทัศน์ทางการเกษตร
ทั้งในระดับภายในและระหว่างที่เฉพาะเจาะจงและนี่คือส่วนใหญ่เห็นได้อย่างชัดเจน
ว่ามันจะนำไปสู่ ​​monocultures ต้นไม้ clonal (ดูมาตรา 4.3) บน
มืออื่น ๆ โดยไม่ต้องปรับปรุงในผลผลิตต้นไม้และคุณภาพ
ที่เกี่ยวข้องกับ domestication เกษตรกรอาจจะเลือกที่จะไม่ปลูก
ต้นไม้ที่ทุกคนบนที่ดินของพวกเขา แต่การเพาะปลูกพืชอื่น ๆ ที่มี
(อื่น ๆ ) มีประสิทธิผลมากขึ้น (ซันเดอร์ 2011) ที่ภายในเฉพาะ
ระดับกระบวนการ domestication มักก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและ / หรือ
การสูญเสียในความหลากหลายทางพันธุกรรมในประชากรที่อยู่ภายใต้การจัดการ (ดอว์สัน et al., 2009) แต่มีขอบเขตและลักษณะของเหล่านี้
มีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับวิธี domestication นำมาใช้กับ
บาง วิธีการที่ดีขึ้นในการรักษาความหลากหลาย
(คอร์นีเลีย et al., 2006) วิธีการมีส่วนร่วม domestication
(ภาคผนวก B มาตรา 3.2) ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการนำเลือก
ต้นไม้พื้นเมืองมาจากป่าในท้องถิ่นยืนเข้าไปในฟาร์มปรากฏขึ้นเพื่อให้
ความสมดุลที่ดีระหว่างกำไรจากการผลิตระดับฟาร์มและ
การอนุรักษ์ภูมิทัศน์ระดับทรัพยากรพันธุกรรม (Leakey 2010).
การวิเคราะห์ทางพันธุกรรมแบบของโครงการ domestication มีส่วนร่วม
ด้วยฝ่ามือพีชในเปรูเช่นแสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงของ
การกัดเซาะทางพันธุกรรมในบริบทของภูมิภาคอยู่ในระดับต่ำ (คอร์นีเลีย et al.,
2006) ใช้กว้างของวิธีการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมระหว่าง clonal
domestication ได้ แต่ก่อให้เกิดความท้าทายในระยะยาว
สำหรับความหลากหลายภายในที่เฉพาะเจาะจงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า intervillage มาก
แลกเปลี่ยนพันธุกรรมเกิดขึ้น (การขยายตัวของโคลนไม่กี่)

Results (Thai) 3:

บางคนแย้งว่า การเพาะปลูกต้นไม้ได้อีก
ผลกระทบสำหรับความหลากหลายของภูมิประเทศการเกษตร
ที่ ทั้ง อินเตอร์ และระดับที่เฉพาะเจาะจงภายใน และนี้เป็นอย่างชัดเจนที่สุดเห็น
ถ้ามันนำไปสู่ต้นไม้งานทรีตเมนต์ ( ดูมาตรา 4 ) บนมืออื่น ๆโดยไม่
, การปรับปรุงผลผลิตและคุณภาพ
ต้นไม้ที่เกี่ยวข้องกับ domestication เกษตรกรอาจเลือกที่จะไม่พืช
ต้นไม้ทั้งหมดในดินแดนของพวกเขา แต่การปลูกพืชอื่น ๆที่
( อื่น ๆ ) มากขึ้น ( ซันเดอร์แลนด์ , 2011 ) ที่ภายในเฉพาะ
ระดับ domestication กระบวนการเสมอ เพราะกะ และ / หรือ
การสูญเสียความหลากหลายทางพันธุกรรมในประชากรพื้นฐานจัดการ ( ดอว์สัน et al . , 2009 ) แต่ขอบเขตและลักษณะของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
ขึ้นอยู่กับวิธีการทำให้เชื่องกับ
บุญธรรมบางวิธีที่ดีกว่าการรักษาความหลากหลาย
( Cornelius et al . , 2006 ) การมีส่วนร่วม domestication เข้าหา
( ภาคผนวก B มาตรา 3.2 ) ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการนำเลือกต้นไม้จากป่าท้องถิ่น
พื้นเมืองยืนในฟาร์มจะปรากฏขึ้นเพื่อให้
สมดุลที่ดีระหว่างระดับผลผลิตจากฟาร์มและ
ภูมิระดับการอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรม ( ลีกคี
, 2010 )การวิเคราะห์รูปแบบทางพันธุกรรมของการมีส่วนร่วมในโครงการ
domestication พีชปาล์มในเปรู , ตัวอย่าง พบว่า ความเสี่ยงของ
การกัดกร่อนพันธุวิศวกรรมในในบริบทของภูมิภาคต่ำ ( Cornelius et al . ,
2006 ) กว้างใช้วิธีการขยายพันธุ์ใน domestication มีส่วนร่วม

ได้ อย่างไรก็ตาม สาเหตุความท้าทายระยะยาวสำหรับภายในความหลากหลายที่เฉพาะเจาะจงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า intervillage
อย่างมากพันธุกรรมการแลกเปลี่ยนเกิดขึ้น ( การขยายตัวของไม่กี่โคลน )