Plato thus institutes three differe

Plato thus institutes three different principles of the subdivision of the citizen
body, all of which, he believes, will enhance civic harmony: a diverse population
from various states, which may be more receptive to a new law code; a wellthought-
out system of subdividing the population into smaller groups, tribes,
phratries, demes, and the like; and a system of property classes.These all crosscut
each other, so that for instance the tribes are all of equal wealth with, presumably,
members of the four property classes distributed equally among them. On
the other hand, Plato rejects Hippodamus’s division of citizens by occupation. All
citizens own land or at least belong to land-owning families, and all participate in
the military defense of the territory, while crafts and other such activities are expressly
forbidden to citizens and even the slaves of citizens, and are restricted to
metics. The citizen body is thus homogeneous, not specialized, and the tribes all
equivalent and interchangeable. This homogeneity is further extended to the spatial
organization of the state, which thus reflects the social structure of the polis.
For understanding the physical planning of this semi-utopia, and the relation
between its physical and social organization, the most explicit section of the Laws
is in Book 5, where Plato prescribes how the city and countryside will be divided,
the allotments distributed, and the population organized (Laws 745B–747E). Although
the description is of a purely hypothetical state, Plato uses a terminology
which seems to reflect actual practice, and his procedure may, in some respects,
follow that of genuine city planners. Although this is one of the fullest preserved
descriptions of the founding of a state, his description of the physical planning
of the polis is brief and sketchy: the physical realization of his system is of less
interest than the design of that system and the ‘‘moral planning’’ of the citizens
through proper laws. This attitude is prevalent, not only among philosophic writings
but among Greek historians and in documentary sources concerning the
foundations of actual cities.
The lawgiver must set aside a fortified acropolis for the city gods—Hestia,
Zeus, and Athena. This area is kept independent of the land which is to be divided,
assigned to one purpose or another, and allotted to the citizens; it remains a separate
entity within the polis but unconnected with its physical and social divisions.
Like the citizen body, the city and countryside (chora) are divided up on a number
of levels:

Results (Greek) 1:

Ο Πλάτων ινστιτούτα έτσι τρεις διαφορετικές αρχές της υποδιαίρεσης του πολίτησώμα, τα οποία, πιστεύει, θα ενισχύσει τον πολίτη αρμονία: ένα ποικίλο πληθυσμόαπό διάφορα κράτη μέλη, που μπορεί να είναι πιο δεκτικοί σε ένα νέο νόμο κώδικα· μια σταθμισμένους-έξω σύστημα υποδιαίρεσης του πληθυσμού σε μικρότερες ομάδες, φυλές,phratries, demes, και τα παρόμοια? και ένα σύστημα κατηγοριών ιδιοκτησίας.Αυτά τα όλα εγκάρσιαςμεταξύ τους, έτσι ότι για παράδειγμα οι φυλές είναι όλα ίσα πλούτου με, προφανώς,τα μέλη των κατηγοριών τέσσερις ιδιότητα διανέμεται εξίσου μεταξύ τους. Γιατην άλλη πλευρά, ο Πλάτων απορρίπτει του Ιπποδάμου διαίρεση των πολιτών από το επάγγελμα. Όλαπολίτες ιδιοκτήτες εκτάσεων ή τουλάχιστον ανήκουν σε οικογένειες χερσαίων ιδιοκτησία, και συμμετείχαμε στηνη στρατιωτική άμυνα του εδάφους, ενώ η βιοτεχνία και άλλος τέτοιος δραστηριότητες είναι ρητώςΑπαγορεύεται στους πολίτες και ακόμη και τους δούλους των πολιτών, και περιορίζονται σεμετοίκους. Το πολίτη σώμα έτσι είναι ομοιογενή, δεν ειδικεύεται, και οι φυλές όλαισοδύναμο και εναλλάξιμα. Αυτή η ομοιογένεια είναι επεκταθεί περαιτέρω η χωρικήοργάνωση του κράτους, η οποία κατά συνέπεια αντανακλά την κοινωνική δομή της πόλης.Για την κατανόηση της χωροταξίας του αυτό το ημι-ουτοπία, και η σχέσημεταξύ του φυσική και κοινωνική οργάνωση, το πιο ρητή τμήμα των νομοθεσιώνείναι στο βιβλίο 5, όπου ο Πλάτωνας ορίζει πώς θα κατανεμηθεί την πόλη και την ύπαιθρο,τις μονάδες υποστήριξης που διανέμονται, και τον πληθυσμό οργάνωσε (νόμοι 745B – 747E). Αν καιη περιγραφή είναι καθαρά υποθετικός κράτους, ο Πλάτων χρησιμοποιεί μια ορολογίαπου φαίνεται να αντικατοπτρίζουν την πραγματική πρακτική, και την διαδικασία μπορεί, εν μέρει,Ακολουθήστε της γνήσια πολεοδόμους. Αν και αυτό είναι μια από τις πληρέστερες διατηρημέναπεριγραφές της ίδρυσης του κράτους, περιγράφοντας το χωροταξίαςτης πόλης είναι σύντομο και σχηματικό: τη φυσική υλοποίηση του συστήματος είναι μικρότερηενδιαφέρον από το σχεδιασμό του συστήματος αυτού και τον '' ηθική σχεδιασμό '' των πολιτώνμέσω νόμων. Αυτή η στάση είναι διαδεδομένη, όχι μόνο μεταξύ των φιλοσοφικές γραφέςαλλά μεταξύ των Ελλήνων ιστορικών και στο ντοκιμαντέρ πηγές σχετικά με τοθεμέλια των πραγματικών πόλεων.Ο νομοθέτης πρέπει να αναιρέσει μια οχυρωμένη ακρόπολη για τους θεούς της πόλης-εστία,Δία και την Αθηνά. Αυτόν τον τομέα είναι ανεξάρτητες της γης που πρόκειται να διαιρεθεί,αντιστοιχίζεται σε ένα σκοπό ή άλλο, και ομιλίας με τους πολίτες· παραμένει ένα ξεχωριστόοντότητα εντός του Πόλις αλλά άσχετα με τις σωματικές και κοινωνικές διαιρέσεις.Όπως τον πολίτη σώμα, την πόλη και την ύπαιθρο (χώρα) διαιρούνται επάνω σε έναν αριθμόεπιπέδων:

Results (Greek) 2:

Έτσι Πλάτων ινστιτούτα τρεις διαφορετικές αρχές της υποδιαίρεσης του πολίτη
σώματος, τα οποία, όπως πιστεύει, θα ενισχύσει πολιτών αρμονία: ένα ποικίλο πληθυσμό
από διάφορα κράτη, τα οποία μπορεί να είναι πιο δεκτικοί σε ένα νέο κώδικα νόμου? ένα wellthought-
από το σύστημα της υποδιαίρεσης του πληθυσμού σε μικρότερες ομάδες, φυλές,
φατρίες, δήμους, και τα παρόμοια? και ένα σύστημα της ιδιοκτησίας classes.These όλα της εγκάρσιας
ο ένας τον άλλον, έτσι ώστε, για παράδειγμα, οι φυλές έχουν όλες την ίδια πλούτου με, προφανώς,
τα μέλη των τεσσάρων κατηγοριών περιουσιακών διανέμονται εξίσου μεταξύ τους. Από
την άλλη πλευρά, ο Πλάτων απορρίπτει διαίρεση Ιππόδαμου των πολιτών κατά επάγγελμα. Όλες οι
πολίτες τη δική του γη ή τουλάχιστον ανήκουν σε γαιωκτημονική οικογένειες, και όλοι συμμετέχουν σε
τη στρατιωτική άμυνα της επικράτειας, ενώ οι βιοτεχνίες και άλλες τέτοιες δραστηριότητες ρητά
απαγορεύεται στους πολίτες και ακόμη και οι δούλοι των πολιτών, και να περιορίζονται σε
μετοίκων. Το σώμα των πολιτών είναι έτσι ομοιογενές, δεν εξειδικεύεται, καθώς και οι φυλές όλες
ισοδύναμες και εναλλάξιμες. Αυτή η ομοιογένεια επεκτείνεται περαιτέρω με τη χωρική
οργάνωση του κράτους, το οποίο αντικατοπτρίζει έτσι την κοινωνική δομή της πόλεως.
Για την κατανόηση του φυσικού σχεδιασμού αυτής της ημι-ουτοπία, καθώς και η σχέση
μεταξύ φυσικών και κοινωνική της οργάνωση, η πιο ρητή τμήμα της Οι νόμοι
είναι στο βιβλίο 5, όπου ο Πλάτων περιγράφει το πώς η πόλη και η ύπαιθρος θα χωριστούν,
οι διανομές διανεμηθεί, και οργάνωσε ο πληθυσμός (Νόμοι 745B-747E). Παρά το γεγονός ότι
η περιγραφή είναι μια καθαρά υποθετική κατάσταση, ο Πλάτωνας χρησιμοποιεί μια ορολογία
η οποία φαίνεται να αντικατοπτρίζουν την πραγματική πρακτική, και τη διαδικασία του ενδέχεται, σε ορισμένες απόψεις,
ακολουθούν εκείνη μιας πολεοδόμους. Αν και αυτό είναι μια από τις πληρέστερες διατηρημένα
περιγραφές από την ίδρυση του κράτους, την περιγραφή του για το χωροταξικό σχεδιασμό
της πόλεως είναι σύντομη και λακωνική: η φυσική υλοποίηση του συστήματος του είναι λιγότερο
ενδιαφέρον από το σχεδιασμό του συστήματος και την '' ηθικό σχεδιασμό '' των πολιτών
μέσω της κατάλληλης νομοθεσίας. Η στάση αυτή είναι διαδεδομένη, όχι μόνο μεταξύ φιλοσοφικά κείμενα
, αλλά μεταξύ των Ελλήνων ιστορικών και στο ντοκιμαντέρ πηγές σχετικά με τα
θεμέλια της πραγματικής πόλεις.
Ο νομοθέτης πρέπει να αναιρέσει μια οχυρωμένη ακρόπολη της πόλης θεούς-Εστίας,
του Δία, της Αθηνάς. Αυτή η περιοχή διατηρείται ανεξάρτητα από το έδαφος που πρόκειται να διαιρεθεί,
έχουν ανατεθεί σε ένα σκοπό ή μια άλλη, και που κατανέμονται στους πολίτες? παραμένει μια ξεχωριστή
οντότητα μέσα στην πόλη, αλλά δεν συνδέονται με τις φυσικές και κοινωνικές διαιρέσεις της.
Όπως και το σώμα των πολιτών, την πόλη και την ύπαιθρο (Χώρα) χωρίζονται πάνω σε μια σειρά
από επίπεδα:

Results (Greek) 3:

Plato, κατά συνέπεια, τα ινστιτούτα τρεις διαφορετικές αρχές από την υποδιαίρεση του πολίτη
σώματος, όλων των οποίων, πιστεύει ότι, θα ενισχυθεί η αρμονία των πολιτών: ένα ποικίλο πληθυσμό
από διάφορα κράτη μέλη, η οποία μπορεί να είναι πιο δεκτικοί σε ένα νέο νόμο κώδικα- μια wellthought-
το σύστημα της υποδιαίρεσης του πληθυσμού σε μικρότερες ομάδες, φυλές,
phratries, demes, και το ήθελα· και το σύστημα της ιδιοκτησίας τάξεις.Όλα αυτά τα εγκάρσιο δισκοπρίονο
κάθε άλλο, έτσι ώστε για παράδειγμα οι φυλές είναι όλα ίσα πλούτου με, πιθανώς,
μέλη των τεσσάρων κατηγοριών ακινήτων κατανέμεται εξίσου μεταξύ τους. Για
αφετέρου, Plato Hippodamus απορρίπτει τη διαίρεση των πολιτών από επάγγελμα. Όλα
πολίτες δική τους γη ή τουλάχιστον ανήκουν στο land της ιδιοκτήτριας οικογένειας, και συμμετέχουν όλα στην
η στρατιωτική άμυνα της επικράτειας,Ενώ βιοτεχνίας και άλλες τέτοιες δραστηριότητες
ρητά απαγορεύεται στους πολίτες και ακόμα και οι σκλάβοι των πολιτών, και περιορίζονται σε
metics. Τον πολίτη όργανο είναι έτσι ομοιογενή, μη εξειδικευμένων, και οι φυλές όλα
ισοδύναμες και εναλλάξιμες. Η ομοιογένεια είναι η περαιτέρω επέκταση της χωρικής
οργάνωση του κράτους, η οποία αντανακλά έτσι την κοινωνική δομή της polis.
Για την κατανόηση του φυσικού σχεδιασμού αυτής της ημι-ουτοπία, και την σχέση
μεταξύ της φυσικής και κοινωνικής οργάνωσης, το πιο ρητή τμήμα των νόμων
είναι στο Βιβλίο 5, όπου Plato ορίζει τον τρόπο με τον οποίο η πόλη και ύπαιθρο θα διαιρεθεί,
της αλιεύσεως διανέμονται, και ο πληθυσμός οργανωμένες (Νόμοι 745B, 747E). Μολονότι
η περιγραφή είναι μια υποθετική κατάσταση,Plato χρησιμοποιεί μια ορολογία
που φαίνεται να αντανακλά την πραγματική πρακτική, και η διαδικασία μπορεί να είναι, σε ορισμένες απόψεις,
ακολουθήσουν ότι πραγματικά οι πολεοδόμοι. Αν και αυτό είναι ένα από τα πληρέστερα κονσέρβες
περιγραφές από την ίδρυση της το κράτος, την περιγραφή του φυσικού σχεδιασμού
του polis είναι σύντομο και συνοπτικό: η φυσική υλοποίηση του συστήματος είναι λιγότερο
Ενδιαφέρον από το σχεδιασμό του συστήματος και την "ηθική προγραμματισμό" των πολιτών
μέσω κατάλληλης νομοθεσίας. Η στάση αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, όχι μόνο μεταξύ φιλοσοφικό θεωρία
αλλά μεταξύ των ελλήνων ιστορικών και στο ντοκιμαντέρ πηγές σχετικά με το
θεμέλια των πραγματικών πόλεων.
Το lawgiver πρέπει να δεσμεύσει ένα εμπλουτισμένο ακρόπολη της πόλης θεών-Hestia,
τον Δία, και Αθηνα.Αυτή η περιοχή παραμένει ανεξάρτητη από τις εκτάσεις, οι οποίες θα πρέπει να κατανεμηθούν,
καταχωρούνται σε ένα σκοπό ή ένα άλλο, και που κατανέμονται στους πολίτες, αλλά παραμένει μια ξεχωριστή
οντότητα εντός της polis αλλά είναι άσχετες με τις φυσικές και κοινωνικές διαιρέσεις.
σαν τον πολίτη όργανο, η πόλη και ύπαιθρο (χώρα) χωρίζονται σε ένα αριθμό
των επιπέδων: