The emphasis on inner speech in lea

The emphasis on inner speech in learning a language reveals the importance of literature in acquiring a foreign
language. Inner speech is actually "internalized social speech;" it is "the most powerful tool of thought mediation."
In fact, this theory believes that "children first engage in and then internalize the verbal practices of the community"
(de Guerrero, 2005: xii). Literature is a good source for English language learners to develop inner speech. It is
literature that provides them the source for internalization of various verbal practices of the community, and the
learner is enabled to "think words" and to be engaged in mental rehearsal and internal self-talks. Therefore, literature
encourages more thoughtful and purposeful language learning. It exposes the learners to the real use of language.
Actually, literature helps in transition from teacher-centered English classrooms to student-centered ones as learners
have to work in groups. In fact, literature enables students to work productively in teams and it is the learning goal
of a great deal of teaching programs. McGee (1996) believes that group conversations about literature give students
insights and understandings that they cannot create alone. In their group working, they have to both share their
perception and support and negotiate their opinions with each other, the point which increases their level of
reasoning and critical thinking

Results (Thai) 1:

เน้นคำพูดภายในในการเรียนภาษาเผยให้เห็นถึงความสำคัญของวรรณกรรมในต่างประเทศภาษา เสียงภายในเป็นจริง "internalized สังคมพูด เป็น"สุดมือที่มีประสิทธิภาพของกาชาดคิด "ในความเป็นจริง ทฤษฎีนี้เชื่อว่า "เด็กก่อน เข้าร่วมในแล้ว internalize ปฏิบัติด้วยวาจาของชุมชน"(เดอโร 2005: xii) วรรณกรรมเป็นแหล่งดีสำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาด้านเสียง จึงวรรณกรรมที่แสดงแหล่งที่มาสำหรับ internalization ปฏิบัติด้วยวาจาต่าง ๆ ของชุมชน และเปิดใช้งานผู้เรียน "คิดคำ" และทุกอย่างอยู่ที่จิตหมกมุ่น และภายในตนเองพูด ดังนั้น วรรณกรรมสนับสนุนให้ยิ่งเด่น และ purposeful เรียนภาษา มันยอมให้ผู้เรียนไปใช้จริงของภาษาจริง วรรณคดีช่วยในการเปลี่ยนแปลงจากห้องเรียนภาษาอังกฤษที่อาจารย์แปลกแปลกนักศึกษาที่เป็นนักเรียนต้องทำงานในกลุ่ม ในความเป็นจริง วรรณคดีช่วยให้นักเรียนทำงานบันเทิงทั้งในทีม และเป็นเป้าหมายการเรียนรู้ของการจัดการที่ดีการสอนโปรแกรม McGee (1996) เชื่อว่า กลุ่มสนทนาเกี่ยวกับวรรณกรรมให้นักเรียนความเข้าใจและเปลี่ยนความเข้าใจที่พวกเขาไม่สามารถสร้างคนเดียว ในการทำงานของกลุ่ม พวกเขามีให้กันของพวกเขารับรู้ และสนับสนุน และเจรจาจุดซึ่งช่วยเพิ่มระดับของความคิดเห็นกันใช้เหตุผลและวิจารณญาณ

Results (Thai) 2:

เน้นในการพูดในการเรียนรู้ด้านภาษาที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของวรรณกรรมในการซื้อต่างประเทศภาษา คำพูดภายในเป็นจริง "internalized คำพูดของสังคม" มันคือ "เครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของความคิดการไกล่เกลี่ย."
ในความเป็นจริงทฤษฎีนี้เชื่อว่า "เด็กมีส่วนร่วมในครั้งแรกแล้ว internalize การปฏิบัติทางวาจาของชุมชน"
(เดอเกร์เรโร 2005: สิบ) วรรณคดีเป็นแหล่งที่ดีสำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษในการพัฒนาด้านการพูด มันเป็นวรรณกรรมที่ให้พวกเขาแหล่งที่มาสำหรับ internalization ของการปฏิบัติทางวาจาต่างๆของชุมชนและผู้เรียนมีการเปิดการใช้งาน"คำว่า" และมีส่วนร่วมในการฝึกซ้อมทางจิตและการเจรจาภายในตัวเอง ดังนั้นวรรณกรรมกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ภาษาที่รอบคอบมากขึ้นและเด็ดเดี่ยว มันหมายความว่าผู้เรียนเพื่อการใช้งานที่แท้จริงของภาษา. จริงวรรณกรรมช่วยในการเปลี่ยนจากครูเป็นศูนย์กลางเรียนภาษาอังกฤษกับคนที่เน้นนักเรียนเป็นศูนย์กลางในฐานะผู้เรียนต้องทำงานในกลุ่ม ในความเป็นจริงวรรณกรรมช่วยให้นักเรียนมีผลการทำงานเป็นทีมและเป็นเป้าหมายของการเรียนรู้ของการจัดการที่ดีของโปรแกรมการเรียนการสอน McGee (1996) เชื่อว่าการสนทนากลุ่มเกี่ยวกับวรรณกรรมให้นักเรียนข้อมูลเชิงลึกและความเข้าใจว่าพวกเขาไม่สามารถสร้างคนเดียว ในการทำงานกลุ่มของพวกเขาพวกเขาจะต้องมีส่วนร่วมของพวกเขาทั้งในการรับรู้และการสนับสนุนและเจรจาต่อรองของพวกเขามีความคิดเห็นกับแต่ละอื่น ๆ จุดซึ่งจะเป็นการเพิ่มระดับของเหตุผลและการคิดอย่างมีวิจารณญาณ

Results (Thai) 3:

เน้นในการพูดในการเรียนรู้ภาษาแสดงความสำคัญของวรรณกรรมในการรับภาษา ต่างประเทศ

ภายในคำพูดที่เป็นจริง " internalized การพูดในสังคม มันเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการคิด . "
ในความเป็นจริง ทฤษฎีนี้เชื่อว่า " เด็กแรกเข้าและ internalize การปฏิบัติทางวาจาของชุมชน "
( de Guerrero , 2548 : 12 )วรรณกรรมเป็นแหล่งที่ดีสำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาภายในการพูด มันคือ
วรรณกรรมที่ให้พวกเขาแหล่ง internalization ของการปฏิบัติทางวาจาต่าง ๆของชุมชนและผู้เรียนใช้
" คิดคำ " และจะร่วมซ้อมในจิตใจ และพูดคุยด้วยตนเองภายใน ดังนั้น วรรณกรรม
กระตุ้นความคิดเพิ่มเติม purposeful และภาษาการเรียนรู้ตีแผ่ให้ผู้เรียนใช้ภาษาจริงๆ .
ที่จริงวรรณกรรมช่วยในการเปลี่ยนจากครูเป็นศูนย์กลางห้องเรียนภาษาอังกฤษที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ผู้เรียนที่เป็น
ต้องทำงานในกลุ่ม ในความเป็นจริง , วรรณคดีช่วยให้นักเรียนทำงานอย่างเป็นทีม และมีเป้าหมาย
ของการจัดการที่ดีของโปรแกรมการเรียนการสอนแม็กกี้ ( 1996 ) เชื่อว่ากลุ่มการสนทนาเกี่ยวกับวรรณกรรม ให้นักศึกษาได้ข้อมูลเชิงลึกและความเข้าใจ
ที่พวกเขาไม่สามารถสร้างคนเดียว ในกลุ่มของพวกเขาทำงาน พวกเขามีทั้งแบ่งปัน
รับรู้และสนับสนุน และ เจรจาต่อรอง และความคิดเห็นของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ จุดที่เพิ่มระดับของ
เหตุผล และการคิดอย่างมีวิจารณญาณ