When William Marchmill had finished

When William Marchmill had finished his inquiries for lodgings at the well-known watering-place of Solentsea in Upper Wessex, he returned to the hotel to find his wife. She, with the children, had rambled along the shore, and Marchmill followed in the direction indicated by the military-looking hall-porter.
"By Jove, how far you've gone! I am quite out of breath," Marchmill said, rather impatiently, when he came up with his wife, who was reading as she walked, the three children being considerably further ahead with the nurse.
Mrs. Marchmill started out of the reverie into which the book had thrown her. "Yes," she said, "you've been such a long time. I was tired of staying in that dreary hotel. But I am sorry if you have wanted me, Will?"
"Well I have had trouble to suit myself. When you see the airy and comfortable rooms heard of, you find they are stuffy and uncomfortable. Will you come and see if what I've fixed on will do? There is not much room, I am afraid; but I can light on nothing better. The town is rather full."
The pair left the children and nurse to continue their ramble, and went back together.
In age well-balanced, in personal appearance fairly matched, and in domestic requirements conformable, in temper this couple differed, though even here they did not often clash, he being equable, if not lymphatic, and she decidedly nervous and sanguine. It was to their tastes and fancies, those smallest, greatest particulars, that no common denominator could be applied. Marchmill considered his wife's likes and inclinations somewhat silly; she considered his sordid and material. The husband's business was that of a gunmaker in a thriving city northwards, and his soul was in that business always; the lady was best characterised by that superannuated phrase of elegance "a votary of the muse." An impressionable, palpitating creature was Ella, shrinking humanely from detailed knowledge of her husband's trade whenever she reflected that everything he manufactured had for its purpose the destruction of life. She could only recover her equanimity by assuring herself that some, at least, of his weapons were sooner or later used for the extermination of horrid vermin and animals almost as cruel to their inferiors in species as human beings were to theirs

Results (Tamil) 1:

வில்லியம் marchmill மேல் wessex உள்ள solentsea நன்கு அறியப்பட்ட நீர்ப்பாசனம்-இடத்தில் தங்குமிடத்தில் தனது விசாரணைகளை முடித்து போது, அவர் தனது மனைவியை பார்க்க ஹோட்டலுக்கு திரும்பினார். அவர், குழந்தைகள், கடற்கரையை ஒட்டி rambled, மற்றும் திசையில் தொடர்ந்து marchmill இராணுவ காணப்படும் மண்டபம், போர்ட்டர் சுட்டிக்காட்டப்படுகின்றது.
"ஜோவின் மூலம், நீ எவ்வளவு தூரம் சென்று விட்டனர்! நான் மிகவும் வெளியே மூச்சு am," marchmill கூறினார் ,மாறாக பொறுமையில்லாமல், அவர் நடந்து போன்ற வாசிப்பு அவரது மனைவி, உடன் வந்த போது, மூன்று குழந்தைகள் செவிலியர் மேலும் முன்னோக்கி கணிசமாக இருப்பது.
திருமதி. marchmill புத்தகத்தை அவள் தூவிய இது ஒரு பகற்கனவு வெளியே தொடங்கியது. "ஆமாம்," அவர் "நீங்கள் ஒரு நீண்ட நேரம் இருந்தது. நான் அந்த இருண்ட விடுதியில் தங்கி சோர்வாக இருந்தது. ஆனால் நான் என்னை பற்றி நான் வருந்துகிறேன் என்று நான்?", என்றார்
"சரி, நான் என்னை ஏற்ப சிக்கல் இருந்தது. நீங்கள் கேட்டது காற்றோட்டமாகவும் மற்றும் வசதியான அறைகள் பார்க்கும் போது, நீங்கள் அவர்கள் காற்றோட்டமில்லாத மற்றும் சங்கடமான உள்ளது கண்டுபிடிக்க. நீங்கள் வந்து என்ன நான் சரி நான் செய்வேன் என்று பார்க்க வேண்டும்? மிகவும் அறை இல்லை, நான் பயப்படுகிறேன்;... ஆனால் நான் நன்றாக இல்லை மீதான வெளிச்சத்திற்கு முடியும் உள்ள மாறாக முழு "
ஜோடி தங்களது ராம்பிள் தொடர்ந்து குழந்தைகள் மற்றும் செவிலியர் விட்டு, ஒன்றாக திரும்பி சென்றார்
வயதில் நன்கு சீரான,தனிப்பட்ட தோற்றத்தில் மிகவும் பொருந்தும், மற்றும் conformable உள்நாட்டு தேவைகள் உள்ள, நிதானத்தை இந்த ஜோடி கூட இங்கே அவர்கள் அடிக்கடி மோதல் இல்லை இல்லை நிணநீர் என்றால், அவர், ஒரே சீரான இருந்த போதும், மாறுபட்ட, அவள் தீர்மானகரமான நரம்பு மற்றும் இரத்த சிவப்பான. அது செல்லாது பயன்படுத்தப்படும் என்று, தங்கள் விருப்பங்கள் இருந்தது மற்றும் கற்பனைகளில், அந்த சிறிய, பெரிய விவரங்கள்.marchmill அவரது மனைவி பிடிக்கும் மற்றும் நாட்டங்கள் ஓரளவு அற்ப கருதப்படுகிறது; அவர் இழிந்த மற்றும் பொருள் கருதப்படுகிறது. கணவரின் வணிக செழித்தோங்கும் நகரம் வடக்கில் பயணித்து ஒரு gunmaker என்று இருந்தது, அவரது ஆன்மா எப்போதும் வணிக இருந்தது; பெண் சிறந்த நேர்த்தியுடன் என்று வயதாகி சொற்றொடர் நிரம்பியிருந்தன "உத்வேகமாக ஒரு தொண்டன்." சிறுவன், palpitating உயிரினம், எல்லா இருந்ததுஅவர் உற்பத்தி எல்லாம் அதன் நோக்கம் வாழ்க்கை அழிப்பதற்கான என்று பிரதிபலித்தது போதெல்லாம் அவரது கணவர் வர்த்தக விரிவான அறிவை இருந்து humanely சுருங்கி. அவர் மட்டும் சில என்று, குறைந்தது, தன்னை உத்தரவாதம் தனது மனஅமைதி மீட்க முடியவில்லைமனிதர்கள் அவர்களின் இருந்தன தனது ஆயுதங்களை விரைவில் இனங்கள் தங்கள் inferiors கிட்டத்தட்ட போல் கொடூரமான கொடுமையான மனித, விலங்கு உடல்களில் காணப்படும் புழு, பூச்சி மற்றும் விலங்குகள் அழிப்பதே பயன்படுத்தப்படும்