n literature the term has become as

n literature the term has become associated with the work of two modern poets, Ezra Pound and T.S. Eliot. They understood the term slightly differently and derived its use and meaning from different traditions. Eliot had taken over and developed Laforgue's ironic "I", whereas Pound worked from Robert Browning's dramatic monologues. Eliot's personae were Prufrock and Sweeney, Pound's were Cino, Bertran de Born, Propertius, and Mauberley. Whereas Eliot used "masks" to distance himself from aspects of modern life which he found degrading and repulsive, Pound's personae were poets and could be considered in good part alter-egos who are to be dissociated from "characters" like Malatesta, John Adams, Confucius, or Thomas Jefferson that we find in Pound's later poetry, The Cantos. For Pound, the personae were a way of working through a specific poetic problem. In this sense, the persona is a transparent mask, wearing the traits of two poets and responding to two situations, old and new, which are similar and overlapping.

Results (Thai) 1:

วรรณกรรม n ยาวได้กลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของทั้งสองบทกวีที่ทันสมัย​​, เอซร่าปอนด์และ TS เอลเลียต พวกเขาเข้าใจคำว่าแตกต่างกันเล็กน้อยและได้รับการใช้งานและความหมายของมันจากขนบธรรมเนียมประเพณีที่แตกต่างกัน เอลเลียตได้นำไปพัฒนาและ laforgue ของแดกดัน "ฉัน" ในขณะที่ปอนด์ทำงานจากบทพูดที่น่าทึ่งโรเบิร์ตบราวนิ่ง ตัวละครของเอเลียตเป็น prufrock และสวีนีย์, ปอนด์ของถูก cino,Bertran เดอเกิด Propertius และ mauberley ในขณะที่เอเลียตใช้ "หน้ากาก" ทำตัวออกห่างจากแง่มุมของชีวิตสมัยใหม่ซึ่งเขาพบว่าการย่อยสลายและน่ารังเกียจตัวละครปอนด์เป็นของกวีและอาจจะพิจารณาในส่วนที่ดีอัตตา-ที่จะแยกตัวออกจาก "ตัวอักษร" เช่น Malatesta, John Adams, ขงจื้อหรือ Thomas Jefferson ที่เราพบในบทกวีต่อปอนด์ของโคลง สำหรับปอนด์ตัวละครมีวิธีการทำงานผ่านปัญหาบทกวีที่เฉพาะเจาะจง ในแง่นี้คนเป็นหน้ากากโปร่งใสสวมลักษณะของสองกวีและการตอบสนองต่อสถานการณ์ที่สอง, เก่าและใหม่ซึ่งเป็นที่คล้ายกันและทับซ้อนกัน

Results (Thai) 2:

เอกสารประกอบการ n คำได้กลายเป็นเกี่ยวข้องกับการทำงานของสองสมัยกวี Ezra ปอนด์และเอเลียต T.S. พวกเขาเข้าใจคำว่าแตกต่างกันเล็กน้อย และมาใช้ความหมายจากประเพณีแตกต่างกัน เอเลียตได้ถูกควบคุม และพัฒนาของ Laforgue เรื่อง "ฉัน" ในขณะที่ปอนด์ทำจาก monologues dramatic โรเบิร์ตเกิดสีน้ำตาล ผู้สนับสนุนของเอเลียตคำ Prufrock Sweeney, Cino ถูกของปอนด์ บอร์น de Bertran, Propertius และ Mauberley ในขณะที่เอเลียตใช้ "รูปแบบ" ไปเองจากแง่มุมของชีวิตสมัยใหม่ซึ่งเขาพบ degrading และ repulsive ผู้สนับสนุนของปอนด์มีกวี และอาจจะพิจารณาในส่วนดีเปลี่ยน-egos ที่จะต้องถูก "อักขระ" เช่นมาลาเทสตา จอห์นอดัมส์ ลัทธิขงจื้อ หรือโทมัสเจฟเฟอร์สันที่เราพบในปอนด์ของบทกวีในภายหลัง The Cantos สำหรับปอนด์ ผู้สนับสนุนมีวิธีการทำงานผ่านปัญหาบทเฉพาะ ในนี้รู้สึก เพอร์โซนาเป็นหน้ากากโปร่งใส สวมใส่ลักษณะของกวีที่สอง และตอบสนองกับสถานการณ์ที่สอง เก่า และใหม่ ซึ่งเป็นการทับซ้อนกัน และคล้ายกัน

Results (Thai) 3:

เอกสาร n ระยะสั้นที่ได้กลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับงานของสองนักกวีที่ทันสมัยเอสราปอนด์และ T . S . อีเลียต. พวกเขาเข้าใจคำว่าที่แตกต่างกันเล็กน้อยและที่มาและความหมายของใช้จากขนบประเพณีที่แตกต่างออกไป อีเลียตได้มากกว่าและมีการพัฒนาของ laforgue เย้ยหยัน"ฉัน"ในขณะที่ปอนด์ทำงานจาก monologues ที่งดงามของโรเบิร์ตความเหลืองกรอบ รายชื่อตัวละครของเอลเลียตเป็น prufrock และเต็มไปด้วยเรื่องราวของผีสางปอนด์เป็น Cinobertran de เกิด propertius และ mauberley . ในขณะที่อีเลียตใช้"หน้ากาก"จากแง่มุมของชีวิตที่ทันสมัยที่เขาได้พบและน่ารังเกียจ,ปอนด์ของรายชื่อตัวละครเป็นนักกวีและสามารถได้รับการพิจารณาได้ในที่ดีส่วนหนึ่งเปลี่ยน - อีโก้ๆต่างๆที่จะ dissociated จาก"อักขระ"เหมือนกับ malatesta ,จอห์นอดัมส์,รูปหล่อ, Thomas Jefferson หรือที่เราได้พบในปอนด์ของใน ภายหลัง บทกวี,ที่ cantos . สำหรับ,ปอนด์รายชื่อตัวละครที่เป็นอย่างในการทำงานผ่านปัญหาของกวีระบุ ในความรู้สึกแห่งนี้ว่าหน้ากากที่มีหน้ากากที่สวมใส่อย่างโปร่งใสลักษณะของสองนักกวีและการตอบสนองต่อสองสถานการณ์นี้เก่าและใหม่ซึ่งมีความเหมือนและทับซ้อนกัน