Carl looked out of the plane window

Carl looked out of the plane window. It was very dark and rainy. It was a small airport
with only one or two other planes. But there were three police cars near the airport
building.
‘I don’t understand,’ said quietly in Harald’s ear. ‘Why are we here?’
Harald looked worried. ‘Don’t ask me,’ he whispered back. ‘Ask them.’
‘No thanks,’ Carl looked at the hijackers. The young air hostess was still standing at
the front of the plane with her machine gun. One of the young men, also with machine gun,
was standing at the back of the plane. The other hijacker was in the Captain’s cabin. All
the passengers sat very quietly in their seats.
A bell rang and man’s voice spoke.
‘Ladies and Gentelmen, listen to me. This is the People’s Liberation Army. This plane
is ours now, and are you our prisoners. We do not want to hurt you, but as you can see,
we have our guns and we know how to shoot. So please, sit quietly in yours seats and do
what we say. We will be here for one or two hours. The Government of this country has
two of our brothers in a prison near this airport. We are asking the Government to bring
our two brothers to this plane. When our brothers are free, you will be free. We think this
will take one of two hours, but not very long. As you know, the Prime Minister of this
country is only a woman. She will do what we say. So do not worry. Just sit very still and
wait a little while. Goodnight.’
Carl looked at Harald. ‘Oh dear,’ he whispered. ‘I think we’re in trouble, my young
friend. Big trouble.’
Harald agreed. ‘We certainly are. The Government won’t set two men free. They tried
to put a bomb on a plane last year, didn’t they, sir? They’re in prison for thirty years!’
‘I know,’ Carl whispered. ‘No one could set them free. So what about us?’
‘What about you, you mean,’ whispered Harald. ‘I’m not important. Look, sir, you’d
better give your passport.’
‘What? Why?’
‘Ssh!’ Harald put his hand on the older man’s arm and stopped talking. Carl looked up
and saw the young air hostess starting at them. Her machine gun was pointing at them
too. He stopped talking and looked out of the window.
After a few minutes she stopped watching them. ‘Give me the passport, sir!’ Harald
whispered, very quietly. Very slow and carefully, Carl took it our of this pocket and gave it
to him.
There was still come coffee in Carl’s cup. Very carefully, Harald put the passport on
his tray and poured the coffee onto it. When passport was very wet, he tore it slowly into
little pieces. He was a strong young man and because the passport was wet, it did not
make a sound. Then, one by one, he out the pieces of wet paper into his mouth and ate
them. In ten minutes, the passport had disappered.
‘I don’t understand,’ whispered Carl. ‘Why did you do that?’
‘You’ll see,’ whispered Harald. ‘But when they ask questions, let me answer, sir. OK?
You say nothing.’
‘OK.’ Carl looked away, out of the window. A large black car was just driving up to
airport building

Results (Thai) 1:

Carl มองจากหน้าต่างเครื่องบิน มืด และฝนได้ มันเป็นสนามบินขนาดเล็กมีเพียงหนึ่ง หรือสองอื่น ๆ เครื่องบิน แต่มีรถตำรวจ 3 ใกล้สนามบินอาคาร'ฉันไม่เข้าใจ กล่าวอย่างเงียบ ๆ ในหูของ Harald "ทำไมเราจึงอยู่ที่นี่"Harald มองกังวล 'อย่าถาม เขากระซิบกลับ 'ขอให้''ไม่ขอขอบคุณ Carl มอง hijackers ที่ แอร์โฮสเตสสาวยังคงยืนอยู่ด้านหน้าของเครื่องบินด้วยปืนของเธอ หนึ่งหนุ่ม ยังมีปืนกลยืนอยู่ด้านหลังของเครื่องบินได้ นักจี้อื่น ๆ อยู่ในเคบินของกัปตัน ทั้งหมดผู้โดยสารนั่งในที่นั่งของพวกเขาอย่างเงียบ ๆเบลล์เป็นรัง และพูดเสียงของมนุษย์' สุภาพสตรีและ Gentelmen ฟังฉัน นี่คือกองทัพปลดปล่อยประชาชน เครื่องบินนี้ของเราตอนนี้ และเป็นนักโทษของเรา เราไม่อยากทำร้ายคุณ แต่คุณสามารถ ดูเรามีปืนของเรา และเรารู้วิธีการยิง ดังนั้นโปรด นั่งเงียบ ๆ ในคนที่นั่ง และทำสิ่งที่เราพูด เราจะได้ที่นี่สำหรับหนึ่ง หรือสองชั่วโมง รัฐบาลของประเทศนี้ได้สองพี่น้องของเราในคุกใกล้กับสนามบินนี้ เรามีคำถามว่า รัฐบาลจะนำของเราพี่สองกับเครื่องบินนี้ เมื่อพี่น้องของเราฟรี คุณจะได้ฟรี เราคิดว่า นี้จะใช้เวลาหนึ่ง ชั่วโมงที่สอง แต่ไม่ยาวมาก ว่า นายกรัฐมนตรีนี้ประเทศเป็นผู้หญิงเท่านั้น เธอจะทำสิ่งที่เราพูด ดังนั้นไม่ต้องกังวล เพียงก้นมาก และรอเดี๋ยว Goodnight 'Carl มองที่ Harald ' โอ้ รัก, "เขากระซิบ ' ฉันคิดว่า เรามีปัญหา เด็กของฉันเพื่อน ปัญหาใหญ่ 'Harald ตกลง ' เรามีแน่นอน รัฐบาลจะตั้งสองคนฟรี พวกเขาพยายามการวางระเบิดบนเครื่องบินปี ไม่ว่า รัก พวกเขากำลังติดคุกสามสิบปี!''ฉันรู้ว่า Carl เกมส์ ' ไม่มีใครสามารถตั้งได้ฟรี ดังนั้นสิ่งที่เกี่ยวกับเรา? "' อะไรเกี่ยวกับคุณ คุณหมายความว่า กระซิบ Harald ' ฉันไม่สำคัญ ดู ที่รัก คุณมีดีกว่า ให้ท่าน "' อะไร ทำไม?''Ssh ' Harald วางมือบนแขนของคนเก่า และหยุดพูด Carl มองขึ้นและเห็นการสาวแอร์โฮสเตสราคาเริ่มต้นที่พวกเขา ปืนของเธอถูกชี้ไปที่พวกเขาเกินไป เขาหยุดพูด และมองออกจากหน้าต่างหลังจากไม่กี่นาที เธอหยุดดูพวกเขา 'ให้ฉันหนังสือเดินทาง ที่รัก' Haraldเกมส์ มากอย่างเงียบ ๆ ช้ามาก และ รอบคอบ Carl เอาของเราของกระเป๋านี้ และให้เขายังมียังคงมากาแฟในถ้วยของ Carl ระมัดระวัง Harald ใส่ passportถาดของเขา และ poured กาแฟลงบนนั้น เมื่อหนังสือเปียกมาก เขาฉีกมันช้าลงชิ้นเล็ก ๆ เขาเป็นหนุ่มแข็งแรง และเนื่องจากหนังสือเดินทางที่เปียก มันไม่ทำให้เสียง หนึ่งหนึ่ง เขาออกชิ้นส่วนของเปียกกระดาษเข้าไปในปาก แล้วกินพวกเขา ใน 10 นาที passport ที่มี disappered'ฉันไม่เข้าใจ กระซิบ Carl 'ทำไมไม่ได้คุณทำอย่างไร''คุณจะเห็น กระซิบ Harald ' แต่เมื่อพวกเขาถามคำถาม ให้ฉันตอบ ที่รัก ตกลง, ได้คุณพูดอะไร "'ตกลง' Carl มองออกจากหน้าต่าง เพียงขับรถรถสีดำขนาดใหญ่ได้ถึงอาคารสนามบิน

Results (Thai) 2:

คาร์ลมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน มันมืดมากและมีฝนตก มันเป็นสนามบินขนาดเล็ก
ที่มีเพียงหนึ่งหรือสองเครื่องบินลำอื่น ๆ แต่มีอยู่สามรถตำรวจใกล้สนามบิน
อาคาร.
'ฉันไม่เข้าใจ' กล่าวอย่างเงียบ ๆ อยู่ในหูของแฮรัลด์ 'ทำไมเราที่นี่?'
แฮรัลด์มองกังวล 'อย่าถามผมว่าเขากระซิบกลับ 'ขอให้พวกเขา.'
'ขอบคุณ' คาร์ลมองที่จี้ แอร์โฮสเตสสาวก็ยังคงยืนอยู่ที่
ด้านหน้าของเครื่องบินด้วยปืนกลของเธอ คนหนุ่มคนหนึ่งยังมีปืนกล,
กำลังยืนอยู่ที่ด้านหลังของเครื่องบิน โจรอื่น ๆ ที่อยู่ในห้องโดยสารของกัปตัน ทั้งหมด
ผู้โดยสารนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ อยู่ในที่นั่งของพวกเขา.
ระฆังดังขึ้นและพูดเสียงของมนุษย์.
'สุภาพสตรีและ Gentelmen, ฟังฉัน นี่คือกองทัพปลดปล่อยประชาชน เครื่องบินลำนี้
เป็นของเราในขณะนี้และที่คุณนักโทษของเรา เราไม่ต้องการที่จะทำร้ายคุณ แต่ในขณะที่คุณสามารถดู
เรามีปืนของเราและเรารู้วิธีการยิง ดังนั้นโปรดนั่งเงียบ ๆ อยู่ในที่นั่งของคุณและทำ
สิ่งที่เราพูด เราจะอยู่ที่นี่สำหรับหนึ่งหรือสองชั่วโมง รัฐบาลของประเทศนี้มี
สองคนพี่น้องของเราในคุกใกล้สนามบินนี้ เราจะขอให้รัฐบาลที่จะนำ
พี่ชายสองคนของเราที่จะเครื่องบินลำนี้ เมื่อพี่น้องของเรามีอิสระที่คุณจะได้รับฟรี เราคิดว่านี่
จะใช้เวลาหนึ่งในสองชั่วโมง แต่ไม่นานมากนัก ที่คุณรู้ว่านายกรัฐมนตรีของนี้
ประเทศเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง เธอจะทำในสิ่งที่เราพูด จึงไม่ต้องกังวล เพียงแค่นั่งมากและยังคง
รอสักครู่ ราตรีสวัสดิ์. '
คาร์ลมองไปที่แฮรัลด์ 'โอ้' เขากระซิบ 'ผมคิดว่าเรากำลังมีปัญหาหนุ่มของฉัน
เพื่อน ปัญหาใหญ่. '
แฮรัลด์ที่ตกลงกันไว้ 'เราอย่างแน่นอน รัฐบาลจะไม่ได้ตั้งสองคนฟรี พวกเขาพยายามที่
จะวางระเบิดบนเครื่องบินเมื่อปีที่แล้วพวกเขาไม่ได้ครับ? พวกเขากำลังอยู่ในคุกนานกว่าสามสิบปี! '
'ฉันรู้ว่า' คาร์ลกระซิบ 'ไม่มีใครสามารถตั้งให้ฟรี ดังนั้นสิ่งที่เกี่ยวกับเรา? '
'สิ่งที่เกี่ยวกับคุณที่คุณหมายถึง' กระซิบแฮรัลด์ 'ฉันไม่สำคัญ ดูครับคุณจะ
ดีกว่าให้หนังสือเดินทางของคุณ. '
'คืออะไร? ทำไม? '
'Ssh!' แฮรัลด์ใส่มือของเขาบนแขนพี่ชายและหยุดพูด คาร์ลเงยหน้าขึ้นมอง
และเห็นแอร์โฮสเตสสาวเริ่มต้นที่พวกเขา ปืนกลของเธอถูกชี้ไปที่พวกเขา
เกินไป เขาหยุดพูดและมองออกไปนอกหน้าต่าง.
หลังจากไม่กี่นาทีเธอหยุดดูพวกเขา 'ให้ฉันหนังสือเดินทางครับ! แฮรัลด์
กระซิบอย่างเงียบ ๆ ช้ามากและระมัดระวังคาร์ลเอามันมาจากกระเป๋าของเรานี้และให้มัน
กับเขา.
ยังคงมากาแฟในถ้วยคาร์ล อย่างระมัดระวังแฮรัลด์ใส่หนังสือเดินทางบน
ถาดของเขาและเทกาแฟลงบนมัน เมื่อหนังสือเดินทางก็เปียกมากเขาฉีกมันช้าเป็น
ชิ้นเล็ก ๆ เขาเป็นชายหนุ่มที่แข็งแกร่งและเนื่องจากหนังสือเดินทางก็เปียกมันก็ไม่ได้
ทำให้เสียง จากนั้นหนึ่งโดยหนึ่งเขาออกชิ้นส่วนของกระดาษเปียกเข้าไปในปากของเขาและกิน
พวกเขา ในสิบนาทีหนังสือเดินทางได้ disappered.
'ฉันไม่เข้าใจ' กระซิบคาร์ล 'คุณไม่ทำอย่างนั้นทำไม?'
'คุณจะเห็น' กระซิบแฮรัลด์ 'แต่เมื่อพวกเขาถามคำถามให้ฉันตอบครับ OK?
คุณพูดอะไร. '
'ตกลง.' คาร์ลมองออกไปออกไปนอกหน้าต่าง รถสีดำขนาดใหญ่เป็นเพียงการขับรถขึ้นไปยัง
อาคารสนามบิน

Results (Thai) 3:

คาร์ลมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน มันเป็นอย่างมากที่มืดและฝนตก มันเป็น
สนามบินขนาดเล็กที่มีเพียงหนึ่งหรือสองลำอื่น ๆ แต่ก็สามรถตำรวจใกล้อาคารสนามบิน
.
" ไม่เข้าใจ ' อยู่ในหู จากของ ' ทำไมเราถึงมาที่นี่ ? '
Harald ดูกังวล ' อย่าถาม ' เขากระซิบกลับ ' ถาม '
' ขอบคุณ ' คาร์ลมองจี้ .ปฏิคมอากาศหนุ่มยังคงยืนที่
ด้านหน้าของเครื่องบินด้วยปืนกลของเธอ หนึ่งในชายหนุ่มกับปืนกล
ยืนอยู่ที่ด้านหลังของเครื่องบิน นักจี้อื่นๆอยู่ในกระท่อมของกัปตัน ทั้งหมด
ผู้โดยสารนั่งเงียบๆอยู่ในที่นั่งของพวกเขา .
กระดิ่งดังขึ้น เสียงคนคุยกัน
'ladies และ gentelmen ฟังผมนะ นี่คือกองทัพปลดปล่อยประชาชน เครื่องบิน
ของเราแล้ว และเจ้านักโทษของเรา เราไม่ได้ต้องการทำร้ายคุณ แต่คุณสามารถเห็น
เรามีปืนของเราและเรารู้วิธีการยิง ได้โปรด นั่งเงียบ ๆในของคุณ ที่นั่ง และทำ
สิ่งที่เราพูด พวกเราจะอยู่ที่นี่สำหรับหนึ่งหรือสองชั่วโมง รัฐบาลของประเทศนี้มี
2 พี่น้องในเรือนจำ ใกล้กับ สนามบินนี้ เราขอให้รัฐบาลนำ
2 พี่น้องของเราในเครื่องบินลำนี้เมื่อพี่น้องของเราได้ฟรี คุณจะเป็นอิสระ เราคิดว่านี้
จะมีหนึ่งใน สองชั่วโมง แต่ไม่ยาวมาก อย่างที่คุณรู้ นายกรัฐมนตรีของประเทศนี้
เป็นเพียงผู้หญิง เธอจะทำตามที่เราพูด ดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วง นั่งมากยังคง
รอสักครู่ ราตรีสวัสดิ์ '
คาร์ลมองจาก . ' ที่รัก ' เขากระซิบ . ฉันคิดว่าเรากำลังมีปัญหา เพื่อนสาว
ของฉัน ปัญหาใหญ่ '
Harald เห็นด้วยเราก็เป็น รัฐบาลจะไม่ตั้ง 2 คนฟรี พวกเขาพยายาม
ใส่ระเบิดบนเครื่องบินเมื่อปีที่แล้ว พวกเขาไม่ได้ครับ พวกเขาอยู่ในคุก 30 ปี ! '
" รู้ " คาร์ลกระซิบ . ' ไม่มีใครตั้งให้ฟรี แล้วพวกเราล่ะ ? '
'what เกี่ยวกับคุณ คุณหมายถึง กระซิบจาก . ' ผมไม่ได้สำคัญ ดูครับ จะให้ดี ให้พาสปอร์ต
'
'what ? ทำไม ? '
'ssh !' ฮารัลด์ วางมือบนแขนของชายที่มีอายุมากกว่าและหยุดคุย คาร์ลมองไปเห็นพนักงานต้อนรับอากาศ
หนุ่มเริ่มต้นที่พวกเขา ปืนกลของเธอชี้ไปที่พวกเขา
ด้วย เขาหยุดพูดและมองออกไปนอกหน้าต่าง
หลังจากไม่กี่นาที เธอหยุดมองพวกเขา ' เอาพาสปอร์ตมา ครับ ' ฮารัลด์
กระซิบเบาๆ เงียบๆ หน่อย ช้ามากๆคาร์ลเอาของในกระเป๋านี้และให้มัน

มีให้เขา ยังมากาแฟในถ้วยของคาร์ล . อย่างระมัดระวัง Harald ใส่พาสปอร์ตบน
ถาดของเขาและเทกาแฟลงได้ เมื่อหนังสือเดินทางก็เปียกมาก เขาฉีกมันเป็นชิ้นเล็ก ๆอย่างช้า ๆ
. เขาเป็นผู้ชายแข็งแรง และเพราะพาสปอร์ตก็เปียก มันไม่ได้
ส่งเสียง แล้วหนึ่งโดยหนึ่งเขาออกจากชิ้นส่วนของกระดาษเปียกเข้าปากกิน
. ในสิบนาที พาสปอร์ตมี disappered .
" ไม่เข้าใจ กระซิบ คาร์ล " ทำไมคุณทำแบบนั้น ? '
' คุณจะเห็น กระซิบจาก . แต่เมื่อพวกเขาถามคำถามให้ผมตอบ ครับ โอเค ?
คุณไม่มีอะไรจะพูด '
'ok ' คาร์ลมองออกไปจากหน้าต่าง รถสีดำขนาดใหญ่แค่ขับรถขึ้น

อาคารสนามบิน